Επικαιρότητα.
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΝ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ ΣΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες,
Την τελευταία φορά που είχαμε βρεθεί, τον Οκτώβριο, το Κόμμα μας είχε μόλις υποστεί μια βαριά εκλογική ήττα και βρισκόταν σε εσωτερικές διεργασίες για την ανάδειξη νέου Προέδρου.
Στους τρεις μήνες που μεσολάβησαν καταφέραμε κάτι πρωτοφανές: Μετατρέψαμε την κρίση σε ευκαιρία για την αναγέννηση του κόμματός μας. Ανοιχτήκαμε στην κοινωνία, εγγράψαμε εκατοντάδες χιλιάδες νέα μέλη, εκλέξαμε νέο Πρόεδρο με την πρώτη ψηφοφορία και μπήκαμε σε φάση ανασυγκρότησης.
Αυτό που έγινε, μέχρι πριν λίγο έμοιαζε απίστευτο. Μετά από τέτοιας έκτασης ήττα, η Νέα Δημοκρατία έχει σήμερα τα περισσότερα εγγεγραμμένα μέλη που είχε ποτέ! Τα περισσότερα εγγεγραμμένη μέλη που είχε, ή έχει σήμερα, οποιοδήποτε άλλο κόμμα…
Και το σημαντικότερο: Η αυθόρμητη και απρόσμενη μαζική συμμετοχή στις εκλογές εξουδετέρωσε την εσωστρέφεια και γέμισε τις μπαταρίες μας με δύναμη, πίστη και αισιοδοξία. Μας ξανάβαλε σε τροχιά νίκης
Οκτακόσιες χιλιάδες ψηφοφόροι περίπου έδωσαν αδιαμφισβήτητη εντολή Ενότητας.
Το κλίμα στη Νέα Δημοκρατία άλλαξε. Αλλά το κόμμα δεν άλλαξε ακόμα.
Αυτό είναι το επόμενο βήμα μας.
Από την ανασυγκρότηση του κόμματος που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη, πρέπει να περάσουμε στην Αναγέννηση του Κόμματος. Αυτό θα γίνει στο Τακτικό Συνέδριο Θέσεων και Αρχών, τη σύγκλιση του οποίου καλούμαστε να αποφασίσουμε σήμερα. Και που θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο. Ενώ και οι προσυνεδριακές του διαδικασίες θα δρομολογηθούν στο αμέσως προσεχές διάστημα.
Δεν πρέπει, όμως, να πέσουμε στην παγίδα της εσωστρέφειας. Κι εσωστρέφεια δεν έχουμε μόνο όταν υπάρχει διαβρωτική εσωτερική γκρίνια.
Εσωστρέφεια έχουμε κι όταν νομίζουμε ότι όλος ο κόσμος είναι ο κομματικός μας μικρόκοσμος. Εσωστρέφεια έχουμε κι όταν δίνουμε μεγαλύτερη έμφαση στα εσωτερικά μας ζητήματα απ’ ό,τι στα προβλήματα της κοινωνίας.
Εδώ, λοιπόν, θα μιλήσουμε πολιτικά.
Νεοδημοκράτες και Νεοδημοκράτισσες,
Σήμερα ζούμε το χειρότερο, ίσως χειμώνα της τελευταίας 35ετίας. Φταίει η διεθνής κρίση, αναμφίβολα. Αλλά όχι μόνο αυτή.
* Ασφαλώς υπήρξαν αδυναμίες και σφάλματα και της δικής μας διακυβέρνησης. Αλλά όχι μόνον αυτά.
* Φταίει κυρίως, η απίστευτη αδράνεια και αναβλητικότητα που επικράτησε και επικρατεί και σήμερα ακόμα, με τις ατέλειωτες «διαβουλεύσεις» της νέας Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
–Αρκεί να θυμηθούμε ότι στα τέλη Οκτωβρίου, όταν είχε γίνει ήδη γνωστό ότι το έλλειμμα της Ελλάδας θα ξεπεράσει το 12%, το spread των ελληνικών ομολόγων δεν ξεπερνούσε το 135. Και σήμερα πέρασε το 300!
– Αρκεί να αναλογιστούμε ότι το spread της Ιρλανδίας, που έχει έλλειμμα παρόμοιο με το δικό μας, είναι περίπου το μισό από το δικό μας.
Είναι βαριές λοιπόν οι κυβερνητικές ευθύνες.
Αλλά πέρα από τις ευθύνες πρέπει να αναζητήσουμε και τα αίτια:
Φίλες και φίλοι,
Οφείλουμε να το συνειδητοποιήσουμε:
Ένα ολόκληρο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης, η οποία στηρίχθηκε σε αναδιανομή δανεικών έχει χρεοκοπήσει.
Κι ένα μοντέλο πολιτικής, η οποία στηρίχθηκε σε αναδιανομή πελατειακών σχέσεων επίσης χρεοκόπησε. Και πρέπει να αλλάξει.
Εκείνο, δηλαδή, που ονομάσαμε «Μεταπολίτευση» τελείωσε πια. Στέριωσε τη Δημοκρατία. Αλλά εξάντλησε τα όριά του.
Και σήμερα πρέπει να προχωρήσουμε στο επόμενο στάδιο. Πρέπει να τολμήσουμε την νέα Μεταπολίτευση.
Η οποία θα γίνει έτσι κι αλλιώς. Αλλά καλύτερα να γίνει από μας, παρά σε βάρος μας.
Καλύτερα να γίνει ως μια νέα Επανάσταση απελευθέρωσης των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου, και ενδυνάμωσης της Δημοκρατίας.
Παρά να μας προκύψει ως παραμερισμός της Πολιτικής, από κάποιους τεχνοκράτες, που θα αναλάβουν να «σώσουν» τους αριθμούς, καταδικάζοντας τους ανθρώπους και μαραζώνοντας τη δημοκρατία.
Η Νέα Δημοκρατία πρωτοστάτησε στη Μεταπολίτευση του 1974 και πέτυχε να ανοίξει δρόμους πρωτόγνωρης κοινοβουλευτικής σταθερότητας για την Ελλάδα.
Η Νέα Δημοκρατία θα πρωτοστατήσει και στην νέα Μεταπολίτευση.
Η οποία θα δώσει ωριμότερη Δημοκρατία, πιο αποτελεσματική Οικονομία, πιο σταθερή και λιγότερο ανασφαλή Κοινωνία.
Αυτό που έχει ανάγκη ο τόπος, η Νέα Μεταπολίτευση για την οποία εμείς ετοιμαζόμαστε, έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
* Στο χώρο της Οικονομίας στροφή στην ανταγωνιστικότητα, στροφή στην παραγωγή, στροφή στην ποιότητα. Και από-ενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας.
Στροφή στην εξυγίανση των αγορών, στην εξάλειψη των στρεβλώσεων και στη διάχυση των ευκαιριών.
Δεν θα «λιώσουμε» την Οικονομία μας – και την Κοινωνία μας – για να μειώσουμε τα ελλείμματα. Γιατί τότε θα μας προκύψουν μεγαλύτερα ελλείμματα…
Θα αναπτυχθούμε για να πληρώσουμε τα ελλείμματα και να μειώσουμε τη δανειακή μας επιβάρυνση.
Όχι, δεν θα χρεοκοπήσει η Ελλάδα! Μπορούμε ακόμα να το αποφύγουμε. Αν απελευθερώσουμε το αναξιοποίητο δυναμικό μας, αν εξυγιάνουμε τις αγορές μας, αν αξιοποιήσουμε τα περιουσιακά στοιχεία του ιδιωτικού και του δημοσίου, που παραμένουν ανεκμετάλλευτα.
* Στο χώρο της Πολιτικής, νέα Μεταπολίτευση σημαίνει σεβασμό στον Πολίτη, όχι υποταγή σε όσους τον χειραγωγούν.
– Σεβασμό στο δημόσιο συμφέρον, όχι υποταγή σε όσα επιβάλλουν τα ισχυρά συμφέροντα των συντεχνιών και των έξω-θεσμικών επιρροών.
– Συμμετοχή του Πολίτη στις αποφάσεις που τον αφορούν, όχι υποτίμηση της ωριμότητάς του.
– Διάλογος με την κοινωνία. Αληθινός διάλογος. Όχι προσχηματικός, όχι «θεατρικός» διάλογος χωρίς αρχή μέση και τέλος.
– Σημαίνει ακόμα Ισονομία: Όχι άλλοι νόμοι να ισχύουν για τους ισχυρούς κι άλλοι για τους αδύνατους. Όχι άλλοι να σέβονται τους κανόνες και να μη βρίσκουν το δίκιο τους, κι άλλοι να τους παραβιάζουν ατιμώρητα.
Ισονομία παραδειγματική και πλήρης.
– Σημαίνει επίσης Δικαιοσύνη, που διεκπεραιώνει γρήγορα τις υποθέσεις, είναι τυφλή, είναι κουφή, δεν ακούει «υποβολείς», αλλά έχει κοφτερό σπαθί. Κι όταν αθωώνει κι όταν καταδικάζει…
– Σημαίνει, τέλος, Διαφάνεια. Αληθινή Διαφάνεια. Παντού και για όλους.
* Νέα Μεταπολίτευση, όμως, σημαίνει και κάτι ακόμα:
Να αλλάξουν οι συσχετισμοί στο χώρο των ιδεών.
Το 1974 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αποκατέστησε την ισορροπία στο σεβασμό των Ιδεών της Αριστεράς και της Δεξιάς.
Έκτοτε και οι δύο μεγάλες ιδεολογίες εξελίχθηκαν. Όμως, η πλάστιγγα έγειρε και η ισορροπία ανατράπηκε.
Οι Αριστεροί παραμένουν υπερήφανοι για τις ιδέες τους, ακόμα κι όταν τις έχουν αποχωριστεί προ πολλού.
Για όλους τους άλλους, όμως, επιφυλάσσεται ένα απαράδεκτο και αντιδημοκρατικό «ενοχικό σύμπλεγμα».
Όσοι δεν δηλώνουν «αριστεροί» νιώθουν την ανάγκη να κρύβουν τις απόψεις τους, να τις «στρογγυλεύουν», να λένε με περιφράσεις, αυτά που στην δημοκρατική Ευρώπη λέγονται με το όνομά τους.
Και φτάνουν στο σημείο να αποφεύγουν ιδέες και προτάσεις, οι οποίες στην Ευρώπη υποστηρίζονται ακόμα και από Κεντροαριστερούς!
Το τρίτο βασικό στοιχείο της Νέας Μεταπολίτευσης, λοιπόν, είναι η από-ενοχοποίηση των ιδεών. Στην προκειμένη περίπτωση των δικών μας ιδεών.
Ή, για να το πω αλλιώς, η οριστική εξάλειψη κάθε ιδεολογικής τρομοκρατίας σε βάρος οποιουδήποτε.
Μη σας τρομάζει ο όρος «ιδεολογική τρομοκρατία». Περί αυτού ακριβώς πρόκειται. Ακόμα και ο Μίκης Θοδωράκης, σε μια σειρά από συγκλονιστικά κείμενά του, τις τελευταίες μέρες την καταγγέλλει. Ή μάλλον καταγγέλλει κι άλλα πολύ χειρότερα…
Ακόμα κι αυτή την προσωπικότητα, που ξεκίνησε ως αγωνιστής της Αριστεράς σε δύσκολες εποχές, κι ύστερα με την Τέχνη του, με το Λόγο του, με την πηγαία δημοκρατική στάση του, κέρδισε τις καρδιές και φώτισε το νου όλων των Ελλήνων, ακόμα κι αυτόν τον κατηγορούν σήμερα ως «εθνικιστή»!
– Σας παρακαλώ κάντε κάτι, γιατί εγώ όπως ξέρετε θεωρούμαι… «εθνικιστής» καταγγέλλει σε πρόσφατη επιστολή του ο Μίκης.
Το ξέρουμε Μίκη. Το έχουμε υποστεί εδώ και χρόνια…
Εμείς λοιπόν, σεβόμαστε όλες τις πολιτικές ταυτότητες. Και του Αριστερού και του Δεξιού, και του Κεντροαριστερού και του Κεντροδεξιού.
Καμία απ’ αυτές δεν είναι «κουσούρι». Καμία απ’ αυτές δεν είναι «αρετή». Όλες οι πολιτικές ταυτότητες είναι σεβαστές. Και τα κόμματά κρίνονται από την πολιτική τους, από την υπευθυνότητά τους, όχι από τις ταμπέλες που τους κολλάνε οι αντίπαλοί τους.
