ΕΝΑΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΜΕ ΤΙΜΗ !

Τον έχουμε όλοι ξαναδεί. Είμαι βέβαιos

Είναι ο πασίγνωστος διάσημος πίνακας του Γάλλου ιμπρεσσιονιστή ζωγράφου

Pierre Auguste Renoir (Πιέρ Ωγκύστ Ρενουάρ)!

Ο τίτλος του έργου: Bal au moulin de la Galette, Montmartre

Ο Πιέρ Ω. Ρενουάρ τον ζωγράφισε στα 1876. Θεωρείται ένα αριστούργημα Τέχνης!

Κι οχι μόνο!

α) Ο παραπάνω πίνακας έχει χαρακτηρισθεί ως ο πιό ωραίος πίνακας του 19ου αιώνα!!

Και κάτι άλλο!

β) Είναι ο κατά σειρά πέμπτος μεταξύ των 15 πιό ακριβοπληρωμένων πινάκων ζωγραφικής στον κόσμο!!

Αγοράστηκε το έτος 1990 από τον Ιάπωνα Ryoei Saito αντί του ποσού των 78.100.000 δολλαρίων Η.Π.Α!! Η σημερινή αξία του παραπάνω έργου ζωγραφικής υπολογίζεται να ανέρχεται, στα 128.800.000 δολλάρια !

γ) Και κάτι τελευταίο:

Στον παραπάνω πίνακα, αποδίδεται η γιορταστική ατμόσφαιρα ενός κυριακάτικου απογεύματος στον περίφημο κήπο του πλέον πολυσύχναστου εστιατορίου Moulin de la Galette στην Μονμάρτη της Γαλλίας.

Στο μέρος που παραδοσιακά από κείνα τα χρόνια, συγκεντρωνόταν όλος ο καλλιτεχνικός κόσμος του Παρισιού, οι ζωγραφοι, οι συγγραφείς, οι ποιητές..( όπως ο ίδιος ο ζωγράφος, ο Τουλούζ Λωτρέκ, ο Βαν γκόγκ κ.α), διάφοροι μποέμ..

Μα οχι, μόνον αυτοί..

Ο ζωγράφος , στα πρόσωπα του πίνακα απεικόνισε τα πρόσωπα του Κουβανού ζωγράφου Pedro Vidal και άλλων γνωστών ζωγράφων της εποχής..( Lamy, Gervex ή Codey). Ο ίδιος ο ζωγράφος, επίσης, επιβεβαίωσε οτι τα περισσότερα από τα γυναικεία πρόσωπα που αποτυπώνονται στον πίνακα είναι ιερόδουλες τις οποίες χρησιμοποίησε ως μοντέλα του, λέγοντας χαρακτηριστικά: “I was afraid some men might prohibit to their “ladies” the attendance to my study, but they were also good guys. Some of them even became my masculine models”.

Είναι , λοιπόν ο πίνακας, η χαρούμενη πολύχρωμη απόδοση ενός human zoo!!

Πόσο, άραγε, να πλήρωσε τότε ο Ρενουάρ στους προστάτες των “κοριτσιών”, ως αμοιβή για την χρήση τους ως “μοντέλων”, αναρωτιέμαι. Φτηνά, μάλλον , λέω. Ουτε ένα κουάρντο, που θα ‘λεγε κι ο ποιητής!

Πάντως, που να το φαντάζονταν όλοι τους πόσο θα μοσχοπουλιόταν αυτός ο πίνακας από τότε και πόσο πολύ θ’ ανέβαινε η τιμή του ένα αιώνα αργότερα! Θα ήσαντε πλούσιοι αν σκέφτονταν να “κλείσουν” την αμοιβή τους σε ποσοστά επί των πωλήσεων, ακόμη κι οι απόγονοι τους!!!

Και τέτοιο ποσό, λέω, ούτε με το τηλεσκόπιο δεν θα μπορούσαν να το πλησιάσουν εκείνοι τότε. Αμ, εμείς τώρα;; Πού΄σαι Γαλιλαίε με τις ανακαλύψεις σου!

Ηταν μια στοιχειώδης, εκ μέρους μου, αναφορά στον μεγάλο Γάλλο ζωγράφο Pierre Auguste Renoir, που πέθανε στα 78ου χρόνια στις 3 του Δεκέμβρη του 1919, σαν σήμερα.

Στο ζωγράφο της χαράς της ζωής,μιας αστικής τάξης των χρόνων της προβιομηχανικής εποχής, της περίφημης belle epoque! Μιας εποχής που έχει περάσει ανεπιστρεπτί πιά!

Μέχρις το τέλος της ζωής του ο Ρενουάρ ζωγράφιζε έστω και αν η αρθρίτιδα από την οποία έπασχε, του’χε παραμορφώσει το χέρια και υπέφερε από πόνους. Ούτε το πινέλο δεν μπορούσε να πιάσει , ούτε βέβαια και να το κρατήσει.. Κι όμως, όπως διάβασα, ζήταγε και του έδεναν το πινέλο στο χέρι του όπως -όπως και συνέχιζε να ζωγραφίζει!!

http:beatrikh