Ουπς...μας πήραν πρέφα και στα Τίρανα
“Τους νίκησε, τους νίκησε ο Ράμα τους Έλληνες”. Είναι ο τίτλος του άρθρου των αλβανικών εφημερίδων “Κόχα Γιον” και “Τέμα” για τη συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα ο αλβανός πρωθυπουργός, Έντι Ράμα, στον τηλεοπτικό σταθμό Σκάϊ, στον Αλέξη Παπαχελά. Η άποψη που εκφράζει ο αλβανός πολιτικός αναλυτής σε αυτό το κείμενό του, έχει ενδιαφέρον. Διότι και εξαιρετικά εύστοχες διαπιστώσεις κάνει, και σε -κομψά αιχμηρές- επισημάνσεις για τη συνέντευξη προβαίνει. Ο αρθρογράφος, απλά, ως Αλβανός, ξέρει πολύ καλά την αλβανική πραγματικότητα. Καλύτερα από ότι εμείς στην Ελλάδα,. Γι' αυτό και παρουσιάζει τον πραγματικό Έντι Ράμα, σε αντίθεση με την εικόνα που ο ίδιος ήθελε να λανσάρει μέσω του Σκάϊ. Δηλαδή, εκείνη ενός φιλοευρωπαίου πολιτικού που ουδόλως καλλιεργεί εθνικιστικά πάθη και ... βαλκανικούς αλυτρωτισμούς.
Ο Α.Παπαχελάς, λοιπόν, έκανε τη δουλειά του ως δημοσιογράφος (βασικά, ως διευθυντής της Καθημερινής, είναι παράγων του συγκροτήματος Αλαφούζου), παίρνοντας συνέντευξη από έναν πρωθυπουργό των Βαλκανίων, ο οποίος τελευταία έχει υψώσει θεαματικά τις εθνικιστικές κορώνες του, αλλά που ταυτόχρονα περιμένει πως και πως το “πράσινο φως” για να προχωρήσει η ενταξιακή διαδικασία της Αλβανίας προς την ΕΕ. Και, βέβαια, ξέρει πάρα πολύ καλά ότι μια από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, απ' όπου πρέπει να δοθεί το “πράσινο φως”, είναι η Αθήνα. Πάντως, ο κ.Ράμα είχε πρόσφατα μια “ατυχία”, όταν απέτυχε η Χίλαρυ Κλίντον να εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ. Και ο ίδιος έχυσε μαύρο δάκρυ στην ιστοσελίδα του στο Facebook, ανεξαρτήτως αν εισέπραξε την χλεύη σύσσωμης της αντιπολίτευσης για την πολιτική ανοησία του να μην κρατήσει καμία ισορροπία ανάμεσα σε Τράμπ και Κλίντον (βλέπε: Και κλάααμα ο Ράμα για την Χίλαρυ!). Βέβαια, γνωστές είναι και οι συμπάθειες του κ.Α.Παπαχελά για τους Δημοκρατικούς των ΗΠΑ.
Όπως και να' χει, ο κ.Ράμα με την συνέντευξη επεδίωκε με κάθε τρόπο να δείξει ένα εντελώς διαφορετικό προφίλ από αυτό που πραγματικά είναι. Κι αυτό ακριβώς, υπογραμμίζει ο Αλβανός αρθρογράφος. Τα Τίρανα, δε, φέρονται να αναζητούσαν εδώ και καιρό Μέσον στην Ελλάδα για να βγάλει τις απόψεις του. Ο πολιτικός αναλυτής, Άντι Μπουσάτι, στο άρθρο του, στο “Τέμα”, σημειώνει, μεταξύ άλλων: “Ο Έλληνας δημοσιογράφος δεν θα έπρεπε να αφήσει τον Ράμα να μιλάει για τέτοια θέματα (σ.σ. εφόλης της ύλης αναφορές στα ελληνοαλβανικά, ευρωαλβανικά, κ.ο.κ.), αλλά να του έκανε ορισμένες δύσκολες ερωτήσεις. Όπως, για παράδειγμα, για τη διαφθορά στην Αλβανία, το οργανωμένο έγκλημα, το χασίς, την εξαγορά της ψήφου κ.α. Εκεί ο Ράμα θα σκόνταφτε. Ο κ.Παπαχελάς όμως δεν του έκανε τέτοιες ερωτήσεις και έχασε μια μεγάλη ευκαιρία”.
Ο κ.Μπουσάτι αναφέρει ότι οι Αλβανοί ενθουσιάστηκαν από τη συνέντευξη Ραμα, με αποτέλεσμα να κατακλύσουν την σελίδα του στο Facebook με θετικά μηνύματα. “Δεν νομίζω ότι ο πρωθυπουργός, Ράμα -γράφει ο αρθρογράφος- να έχει πάρει ποτέ στη ζωή του, στην ιστοσελίδα στο Facebook, τόσες πολλές θετικές εκτιμήσεις και συγχαρητήρια, όσες έλαβε μετά τη συνέντευξη που έδωσε στο ελληνικό Σκάϊ. Πολλοί Αλβανοί του έγραφαν: ‘’Μπράβο, σεβασμό σε σένα, τους νίκησες, βγήκε κάποιος που είπε την αλήθεια”, κ.α. Ουσιαστικά, δηλαδή, ο κ.Ράμα, με τη συνέντευξή του, στόχο είχε το εσωτερικό ακροατήριο -όπως άλλωστε κάνει και με τις εθνικιστικές κορώνες του- τόσο εντός της Αλβανίας, όσο και εντός της τεράστιας αλβανικής κοινότητας στην Ελλάδα.
Ιδού, όμως, οι πλέον σημαντικές επισημάνσεις του πολιτικού αναλυτή. “Δυστυχώς –γράφει- ο ενθουσιασμός των Αλβανών για τη συνέντευξη Ράμα ήταν μια αυταπάτη, διότι στον Σκάϊ οι Αλβανοί δεν είδαν τον πραγματικό πρωθυπουργό τους, αλλά τον σωσία του, που ο ίδιος ο Ράμα έφτιαξε για να ξεγελάσει τη Δύση”.Και προσθέτει: “Ο Ράμα που είδαμε, ήταν ο Ράμα στην τηλεοπτική οθόνη, που ικανοποίησε τους οπαδούς του. Δυστυχώς, όμως, αυτοί δεν είδαν τον πραγματικό Ράμα. Είδαν μια κάλπικη εικόνα που ο πρωθυπουργός δημιουργεί για τον εαυτό του, έχοντας μια ξεκάθαρη στρατηγική, η οποία λειτουργεί απλά: Ο Ράμα πρώτος, προκαλεί με δηλώσεις τους δαίμονες του εθνικισμού και του φανατισμού που περισσεύουν στα Βαλκάνια. Στη συνέχεια, αφήνει για λίγο καιρό να φουντώσει η δημόσια εθνικιστική συζήτηση και στο τέλος, βγαίνει ο ίδιος και θέτει τέρμα σ΄ αυτήν, παίρνοντας για λογαριασμό του τη δάφνη της νίκης”.
Σχόλια