Μια πραγματική Δημοκρατία, μια Κοινωνία με αληθινή Ισονομία, δεν μπορεί, – δεν επιτρέπεται – την μια παράταξη να τη θεωρεί τίτλο τιμής, και την άλλη λόγο ντροπής.
Η παράταξή μας, η μεγάλη Κεντροδεξιά παράταξη, έχει τεράστια προσφορά στην Πατρίδα
Είναι πηγή υπερηφάνειας για μας.
Οι ιδέες μας σήμερα κυριαρχούν – κυριολεκτικά – σε όλη την Ευρώπη.
Είμαστε υπερήφανοι για την Ιστορία μας, για τις ιδέες μας, για τις αρχές του κοινωνικού φιλελευθερισμού. Και σεβόμαστε όλους τους άλλους.
Τους αναγνωρίζουμε το αυτονόητο δικαίωμα, να είναι υπερήφανοι για τις δικές τους ιδέες. Αλλά το ίδιο ακριβώς διεκδικούμε για τον εαυτό μας.
Η Νέα Μεταπολίτευση θα εμπεδωθεί όταν αυτό το δικαίωμα γίνει σεβαστό απ’ όλους.
Κάτι ακόμα:
Για χρόνια επικράτησε η θεωρία του λεγόμενου «60-40»: Ότι δηλαδή το 60% των Ελλήνων είναι Αριστεροί ή Κεντροαριστεροί, ενώ το 40% είναι Δεξιοί ή Κεντροδεξιοί. Επομένως, το μόνο που έχει να κάνει η Κεντροδεξιά είναι να μετακινηθεί προς την Κεντροαριστερά, για να προσελκύσει τις ψήφους της.
Η θεωρία αυτή είναι λανθασμένη:
Ακόμα κι αν ίσχυε αυτός ο συσχετισμός, ρόλος μας είναι να τον αλλάξουμε, να τον ανατρέψουμε όχι να τον αποδεχθούμε.
Αυτό ακριβώς κάνουν όλα τα Κεντροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη και σήμερα κυριαρχούν.
Είμαστε ίσως οι μόνοι που αποδεχθήκαμε ένα δυσμενή συσχετισμό και προσπαθήσαμε, αντί να αλλάξουμε το συσχετισμό υπέρ μας, να αλλάξουμε φυσιογνωμία εμείς οι ίδιοι.
Τέλος, αυτή η θεωρία είναι καταστροφική για τη Νέα Δημοκρατία. Γιατί όταν δεχόμαστε ότι οι ιδέες μας δεν είναι «ελκυστικές» για την κοινωνία, αφοπλιζόμαστε ιδεολογικά.
Και περιοριζόμαστε σε διαχειριστικές πολιτικές.
Πώς να εμπνεύσουμε για το δικό μας όραμα την κοινωνία, όταν έχουμε παραιτηθεί, οι ίδιοι, από κάθε όραμα;
Νέα Μεταπολίτευση, λοιπόν, σημαίνει, πέραν όλων των άλλων, την από-ενοχοποίηση της παράταξής μας, την απελευθέρωση της ιδεολογικής μας ταυτότητας, και την ισονομία των πολιτών ανεξάρτητα από το τι δηλώνουν ή τι τους «δηλώνουν».
Νεοδημοκράτισσες, Νεοδημοκράτες
Η νέα Μεταπολίτευση έχει μια κρίσιμη προϋπόθεση.
Χρειάζεται μια νέα Νέα Δημοκρατία.
Αυτή η νέα Νέα Δημοκρατία ήδη άρχισε να γεννιέται.
Από το μεγάλο άνοιγμα στην κοινωνία για την εκλογή νέου Προέδρου, με επιστέγασμα την πρωτοφανή συρροή 800 χιλιάδων νεοδημοκρατών – παλαιών και νέων – στις κάλπες της 29ης Νοεμβρίου.
Την οικοδόμηση της νέας Νέας Δημοκρατίας θα την ολοκληρώσουμε στο προσεχές τακτικό Συνέδριό μας. Που είναι Συνέδριο Αρχών και Θέσεων…
Δεν θα απεμπολήσουμε τις αξίες και τις αρχές μας. Θα κάνουμε σημαία μας τον κοινωνικό φιλελευθερισμό, όπως ακριβώς κάνουν όλα τα επιτυχημένα Κεντροδεξιά Κόμματα παντού στην Ευρώπη.
Αλλά οργανωτικά θα αλλάξουμε. Το Κόμμα μας θα γίνει πιο ανοικτό στην κοινωνία, πιο δημοκρατικό στην εσωτερική λειτουργία των οργάνων, θα γίνει αξιοκρατικό στην ανάδειξη στελεχών, λειτουργικό στο εσωτερικό, παρεμβατικό στην κοινωνία, αποτελεσματικό ως κόμμα εξουσίας.
Αυτά όλα θα τα συζητήσουμε εν όψει του Συνεδρίου μας στις Προσυνεδριακές Διασκέψεις και θα τα επισφραγίσουμε στο Συνέδριο.
Ήδη όμως, έχουμε αρχίσει να τα σηματοδοτούμε στην πράξη με την αντιπολιτευτική πρακτική μας.
Ασκούμε ήδη από τώρα νέου τύπου Αντιπολίτευση που ξάφνιασε όλο το κατεστημένο πολιτικό σύστημα.
Πρώτα-πρώτα, δεν υιοθετούμε το παραδοσιακό μοντέλο του ΠΑΣΟΚ, να καταγγέλλουμε κάθε πρωτοβουλία ή κάθε ενέργεια της Κυβέρνησης.
Αυτή τη στιγμή η χώρα πρέπει να αποφύγει την οικονομική χρεοκοπία. Αυτό δεν αφορά μόνο τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Αφορά όλους τους Έλληνες.
Αν εμείς υπονομεύουμε κάθε κίνηση του ΠΑΣΟΚ, δεν θα βλάψουμε μόνο το ΠΑΣΟΚ, θα βλάψουμε την πατρίδα μας.
Και κάτι τέτοιο δεν θα το κάναμε ποτέ.
Αλλά και δεν θα παρακολουθούμε ως απλοί θεατές, ούτε ως «καλοπροαίρετοι σύμβουλοι». Γιατί είμαστε Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Στα μείζονα ζητήματα όπου διακυβεύεται άμεσα το μέλλον του τόπου, προτείνουμε την πολιτική μας. Προσπαθούμε να πείσουμε την κυβέρνηση να κάνει αυτό που χρειάζεται ο τόπος. Προσπαθούμε να την αποτρέψουμε από το λάθος που θα το πληρώσουμε όλοι. Στηρίζουμε οτιδήποτε σωστό κάνει. Προειδοποιούμε για ενδεχόμενα σφάλματά της. Εναντιωνόμαστε σε κάθε λανθασμένη κίνησή της.
Και δεν διστάζουμε να χτυπάμε βαριά «καμπάνα» όταν από αδυναμία, σύγχυση, ή αβουλία, αδρανεί όταν πρέπει να ανεβάσει ρυθμούς.
* Για πρώτη φορά στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό βγήκαμε άμεσα και προτείναμε μέτρα για περιορισμό του ελλείμματος, χωρίς να βουλιάξει η οικονομία από φορο-επιδρομές. Υποδείξαμε από πού να κόψει, κοστολογημένα μάλιστα. Υποδείξαμε από που να αυξήσει τα έσοδα, κι εδώ κοστολογημένα. Υποδείξαμε και τι να μη φορολογήσει.
Κι όταν έφερε τα σχετικά νομοσχέδια – όπως έγινε πρόσφατα με τους φόρους κατανάλωσης στα ποτά και τα τσιγάρα – υποστηρίξαμε αυτά που είχαμε ήδη προτείνει.
Είναι ίσως η πρώτη φορά που η Αντιπολίτευση έσπευσε να προτείνει αντιδημοφιλή μέτρα. Και τα ψήφισε μάλιστα. Κι αυτό είναι πράξη ευθύνης.
Αλλά είναι και κάτι παραπάνω: Είναι η σταδιακή ανάδειξη της δικής μας ατζέντας. Μέσα από την αντιπολιτευτική μας στάση, να γνωρίζει, σιγά-σιγά το εκλογικό σώμα, το πώς θα κυβερνήσουμε εμείς. Ώστε να κάνει από τώρα τις συγκρίσεις.
Το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση κατήγγελλε τα πάντα και μπλόκαρε τα πάντα. Δεν είχε σχέδιο όπως αποκαλύφθηκε. Δεν ήξερε που πατάει και πού το πάει, όπως φαίνεται τώρα. Γι’ αυτό και κατάγγελλε τα πάντα. Τι άλλο να έκανε;
Εμείς ξέρουμε τα προβλήματα, έχουμε σχέδιο. Κι αυτό αναδεικνύεται σταδιακά.
Όπως, όμως, θα δείχνουμε υπευθυνότητα στις δύσκολες αποφάσεις, έτσι θα δείχνουμε κι αυστηρότητα απέναντι του ΠΑΣΟΚ όταν παραπαίει, ή όταν παίρνει επιζήμιο δρόμο. Κι όταν χάνει τον έλεγχο…
Κυρίως όταν χάνει τον έλεγχο από σύγχυση και στρεβλή αντίληψη περί ατέλειωτης «διαβούλευσης».
Διότι όταν σκαρφαλώνουν τα spreads, όταν μας «πυροβολούν» οι διεθνείς αγορές, όταν μας επιτίθεται καθημερινά ολόκληρος ο ευρωπαϊκός τύπος και η κυβέρνηση παίρνει πίσω το βράδυ αυτό που εξήγγειλε το πρωϊ,
όταν αυτό συμβαίνει όχι σε μια ατυχή περίπτωση, αλλά στο σύνολο σχεδόν των άτολμων αποφάσεών της,
κι όταν ηγετικά στελέχη δικά της την κατηγορούν δημόσια για «απραξία» και «παράλυση», βεβαίως και θα τους χτυπήσω βαριά καμπάνα,
όταν υπουργός της διακηρύσσει ότι «δεν υπάρχει σάλιο» προκαλώντας πανικό και μέσα στην Ελλάδα και στις διεθνείς αγορές,
Είμαι υποχρεωμένος να βαράω καμπάνα.
Όπως, λοιπόν, θεωρώ αυτονόητο καθήκον ως αντιπολίτευση να τους στηρίζω εκεί που χρειάζεται, όμοια διεκδικώ το δικαίωμα να τους ταρακουνάω όταν παραπαίουν.
Μέχρι τώρα αντιπολίτευση σήμαινε «κάθομαι στη γωνίτσα μου και περιμένω να κάνει καμιά στραβή η κυβέρνηση για να την καταγγείλω».
Εμείς διευρύνουμε την έννοια και το ρόλο της Αντιπολίτευσης προς όλες τις κατευθύνσεις. Και κυρίως προς την κατεύθυνση της ευθύνης.
* Δέστε, για παράδειγμα, το Σχέδιο Καλλικράτης, για τη διοικητική μεταρρύθμιση.
Μια μεταρρύθμιση που είναι σχέδιο δικό μας, για το οποίο επαναλαμβάνω ξεκάθαρα, ότι ακριβώς επειδή είναι σχέδιο δικό μας, δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα να το διασύρει.
Και σήμερα, δυστυχώς, διασύρεται από την κυβέρνηση:
– Γιατί όταν μια μείζων μεταρρύθμιση εξαγγέλλεται χωρίς να ξεκαθαρίζονται τα γεωγραφικά όρια των συγχωνεύσεων, δεν ξέρουμε αν είναι στη «σωστή κατεύθυνση».
– Όταν, ενώ υποτίθεται ότι δεν έχουν ακόμα ξεκαθαρίσει ποιοι και με ποιους θα συγχωνευτούν, μας λέει η κυβέρνηση με ακρίβεια ότι οι 1034 σημερινοί δήμοι θα συγχωνευτούν σε 370! Αυτό σημαίνει ότι έχουν κάνει όλη τη γεωγραφική κατανομή και δεν το ανακοινώνουν. Πιθανόν για να αιφνιδιάσουν, καθώς πλησιάζουν οι δημοτικές εκλογές. Κι αυτή η «μυστική γεωμετρία» του Καλλικράτη, σίγουρα δεν είναι «προς τη σωστή κατεύθυνση»…
– Όταν εξαγγέλλεται ο «Καλλικράτης», σε μια στιγμή ύφεσης της Οικονομίας και αιματηρών περικοπών στον Προϋπολογισμό, αλλά η εφαρμογή του απαιτεί 4 με 5 δισεκατομμύρια – τα οποία δεν μας λέει η Κυβέρνηση από πού θα βρεθούν – αυτό δεν είναι «βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση». Είναι μετέωρο βήμα στο κενό.
