ΙΜΒΡΟΣ ΚΑΙ ΤΕΝΕΔΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

5 Οκτωβρίου 1912	Έναρξη του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου. Ο Ελληνικός Στρατός προελαύνει στην Ήπειρο και στη Μακεδονία, ενώ το Πολεμικό Ναυτικό εξορμά στο Αιγαίο.
18 Οκτωβρίου 1912	Ναυτικό άγημα, υπό τον Υποπλοίαρχο Παντελή Χορν, καταλαμβάνει την Ίμβρο, στην οποία κατοικούν 8.506 άτομα, όλοι Έλληνες.
24 Οκτωβρίου 1912	Κατάληψη της Τενέδου από τον Ελληνικό Στόλο.
2 Μαΐου 1919	Απόβαση του Ελληνικού Στρατού στη Σμύρνη. Έναρξη της Μικρασιατικής Εκστρατείας.
28 Ιουλίου 1920	Υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών. Βάσει της Συνθήκης, η Ίμβρος και η Τένεδος αποτελούν τμήμα της ελληνικής επικράτειας.
Αύγουστος 1922	Ήττα του Eλληνικού Στρατού στη Μικρά Ασία. Στις 31 Αυγούστου λαμβάνει χώρα η πυρπόληση της Σμύρνης. Μικρασιατική Καταστροφή.
24 Ιουλίου 1923	Υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης. Ίμβρος και Τένεδος αποδίδονται οριστικά στη Τουρκία. Ανταλλαγή πληθυσμών. Εξαιρούνται οι Ίμβριοι και οι Τενέδιοι, για τους οποίους το άρθρο 14 προβλέπει καθεστώς διευρυμένης αυτοδιοίκησης.
4 Οκτωβρίου 1923	Παράδοση της Ίμβρου στους Τούρκους. Άρνηση εφαρμογής των προβλέψεων της Συνθήκης για αυτοδιοίκηση και αμνηστία.
20 Ιουλίου 1927	Ψήφιση του νόμου 1151 «Περί Τοπικής Αυτοδιοικήσεως» (Mahali Idareler) με τον οποίο καταργούνται όλες οι ρυθμίσεις της Λωζάνης και απαγορεύεται η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας. Οικογένειες Ιμβρίων και Τενεδίων αρχίζουν να εγκαταλείπουν την πατρίδα τους.
11 Νοεμβρίου 1942	Ψήφιση του νόμου 4305, που επέβαλε έκτακτο φόρο περιουσίας (verlik vergisi) και αποδεκάτισε τον ελληνισμό της Τουρκίας. Εξορίζονται ο Μητροπολίτης Ίμβρου και επιφανείς Ίμβριοι. Κλείνουν και ισοπεδώνονται όλα τα μοναστήρια και δημεύονται οι περιουσίες τους.
7 Σεπτεμβρίου 1955	«Σεπτεμβριανά», οργανωμένο από την τουρκική κυβέρνηση πογκρόμ σε βάρος των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης. Εκτεταμένες καταστροφές, βιαιοπραγίες, λεηλασίες και τρομοκρατία από τον τουρκικό όχλο.
27 Μαρτίου 1964	Η Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας αποφασίζει και θέτει σε εφαρμογή το περίφημο «Πρόγραμμα Διάλυσης» (Εritme Ρrogrami), με βάση το οποίο: Δημιουργείται ανοιχτή φυλακή δίπλα στο μεγαλύτερο χωριό της Ίμβρου, το Σχοινούδι, όπου οι βαρυποινίτες κατάδικοι κυκλοφορούν ελεύθεροι και τρομοκρατούν τον πληθυσμό. Απαγορεύεται η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας (που είχε στο μεταξύ επιτραπεί από το 1951) και δημεύονται τα σχολικά κτίρια και ο εξοπλισμός τους. Η απαγόρευση παραμένει σε ισχύ ακόμη και σήμερα! Απαλλοτριώνεται το 90% της καλλιεργήσιμης γης της Ίμβρου (ουσιαστικά δημεύεται, αφού το αντίτιμο για την εξαγορά ενός στρέμματος γης είναι 10 γρόσια, τη στιγμή που ένα αυγό κοστίζει 7...). Αρχίζει ο εποικισμός του νησιού με Τούρκους από την Ανατολία. Καταστρέφονται δεκάδες ξωκλήσια και λεηλατούνται ενοριακοί ναοί.
20 Ιουλίου 1974	Το βράδυ της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, εκκενώνεται βίαια ο οικισμός του χωριού Κάστρο στην Ίμβρο, ενώ συλλαμβάνονται και κρατούνται ως όμηροι οι προύχοντες του νησιού. Την ίδια στιγμή βεβηλώνεται το νεκροταφείο στο χωριό Κάστρο της Ίμβρου και όλες οι ενοριακές του εκκλησίες λεηλατούνται.
1973-1990: Οι Δολοφονίες	Μεταξύ των ετών 1973-1990, πολλοί φιλήσυχοι Ίμβριοι δολοφονήθηκαν, άλλος με πνιγμό σε πηγάδι, άλλος με απαγχονισμό σε δένδρο, άλλος με ξυλοδαρμό, άλλος με μαχαίρωμα και άλλος με τυφεκισμό με κυνηγετικό όπλο. Ενδεικτικά αναφέρονται οι εξής δολοφονίες: Το 1973 οι βαρυποινίτες δολοφονούν στο χωριό Παναγία της Ιμβρου τον έμπορο Στέλιο Καβαλέρo. Το 1977 η Στυλιανή Ζούνη από τους Αγίους Θεοδώρους, μητέρα ανήλικων παιδιών, βιάζεται και δολοφονείται. Επίσης, η σύζυγος του Ιωάννη Καραγιοκτζή πεθαίνει ύστερα από άγριο βιασμό. Το 1980 κατακρεουργείται στην αγροικία του ο Γιώργος Βιγλής ή Σαμακός από το Σχοινούδι. Το 1983 δολοφονείται στο Σχοινούδι από βαρυποινίτες ο Ευστράτιος Στυλιανίδης και στην Παναγία ο Νίκος Λαδάς από εποίκους. Στις 19/11/1990 δολοφονείται στο χωριό Γλυκύ ο Ζαφείρης Δεληκωνσταντής. Κανένας από τους δολοφόνους των άτυχων Ιμβρίων δεν συνελήφθη και δεν τιμωρήθηκε.
Αύγουστος 1988	Έναρξη της επιστροφής των Ιμβρίων στο νησί τους για ολιγοήμερη παραμονή (καλοκαιρινές διακοπές).
Μάρτιος 1994 - σήμερα	Έναρξη των εργασιών καταγραφής των ακινήτων από την υπηρεσία του Εθνικού Κτηματολογίου της Τουρκίας. Με παράνομες μεθοδεύσεις επιχειρείται η αρπαγή και των τελευταίων ελληνικών περιουσιών. Δεν αναγνωρίζεται η νομική υπόσταση της Μητροπόλεως Ίμβρου και Τενέδου, με αποτέλεσμα να δημεύεται η εκκλησιαστική περιουσία.
17 Οκτωβρίου 2004 - σήμερα	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μετά από πρωτοβουλία των Ιμβριακών σωματείων, διάσπαρτων σε ολόκληρη την υφήλιο, ζητά από την Τουρκία να λάβει μέτρα για την αποκατάσταση των δικαιωμάτων των αυτοχθόνων νησιωτών. Ακολουθούν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρώπης. Η διεθνοποίηση του ζητήματος Ίμβρου και Τενέδου είναι πλέον γεγονός.