H OΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ

CARL JUNG

Η ανάπτυξη της προσωπικότητας, η αύξηση της συνειδητότητας, η εναρμόνιση του συνειδητού με τις δημιουργικές δυνάμεις του ασυνείδητου, με άλλα λόγια η εξατομίκευση, είναι για τον Γιουνγκ το ύψιστο αγαθό, η μεγαλύτερη επίτευξη για έναν άνθρωπο. Ο ίδιος πίστευε ότι η κοπιώδης και μακροχρόνια αυτή εργασία δεν είναι ένας δρόμος ανοιχτός για όλους, καθότι οι ελκυστικές μελωδίες των "σειρήνων" της μαζικοποίησης ηχούν πολύ δυνατά στα ώτα των περισσοτέρων, αποκοιμίζοντάς τους με κίβδηλες υποσχέσεις ικανοποίησης των ενστίκτων, υποσχέσεις ευτυχίας, δύναμης, αίσθησης συμμετοχής σε κάτι "μεγάλο". Έτσι οι φωνές των προαιώνιων "θεών" έχουν χαθεί στα βάθη του ασυνείδητου, φθάνουν στη συνείδησή μας μέσω της ηχούς των ονείρων μας, προκαλούν τις συγκρούσεις των νευρώσεών μας και εκείνη, την ανερμήνευτη από τον πεζό και γήινο νου μας, νοσταλγία για "κάτι" που ίσως είναι το χαμένο αλλά αληθινό νόημα της ζωής μας.

Η αναγνώριση μέσα μας των στοιχείων του ασυνείδητου και της εσωτερικής τους τάξης, η αποδοχή τους, η ομαλή ένταξή τους στη ζωή του συνειδητού, διευρύνει και εμπλουτίζει σε απίστευτο βαθμό την προσωπικότητά μας και σύντομα ο άνθρωπος διαπιστώνει ότι ο εαυτός του δεν αποτελείται αποκλειστικά και μόνο από το νευρωτικό και ανασφαλές εγώ, αλλά και από όλες τις δημιουργικές ενέργειες και "μορφές" του ασυνείδητου, που είναι η ζωογόνος ρίζα του όντος του. Το συνειδητό ωριμάζει, διευρύνεται και καθίσταται πλέον σαφής η αίσθηση του σκοπού στη ζωή μας.

Ως αποτέλεσμα της εργασίας της εξατομίκευσης διακόπτεται η ταύτιση με τον εξωτερικό κόσμο καθώς και οι διαδικασίες απώθησης, προβολών, κατάληψης από ασυνείδητα περιεχόμενα και γενικότερα όλες εκείνες οι σκοτεινές εσωτερικές διεργασίες που υποβαθμίζουν έναν άνθρωπο σε ανώνυμο μέλος κάποιου πλήθους. Ένας τέτοιος άνθρωπος ανήμπορος πλέον να έχει τον οποιονδήποτε έλεγχο του εαυτού του, αναγκάζεται να αποδίδει το "φταίξιμο" πάντα στους άλλους. Θα υποφέρει χωρίς ποτέ να υποψιαστεί τα πραγματικά αίτια της δυστυχίας του και το αληθινό "Γνώθι σ'αυτόν" θα παραμείνει ένα άπιαστο όνειρο.

Ο Γιουνγκ θεωρούσε - μαζί με όλους τους Μυστικιστές και τους Αλχημιστές - ότι η μόνη ασφαλής οδός για την επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων είναι η επίλυση των αντίστοιχων καταστάσεων μέσα μας. Όσο τα άτομα δεν αποκτούν "Εαυτό" τότε η κοινωνία την οποία συγκροτούν θα είναι ένα άθροισμα των "εγώ" τους, έρμαιο και αυτή και τα άτομα, της όποιας ψυχικής επιδημίας των καιρών.
http:innerwork.GR