– Όταν, όμως, επιμένεις να προχωρήσεις σε μια μεγάλη διοικητική μεταρρύθμιση, χωρίς να έχεις βρεις τους απαραίτητους πόρους για να τη στήσεις, τότε είναι πιθανό να πρόκειται για βήμα προς τη λάθος κατεύθυνση.
Γιατί όταν κάτι στήνεται στραβά, αναπτύσσονται περισσότερες στρεβλώσεις παρά σωστές λειτουργίες. Κινδυνεύει να γίνει απορρύθμιση μάλλον, παρά μεταρρύθμιση…
Συνεπώς, υπεύθυνη αντιπολίτευση εδώ, δεν είναι να μηρυκάζουμε κοινοτοπίες «παντός καιρού», χωρίς «γωνίες» και χωρίς αιχμές.
Αλλά να ασκούμε σκληρή κριτική, και να επιβάλουμε όρους διαλόγου.
* Πάρτε ένα ακόμα παράδειγμα: τον εκλογικό νόμο…
Η κυβέρνηση μας προτείνει το λεγόμενο «γερμανικό μοντέλο». Δηλαδή ένα ανάμικτο σύστημα από 120 βουλευτές επικρατείας, η σειρά εκλογιμότητας των οποίων θα επιλέγεται από τον αρχηγό. Και άλλους 180 βουλευτές εκλεγόμενους σε αντίστοιχες μονοεδρικές περιφέρειες.
Το σύστημα αυτό θα ενισχύσει υπέρμετρα τον αρχηγικό χαρακτήρα των κομμάτων. Το θέλουμε αυτό; Δεν το θέλουμε.
Ταιριάζει αυτό με τα πρότυπά μας για την ωρίμανση της Δημοκρατίας και τη νέα Μεταπολίτευση; Σίγουρα δεν ταιριάζει.
Από την άλλη, η γενίκευση των μονοεδρικών περιφερειών σε όλη την επικράτεια, δημιουργεί συνθήκες όπου τα δύο μεγάλα κόμματα θα διαγωνίζονται παντού να κερδίσουν τους οριακούς ψηφοφόρους. Γιατί αυτές οι αναμετρήσεις στις μονοεδρικές είναι θα «όλα ή τίποτε», παντού.
Κι όταν αντιμετωπίζει ένα κόμμα τέτοια διλήμματα, τότε για να κερδίσει όσο γίνεται περισσότερες μονοεδρικές περιφέρειες, θεωρεί «δεδομένους» τους δικούς του ψηφοφόρους και αναζητά παντού τους οριακούς που θα του δώσουν τη νίκη. Αυτό στρεβλώνει την εκπροσώπηση της κοινωνίας και αποξενώνει μεγάλη μάζα «παραδοσιακών ψηφοφόρων» όλων των κομμάτων.
Το θέλουμε αυτό;
Ασφαλώς δεν το θέλουμε…
Και οι βουλευτές που θα εκλέγονται από μονοεδρικές περιφέρειες θα είναι υποδεέστεροι από τους εκλεγμένους περιφερειάρχες και τους δημάρχους.
Το θέλουμε αυτό; Βοηθά την αναβάθμιση της δημοκρατίας μας;
Σίγουρα όχι…
Τον μόνο που θα βοηθούσε θα ήταν έναν αρχηγό διψασμένο για απόλυτο και τυφλό εσωκομματικό έλεγχο. Κι εμένα τουλάχιστον αυτά δεν μου πάνε, ούτε τα χρειάζομαι…
Ακούστε: Η Γερμανία είναι Ομοσπονδία διαφορετικών κρατιδίων. Το εκλογικό τους σύστημα εξισορροπεί αυτά τα στοιχεία αποκαθιστώντας κάποιο βαθμό κεντρικού ελέγχου του κόμματος πάνω σε ένα εξαιρετικά αποκεντρωμένο πολιτικό σύστημα.
Αλλά η Ελλάδα έχει ήδη εξαιρετικά συγκεντρωτικό πολιτικό σύστημα. Αν εδώ επιβάλεις το γερμανικό μοντέλο, τότε ενισχύεις στο έπακρο το συγκεντρωτισμό του και πολλαπλασιάζεις τις στρεβλώσεις του.
Το μόνο θετικό που μπορεί να προκύψει από μια τέτοια συζήτηση είναι η κατάτμηση γιγαντιαίων εκλογικών περιφερειών. Αυτό όντως είναι απαραίτητο. Κι αυτό όχι μόνο το αποδεχόμαστε. Το προτείνουμε εμείς! Γιατί αυτό πράγματι, θα χτυπήσει τη ροή μαύρου πολιτικού χρήματος.
Η θέση της Νέας Δημοκρατίας είναι να σπάσουν οι μεγάλες περιφέρειες σε ολιγοεδρικές. Ούτε πολύ μεγάλες, ώστε να μην επιβάλλονται υποψήφιοι «έξωθεν» και «άνωθεν» με μεθόδους πλάγιας ή έμμεσης χρηματοδότησης, ούτε πολύ μικρές μονοεδρικές, όπου στρεβλώνεται η εκπροσώπηση της κοινωνίας, υποβαθμίζεται ο ρόλος του βουλευτή και μετατοπίζεται η διαπλοκή σε τοπικό επίπεδο.
Εμείς, πάντως, θα προτείνουμε έναν «ελληνικό» εκλογικό νόμο συμβατό με μιαν ώριμη δημοκρατία. Ένα εκλογικό σύστημα που θα ενισχύει την αποκέντρωση και τη διαφάνεια, αφού, βέβαια το συζητήσουμε στα όργανά μας.
Γιατί μη γελιέστε: Η κυβέρνηση θέλει να μας παρασύρει και να ασχοληθούμε σε βάθος και με τον Καλλικράτη και με τον εκλογικό νόμο, χωρίς η ίδια να μας έχει παρουσιάσει κανένα από τα δύο αυτά νομοσχέδια.
Ε λοιπόν, σε αυτή την παγίδα δεν θα πέσουμε – όμως και περιμένουμε και προειδοποιούμε από τώρα.
Άλλωστε, και οι προτάσεις αυτές και οι πολλές Εξεταστικές Επιτροπές – τις οποίες, βεβαίως, εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να φοβόμαστε – η Κυβέρνηση τις ρίχνει σαν φωτοβολίδες «κρότου λάμψης» για να αποπροσανατολίσει από το μεγάλο πρόβλημα της Οικονομίας.
* Στο μεταναστευτικό η στάση μας ήταν ξεκάθαρη:
Γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα είναι «πύλη εισόδου» παράνομων μεταναστών στην Ευρώπη. Και ότι όλοι οι σημερινοί νόμιμοι μετανάστες μας είναι νομιμοποιημένοι. Και καθημερινά εισρέουν πλέον εκατοντάδες καινούργιοι παράνομοι.
Όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες υιοθετούν μέτρα πολιτογράφησης μεταναστών. Αλλά έχουν και «ασφαλιστικές δικλείδες». Για να μην κατακλειστούν από παράνομους μετανάστες. Και για να μπορέσει να αποδεχθεί η κοινωνία τους τη σταδιακή ενσωμάτωση όσων ριζώνουν. Και η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει αυστηρές δικλείδες στην πολιτική της για την ιθαγένεια και την πολιτογράφηση. Ίσως αυστηρότερες απ’ ό,τι άλλα ευρωπαϊκά κράτη.
Όμως το Σχέδιο της Κυβέρνησης υιοθετεί τα πιο χαλαρά μέτρα άλλων ευρωπαϊκών κρατών. Χωρίς καμία από τις ασφαλιστικές τους δικλείδες.
Πολύ περισσότερο, όταν υπήρξαν άλλες χώρες, οι οποίες λόγω του αποικιοκρατικού τους παρελθόντος, είχαν χαλαρή πολιτική ιθαγένειας και πολιτογράφησης. Οι οποίες όμως, σήμερα αναγκάζονται να πολλαπλασιάσουν τις «δικλείδες ασφαλείας» τους, γιατί τους προέκυψαν σοβαρά κοινωνικά προβλήματα.
Όπως η Γαλλία που ιδρύει «υπουργείο εθνικής ταυτότητας και μετανάστευσης». Ή η Βρετανία των Εργατικών, που μιλάει πλέον για ενσωμάτωση των ξένων στη «Βρετανικότητα». Ενώ και η Ισπανία της Σοσιαλιστικής Κυβέρνησης Θαπατέρο μιλάει για ενσωμάτωση στην «Ισπανικότητα». Αυτό ακριβώς προτείναμε κι εμείς: ενσωμάτωση στην «Ελληνικότητα».
Κι ενώ οι δικλείδες ασφαλείας αυξάνονται αλλού, το κυβερνητικό Σχέδιο επιλέγει την απόλυτη χαλάρωση, σε μια χώρα που είναι η πιο ευάλωτη σε παράνομα μεταναστευτικά ρεύματα.
Εμείς δεν οραματιζόμαστε την Ελλάδα «περίκλειστο φρούριο» στον κόσμο. Αλλά δεν θα αφήσουμε να γίνει και «ξέφραγο αμπέλι».
Ξεκαθαρίσαμε στην κυβέρνηση τέσσερα πράγματα:
– Ότι βλέπουμε την ελληνικότητα ως κοινότητα πολιτισμού, όχι ως κοινότητα αίματος.
– Ότι αυτή η προσέγγιση είναι η καλύτερη ασπίδα κατά του ρατσισμού.
– Ότι, όπως διευκρίνισε χθες και ο Συνήγορος του Πολίτη, η απόδοση ιθαγένειας είναι διοικητική πράξη, όχι ανθρώπινο δικαίωμα.
– Κι ότι θα ενσωματώσουμε τα παιδιά των νόμιμων μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα στην «ημετέρα παιδεία».
Κι έτσι προτείναμε να τους χορηγείται ιθαγένεια όταν ενηλικιωθούν, εφ’ όσον έχουν ολοκληρώσει την 9χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση. Κι εφ’ όσον, ακόμα, παραιτούνται από άλλη ιθαγένεια που ενδεχομένως έχουν από τρίτες – μη ευρωπαϊκές – χώρες.
Επισημάναμε ακόμα, ότι χωρίς τέτοιες δικλείδες ασφαλείας, η απόδοση ιθαγένειας θα γίνει τότε αυτόματη. Κι αυτό θα λειτουργήσει ως κίνητρο για να έλθουν νέα κύματα παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα. Μια τέτοια αυτόματη απόδοση ιθαγένειας, δεν θα λύσει τα προβλήματα των μεταναστών. Θα τα δυσκολέψει.
Επισημάναμε, ακόμα, ότι σε άλλες χώρες, η ιθαγένεια μοιάζει να δίνεται εύκολα, αλλά αν προσέξει κανείς τις λεπτομέρειες θα διαπιστώσει, πολύ διαφορετικά πράγματα: Για παράδειγμα, αν ο γερμανικός νόμος για την ιθαγένεια εφαρμοζόταν ατόφιος στην Ελλάδα, δεν θα έπαιρνε ελληνική ιθαγένεια κανένα από τα παιδιά που έχουν ήδη γεννηθεί εδώ. Κι όμως τον επικαλούνται…
Γιατί όταν ψηφίστηκε στη Γερμανία σχετικός νόμος, το 1999, επί Σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης, ίσχυσε για τα παιδιά που θα γεννιόταν στο μέλλον, μετά τις αρχές του 2000. Όχι για όσα ήταν ήδη γεννημένα εκεί…
Και επί τη ευκαιρία να πούμε, ότι στη Γερμανία, την οποία με πολύ μεγάλη ευκολία επικαλείται η κυβέρνηση τελευταία, οι μετανάστες από μη ευρωπαϊκές χώρες, δεν ψηφίζουν στις δημοτικές εκλογές. Το Σχέδιο της Κυβέρνησης, αντίθετα, προβλέπει ότι θα ψηφίζουν.
Το μερικό δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές για τους μετανάστες, εκτός από τη Γερμανία, το έχει απορρίψει τελευταία και η Γαλλία, καθώς και οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Καλούμε την κυβέρνηση να παραιτηθεί απ’ αυτό τουλάχιστον. Να το απεμπλέξει από τις επόμενες δημοτικές εκλογές. Αλλιώς θα κατηγορηθεί, δικαίως, για μικροκομματικές σκοπιμότητες και θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο τη συνεννόηση σε ένα θέμα που θα έπρεπε να υπάρχει η μέγιστη δυνατή συναίνεση.
Εν πάση περιπτώσει, η Νέα Δημοκρατία ξεκαθάρισε απόλυτα ότι θα καταψηφίσει το κυβερνητικό Σχέδιο, ότι θα το καταργήσει όταν θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, ενώ δεσμεύτηκε με σαφήνεια τι θα βάλει στη θέση του.
* Κι ένα τελευταίο παράδειγμα αντιπολιτευτικής πρακτικής: τα μπλόκα των αγροτών. Το ΠΑΣΟΚ, πέρσι ακόμα, ενθάρρυνε τους αγρότες να κλιμακώσουν κι άλλο τις κινητοποιήσεις τους. Και σήμερα που βρίσκεται στην κυβέρνηση, τους προτείνει προσχηματικό διάλογο, τον οποίο οι ίδιοι απορρίπτουν ως «κοροϊδία».
Η Νέα Δημοκρατία, αντίθετα, φέτος που βρίσκεται στην αντιπολίτευση έσπευσε από την αρχή να εκφράσει τη διαφωνία της με τα μπλόκα. Δεν προσπαθούμε να κερδοσκοπήσουμε πολιτικά στις δυσκολίες των αγροτών, ούτε στην αδυναμία της κυβέρνησης να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους.
Εμείς θέλουμε να βοηθήσουμε τους αγρότες. Δεν παίζουμε με τον πόνο τους. Δεν θέλουμε να εκμεταλλευτούμε την οργή τους.
Το πρόβλημα των αγροτών αφορά ολόκληρη την κοινωνία. Οδηγήθηκαν στο αδιέξοδο και την απελπισία. Κι εμάς μας απασχολεί πώς θα βγουν από το τέλμα. Όχι πως θα τους ξεγελάμε, είτε είμαστε στην Αντιπολίτευση είτε στην Κυβέρνηση.
Το πιο σημαντικό άλλωστε, δεν είναι τι θα γίνει αύριο με τους αγρότες μας, τις επόμενες μέρες ή εβδομάδες.
Το πιο σημαντικό είναι τι θα γίνει σε λίγα χρόνια. Και γι’ αυτό ήδη έχουμε αρχίσει διάλογο μαζί τους. Πραγματικό διάλογο…
Κάλεσα, βέβαια, τον Πρωθυπουργό να παρέμβει, να αρθεί ο αποκλεισμός των δρόμων και να βρεθεί λύση. Κι αντί του Πρωθυπουργού, μας ήλθε ο… Βούλγαρος Πρωθυπουργός.
Το είδαμε κι αυτό. Πράξη πάντως, διπλωματικά αφύσικη και πέρα από τα εσκαμμένα.
Νεοδημοκράτισσες, νεοδημοκράτες,
Δώσαμε ήδη κάποια σαφή δείγματα γραφής του νέου αντιπολιτευτικού μας ρόλου: Ρόλου ευθύνης. Και ρόλου πειστικού. Που αναδεικνύει σήμερα τις διαφορές μας από το ΠΑΣΟΚ. Ώστε «να κάνουμε τη διαφορά» αύριο…
Αλλά θα πρέπει να προχωρήσουμε και σε οργανωτικές αλλαγές που δίνουν «σάρκα και οστά» στο όραμά μας για ένα ανοικτό κόμμα.
* Ήδη μετά την εκλογή αρχηγού από την κοινωνία, η νεολαία μας, η ΟΝΝΕΔ, θα εκλέξει κι εκείνη τον νέο Πρόεδρό της από τη βάση. Είναι μια ακόμα Επανάσταση. Η ΟΝΝΕΔ θα είναι η πρώτη Ελληνική Νεολαία που τολμάει κάτι τέτοιο.
Το ανοικτό κόμμα, δεν είναι πλέον όραμα. Είναι στοίχημα που ήδη το κερδίζουμε.
* Δίνω έμφαση σε δύο ακόμα ζητήματα που αφορούν τη λειτουργία των κομματικών οργάνων. Διότι φιλοδοξία μας είναι να αποκαταστήσουμε τη δημοκρατική λειτουργία σε όλη την κλίμακα του κόμματος.
Μετά το Συνέδριο, είναι απόφασή μου, η Κεντρική Επιτροπή, το Πολιτικό Συμβούλιο και η Κοινοβουλευτική Ομάδα να συνέρχονται σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Ακόμα, θα δώσουμε μεγάλη έμφαση στην αναδιοργάνωση και τακτική λειτουργία των περιφερειακών οργάνων, όπως για παράδειγμα το Περιφερειακό Συμβούλιο. Διότι όσο απαραίτητη είναι η κεντρική πολιτική οργάνωση του κόμματος, άλλο τόσο είναι απαραίτητη η λειτουργία του στην περιφέρεια.
Μόνο έτσι θα γίνουμε κόμμα ανοικτό στην κοινωνία, ικανό να παρεμβαίνει παντού, να αναδεικνύει άξια στελέχη παντού και να ανατρέπει συσχετισμούς παντού.
Άλλωστε, για το άνοιγμα του κόμματος, δεν περιμένουμε το Συνέδριο. Ήδη ιδρύθηκε Γραμματεία Σχέσεων Κοινωνίας-Κόμματος, όπου φτάνουν κάθε μέρα, παρατηρήσεις, παροτρύνσεις, παράπονα και απόψεις απλών ανθρώπων. Όχι μόνο μελών μας. Τα ακούμε όλα με προσοχή. Κι έχουν πολλές φορές εξαιρετικό ενδιαφέρον.
* Επί πλέον ενεργοποιούμε τη σχέση μας με τους δικτυακούς τόπους. Όπου κυκλοφορεί τεράστιο πλήθος πληροφοριών καθημερινά. Εκφράζονται απόψεις, γίνονται συζητήσεις, κι αντιπαραθέσεις ακόμα.
Άλλωστε πολλά από τα 800 χιλιάδες μέλη μας, ήδη εκφράζουν τις απόψεις τους δικτυακά. Και αυτό ανοίγει το δρόμο πια για να περάσουμε σιγά-σιγά σε ένα επόμενο βήμα οργάνωσης της ηλεκτρονικής δημοκρατίας.
Το διαδίκτυο είναι πλέον στρατηγικής σημασίας κοινωνικός χώρος. Που αφορά κυρίως τη νεολαία. Αλλά όχι μόνον αυτή…
Η παρουσία μας εκεί είναι απαραίτητη. Έχει ήδη ξεκινήσει. Αλλά πρέπει να αναδιοργανωθεί και να αναβαθμιστεί…
Έχουμε ακόμα πολλές προτάσεις να ακούσουμε και να επεξεργαστούμε. Εν όψει του 8ου Τακτικού Συνεδρίου μας θα υπάρξει ευρύτατη συζήτηση, σε διάφορες συνδιασκέψεις. Να θυμάστε όμως:
Χτίζουμε το κόμμα των αξιών και των αξίων.
Είμαστε κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας. Και θα γίνουμε η Ελπίδα της.
Νεοδημοκράτισσες, νεοδημοκράτες,
Οι επόμενες μήνες θα είναι κρίσιμοι για την πορεία του τόπου. Και κρίσιμοι για την Αναγέννηση της Νέας Δημοκρατίας.
Όπως εξήγησα, στηρίζουμε την κυβέρνηση εκεί που το επιβάλλει το συμφέρον του τόπου.
Αλλά δεν κυβερνάμε μαζί της.
Δείχνουμε στάση ευθύνης που ουδέποτε έδειξε το ΠΑΣΟΚ απέναντί μας.
Αλλά δεν έχουμε συνυπευθυνότητα για τη διακυβέρνηση του τόπου.
Δεν συγκυβερνούμε με το ΠΑΣΟΚ.
Και δεν πρόκειται να συγκυβερνήσουμε.
Εκφράζω επίσης, με κάθε σαφήνεια, την αντίθεσή μου σε διάφορες προτάσεις εξω-θεσμικών λύσεων, που απαξιώνουν τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου.
Εγώ τουλάχιστον για το Κόμμα μας, για τη Νέα Δημοκρατία, δεν το δέχομαι.
Είμαι βέβαιος ούτε και εσείς.
Η Νέα Δημοκρατία αποτελεί εγγύηση σταθερότητας για τη χώρα.
Σήμερα ως Αντιπολίτευση, αύριο ως Κυβέρνηση.
Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες,
Η Νέα Δημοκρατία ήδη ακτινοβολεί μια νέα αυτοπεποίθηση. Αδιανόητο, για κόμμα που μόλις βγήκε από βαριά ήττα.
Αυτό ακριβώς θέλω να ακτινοβολεί κάθε στέλεχος και κάθε μέλος μας.
Η Νέα Δημοκρατία τους χωράει όλους και τον καθένα χωριστά.
Τους χρειάζεται όλους και τον καθένα χωριστά.
Δεν περισσεύει κανείς.
Αυτό υποσχέθηκα κατηγορηματικά
όταν έθεσα υποψηφιότητα για Πρόεδρος του Κόμματος.
Αυτό δεσμεύτηκα.
Γι’ αυτό ψηφίστηκα.
Και σε αυτό θα μείνω πιστός.
Αλλά οφείλω να ξεκαθαρίσω το εξής:
Δεν εκλέχθηκα για να τηρώ «εύθραυστες ισορροπίες».
Δεν χρωστάω τίποτε σε κανένα.
Το μόνο μου χρέος είναι απέναντι στις εκατοντάδες χιλιάδες των Νεοδημοκρατών που ήλθαν και ψήφισαν, αφού περίμεναν ώρες στην ουρά.
Σε αυτούς υποσχέθηκα αλλαγή πορείας.
Και αυτό το χρέος με δεσμεύει απέναντί τους.
Την εσωστρέφεια που πολλές φορές «έπνιξε» τη Νέα Δημοκρατία στο παρελθόν, δεν πρόκειται να την ανεχθώ.
Η νέα Νέα Δημοκρατία θα γίνει ο πόλος μιας νέας κοινωνικής πλειοψηφίας, όχι ένας εύθραυστος συνασπισμός προσωπικών στρατηγικών και ομάδων.
Προορισμός της είναι να απελευθερώσει το δυναμισμό της ελληνικής κοινωνίας, όχι να βουλιάξει μέσα στις γνωστές Ελληνικές παθογένειες.
Ο Πολιτικός μου αντίπαλος είναι απέναντι: το ΠΑΣΟΚ.
Όχι εδώ μέσα.
Στόχος μου είναι να λύσουμε τα προβλήματα του τόπου.
Όχι να επανέλθουμε στις έριδες του παρελθόντος.
Άλλωστε, ρόλος της Αντιπολίτευσης δεν είναι να αντιπολιτεύεται την …Αντιπολίτευση, αλλά την Κυβέρνηση!
Γι’ αυτό και επαναλαμβάνω.
Εσωστρέφεια δεν θα υπάρξει!
Δημοκρατία ναι. Όσο ποτέ.
Αλλά εσωστρέφεια ποτέ!
Αυτό είναι ευθύνη όλων να το περιφρουρήσουμε.
Αλλά εμένα δεν είναι απλώς ευθύνη μου.
Είναι χρέος μου!
Απέναντι σε αυτούς που ψήφισαν την 29η Νοεμβρίου.
Νεοδημοκράτες και Νεοδημοκράτισσες.
Δεν πάμε απλώς, να ξανά-διεκδικήσουμε την εξουσία.
Πάμε να αλλάξουμε την Ελλάδα.
Και πριν αλλάξουμε τους άλλους,
Πρέπει να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι.
Είμαι εδώ μπροστά σας, γιατί πιστεύω αυτά που λέω
Και γιατί αγωνίζομαι γι’ αυτά που πιστεύω.
Το ξέρετε.
Μπορούμε να επιτύχουμε μεγάλες ανατροπές.
Μπορούμε, μαζί να τα καταφέρουμε.
Βάζουμε υψηλούς στόχους.
Γιατί μόνον υψηλοί στόχοι μπορούν να
Επαναφέρουν στο επίκεντρο την Πολιτική.
Και μόνο υψηλοί στόχοι ταιριάζουν στην παράταξή μας
και την Ιστορία της.
Οι συνθήκες είναι ώριμες πια
να ξεπεράσει η ελληνική κοινωνία τις αγκυλώσεις της.
Το ξέρετε.
Δεν μοιράζω υποσχέσεις,
Πέρα από μια:
Αγώνα και Νίκη!.
Για τη χώρα, για τα παιδιά μας, για την Ελλάδα!
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΝ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ ΣΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες,
Την τελευταία φορά που είχαμε βρεθεί, τον Οκτώβριο, το Κόμμα μας είχε μόλις υποστεί μια βαριά εκλογική ήττα και βρισκόταν σε εσωτερικές διεργασίες για την ανάδειξη νέου Προέδρου.
Στους τρεις μήνες που μεσολάβησαν καταφέραμε κάτι πρωτοφανές: Μετατρέψαμε την κρίση σε ευκαιρία για την αναγέννηση του κόμματός μας. Ανοιχτήκαμε στην κοινωνία, εγγράψαμε εκατοντάδες χιλιάδες νέα μέλη, εκλέξαμε νέο Πρόεδρο με την πρώτη ψηφοφορία και μπήκαμε σε φάση ανασυγκρότησης.
Αυτό που έγινε, μέχρι πριν λίγο έμοιαζε απίστευτο. Μετά από τέτοιας έκτασης ήττα, η Νέα Δημοκρατία έχει σήμερα τα περισσότερα εγγεγραμμένα μέλη που είχε ποτέ! Τα περισσότερα εγγεγραμμένη μέλη που είχε, ή έχει σήμερα, οποιοδήποτε άλλο κόμμα…
Και το σημαντικότερο: Η αυθόρμητη και απρόσμενη μαζική συμμετοχή στις εκλογές εξουδετέρωσε την εσωστρέφεια και γέμισε τις μπαταρίες μας με δύναμη, πίστη και αισιοδοξία. Μας ξανάβαλε σε τροχιά νίκης
Οκτακόσιες χιλιάδες ψηφοφόροι περίπου έδωσαν αδιαμφισβήτητη εντολή Ενότητας.
Το κλίμα στη Νέα Δημοκρατία άλλαξε. Αλλά το κόμμα δεν άλλαξε ακόμα.
Αυτό είναι το επόμενο βήμα μας.
Από την ανασυγκρότηση του κόμματος που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη, πρέπει να περάσουμε στην Αναγέννηση του Κόμματος. Αυτό θα γίνει στο Τακτικό Συνέδριο Θέσεων και Αρχών, τη σύγκλιση του οποίου καλούμαστε να αποφασίσουμε σήμερα. Και που θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο. Ενώ και οι προσυνεδριακές του διαδικασίες θα δρομολογηθούν στο αμέσως προσεχές διάστημα.
Δεν πρέπει, όμως, να πέσουμε στην παγίδα της εσωστρέφειας. Κι εσωστρέφεια δεν έχουμε μόνο όταν υπάρχει διαβρωτική εσωτερική γκρίνια.
Εσωστρέφεια έχουμε κι όταν νομίζουμε ότι όλος ο κόσμος είναι ο κομματικός μας μικρόκοσμος. Εσωστρέφεια έχουμε κι όταν δίνουμε μεγαλύτερη έμφαση στα εσωτερικά μας ζητήματα απ’ ό,τι στα προβλήματα της κοινωνίας.
Εδώ, λοιπόν, θα μιλήσουμε πολιτικά.
Νεοδημοκράτες και Νεοδημοκράτισσες,
Σήμερα ζούμε το χειρότερο, ίσως χειμώνα της τελευταίας 35ετίας. Φταίει η διεθνής κρίση, αναμφίβολα. Αλλά όχι μόνο αυτή.
* Ασφαλώς υπήρξαν αδυναμίες και σφάλματα και της δικής μας διακυβέρνησης. Αλλά όχι μόνον αυτά.
* Φταίει κυρίως, η απίστευτη αδράνεια και αναβλητικότητα που επικράτησε και επικρατεί και σήμερα ακόμα, με τις ατέλειωτες «διαβουλεύσεις» της νέας Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
–Αρκεί να θυμηθούμε ότι στα τέλη Οκτωβρίου, όταν είχε γίνει ήδη γνωστό ότι το έλλειμμα της Ελλάδας θα ξεπεράσει το 12%, το spread των ελληνικών ομολόγων δεν ξεπερνούσε το 135. Και σήμερα πέρασε το 300!
– Αρκεί να αναλογιστούμε ότι το spread της Ιρλανδίας, που έχει έλλειμμα παρόμοιο με το δικό μας, είναι περίπου το μισό από το δικό μας.
Είναι βαριές λοιπόν οι κυβερνητικές ευθύνες.
Αλλά πέρα από τις ευθύνες πρέπει να αναζητήσουμε και τα αίτια:
Φίλες και φίλοι,
Οφείλουμε να το συνειδητοποιήσουμε:
Ένα ολόκληρο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης, η οποία στηρίχθηκε σε αναδιανομή δανεικών έχει χρεοκοπήσει.
Κι ένα μοντέλο πολιτικής, η οποία στηρίχθηκε σε αναδιανομή πελατειακών σχέσεων επίσης χρεοκόπησε. Και πρέπει να αλλάξει.
Εκείνο, δηλαδή, που ονομάσαμε «Μεταπολίτευση» τελείωσε πια. Στέριωσε τη Δημοκρατία. Αλλά εξάντλησε τα όριά του.
Και σήμερα πρέπει να προχωρήσουμε στο επόμενο στάδιο. Πρέπει να τολμήσουμε την νέα Μεταπολίτευση.
Η οποία θα γίνει έτσι κι αλλιώς. Αλλά καλύτερα να γίνει από μας, παρά σε βάρος μας.
Καλύτερα να γίνει ως μια νέα Επανάσταση απελευθέρωσης των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου, και ενδυνάμωσης της Δημοκρατίας.
Παρά να μας προκύψει ως παραμερισμός της Πολιτικής, από κάποιους τεχνοκράτες, που θα αναλάβουν να «σώσουν» τους αριθμούς, καταδικάζοντας τους ανθρώπους και μαραζώνοντας τη δημοκρατία.
Η Νέα Δημοκρατία πρωτοστάτησε στη Μεταπολίτευση του 1974 και πέτυχε να ανοίξει δρόμους πρωτόγνωρης κοινοβουλευτικής σταθερότητας για την Ελλάδα.
Η Νέα Δημοκρατία θα πρωτοστατήσει και στην νέα Μεταπολίτευση.
Η οποία θα δώσει ωριμότερη Δημοκρατία, πιο αποτελεσματική Οικονομία, πιο σταθερή και λιγότερο ανασφαλή Κοινωνία.
Αυτό που έχει ανάγκη ο τόπος, η Νέα Μεταπολίτευση για την οποία εμείς ετοιμαζόμαστε, έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
* Στο χώρο της Οικονομίας στροφή στην ανταγωνιστικότητα, στροφή στην παραγωγή, στροφή στην ποιότητα. Και από-ενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας.
Στροφή στην εξυγίανση των αγορών, στην εξάλειψη των στρεβλώσεων και στη διάχυση των ευκαιριών.
Δεν θα «λιώσουμε» την Οικονομία μας – και την Κοινωνία μας – για να μειώσουμε τα ελλείμματα. Γιατί τότε θα μας προκύψουν μεγαλύτερα ελλείμματα…
Θα αναπτυχθούμε για να πληρώσουμε τα ελλείμματα και να μειώσουμε τη δανειακή μας επιβάρυνση.
Όχι, δεν θα χρεοκοπήσει η Ελλάδα! Μπορούμε ακόμα να το αποφύγουμε. Αν απελευθερώσουμε το αναξιοποίητο δυναμικό μας, αν εξυγιάνουμε τις αγορές μας, αν αξιοποιήσουμε τα περιουσιακά στοιχεία του ιδιωτικού και του δημοσίου, που παραμένουν ανεκμετάλλευτα.
* Στο χώρο της Πολιτικής, νέα Μεταπολίτευση σημαίνει σεβασμό στον Πολίτη, όχι υποταγή σε όσους τον χειραγωγούν.
– Σεβασμό στο δημόσιο συμφέρον, όχι υποταγή σε όσα επιβάλλουν τα ισχυρά συμφέροντα των συντεχνιών και των έξω-θεσμικών επιρροών.
– Συμμετοχή του Πολίτη στις αποφάσεις που τον αφορούν, όχι υποτίμηση της ωριμότητάς του.
– Διάλογος με την κοινωνία. Αληθινός διάλογος. Όχι προσχηματικός, όχι «θεατρικός» διάλογος χωρίς αρχή μέση και τέλος.
– Σημαίνει ακόμα Ισονομία: Όχι άλλοι νόμοι να ισχύουν για τους ισχυρούς κι άλλοι για τους αδύνατους. Όχι άλλοι να σέβονται τους κανόνες και να μη βρίσκουν το δίκιο τους, κι άλλοι να τους παραβιάζουν ατιμώρητα.
Ισονομία παραδειγματική και πλήρης.
– Σημαίνει επίσης Δικαιοσύνη, που διεκπεραιώνει γρήγορα τις υποθέσεις, είναι τυφλή, είναι κουφή, δεν ακούει «υποβολείς», αλλά έχει κοφτερό σπαθί. Κι όταν αθωώνει κι όταν καταδικάζει…
– Σημαίνει, τέλος, Διαφάνεια. Αληθινή Διαφάνεια. Παντού και για όλους.
* Νέα Μεταπολίτευση, όμως, σημαίνει και κάτι ακόμα:
Να αλλάξουν οι συσχετισμοί στο χώρο των ιδεών.
Το 1974 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αποκατέστησε την ισορροπία στο σεβασμό των Ιδεών της Αριστεράς και της Δεξιάς.
Έκτοτε και οι δύο μεγάλες ιδεολογίες εξελίχθηκαν. Όμως, η πλάστιγγα έγειρε και η ισορροπία ανατράπηκε.
Οι Αριστεροί παραμένουν υπερήφανοι για τις ιδέες τους, ακόμα κι όταν τις έχουν αποχωριστεί προ πολλού.
Για όλους τους άλλους, όμως, επιφυλάσσεται ένα απαράδεκτο και αντιδημοκρατικό «ενοχικό σύμπλεγμα».
Όσοι δεν δηλώνουν «αριστεροί» νιώθουν την ανάγκη να κρύβουν τις απόψεις τους, να τις «στρογγυλεύουν», να λένε με περιφράσεις, αυτά που στην δημοκρατική Ευρώπη λέγονται με το όνομά τους.
Και φτάνουν στο σημείο να αποφεύγουν ιδέες και προτάσεις, οι οποίες στην Ευρώπη υποστηρίζονται ακόμα και από Κεντροαριστερούς!
Το τρίτο βασικό στοιχείο της Νέας Μεταπολίτευσης, λοιπόν, είναι η από-ενοχοποίηση των ιδεών. Στην προκειμένη περίπτωση των δικών μας ιδεών.
Ή, για να το πω αλλιώς, η οριστική εξάλειψη κάθε ιδεολογικής τρομοκρατίας σε βάρος οποιουδήποτε.
Μη σας τρομάζει ο όρος «ιδεολογική τρομοκρατία». Περί αυτού ακριβώς πρόκειται. Ακόμα και ο Μίκης Θοδωράκης, σε μια σειρά από συγκλονιστικά κείμενά του, τις τελευταίες μέρες την καταγγέλλει. Ή μάλλον καταγγέλλει κι άλλα πολύ χειρότερα…
Ακόμα κι αυτή την προσωπικότητα, που ξεκίνησε ως αγωνιστής της Αριστεράς σε δύσκολες εποχές, κι ύστερα με την Τέχνη του, με το Λόγο του, με την πηγαία δημοκρατική στάση του, κέρδισε τις καρδιές και φώτισε το νου όλων των Ελλήνων, ακόμα κι αυτόν τον κατηγορούν σήμερα ως «εθνικιστή»!
– Σας παρακαλώ κάντε κάτι, γιατί εγώ όπως ξέρετε θεωρούμαι… «εθνικιστής» καταγγέλλει σε πρόσφατη επιστολή του ο Μίκης.
Το ξέρουμε Μίκη. Το έχουμε υποστεί εδώ και χρόνια…
Εμείς λοιπόν, σεβόμαστε όλες τις πολιτικές ταυτότητες. Και του Αριστερού και του Δεξιού, και του Κεντροαριστερού και του Κεντροδεξιού.
Καμία απ’ αυτές δεν είναι «κουσούρι». Καμία απ’ αυτές δεν είναι «αρετή». Όλες οι πολιτικές ταυτότητες είναι σεβαστές. Και τα κόμματά κρίνονται από την πολιτική τους, από την υπευθυνότητά τους, όχι από τις ταμπέλες που τους κολλάνε οι αντίπαλοί τους.
