Παράταξη Τιμίων, Ορεξάτων και Μπαϊλντισμένων Ελλήνων
Πόση φθορά της ΝΔ μπορεί να αντέξει ο Σαμαράς;
Υπάρχει θέμα αναδιάταξης των ψηφοφόρων και επομένως και των πολιτικών δυνάμεων. Δυστυχώς τα μεγάλα ελληνικά κόμματα , όπως λειτουργούν σήμερα, δεν εκπροσωπούν τις πραγματικές τάσεις και όσο πιο γρήγορα το φωνάξουμε εμείς η πλέμπα, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες υπάρχουν να γίνει κάτι.
Για να σκεφτούμε τι θέλουμε… Και όχι τι χρώμα έχει ο εκφωνητής που προεδρεύει των συνεδριάσεων των υπουργικών Συμβουλίων.
Θέλουμε ειλικρίνεια;
Θέλουμε χρηστή διαχείριση;
Θέλουμε να κάνουν κουμάντο 4-5 μεγαλοτσιφλικάδες;
Θέλουμε να μας απομυζούν καμιά 15αρια παράσιτα;
Θέλουμε περισσότερους φόρους, ή λιγότερους;
Θέλουμε περισσότερους ΟΤΑ, ή λιγότερους;
Θέλουμε κομματικούς ΟΤΑ με κεντρική χρηματοδότηση;
Θέλουμε την διαπλοκή μήντια με παράσιτα;
Είμαστε φιλογερμανοί, φιλοαμερικάνοι, φιλέλληνες, ή Έλληνες;
Δεν ξέρω τι θέλει ο Λαός… ξέρω μόνο τι θέλω εγώ. Κι εγώ θέλω, με γνώμονα τον κοινό νου, ειλικρίνεια, χρηστή διαχείριση, ελαχιστοποίηση λαμογιάς, ελεύθερη μεσαία τάξη, λιγότερα τρωκτικά και παράσιτα, ίσες ευκαιρίες, προστασία από την εξαθλίωση, αριστεία στην παιδεία, ρυθμιστικές αρχές, και όχι διοικητικές παρεμβάσεις, ελεύθερη πρωτοβουλία με μόνο κανόνα την μη κατάχρηση, διαχωρισμό εξουσιών, λιγότερη διαφθορά… Απλά πράγματα.
Δεξιά είναι, ή αριστερά, αυτά;
Το ΠΑΣΟΚ, σε όλα αυτά, προτάσσει επιφάσεις, παραμύθι, αερολογία, και ψευδαισθήσεις διαβούλευσης σαν σιρόπι κατάποσης. Λέει βασικά ότι δεν θέλει Έλληνες. Θέλει Νέα Τάξη. Θα βάλει πράσινα ταμπελάκι «don’t worry, be happy» σε εξαθλιωμένους βεδουίνους και θα κάνει 5-6 αρπαχτές εφάμιλλες αυτών του παρελθόντος, με μη ανατρέψιμες καταστροφές, επίσης εφάμιλλες αυτών του παρελθόντος.
Ωστόσο το Πασόκ είναι σαφές στην ιδεολογική και ιδεοληπτική του ασάφεια. Και ποιο είναι το αντίπαλο δέος;
Και ποιός θα κάνει την αναδιάταξη; Η ΝΔ με τη Ντόρα, τον Κιλτίδη, τον Κεδίκογλου, τον Ζαγορίτη και τον Γιακουμάτο; Οι δημοσιογράφοι εκφωνητές του Μέγκα; Οι πληθωρικές ντιζέζ στα πρωινάδικα; Ελπίζω να μην γίνει ύστερα από βίαια καταστροφή, αν και κάτι μέσα μου, λέει ότι είναι η μόνη διέξοδος.
Πόση φθορά της ΝΔ μπορεί να αντέξει ο Σαμαράς;
Ο Μητσοτάκης χρειάστηκε δέκα χρόνια για να καθίσει στην καρέκλα του Μαξίμου και θα ήταν ακόμα στην αντιπολίτευση αν δεν αρρώσταινε ο Ανδρέας και δεν εμφανιζόταν ο Κοσκωτάς με τον Λούβαρη.
Χρειάστηκε να εξαντλήσει όλες τις εφεδρείες του ο Σημίτης για να αρχίσει να χαλαρώνει στην καρέκλα του Μαξίμου ο Καραμανλής.
Αυτό το μαγαζί με τα φθαρμένα υλικά δεν τραβάει άλλο. Και ούτε μπορεί να αναγεννηθεί, να αναβαπτισθεί, να αναζωογονηθεί και γενικώς να παίξει μπάλα.
Και τόσα χρόνια έμαθα τουλάχιστον ένα πράγμα: Ο,τι δεν πρέπει να υποτιμούμε την εμπειρία των κομμουνιστικών κομμάτων.
Στη θέση της σημερινής ΝΔ χρειάζεται ένα ισχυρό κόμμα αρχών και ιδεών που θα μπορεί να συσπειρώνει γύρω του διάφορα πολυποίκιλα αυθόρμητα μαζικά κινήματα λαϊκής έκφρασης. Όπως αυτά των διοδίων, της κατάθεσης των πινακίδων και τόσα άλλα που ξεπηδούν καθημερινά με την βοήθεια του Ιντερνέτ.
Και νομίζω ότι αντί να ξημεροβραδιάζεται κάθε μέρα στην Ρηγίλλης ο Σαμαράς πρέπει να βγει στον κόσμο γιατί έχει μια μοναδική ευκαιρία να συσπειρώσει γύρω του τους αστούς, τους μικροαστούς, τους μεγαλοαστούς, πλούσιους, φτωχούς, αριστερούς, δεξιούς, με κοινές προδιαγραφές: «τίμιος» «ορεξάτος» «μπαϊλντισμένος» «αντιπράσινος» «Έλληνας».
(Απόσπασμα από το «Τι να Κάνουμε», του Β.Ι. Archaeopteryx)
Σχόλια