“Αμερικανό – Αγγλικό” ενδιαφέρον και ο Μύθος του Συναλλαγματικού πολέμου…




                                                                  
Όπως και στους έλληνες και σε άλλους ευρωπαίους αρέσουν οι μύθοι και κυρίως στους γερμανούς. Έτσι κατά τους τελευταίους μήνες στο εσωτερικό της Γερμανίας αναπτύσσεται μια θεωρία αναφορικά με τους 3 κακούς οίκους αξιολόγησης οι οποίοι θέλουν να καταστρέψουν την ευρωζώνη και το ευρώ. Φυσικά πέραν της Γερμανίας η ίδια ιδέα αναπτύσσεται και σε αρκετούς άλλους λαούς της Ευρώπης και όχι μόνο, ενώ αυτή η άποψη διατυπώνεται συνεχώς σε δημοσιεύματα του οικονομικού τύπου σε όλον τον κόσμο.
Επιστρέφοντας στη Γερμανία, το πιο εντυπωσιακό είναι ότι αυτό το σενάριο, περί σχεδίων καταστροφής του ευρώ από τις ΗΠΑ, η ιδέα αναπτύσσεται και σε πολιτικούς κύκλους της Γερμανίας. Βέβαια αυτή η άποψη είναι σίγουρα παράλογη.
Μην παραμυθιάζεστε, όταν βλέπουμε να συμφωνούν σε κάτι οι Χριστιανοδημοκράτες με τους Αριστερούς, τότε χρειάζεται να είμαστε ολίγον τι καχύποπτοι. Ειδικά όταν τους ακούμε να χρησιμοποιούν τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα, πράγμα πραγματικά απίστευτο για όσους γνωρίζουν το παρελθόν και τις ιδέας των δύο αυτών πολιτικών κομμάτων. Μόνο τυχαίο δεν είναι αυτό που είχε πει ο συντηρητικός Elmar Brok, με αφορμή την υποβάθμιση εννέα χωρών της ευρωζώνης από πλευράς της Standard & Poors , «βρισκόμαστε εν μέσω ενός συναλλαγματικού πολέμου… οι οίκοι εξυπηρετούν τα Αγγλοαμερικανικά συμφέροντα».
Από την άλλη πλευρά, ο αριστερός Gregor Gysi γίνεται ακόμη πιο υπερβολικό δηλώνοντας ευθέως  πως έχει ήδη ξεκινήσει πόλεμος εναντίον των λαών της Ευρώπης.
Πριν όμως πάρουμε στα χέρια μας το όπλα μας και φορέσουμε τα κράνη μας για να πολεμήσουμε με τους κακούς αμερικανούς και τους «δολοφονικούς» οίκους αξιολόγησης για να σώσουμε το νόμισμα μας και την ευρωζώνη θα πρέπει να σκεφτούμε τι συνέβη και τι συμβαίνει στα αλήθεια.
Ας αρχίσουμε από τον πρώτο κακό της υπόθεσης, την S&P. Αυτή άλλαξε γνώμη σε σχέση με την πιστοληπτική ικανότητα κάποιων χωρών, και του EFSF, υποβαθμίζοντας τους κατά μια ή και δύο βαθμίδες, ενώ οι αναλυτές του οίκου δεν πιστεύουν ότι η Γαλλία μπορεί να αποπληρώσει τα χρέη της, κάτι το οποίο πιστεύουν και σε μεγαλύτερο βαθμό και για την Ιταλία και την Πορτογαλία.
Οι όποιες ενστάσεις σε αυτές τις υποβαθμίσεις έχουν να κάνουν με το «τάιμινγκ» των εν λόγω υποβαθμίσεων, με πολλούς να αναρωτιούνται γιατί τώρα;
Ναι, αλλά πότε θα έπρεπε να δημοσιεύσει τα ευρήματα του ο οίκος; Όταν οι αγορές ήταν σε πανικό; Αν το έκανε τότε, θα τον κατηγορούσαν για πρόκληση αναστάτωσης. Είναι ξεκάθαρο ότι ποτέ δεν είναι χρόνος για τόσο κακές ειδήσεις, αφού και οι άνθρωποι από τη φύση τους δεν θέλουν να ακούνε άσχημα νέα, ειδικά αυτήν την περίοδο.
Γιατί όμως να καλύπτουν κάποιοι τους φόβους τους, πίσω από μια Αγγλοαμερικανική «συνομωσία»; Επειδή είναι εύκολο να ρίχνουν το φταίξιμο στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού; Ο γερμανικός λαός διατηρεί ακόμη κάποια ισχυρά αντιαμερικανικά αντανακλαστικά, τα οποία εκμεταλλεύονται κάποιοι ψηφοθηρικά.
Κάποιοι άλλοι πουλάνε βιβλία. Δεν είναι μόνο οι πολιτικοί που συνομωσιολογούν. Υπάρχουν και συγγραφείς όπως ο πρώην χρηματιστής Dirk Müller, που προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή. Όπως λέει «είμαι σίγουρος πως οι αμερικανικοί οίκοι αξιολόγησης συνεργάζονται στενά με την αμερικανική κυβέρνηση, η οποία ελέγχεται εδώ και πολύ καιρό από την Wall Street».