Μια πραγματική Δημοκρατία, μια Κοινωνία με αληθινή Ισονομία, δεν μπορεί, – δεν επιτρέπεται – την μια παράταξη να τη θεωρεί τίτλο τιμής, και την άλλη λόγο ντροπής.
Η παράταξή μας, η μεγάλη Κεντροδεξιά παράταξη, έχει τεράστια προσφορά στην Πατρίδα
Είναι πηγή υπερηφάνειας για μας.
Οι ιδέες μας σήμερα κυριαρχούν – κυριολεκτικά – σε όλη την Ευρώπη.
Είμαστε υπερήφανοι για την Ιστορία μας, για τις ιδέες μας, για τις αρχές του κοινωνικού φιλελευθερισμού. Και σεβόμαστε όλους τους άλλους.
Τους αναγνωρίζουμε το αυτονόητο δικαίωμα, να είναι υπερήφανοι για τις δικές τους ιδέες. Αλλά το ίδιο ακριβώς διεκδικούμε για τον εαυτό μας.
Η Νέα Μεταπολίτευση θα εμπεδωθεί όταν αυτό το δικαίωμα γίνει σεβαστό απ’ όλους.
Κάτι ακόμα:
Για χρόνια επικράτησε η θεωρία του λεγόμενου «60-40»: Ότι δηλαδή το 60% των Ελλήνων είναι Αριστεροί ή Κεντροαριστεροί, ενώ το 40% είναι Δεξιοί ή Κεντροδεξιοί. Επομένως, το μόνο που έχει να κάνει η Κεντροδεξιά είναι να μετακινηθεί προς την Κεντροαριστερά, για να προσελκύσει τις ψήφους της.
Η θεωρία αυτή είναι λανθασμένη:
Ακόμα κι αν ίσχυε αυτός ο συσχετισμός, ρόλος μας είναι να τον αλλάξουμε, να τον ανατρέψουμε όχι να τον αποδεχθούμε.
Αυτό ακριβώς κάνουν όλα τα Κεντροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη και σήμερα κυριαρχούν.
Είμαστε ίσως οι μόνοι που αποδεχθήκαμε ένα δυσμενή συσχετισμό και προσπαθήσαμε, αντί να αλλάξουμε το συσχετισμό υπέρ μας, να αλλάξουμε φυσιογνωμία εμείς οι ίδιοι.
Τέλος, αυτή η θεωρία είναι καταστροφική για τη Νέα Δημοκρατία. Γιατί όταν δεχόμαστε ότι οι ιδέες μας δεν είναι «ελκυστικές» για την κοινωνία, αφοπλιζόμαστε ιδεολογικά.
Και περιοριζόμαστε σε διαχειριστικές πολιτικές.
Πώς να εμπνεύσουμε για το δικό μας όραμα την κοινωνία, όταν έχουμε παραιτηθεί, οι ίδιοι, από κάθε όραμα;
Νέα Μεταπολίτευση, λοιπόν, σημαίνει, πέραν όλων των άλλων, την από-ενοχοποίηση της παράταξής μας, την απελευθέρωση της ιδεολογικής μας ταυτότητας, και την ισονομία των πολιτών ανεξάρτητα από το τι δηλώνουν ή τι τους «δηλώνουν».
Νεοδημοκράτισσες, Νεοδημοκράτες
Η νέα Μεταπολίτευση έχει μια κρίσιμη προϋπόθεση.
Χρειάζεται μια νέα Νέα Δημοκρατία.
Αυτή η νέα Νέα Δημοκρατία ήδη άρχισε να γεννιέται.
Από το μεγάλο άνοιγμα στην κοινωνία για την εκλογή νέου Προέδρου, με επιστέγασμα την πρωτοφανή συρροή 800 χιλιάδων νεοδημοκρατών – παλαιών και νέων – στις κάλπες της 29ης Νοεμβρίου.
Την οικοδόμηση της νέας Νέας Δημοκρατίας θα την ολοκληρώσουμε στο προσεχές τακτικό Συνέδριό μας. Που είναι Συνέδριο Αρχών και Θέσεων…
Δεν θα απεμπολήσουμε τις αξίες και τις αρχές μας. Θα κάνουμε σημαία μας τον κοινωνικό φιλελευθερισμό, όπως ακριβώς κάνουν όλα τα επιτυχημένα Κεντροδεξιά Κόμματα παντού στην Ευρώπη.
Αλλά οργανωτικά θα αλλάξουμε. Το Κόμμα μας θα γίνει πιο ανοικτό στην κοινωνία, πιο δημοκρατικό στην εσωτερική λειτουργία των οργάνων, θα γίνει αξιοκρατικό στην ανάδειξη στελεχών, λειτουργικό στο εσωτερικό, παρεμβατικό στην κοινωνία, αποτελεσματικό ως κόμμα εξουσίας.
Αυτά όλα θα τα συζητήσουμε εν όψει του Συνεδρίου μας στις Προσυνεδριακές Διασκέψεις και θα τα επισφραγίσουμε στο Συνέδριο.
Ήδη όμως, έχουμε αρχίσει να τα σηματοδοτούμε στην πράξη με την αντιπολιτευτική πρακτική μας.
Ασκούμε ήδη από τώρα νέου τύπου Αντιπολίτευση που ξάφνιασε όλο το κατεστημένο πολιτικό σύστημα.
Πρώτα-πρώτα, δεν υιοθετούμε το παραδοσιακό μοντέλο του ΠΑΣΟΚ, να καταγγέλλουμε κάθε πρωτοβουλία ή κάθε ενέργεια της Κυβέρνησης.
Αυτή τη στιγμή η χώρα πρέπει να αποφύγει την οικονομική χρεοκοπία. Αυτό δεν αφορά μόνο τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Αφορά όλους τους Έλληνες.
Αν εμείς υπονομεύουμε κάθε κίνηση του ΠΑΣΟΚ, δεν θα βλάψουμε μόνο το ΠΑΣΟΚ, θα βλάψουμε την πατρίδα μας.
Και κάτι τέτοιο δεν θα το κάναμε ποτέ.
Αλλά και δεν θα παρακολουθούμε ως απλοί θεατές, ούτε ως «καλοπροαίρετοι σύμβουλοι». Γιατί είμαστε Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Στα μείζονα ζητήματα όπου διακυβεύεται άμεσα το μέλλον του τόπου, προτείνουμε την πολιτική μας. Προσπαθούμε να πείσουμε την κυβέρνηση να κάνει αυτό που χρειάζεται ο τόπος. Προσπαθούμε να την αποτρέψουμε από το λάθος που θα το πληρώσουμε όλοι. Στηρίζουμε οτιδήποτε σωστό κάνει. Προειδοποιούμε για ενδεχόμενα σφάλματά της. Εναντιωνόμαστε σε κάθε λανθασμένη κίνησή της.
Και δεν διστάζουμε να χτυπάμε βαριά «καμπάνα» όταν από αδυναμία, σύγχυση, ή αβουλία, αδρανεί όταν πρέπει να ανεβάσει ρυθμούς.
* Για πρώτη φορά στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό βγήκαμε άμεσα και προτείναμε μέτρα για περιορισμό του ελλείμματος, χωρίς να βουλιάξει η οικονομία από φορο-επιδρομές. Υποδείξαμε από πού να κόψει, κοστολογημένα μάλιστα. Υποδείξαμε από που να αυξήσει τα έσοδα, κι εδώ κοστολογημένα. Υποδείξαμε και τι να μη φορολογήσει.
Κι όταν έφερε τα σχετικά νομοσχέδια – όπως έγινε πρόσφατα με τους φόρους κατανάλωσης στα ποτά και τα τσιγάρα – υποστηρίξαμε αυτά που είχαμε ήδη προτείνει.
Είναι ίσως η πρώτη φορά που η Αντιπολίτευση έσπευσε να προτείνει αντιδημοφιλή μέτρα. Και τα ψήφισε μάλιστα. Κι αυτό είναι πράξη ευθύνης.
Αλλά είναι και κάτι παραπάνω: Είναι η σταδιακή ανάδειξη της δικής μας ατζέντας. Μέσα από την αντιπολιτευτική μας στάση, να γνωρίζει, σιγά-σιγά το εκλογικό σώμα, το πώς θα κυβερνήσουμε εμείς. Ώστε να κάνει από τώρα τις συγκρίσεις.
Το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση κατήγγελλε τα πάντα και μπλόκαρε τα πάντα. Δεν είχε σχέδιο όπως αποκαλύφθηκε. Δεν ήξερε που πατάει και πού το πάει, όπως φαίνεται τώρα. Γι’ αυτό και κατάγγελλε τα πάντα. Τι άλλο να έκανε;
Εμείς ξέρουμε τα προβλήματα, έχουμε σχέδιο. Κι αυτό αναδεικνύεται σταδιακά.
Όπως, όμως, θα δείχνουμε υπευθυνότητα στις δύσκολες αποφάσεις, έτσι θα δείχνουμε κι αυστηρότητα απέναντι του ΠΑΣΟΚ όταν παραπαίει, ή όταν παίρνει επιζήμιο δρόμο. Κι όταν χάνει τον έλεγχο…
Κυρίως όταν χάνει τον έλεγχο από σύγχυση και στρεβλή αντίληψη περί ατέλειωτης «διαβούλευσης».
Διότι όταν σκαρφαλώνουν τα spreads, όταν μας «πυροβολούν» οι διεθνείς αγορές, όταν μας επιτίθεται καθημερινά ολόκληρος ο ευρωπαϊκός τύπος και η κυβέρνηση παίρνει πίσω το βράδυ αυτό που εξήγγειλε το πρωϊ,
όταν αυτό συμβαίνει όχι σε μια ατυχή περίπτωση, αλλά στο σύνολο σχεδόν των άτολμων αποφάσεών της,
κι όταν ηγετικά στελέχη δικά της την κατηγορούν δημόσια για «απραξία» και «παράλυση», βεβαίως και θα τους χτυπήσω βαριά καμπάνα,
όταν υπουργός της διακηρύσσει ότι «δεν υπάρχει σάλιο» προκαλώντας πανικό και μέσα στην Ελλάδα και στις διεθνείς αγορές,
Είμαι υποχρεωμένος να βαράω καμπάνα.
Όπως, λοιπόν, θεωρώ αυτονόητο καθήκον ως αντιπολίτευση να τους στηρίζω εκεί που χρειάζεται, όμοια διεκδικώ το δικαίωμα να τους ταρακουνάω όταν παραπαίουν.
Μέχρι τώρα αντιπολίτευση σήμαινε «κάθομαι στη γωνίτσα μου και περιμένω να κάνει καμιά στραβή η κυβέρνηση για να την καταγγείλω».
Εμείς διευρύνουμε την έννοια και το ρόλο της Αντιπολίτευσης προς όλες τις κατευθύνσεις. Και κυρίως προς την κατεύθυνση της ευθύνης.
* Δέστε, για παράδειγμα, το Σχέδιο Καλλικράτης, για τη διοικητική μεταρρύθμιση.
Μια μεταρρύθμιση που είναι σχέδιο δικό μας, για το οποίο επαναλαμβάνω ξεκάθαρα, ότι ακριβώς επειδή είναι σχέδιο δικό μας, δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα να το διασύρει.
Και σήμερα, δυστυχώς, διασύρεται από την κυβέρνηση:
– Γιατί όταν μια μείζων μεταρρύθμιση εξαγγέλλεται χωρίς να ξεκαθαρίζονται τα γεωγραφικά όρια των συγχωνεύσεων, δεν ξέρουμε αν είναι στη «σωστή κατεύθυνση».
– Όταν, ενώ υποτίθεται ότι δεν έχουν ακόμα ξεκαθαρίσει ποιοι και με ποιους θα συγχωνευτούν, μας λέει η κυβέρνηση με ακρίβεια ότι οι 1034 σημερινοί δήμοι θα συγχωνευτούν σε 370! Αυτό σημαίνει ότι έχουν κάνει όλη τη γεωγραφική κατανομή και δεν το ανακοινώνουν. Πιθανόν για να αιφνιδιάσουν, καθώς πλησιάζουν οι δημοτικές εκλογές. Κι αυτή η «μυστική γεωμετρία» του Καλλικράτη, σίγουρα δεν είναι «προς τη σωστή κατεύθυνση»…
– Όταν εξαγγέλλεται ο «Καλλικράτης», σε μια στιγμή ύφεσης της Οικονομίας και αιματηρών περικοπών στον Προϋπολογισμό, αλλά η εφαρμογή του απαιτεί 4 με 5 δισεκατομμύρια – τα οποία δεν μας λέει η Κυβέρνηση από πού θα βρεθούν – αυτό δεν είναι «βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση». Είναι μετέωρο βήμα στο κενό.
– Όταν, όμως, επιμένεις να προχωρήσεις σε μια μεγάλη διοικητική μεταρρύθμιση, χωρίς να έχεις βρεις τους απαραίτητους πόρους για να τη στήσεις, τότε είναι πιθανό να πρόκειται για βήμα προς τη λάθος κατεύθυνση.
Γιατί όταν κάτι στήνεται στραβά, αναπτύσσονται περισσότερες στρεβλώσεις παρά σωστές λειτουργίες. Κινδυνεύει να γίνει απορρύθμιση μάλλον, παρά μεταρρύθμιση…
Συνεπώς, υπεύθυνη αντιπολίτευση εδώ, δεν είναι να μηρυκάζουμε κοινοτοπίες «παντός καιρού», χωρίς «γωνίες» και χωρίς αιχμές.
Αλλά να ασκούμε σκληρή κριτική, και να επιβάλουμε όρους διαλόγου.
* Πάρτε ένα ακόμα παράδειγμα: τον εκλογικό νόμο…
Η κυβέρνηση μας προτείνει το λεγόμενο «γερμανικό μοντέλο». Δηλαδή ένα ανάμικτο σύστημα από 120 βουλευτές επικρατείας, η σειρά εκλογιμότητας των οποίων θα επιλέγεται από τον αρχηγό. Και άλλους 180 βουλευτές εκλεγόμενους σε αντίστοιχες μονοεδρικές περιφέρειες.
Το σύστημα αυτό θα ενισχύσει υπέρμετρα τον αρχηγικό χαρακτήρα των κομμάτων. Το θέλουμε αυτό; Δεν το θέλουμε.
Ταιριάζει αυτό με τα πρότυπά μας για την ωρίμανση της Δημοκρατίας και τη νέα Μεταπολίτευση; Σίγουρα δεν ταιριάζει.
Από την άλλη, η γενίκευση των μονοεδρικών περιφερειών σε όλη την επικράτεια, δημιουργεί συνθήκες όπου τα δύο μεγάλα κόμματα θα διαγωνίζονται παντού να κερδίσουν τους οριακούς ψηφοφόρους. Γιατί αυτές οι αναμετρήσεις στις μονοεδρικές είναι θα «όλα ή τίποτε», παντού.
Κι όταν αντιμετωπίζει ένα κόμμα τέτοια διλήμματα, τότε για να κερδίσει όσο γίνεται περισσότερες μονοεδρικές περιφέρειες, θεωρεί «δεδομένους» τους δικούς του ψηφοφόρους και αναζητά παντού τους οριακούς που θα του δώσουν τη νίκη. Αυτό στρεβλώνει την εκπροσώπηση της κοινωνίας και αποξενώνει μεγάλη μάζα «παραδοσιακών ψηφοφόρων» όλων των κομμάτων.
Το θέλουμε αυτό;
Ασφαλώς δεν το θέλουμε…
Και οι βουλευτές που θα εκλέγονται από μονοεδρικές περιφέρειες θα είναι υποδεέστεροι από τους εκλεγμένους περιφερειάρχες και τους δημάρχους.
Το θέλουμε αυτό; Βοηθά την αναβάθμιση της δημοκρατίας μας;
Σίγουρα όχι…
Τον μόνο που θα βοηθούσε θα ήταν έναν αρχηγό διψασμένο για απόλυτο και τυφλό εσωκομματικό έλεγχο. Κι εμένα τουλάχιστον αυτά δεν μου πάνε, ούτε τα χρειάζομαι…
Ακούστε: Η Γερμανία είναι Ομοσπονδία διαφορετικών κρατιδίων. Το εκλογικό τους σύστημα εξισορροπεί αυτά τα στοιχεία αποκαθιστώντας κάποιο βαθμό κεντρικού ελέγχου του κόμματος πάνω σε ένα εξαιρετικά αποκεντρωμένο πολιτικό σύστημα.
Αλλά η Ελλάδα έχει ήδη εξαιρετικά συγκεντρωτικό πολιτικό σύστημα. Αν εδώ επιβάλεις το γερμανικό μοντέλο, τότε ενισχύεις στο έπακρο το συγκεντρωτισμό του και πολλαπλασιάζεις τις στρεβλώσεις του.
Το μόνο θετικό που μπορεί να προκύψει από μια τέτοια συζήτηση είναι η κατάτμηση γιγαντιαίων εκλογικών περιφερειών. Αυτό όντως είναι απαραίτητο. Κι αυτό όχι μόνο το αποδεχόμαστε. Το προτείνουμε εμείς! Γιατί αυτό πράγματι, θα χτυπήσει τη ροή μαύρου πολιτικού χρήματος.
Η θέση της Νέας Δημοκρατίας είναι να σπάσουν οι μεγάλες περιφέρειες σε ολιγοεδρικές. Ούτε πολύ μεγάλες, ώστε να μην επιβάλλονται υποψήφιοι «έξωθεν» και «άνωθεν» με μεθόδους πλάγιας ή έμμεσης χρηματοδότησης, ούτε πολύ μικρές μονοεδρικές, όπου στρεβλώνεται η εκπροσώπηση της κοινωνίας, υποβαθμίζεται ο ρόλος του βουλευτή και μετατοπίζεται η διαπλοκή σε τοπικό επίπεδο.
Εμείς, πάντως, θα προτείνουμε έναν «ελληνικό» εκλογικό νόμο συμβατό με μιαν ώριμη δημοκρατία. Ένα εκλογικό σύστημα που θα ενισχύει την αποκέντρωση και τη διαφάνεια, αφού, βέβαια το συζητήσουμε στα όργανά μας.
Γιατί μη γελιέστε: Η κυβέρνηση θέλει να μας παρασύρει και να ασχοληθούμε σε βάθος και με τον Καλλικράτη και με τον εκλογικό νόμο, χωρίς η ίδια να μας έχει παρουσιάσει κανένα από τα δύο αυτά νομοσχέδια.
Ε λοιπόν, σε αυτή την παγίδα δεν θα πέσουμε – όμως και περιμένουμε και προειδοποιούμε από τώρα.
Άλλωστε, και οι προτάσεις αυτές και οι πολλές Εξεταστικές Επιτροπές – τις οποίες, βεβαίως, εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να φοβόμαστε – η Κυβέρνηση τις ρίχνει σαν φωτοβολίδες «κρότου λάμψης» για να αποπροσανατολίσει από το μεγάλο πρόβλημα της Οικονομίας.
* Στο μεταναστευτικό η στάση μας ήταν ξεκάθαρη:
Γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα είναι «πύλη εισόδου» παράνομων μεταναστών στην Ευρώπη. Και ότι όλοι οι σημερινοί νόμιμοι μετανάστες μας είναι νομιμοποιημένοι. Και καθημερινά εισρέουν πλέον εκατοντάδες καινούργιοι παράνομοι.
Όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες υιοθετούν μέτρα πολιτογράφησης μεταναστών. Αλλά έχουν και «ασφαλιστικές δικλείδες». Για να μην κατακλειστούν από παράνομους μετανάστες. Και για να μπορέσει να αποδεχθεί η κοινωνία τους τη σταδιακή ενσωμάτωση όσων ριζώνουν. Και η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει αυστηρές δικλείδες στην πολιτική της για την ιθαγένεια και την πολιτογράφηση. Ίσως αυστηρότερες απ’ ό,τι άλλα ευρωπαϊκά κράτη.
Όμως το Σχέδιο της Κυβέρνησης υιοθετεί τα πιο χαλαρά μέτρα άλλων ευρωπαϊκών κρατών. Χωρίς καμία από τις ασφαλιστικές τους δικλείδες.
Πολύ περισσότερο, όταν υπήρξαν άλλες χώρες, οι οποίες λόγω του αποικιοκρατικού τους παρελθόντος, είχαν χαλαρή πολιτική ιθαγένειας και πολιτογράφησης. Οι οποίες όμως, σήμερα αναγκάζονται να πολλαπλασιάσουν τις «δικλείδες ασφαλείας» τους, γιατί τους προέκυψαν σοβαρά κοινωνικά προβλήματα.
Όπως η Γαλλία που ιδρύει «υπουργείο εθνικής ταυτότητας και μετανάστευσης». Ή η Βρετανία των Εργατικών, που μιλάει πλέον για ενσωμάτωση των ξένων στη «Βρετανικότητα». Ενώ και η Ισπανία της Σοσιαλιστικής Κυβέρνησης Θαπατέρο μιλάει για ενσωμάτωση στην «Ισπανικότητα». Αυτό ακριβώς προτείναμε κι εμείς: ενσωμάτωση στην «Ελληνικότητα».
Κι ενώ οι δικλείδες ασφαλείας αυξάνονται αλλού, το κυβερνητικό Σχέδιο επιλέγει την απόλυτη χαλάρωση, σε μια χώρα που είναι η πιο ευάλωτη σε παράνομα μεταναστευτικά ρεύματα.
Εμείς δεν οραματιζόμαστε την Ελλάδα «περίκλειστο φρούριο» στον κόσμο. Αλλά δεν θα αφήσουμε να γίνει και «ξέφραγο αμπέλι».
Ξεκαθαρίσαμε στην κυβέρνηση τέσσερα πράγματα:
– Ότι βλέπουμε την ελληνικότητα ως κοινότητα πολιτισμού, όχι ως κοινότητα αίματος.
– Ότι αυτή η προσέγγιση είναι η καλύτερη ασπίδα κατά του ρατσισμού.
– Ότι, όπως διευκρίνισε χθες και ο Συνήγορος του Πολίτη, η απόδοση ιθαγένειας είναι διοικητική πράξη, όχι ανθρώπινο δικαίωμα.
– Κι ότι θα ενσωματώσουμε τα παιδιά των νόμιμων μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα στην «ημετέρα παιδεία».
Κι έτσι προτείναμε να τους χορηγείται ιθαγένεια όταν ενηλικιωθούν, εφ’ όσον έχουν ολοκληρώσει την 9χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση. Κι εφ’ όσον, ακόμα, παραιτούνται από άλλη ιθαγένεια που ενδεχομένως έχουν από τρίτες – μη ευρωπαϊκές – χώρες.
Επισημάναμε ακόμα, ότι χωρίς τέτοιες δικλείδες ασφαλείας, η απόδοση ιθαγένειας θα γίνει τότε αυτόματη. Κι αυτό θα λειτουργήσει ως κίνητρο για να έλθουν νέα κύματα παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα. Μια τέτοια αυτόματη απόδοση ιθαγένειας, δεν θα λύσει τα προβλήματα των μεταναστών. Θα τα δυσκολέψει.
Επισημάναμε, ακόμα, ότι σε άλλες χώρες, η ιθαγένεια μοιάζει να δίνεται εύκολα, αλλά αν προσέξει κανείς τις λεπτομέρειες θα διαπιστώσει, πολύ διαφορετικά πράγματα: Για παράδειγμα, αν ο γερμανικός νόμος για την ιθαγένεια εφαρμοζόταν ατόφιος στην Ελλάδα, δεν θα έπαιρνε ελληνική ιθαγένεια κανένα από τα παιδιά που έχουν ήδη γεννηθεί εδώ. Κι όμως τον επικαλούνται…
Γιατί όταν ψηφίστηκε στη Γερμανία σχετικός νόμος, το 1999, επί Σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης, ίσχυσε για τα παιδιά που θα γεννιόταν στο μέλλον, μετά τις αρχές του 2000. Όχι για όσα ήταν ήδη γεννημένα εκεί…
Και επί τη ευκαιρία να πούμε, ότι στη Γερμανία, την οποία με πολύ μεγάλη ευκολία επικαλείται η κυβέρνηση τελευταία, οι μετανάστες από μη ευρωπαϊκές χώρες, δεν ψηφίζουν στις δημοτικές εκλογές. Το Σχέδιο της Κυβέρνησης, αντίθετα, προβλέπει ότι θα ψηφίζουν.
Το μερικό δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές για τους μετανάστες, εκτός από τη Γερμανία, το έχει απορρίψει τελευταία και η Γαλλία, καθώς και οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Καλούμε την κυβέρνηση να παραιτηθεί απ’ αυτό τουλάχιστον. Να το απεμπλέξει από τις επόμενες δημοτικές εκλογές. Αλλιώς θα κατηγορηθεί, δικαίως, για μικροκομματικές σκοπιμότητες και θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο τη συνεννόηση σε ένα θέμα που θα έπρεπε να υπάρχει η μέγιστη δυνατή συναίνεση.
