Απόφαση-σταθμός κατά της Κίνας από την Χάγη με ελληνικό ενδιαφέρον για τα Ίμια: «Δεν έχει δικαιώματα στη Νότια Σινική Θάλασσα»

 

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

Μια μεγάλης σημασίας απόφαση  που έχει και ελληνικό ενδιαφέρον λόγω του ζητήματος των Ιμίων, πήρε το Μόνιμο Διαιτητικό Δικαστήριο της Χάγης αναφορικά με τον έλεγχο των στρατηγικής σημασίας υφάλων και ατόλων στη Νότια Σινική Θάλασσα,καθώς έκρινε σήμερα ότι η Κίνα δεν έχει "ιστορικά δικαιώματα" επί του μεγαλύτερου μέρους των στρατηγικής σημασίας υδάτων στη Νότια Σινική Θάλασσα, δίνοντας δίκιο στη Μανίλα στην απόφασή της επί της προσφυγής των Φιλιππίνων κατά της Κίνας σχετικά με τις διεκδικήσεις του Πεκίνου στην περιοχή.

 

Ανοίγει ο δρόμος συνεπώς και για την Ελλάδα να προσφύγει μονομερώς κατά της Τουρκίας για ότι κάνει το Αιγαίο παραβιάζοντας τα ελληνικά κυριαρχικά διακιώματα. 

 

Η απόφαση αυτή φυσικά εξυπηρετεί αποκλειστικά τα δυτικά συμφέροντα και κυρίως τα αμερικανικά. Η προσφυγή της Μανίλα ήταν μονομερής, για να πάει κάποιος στην Χάγη χρειάζεται προσφυγή και από τους δύο. Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο.

 

«Το δικαστήριο κρίνει ότι δεν υπάρχει καμιά νομική βάση ώστε η Κίνα να διεκδικεί ιστορικά δικαιώματα επί των πόρων στις θαλάσσιες ζώνες εντός της “γραμμής με τις 9 παύλες” (Nine Dash Line)», ανακοίνωσε το Δικαστήριο.

 

Η διαφορά ήταν μεταξύ των Φιλιππίνων και της Κίνας αλλά επί του πρακτέου αφορούσε τα αμερικανικά συμφέροντα. Οι Αμερικανοί στην διαμάχη τους για την διατήρηση της παγκόσμιας κυριαρχίας με τις έτερες υπερδυνάμεις, της Κίνας και της Ρωσίας, επδιιώκουν τα εξής:

 

Θέλουν να αποκόψουν την Ρωσία από την ενεργειακή αγορά της Ευρώπης κάτι το οποίο τελικώς ΔΕΝ πέτυχαν αφού προδιαγράφεται στρατηγική ήττα των ΗΠΑ στην Συρία όπου και επένδυσαν στους ισλαμιστές για να ανατραπεί ο πρόεδρος Μ.Άσαντ και να περαστεί μέσω Χαλεπίου ο αγωγός φυσικού αερίου από το Κατάρ που θα έφερνε τον καταριανό «γαλάζιο» χρυσό στην ΕΕ.

 

Για την Κίνα, την οποία οι Αμερικανοί ακόμα ΔΕΝ την φοβούνται ως πυρηνική-στρατιωτική δύναμη (αντίθετα με την Ρωσία που διαθέτει επαρκή πυρηνική δύναμη για να κονιορτοποιήσει τις ΗΠΑ) θέλουν να μην αναπτυχθεί οικονομικά σε τέτοιο βαθμό που να κυριαρχήσει.

 

Δεν θέλουν να βρει ενεργειακούς πόρους στους οποίους να έχει άμεσα νόμιμα δικαιώματα και δεν θέλουν να έχει υπό τονέλεγχό της τις θαλάσσιες οδούς για να μεταφέρει ενεργειακά φορτία.

 

Έτσι η Κίνα εν αρχή αναγκάστηκε να στραφεί στους αφρικανικούς ενεργειακούς πόρους (από τους οποίους όμως έπρεπε να μεταφέρει υδρογονάνθρακες δια της θαλασσίας οδού). Στην Αφρική όμως οι συνεχόμενοι υποδαυλιζόμενοι από τις ΗΠΑ και την Γαλλία πόλεμοι δεν την καταστούν αξιόπιστη εναλλακτική πηγή προμήθειας ενέργειας.

 

Έτσι η Κίνα στράφηκε στην Ρωσία η οποία εύκολα μπορεί να προμηθεύει την Κίνα δια μέσου ασφαλούς και απολύτως ελεγχόμενου εδάφους.

 

Παρόλα αυτά το Πεκίνο επιδιώκει να βρει ενεργειακούς πόρους που να του ανήκουν για να έχει μια ανεξάρτητη οικονομική ανάπτυξη.

 

Οι ΗΠΑ κάνουν ότι περνάει από τα χέρια τους για να μην γίνει αυτό. Προσπαθού να ελέγξουν μέσω των συμμάχων τους Ιαπωνία, Μαλαισία, Φιλιππίνες και Βιετνάμ τις κινεζικές θάλασσες.

 

Η απόφαση του δικαστηρίου έρχεται τρία χρόνια μετά από την στιγμή που οι Φιλιππίνες έφεραν την υπόθεση ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου, υποστηριζόμενες από το Μπρουνέϊ, τη Μαλαισία και το Βιετνάμ, χώρες που διεκδικούν κυριαρχία επί των νήσων της αμφισβητουμένης περιοχής.

 

 

 

Μέχρι σήμερα, έχουν καταγραφεί διάφορα περιστατικά μεταξύ του κινεζικού Ναυτικού και των ναυτικών δυνάμεων της περιοχής. Η ετυμηγορία του Διεθνούς Δικαστηρίου αποτελεί την πρώτη διεθνή νομική απόφαση για το θέμα, γεγονός που σημαίνει πως θα μπορούσε να έχει απρόβλεπτες συνέπειες και για άλλες υποθέσεις αναφορικά με το δίκαιο της θάλασσας και την κυριαρχία στις θαλάσσιες ζώνες, γεγονός που φέρνει την περίπτωση των Ιμίων και του Αιγαίου ξανά στο διεθνές προσκήνιο.  

 

Πρέπει να διευκρινιστεί πως η απόφαση του δικαστηρίου δεν θα αποφασίσει για την  κρατική κυριαρχία επί των νήσων, αλλά θα αποφανθεί αναφορικά με το ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που πρέπει να συντρέχουν σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας ώστε να δημιουργηθούν εδαφικά δικαιώματα στις γύρω θάλασσες και αυτό γιατί για περισσότερο από ένα χρόνο η Κίνα έχει ανακτήσει περισσότερα από 7.000 στρέμματα γης στη θάλασσα μέσα από την δημιουργία τεχνιτών νησιών τα οποία βάσει του διεθνούς δικαίου δεν είναι νησιά και άρα δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες όπως τα φυσικά νησιά.  

 

Στο παρελθόν η Κίνα είχε δηλώσει πως ούτε θα δεχθεί, ούτε  θα συμμετάσχει  στη μονομερή διαιτησία που ξεκίνησε από τις Φιλιππίνες. Το δικαστήριο ωστόσο αποφάσισε  πως η άρνηση της δικαιοδοσίας του από την Κίνα δεν του στερεί τη δικαιοδοσία αλλά ούτε από της Φιλιππίνες το δικαίωμα να καταφύγει μονομερώς στο δικαστήριο. Ο υπουργός Εξωτερικών της Κίνας έχει ήδη δηλώσει πως η χώρα θα αγνοήσει την απόφαση του δικαστηρίου. Ωστόσο, ενδιαφέρον έχει να αναφέρουμε πως η κινεζική πλευρά, αν και απορρίπτει τη δικαιοδοσία του δικαστηρίου για το ζήτημα, παρουσίασε τα νομικά της επιχειρήματα ενώπιον του Δικαστηρίου της Χάγης. Παράλληλα το τελευταίο διάστημα η  Κίνα έχει ενισχύσει τη στρατιωτική της παρουσία, πραγματοποιώντας μεγάλα ναυτικά γυμνάσια.

 

Από την πλευρά της η Ιαπωνία παρακολουθεί στενά την κινεζική δραστηριότητα στη Νότια Σινική Θάλασσα  «Καλούμε όλες τις ενδιαφερόμενες πλευρές να αντιδράσουν με τρόπο που δεν αυξάνει την ένταση», δήλωσε ο υπουργός Άμυνας Τζεν Νακατάνο σε συνέντευξη Τύπου στο Τόκιο. «Θα παρατηρούμε στενά την κατάσταση στην Σινική Θάλασσα», πρόσθεσε.Το Τόκιο, ωστόσο, ανησυχεί περισσότερο μήπως η Κίνα αναλάβει επίσης δράση στη γειτονική Ανατολική Σινική Θάλασσα, όπου οι δύο μεγαλύτερες οικονομίες της Ασίας έχουν μια άλλη εδαφική διαφορά και αφορά τα νησιά Ντιαογιού όπως ονομάζονται στην Κίνα και Σενκάκου, όπως ονομάζονται στην Ιαπωνία.

,http://www.pronews.gr