Το Αρχοντικό Δεκόζη Βούρου ανήκε στο
μεγαλέμπορο από τη Χίο του οποίου ο πατέρας σκοτώθηκε από τους Τούρκους κατά
τις φοβερές σφαγές στο νησί, το 1822. Ο Σταμάτιος Βούρος εγκαταστάθηκε πρώτα
στη Βιέννη και αργότερα στην Κωνσταντινούπολη, συνεχίζοντας τις εμπορικές
δραστηριότητες του πατέρα του. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδος, αποφασίζει να
επιστρέψει στην πατρίδα. Το 1834 αρχίζει η διάνοιξη της οδού Σταδίου και το
αρχοντικό Δεκόζη Βούρου γίνεται ένα από τα πρώτα σπίτια που χτίστηκαν στην
Αθήνα.
Στα 1836, ο
βασιλιάς Όθων, επιστρέφοντας από το Μόναχο μετά το γάμο του με την Αμαλία,
χρησιμοποίησε ως προσωρινή κατοικία τη "Μεγάλη Οικία" Βούρου στην οδό
Παπαρρηγοπούλου
επί έξι ολόκληρα χρόνια.. Μετά τον γάμο το 1836 στην Γερμανία Ο Όθων και η Αμαλία έμειναν σ' αυτό
το Παλάτι στην Αθήνα. Διαμόρφωσαν μάλιστα και ένα κήπο μπροστά στο παλάτι, από
τον οποίο προήλθε ο σημερινός κήπος της Πλατείας Κλαυθμώνος. Όταν
μετά την Επανάσταση του 1821 οι ήρωές μας κρέμασαν τα κουμπούρια τους, Η
αγγλορωσική πολιτική της εποχής εκείνης, μας έστειλε για βασιλιά μας το 17χρονο
γιο του βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου του Α΄.. Το παιδί ήταν βαρήκοο,
φιλάσθενο και όχι ιδιαίτερης εξυπνάδας. Σε τρία χρόνια, ο βασιλιάς πήγε στην
πατρίδα του και παντρεύτηκε μία γυναίκα που τη διάλεξε ο πατέρας του. Ήταν κόρη
του δούκα Αυγούστου Παύλου Φρειδερίκου και την έλεγαν Αμαλία Μαρία Φρειδερίκη. Μετά
το προξενιό το νιόπαντρο ζευγάρι στεγάστηκε στο σπίτι του Βούρου στην πλατεία
Κλαυθμώνος μέχρι να κατασκευαστούν τα βασιλικά ανάκτορα, η σημερινή Βουλή
δηλαδή..
Η ιστορία αναφέρει ότι ο διάσημος γάμος ήταν
απλά η συνένωση δύο βασιλικών οικογενειών και τίποτα παραπάνω. Γάμος
συμφέροντος ο οποίος όμως κράτησε πολλές δεκαετίες. Από τις πρώτες ημέρες στην
χώρα μας, η Αμαλία, έδειξε τον χαρακτήρα της. Ήταν αυταρχική και φιλόδοξη. Κατάλαβε
από νωρίς ότι η ενδυμασία της οφείλει να μιμηθεί αυτή των νέων υπηκόων της, και
έτσι δημιούργησε ένα ρομαντικό αυλικό ένδυμα, το οποίο έγινε το εθνικό
γυναικείο ένδυμα, το φόρεμα Αμαλία. Η
φορεσιά της ήταν όμοια με αυτήν της Πελοποννήσου. Η Βασίλισσα Αμαλία άρχισε να
παρουσιάζει έντονη δράση. Οι κήποι της Αθήνας, το Αμαλίειο ορφανοτροφείο, ο Πύργος της
Βασιλίσσης, η πρωτοποριακή για τα
δεδομένα της εποχής σε όλη την Ευρώπη, ίδρυση ασφαλιστικού φορέα για τους
ναυτικούς, το γνωστό Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο ήταν μόνο μερικά από τα δημιουργήματα της. Προς τιμή
της μάλιστα ονομάστηκε μία ολόκληρη πόλη, η Αμαλιάδα.
Ο μεγάλος καημός της Αμαλίας ήταν ένα παιδί
που δεν ήρθε ποτέ όμως. Οι περισσότεροι ερευνητές θεωρούν τον Όθωνα ικανό
σεξουαλικά και απέδιδαν την ατεκνία του ζευγαριού αποκλειστικά στην Αμαλία.
Χαρακτηριστικό το απόσπασμα από το Ημερολόγιο της : "Κάθομαι μέσα σε τέσσερις τοίχους. Δοξάζω το Θεό διότι μου χάρισε
σωστό μυαλό. Αλλά πόσο πιο όμορφα θα ήταν αν τα ουράνια μού`διναν και τη χαρά
της μητρότητας. Αγαπώ τον άνδρα μου, η χώρα του έχει αναθέσει να την φροντίζει.
Θεούλη μου, δώσε μου ένα αγοράκι, που θα μας χαρίσει ευτυχία".
ο Όθων Απεβίωσε
το 1867 στη Γερμανία και ο ίδιος
θέλησε να θαφτεί με την παραδοσιακή ενδυμασία της Ελλάδας, τη φουστανέλα.
Είναι θαμμένος μαζί με την Αμαλία στο κέντρο του Μονάχου. Σήμερα,
το αρχοντικό του Δεκόζη Βούρου στεγάζει το "Μουσείο της Πόλεως των
Αθηνών". diasimesistories.blogspot.gr
Σχόλια