Εν πάση περιπτώσει, η Νέα Δημοκρατία ξεκαθάρισε απόλυτα ότι θα καταψηφίσει το κυβερνητικό Σχέδιο, ότι θα το καταργήσει όταν θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, ενώ δεσμεύτηκε με σαφήνεια τι θα βάλει στη θέση του.
* Κι ένα τελευταίο παράδειγμα αντιπολιτευτικής πρακτικής: τα μπλόκα των αγροτών. Το ΠΑΣΟΚ, πέρσι ακόμα, ενθάρρυνε τους αγρότες να κλιμακώσουν κι άλλο τις κινητοποιήσεις τους. Και σήμερα που βρίσκεται στην κυβέρνηση, τους προτείνει προσχηματικό διάλογο, τον οποίο οι ίδιοι απορρίπτουν ως «κοροϊδία».
Η Νέα Δημοκρατία, αντίθετα, φέτος που βρίσκεται στην αντιπολίτευση έσπευσε από την αρχή να εκφράσει τη διαφωνία της με τα μπλόκα. Δεν προσπαθούμε να κερδοσκοπήσουμε πολιτικά στις δυσκολίες των αγροτών, ούτε στην αδυναμία της κυβέρνησης να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους.
Εμείς θέλουμε να βοηθήσουμε τους αγρότες. Δεν παίζουμε με τον πόνο τους. Δεν θέλουμε να εκμεταλλευτούμε την οργή τους.
Το πρόβλημα των αγροτών αφορά ολόκληρη την κοινωνία. Οδηγήθηκαν στο αδιέξοδο και την απελπισία. Κι εμάς μας απασχολεί πώς θα βγουν από το τέλμα. Όχι πως θα τους ξεγελάμε, είτε είμαστε στην Αντιπολίτευση είτε στην Κυβέρνηση.
Το πιο σημαντικό άλλωστε, δεν είναι τι θα γίνει αύριο με τους αγρότες μας, τις επόμενες μέρες ή εβδομάδες.
Το πιο σημαντικό είναι τι θα γίνει σε λίγα χρόνια. Και γι’ αυτό ήδη έχουμε αρχίσει διάλογο μαζί τους. Πραγματικό διάλογο…
Κάλεσα, βέβαια, τον Πρωθυπουργό να παρέμβει, να αρθεί ο αποκλεισμός των δρόμων και να βρεθεί λύση. Κι αντί του Πρωθυπουργού, μας ήλθε ο… Βούλγαρος Πρωθυπουργός.
Το είδαμε κι αυτό. Πράξη πάντως, διπλωματικά αφύσικη και πέρα από τα εσκαμμένα.
Νεοδημοκράτισσες, νεοδημοκράτες,
Δώσαμε ήδη κάποια σαφή δείγματα γραφής του νέου αντιπολιτευτικού μας ρόλου: Ρόλου ευθύνης. Και ρόλου πειστικού. Που αναδεικνύει σήμερα τις διαφορές μας από το ΠΑΣΟΚ. Ώστε «να κάνουμε τη διαφορά» αύριο…
Αλλά θα πρέπει να προχωρήσουμε και σε οργανωτικές αλλαγές που δίνουν «σάρκα και οστά» στο όραμά μας για ένα ανοικτό κόμμα.
* Ήδη μετά την εκλογή αρχηγού από την κοινωνία, η νεολαία μας, η ΟΝΝΕΔ, θα εκλέξει κι εκείνη τον νέο Πρόεδρό της από τη βάση. Είναι μια ακόμα Επανάσταση. Η ΟΝΝΕΔ θα είναι η πρώτη Ελληνική Νεολαία που τολμάει κάτι τέτοιο.
Το ανοικτό κόμμα, δεν είναι πλέον όραμα. Είναι στοίχημα που ήδη το κερδίζουμε.
* Δίνω έμφαση σε δύο ακόμα ζητήματα που αφορούν τη λειτουργία των κομματικών οργάνων. Διότι φιλοδοξία μας είναι να αποκαταστήσουμε τη δημοκρατική λειτουργία σε όλη την κλίμακα του κόμματος.
Μετά το Συνέδριο, είναι απόφασή μου, η Κεντρική Επιτροπή, το Πολιτικό Συμβούλιο και η Κοινοβουλευτική Ομάδα να συνέρχονται σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Ακόμα, θα δώσουμε μεγάλη έμφαση στην αναδιοργάνωση και τακτική λειτουργία των περιφερειακών οργάνων, όπως για παράδειγμα το Περιφερειακό Συμβούλιο. Διότι όσο απαραίτητη είναι η κεντρική πολιτική οργάνωση του κόμματος, άλλο τόσο είναι απαραίτητη η λειτουργία του στην περιφέρεια.
Μόνο έτσι θα γίνουμε κόμμα ανοικτό στην κοινωνία, ικανό να παρεμβαίνει παντού, να αναδεικνύει άξια στελέχη παντού και να ανατρέπει συσχετισμούς παντού.
Άλλωστε, για το άνοιγμα του κόμματος, δεν περιμένουμε το Συνέδριο. Ήδη ιδρύθηκε Γραμματεία Σχέσεων Κοινωνίας-Κόμματος, όπου φτάνουν κάθε μέρα, παρατηρήσεις, παροτρύνσεις, παράπονα και απόψεις απλών ανθρώπων. Όχι μόνο μελών μας. Τα ακούμε όλα με προσοχή. Κι έχουν πολλές φορές εξαιρετικό ενδιαφέρον.
* Επί πλέον ενεργοποιούμε τη σχέση μας με τους δικτυακούς τόπους. Όπου κυκλοφορεί τεράστιο πλήθος πληροφοριών καθημερινά. Εκφράζονται απόψεις, γίνονται συζητήσεις, κι αντιπαραθέσεις ακόμα.
Άλλωστε πολλά από τα 800 χιλιάδες μέλη μας, ήδη εκφράζουν τις απόψεις τους δικτυακά. Και αυτό ανοίγει το δρόμο πια για να περάσουμε σιγά-σιγά σε ένα επόμενο βήμα οργάνωσης της ηλεκτρονικής δημοκρατίας.
Το διαδίκτυο είναι πλέον στρατηγικής σημασίας κοινωνικός χώρος. Που αφορά κυρίως τη νεολαία. Αλλά όχι μόνον αυτή…
Η παρουσία μας εκεί είναι απαραίτητη. Έχει ήδη ξεκινήσει. Αλλά πρέπει να αναδιοργανωθεί και να αναβαθμιστεί…
Έχουμε ακόμα πολλές προτάσεις να ακούσουμε και να επεξεργαστούμε. Εν όψει του 8ου Τακτικού Συνεδρίου μας θα υπάρξει ευρύτατη συζήτηση, σε διάφορες συνδιασκέψεις. Να θυμάστε όμως:
Χτίζουμε το κόμμα των αξιών και των αξίων.
Είμαστε κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας. Και θα γίνουμε η Ελπίδα της.
Νεοδημοκράτισσες, νεοδημοκράτες,
Οι επόμενες μήνες θα είναι κρίσιμοι για την πορεία του τόπου. Και κρίσιμοι για την Αναγέννηση της Νέας Δημοκρατίας.
Όπως εξήγησα, στηρίζουμε την κυβέρνηση εκεί που το επιβάλλει το συμφέρον του τόπου.
Αλλά δεν κυβερνάμε μαζί της.
Δείχνουμε στάση ευθύνης που ουδέποτε έδειξε το ΠΑΣΟΚ απέναντί μας.
Αλλά δεν έχουμε συνυπευθυνότητα για τη διακυβέρνηση του τόπου.
Δεν συγκυβερνούμε με το ΠΑΣΟΚ.
Και δεν πρόκειται να συγκυβερνήσουμε.
Εκφράζω επίσης, με κάθε σαφήνεια, την αντίθεσή μου σε διάφορες προτάσεις εξω-θεσμικών λύσεων, που απαξιώνουν τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου.
Εγώ τουλάχιστον για το Κόμμα μας, για τη Νέα Δημοκρατία, δεν το δέχομαι.
Είμαι βέβαιος ούτε και εσείς.
Η Νέα Δημοκρατία αποτελεί εγγύηση σταθερότητας για τη χώρα.
Σήμερα ως Αντιπολίτευση, αύριο ως Κυβέρνηση.
Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες,
Η Νέα Δημοκρατία ήδη ακτινοβολεί μια νέα αυτοπεποίθηση. Αδιανόητο, για κόμμα που μόλις βγήκε από βαριά ήττα.
Αυτό ακριβώς θέλω να ακτινοβολεί κάθε στέλεχος και κάθε μέλος μας.
Η Νέα Δημοκρατία τους χωράει όλους και τον καθένα χωριστά.
Τους χρειάζεται όλους και τον καθένα χωριστά.
Δεν περισσεύει κανείς.
Αυτό υποσχέθηκα κατηγορηματικά
όταν έθεσα υποψηφιότητα για Πρόεδρος του Κόμματος.
Αυτό δεσμεύτηκα.
Γι’ αυτό ψηφίστηκα.
Και σε αυτό θα μείνω πιστός.
Αλλά οφείλω να ξεκαθαρίσω το εξής:
Δεν εκλέχθηκα για να τηρώ «εύθραυστες ισορροπίες».
Δεν χρωστάω τίποτε σε κανένα.
Το μόνο μου χρέος είναι απέναντι στις εκατοντάδες χιλιάδες των Νεοδημοκρατών που ήλθαν και ψήφισαν, αφού περίμεναν ώρες στην ουρά.
Σε αυτούς υποσχέθηκα αλλαγή πορείας.
Και αυτό το χρέος με δεσμεύει απέναντί τους.
Την εσωστρέφεια που πολλές φορές «έπνιξε» τη Νέα Δημοκρατία στο παρελθόν, δεν πρόκειται να την ανεχθώ.
Η νέα Νέα Δημοκρατία θα γίνει ο πόλος μιας νέας κοινωνικής πλειοψηφίας, όχι ένας εύθραυστος συνασπισμός προσωπικών στρατηγικών και ομάδων.
Προορισμός της είναι να απελευθερώσει το δυναμισμό της ελληνικής κοινωνίας, όχι να βουλιάξει μέσα στις γνωστές Ελληνικές παθογένειες.
Ο Πολιτικός μου αντίπαλος είναι απέναντι: το ΠΑΣΟΚ.
Όχι εδώ μέσα.
Στόχος μου είναι να λύσουμε τα προβλήματα του τόπου.
Όχι να επανέλθουμε στις έριδες του παρελθόντος.
Άλλωστε, ρόλος της Αντιπολίτευσης δεν είναι να αντιπολιτεύεται την …Αντιπολίτευση, αλλά την Κυβέρνηση!
Γι’ αυτό και επαναλαμβάνω.
Εσωστρέφεια δεν θα υπάρξει!
Δημοκρατία ναι. Όσο ποτέ.
Αλλά εσωστρέφεια ποτέ!
Αυτό είναι ευθύνη όλων να το περιφρουρήσουμε.
Αλλά εμένα δεν είναι απλώς ευθύνη μου.
Είναι χρέος μου!
Απέναντι σε αυτούς που ψήφισαν την 29η Νοεμβρίου.
Νεοδημοκράτες και Νεοδημοκράτισσες.
Δεν πάμε απλώς, να ξανά-διεκδικήσουμε την εξουσία.
Πάμε να αλλάξουμε την Ελλάδα.
Και πριν αλλάξουμε τους άλλους,
Πρέπει να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι.
Είμαι εδώ μπροστά σας, γιατί πιστεύω αυτά που λέω
Και γιατί αγωνίζομαι γι’ αυτά που πιστεύω.
Το ξέρετε.
Μπορούμε να επιτύχουμε μεγάλες ανατροπές.
Μπορούμε, μαζί να τα καταφέρουμε.
Βάζουμε υψηλούς στόχους.
Γιατί μόνον υψηλοί στόχοι μπορούν να
Επαναφέρουν στο επίκεντρο την Πολιτική.
Και μόνο υψηλοί στόχοι ταιριάζουν στην παράταξή μας
και την Ιστορία της.
Οι συνθήκες είναι ώριμες πια
να ξεπεράσει η ελληνική κοινωνία τις αγκυλώσεις της.
Το ξέρετε.
Δεν μοιράζω υποσχέσεις,
Πέρα από μια:
Αγώνα και Νίκη!.
Για τη χώρα, για τα παιδιά μας, για την Ελλάδα!
Σχόλια