Τα μυστικά των αγορών

ο κ. Robert Parker είναι senior adviser στην Credit Suisse

Από τις αρχές Οκτωβρίου, ο παγκόσμιος δείκτης MSCI World Equity Index έχει ενισχυθεί 10% και πλέον. Αραγε αυτή η εξέλιξη στα διεθνή χρηματιστήρια εκπροσωπεί την έναρξη μιας πιο μόνιμης βελτίωσης; Ή, αν όχι, ποιοι περαιτέρω καταλύτες θα απαιτούνταν για να τονωθούν οι αγορές.

Στο μεγαλύτερο διάστημα του 2011, οι διεθνείς επενδυτές ανησυχούσαν πρωτίστως για πέντε μεγάλους κινδύνους: Την πιθανότητα επιστροφής των ΗΠΑ σε υφεση, τον κίνδυνο κινεζικής «ανώμαλης προσγείωσης», τους συνδυασμένους κινδύνους κατάρρευσης στις αγορές κεφαλαίου της ευρωζώνης και συνακόλουθα στις τράπεζες της ευρωζώνης, και τέλος το αρνητικό outlook στα εταιρικά κέρδη.
Συνακόλουθα το 2011 χαρακτηρίστηκε από υψηλά επίπεδα ρευστότητας και επικέντρωση των επενδυτών σε καταφύγια όπως τα κρατικά ομόλογα της G4.

Στους τρεις τελευταίους μήνες, υπάρχει μια βραδεία κίνηση στις παγκόσμιες ροές κεφαλαίων προς όφελος των εταιρικών και υψηλής απόδοσης ομολόγων και προς υψηλής μερισματικής απόδοσης, χαμηλής μόχλευσης και πλούσιας ρευστότητας, αμυντικές μετοχές.

Η ανώτερη απόδοση (outperformance) των αμυντικών μετοχικών κλάδων συγκριτικά με τις κυκλικές ήταν ουσιαστική τους τελευταίους μήνες. Αυτή η αλλαγή στην επενδυτική συμπεριφορά οφείλεται εν μέρει στην αναστάτωση εξαιτίας των χαμηλών αποδόσεων της αγοράς χρήματος και της εντύπωσης ότι τα βασικά επιτόκια θα παραμείνουν χαμηλά για αρκετό διάστημα. Οφείλεται όμως και στην αλλαγή του προφίλ κινδύνου στις αγορές. κίνδυνος ύφεσης στις ΗΠΑ έχει μειωθεί σημαντικά, ενώ και η πιθανότητα ανώμαλης προσγείωσης στην Κίνα έχει εξασθενήσει.

Στην ευρωζώνη, η αύξηση της ρευστότητας στον τραπεζικό κλάδο είχε την επιθυμητή επίδραση στην σταθεροποίηση στα επιτόκια των ιταλικών και ισπανικών ομολόγων. Αν και τα ζητήματα της χρηματοδότησης των ταμείων διασώσεων, της ολοκλήρωσης της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους και η εφαρμογή αναπτυξιακών στρατηγικών, παραμένουν άλυτα, οι πρόσφατες υποβαθμίσεις ήταν αρκετά προεξοφλημένες στις αγορές και οι αντιδράσεις στα δημοσιονομικά μέτρα της Ισπανίας και της Ιταλίας μέχρι στιγμής είναι θετικά. Αν και η ευρωζώνη παραμένει σε ύφεση, υπάρχουν ενδείξεις μεγάλης βελτίωσης στην οικονομία, ειδικά στην Γερμανία.

Επιπλέον, αν και η άντληση κεφαλαίων από τις ευρωπαϊκές τράπεζες παραμένουν προβληματικές, οι τράπεζες ενδυναμώνουν τους ισολογισμούς τους μέσω εκποιήσεων ενεργητικών και έχουν συνεχή διαθεσιμότητα σε ρευστό από την ΕΚΤ.

Τα εταιρικά κέρδη που έχουν ανακοινωθεί μέχρι στιγμής, είναι υποτονικά αλλά ο κίνδυνος κάθετης πτώσης στην ανάπτυξη κερδών ισοφαρίζεται από την βελτίωση στις οικονομίες των ΗΠΑ και των αναδυόμενων οικονομιών, ενώ οι εταιρείες της ευρωζώνης ευνοούνται από την αδυναμία του ευρώ.

Συνακόλουθα, ο αριθμός των κινδύνων που αντιμετώπισαν οι αγορές το 2011 έχει μειωθεί και, δεδομένων των υψηλών επιπέδων ρευστότητας στους επενδυτές και την μειωμένη ελκυστικότητα των καταφυγίων, η επενδυτική ευαισθησία στις αρνητικές εξελίξεις στις αγορές έχει μάλλον μειωθεί.

Ωστόσο, η υπόθεση της έναρξης ενός πιο σταθερού ράλι παραμένει «αδύναμη» εξαιτίας της αργής αντιμετώπισης της κρίσης στην ευρωζώνη, της επενδυτικής αβεβαιότητας για τον πολιτικό κίνδυνο στην Ελλάδα και την Ιταλία, της πιθανής αλλαγής στην Γαλλία υπό μια νέα κυβέρνηση, της αύξησης των τιμών του πετρελαίου εξαιτίας κλιμάκωσης του πολιτικού κινδύνου στη Μέση Ανατολή και της έλλειψης προόδου στα ελλείμματα της Ιαπωνίας και των ΗΠΑ.

Το βασικό σενάριο των προοπτικών για τα διεθνή χρηματιστήρια είναι να κινηθούν με ήπιες μικτές διακυμάνσεις και μια ελαφρά τάση προς τα πάνω, αλλά, το πιο σημαντικό, με περιορισμένα πτωτικά περιθώρια. Ένα πιο διαρκές ράλι στις διεθνείς αγορές μπορεί, ωστόσο, να εκτυλιχθεί μετά το α’ εξάμηνο του 2012, αναλόγως με συγκεκριμένους καταλύτες.

Παραδείγματα θα μπορούσαν να είναι μια αλλαγή στην πολιτική του Ιράν που θα χαλαρώσει πιέσεις στις τιμές του πετρελαίου, μια συμφωνία στην αναδιοργάνωση του ελληνικού χρέους, μια σημαντική αύξηση στα κεφάλαια του ΔΝΤ, η έκδοση ομόλογων ευρωζώνης που θα υποδεικνύει αλλαγή της πολιτικής της Γερμανίας, μια αποδυνάμωση του ευρώ που θα τονώσει τις προοπτικές ανάπτυξης της ευρωζώνης, σαφείς πολιτικές φιλικές για την ανάπτυξη στην Ευρώπη, ταχύτερη χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής στις αναδυόμενες οικονομίες και αξιόπιστα δημοσιονομικά σχέδια στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία.

Με δεδομένη την χαμηλή αποτίμηση των περισσότερων χρηματιστηρίων σχετικά με άλλες επενδυτικές τάξεις και ειδικά σε σχέση με τις αγορές ομολόγων, οποιοσδήποτε από αυτούς τους καταλύτες θα μπορούσε να πυροδοτήσει ράλι τιμών, ανάλογο με τις κινήσεις των αγορών από το 2003 ως το 2007.

ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.