Ποιες είναι οι αποδείξεις που προσφέρει; Καμία! Επειδή όμως έχει την ικανότητα να προσφέρει απλοϊκές εξηγήσεις για τα σύνθετα ζητήματα του πλανήτη, τον έχει καλέσει ακόμη και η κοινοβουλευτική επιτροπή χρηματικών υποθέσεων της Γερμανίας, για να καταθέσει ως … ειδικός!
Ας πάμε στην επιχειρηματολογία για την καταστροφή του ευρώ, αυτή είναι σίγουρα σαθρή. Αφού αναρωτιέται κανείς γιατί να θέλουν οι αμερικανοί να καταστρέψουν το ευρώ. Για να επιβιώσει το δολάριο; Ή γιατί να θέλουν να καταστραφεί η ευρωζώνη; Τι τους πειράζει.
“Μην τρελαίνεστε” η Μεγάλη Αμερική χρειάζεται το ευρώ. Χρειάζεται ένα ισχυρό ευρώ, κάτι το οποίο θα καθιστά τις αμερικανικές εξαγωγές στην ΕΕ πιο φθηνές, και θα συμβάλει στην μείωση των ανισορροπιών του τεράστιου εμπορικού ισοζυγίου της χώρας.
Αυτός όμως δεν είναι ο βασικός λόγος που οι ΗΠΑ θέλουν το ευρώ. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει περίπτωση η Αμερική να μην επηρεαστεί δυσμενώς από μια ευρωπαϊκή ύφεση, ή μια διάλυση της ευρωζώνης. Για αυτό και ο πρόεδρος Ομπάμα κάνει συνεχώς εκκλήσεις προς τους Ευρωπαίους ηγέτες να δράσουν αποφασιστικά 
Αν καταρρεύσει η νομισματική ένωση, θα πληγούν άμεσα και οι αμερικανικές τράπεζες. Κάποιες ήδη νιώθουν τις συνέπειες, ενώ διαθέτουν κρατικά ομόλογα χωρών της ευρωζώνης, ή έχουν εκδώσει ασφάλιστρα κινδύνου τα οποία θα πρέπει να πληρωθούν αν κάποια χώρα πτωχεύσει. Κυρίως όσον αφορά το δεύτερο ζήτημα (τα ευρωπαϊκά ομόλογα δεν είναι τόσα πολλά), με βάση τα επίσημα στοιχεία, τα περισσότερα CDS έχουν εκδοθεί από αμερικανικές τράπεζες.
Πέραν των παραπάνω και τα αμερικανικά hedge funds, τα οποία υποτίθεται ότι στοιχηματίζουν εναντίον του ευρώ, προσπαθώντας να κερδίσουν εις βάρος του, δεν είναι τίποτα άλλο από μερικά hedge funds αρκετά για να οργανώσουν μια πελώρια μυστική αμερικανική συνομωσία; Μα φυσικά όχι. Υπάρχουν και πολλά άλλα hedge funds τα οποία από την πλευρά τους και λόγω των επενδύσεων τους δε θα είχαν κανένα όφελος από μια καταστροφή του ευρώ, το εναντίον.
Το πιο πιθανό είναι να συμβαίνει κάτι άλλο, και όχι μια αμερικανογενής συνομωσία. Οι πολιτικοί, οι συγγραφείς, και οι τραπεζικοί αναλυτές αρέσκονται στο να αποδίδουν στους οίκους αξιολόγησης περισσότερη ισχύ, από αυτήν που διαθέτουν στην πραγματικότητα. Και έτσι, οι «όμορφες» θεωρίες συνομωσίας που προκύπτουν, βοηθούν στο να στρέφεται η προσοχή αλλού, και όχι σε αυτούς που έχουν κάνει τα περισσότερα λάθη. Μήπως δηλαδή ξεχνάνε τις ευθύνες του οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι και πολιτικοί οι οποίοι μέχρι να λάβουν μια απόφαση καθυστερούν, όσο μια χελώνα που διασχίζει ένα δρόμο. Μήπως δηλαδή δε φταίει το αυτοκίνητο που θα πατήσει τη χελώνα. Έτσι μήπως για την κατάσταση της κρίσης χρέους δε φταίει η κακή Αμερική και οι κακοί οίκοι αξιολόγησης, αλλά το τραγικό πρόσωπο των ευρωπαίων ηγετών και οι μεγάλες καθυστερήσεις. Μήπως επίσης φταίει αυτός ο γερμανικός παραλογισμός με την εμμονή στη λιτότητα.
Spiegel Online, με ανασκευή κειμένου από το GFF

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γνωρίζατε ότι το Εθνικό Ζώo της Ελλάδας είναι το δελφίνι;

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΤΑ!