«Κουτσαβάκηδες» και «Λεωνίδες»: Οι Προκλήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο οδηγούν σε “Θερμό Επεισόδιο
27 Φεβρουαρίου 2017
Γράφει ο Νίκος Μελέτης
Θα πρέπει να θεωρείται αυτονόητο και γενικά αποδεκτό σε όλο το φάσμα των πολιτικών δυνάμεων της χώρας αλλά και στον τελευταίο πολίτη της, ότι μια κλιμακούμενη ένταση με την Τουρκία που ενδεχομένως θα κατέληγε σε ένα θερμό επεισόδιο, θα προκαλέσει μη υπολογίσιμη ζημιά στην χώρα και είναι το τελευταίο που θα χρειαζόταν η Ελλάδα μετα από μια οικονομική και κοινωνική κρίση επτά ετών…
Συνεπώς ο γνώμονας στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής και της χάραξης μιας σοβαρής αμυντικής στρατηγικής θα πρέπει να κινηθεί στο δίπολο: ανυποχώρητη στάση στα θέματα των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας και αποφυγή θερμού επεισοδίου.
Η έμφαση στην αποφυγή θερμού επεισοδίου δεν εχει να κάνει μόνο με το αυστηρά στρατιωτικό σκέλος. Εάν δηλαδή οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι σε θέση να απαντήσουν και να επιφέρουν εάν ισχυρό πλήγμα που θα επιτύχει τουλάχιστον ισοδύναμα αποτελέσματα στην τουρκική πλευρά. Ούτε βεβαίως αναφερόμαστε στο εάν υπάρχει ενδεχόμενο το θερμό επεισόδιο να οδηγήσει σε γενική σύγκρουση μεταξύ των δυο χωρών.
Όλο και πιο συχνά τελευταία και κυρίως μετα το πογκρόμ που εξαπέλυσε ο κ. Ερντογάν μετα την απόπειρα πραξικοπήματος, ακούγεται η θεωρία οτι οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι αποδυναμωμένες καθώς ένα σημαντικός αριθμός αξιωματικών κυρίως από την Αεροπορία και το Ναυτικό έχουν συλληφθεί ή αποστρατευθεί. Όλο αυτό το κυνήγι των μαγισσών εχει επιφέρει ένα σημαντικό πλήγμα στο αξιόμαχο των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Συνεπάγεται όμως αυτό, ότι η κατάσταση των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι τόσο τραγική που θα εμπόδιζε την Άγκυρα να εκβιάσει, εκ του ασφαλούς και με κίνδυνο μικρών απωλειών, ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, εάν θεωρήσει ότι το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα είναι πολύ ισχυρότερο και πολιτικά και επικοινωνιακά, από την εικόνα με τα πέντε ή έξι φέρετρα, χαμένων κομάντος της;
Το θερμό επεισόδιο θα εξελιχθεί εκ των πράγματων όχι στην Άγκυρα ή στην Κωνσταντινούπολη αλλά το πιθανότερο σε κάποιο σημείο του Αιγαίου. Ακριβώς δηλαδή εκεί που ξετυλίγεται καθημερινά όλη η διεκδικητική ατζέντα της Τουρκίας.
Η οποιαδήποτε μεσολάβηση απεμπλοκής και αποκλιμάκωσης της έντασης δεν θα εχει κανένα άλλο αντικείμενο αλλά την συζήτηση επι κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.
Η εμπειρία των Ιμίων είναι τραυματική, καθώς όχι μόνο η συμφωνία απεμπλοκής (no troops, no flags, no ships) πέρασε τις δυο βραχονησίδες σε ένα ιδιότυπο καθεστώς όπου πλέον η ελληνική κυριαρχία δεν ασκείται επι του εδάφους τους, αλλά ξεδιπλώθηκε η θεωρία των «γκρίζων ζωνών» και άνοιξε επίσης ο δρόμος για την Συμφωνία της Μαδρίτης. Με την συμφωνία αυτή η Ελλάδα δεσμεύεται να μην προβεί σε μονομερείς ενέργειες (επέκταση χωρικών υδάτων, ανακήρυξη θαλάσσιων ζωνών κλπ) και συγχρόνως αναγνώρισε «ζωτικά και νόμιμα» δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο.
Οι διαβεβαιώσεις της κυβέρνησής και της ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας είναι ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι έτοιμες και ισχυρές να αντιμετωπίσουν την οποιαδήποτε απειλή.
Το θέμα είναι όμως εάν μια σοβαρή κλιμάκωση της κρίσης στο Αιγαίο, δεν κριθεί τελικά σε στρατιωτικό, αλλά σε πολιτικό -διπλωματικό επίπεδο, όπου στο τραπέζι θα βρεθούν οι τουρκικές αξιώσεις, με την Ελλάδα να «αμύνεται» ώστε να μην επιβληθεί μέσω της πολιτικής των ίσων αποστάσεων εκ μέρους των μεσολαβητών, νέο τετελεσμένο στο Αιγαίο.
Σε αυτό το περιβάλλον δεν μπορεί να μην προκαλεί προβληματισμό η ρητορική αντιπαράθεση στα όρια της βεντέτας μεταξύ κορυφαίων υπουργών των δυο πλευρών και κυρίως μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών και Άμυνας. Ο «διάλογος» και η ανταλλαγή βαριών εκφράσεων δίνει την αίσθηση ότι ένα κρίσιμο ζήτημα όπως οι ελληνοτουρκικές σχέσεις αντιμετωπίζεται με όρους «κοκορομαχίας» και σχολικού καυγά…
Η υπόθεση των οκτώ τούρκων φυγάδων εχει δηλητηριάσει την σχέση μεταξύ των ηγετών των δυο χωρών, καθώς ο κ. Ερντογάν δικαιολογημένα ή μη, θεωρεί ότι ο κ. Τσίπρας αθέτησε την «υπόσχεση» που του έδωσε για παράδοση των οκτώ αξιωματικών.
Ετσι υποχρεωτικώς ο ρόλος για την διατήρηση διαύλων επικοινωνίας, συνεννόησης και αποφυγής εντάσεων πέφτει στους υπουργούς εξωτερικών και άμυνας.
Ο κ. Καμμένος στις 8 Δεκεμβρίου σε συνέντευξη του (Real FM και στον Γιώργο Τραγκα) εξαπέλυσε μια πρωτοφανή σε οξύτητα επίθεση στον Ταγίπ Ερντογαν:
«Δεν μπορούμε να αφήσουμε τα ακραία στοιχεία αναπάντητα όπως και τον Ερντογάν ο οποίος έχει μετατραπεί σε έναν στυγνό δικτάτορα, αυτή τη στιγμή, να απειλεί το σπίτι μας. Όταν θα πάνε να απειλήσουν την πατρίδα μας θα ακούσουν την απάντηση και θα ξέρουν ότι εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι στο όνομα της διπλωματίας να κάνουμε πίσω σε αυτά που αποτελούν εθνική κυριαρχία», τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Καμμένος και συγχρόνως σε μια τουλάχιστον παράξενη για υπουργό άμυνας κίνηση, δήλωσε υποτιμητικά ότι «οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι διαλυμένες και συνεπώς δεν συνιστούν απειλή..».
Ακολουθήσε μια οξύτατη απάντηση του Τουρκικού ΥΠΕΞ με βαρύτατους χαρακτηρισμούς εναντίον του Πάνου Καμμένου και μετά φθάσαμε στην επέτειο των Ιμίων. Ο κ. Καμμένος μετέβη με ελικόπτερο και πέταξε από αέρος στεφάνι στην μνήμη των τριών πεσόντων και λίγες ώρες αργότερα μια τουρκική κανονιοφόρος με πλήρωμα την ηγεσία των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων έπλευσε πέριξ των δυο βραχονησίδων, με την Άγκυρα να δημοσιοποιεί το οπτικό υλικό από αυτή την σαφώς στοχευμένη πρόκληση.
Ακολουθησε ένα μπαράζ πραγματικών προκλήσεων ή απλώς επιχειρήσεων ψυχολογικού και επικοινωνιακού πολέμου με επίκεντρο τα Ίμια αλλά και το Κέντρο του Αιγαίου (με την έξοδο του ερευνητικού CESME) , για να έρθει η στιγμή της συνέντευξης του ΥΠΕΞ κ. Νίκου Κοτζιά στον ΣΚΑΙ (στην εκπομπή «Ιστορίες» και στον Αλέξη Παπαχελά).
Ο κ. Κοτζιάς ερωτάται για το εάν ο Τούρκος ΑΓΕΕΘΑ είχε σκοπό να ανεβεί στα Ίμια:
«Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Ήθελε να ανεβεί στα Ίμια αλλά δεν ανέβηκε, με αυτή την έννοια.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πιστεύετε ότι ήθελε να ανέβει…
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Πάντοτε τους αρέσει μία βόλτα στο ελληνικό έδαφος. Οι μυρωδιές της ελληνικής γης είναι πάντα ελκυστικές.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η απάντηση ποια θα ήταν αν ανέβαινε;
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Δε θα μπορούσε να ανέβει γιατί είχαμε πάρει τα μέτρα μας. Επειδή λέω ότι η Τουρκία είναι νευρική δύναμη σημαίνει ότι προστατεύουμε τους χώρους της Ελλάδας με πολύ μεγαλύτερη προσοχή απ’ ότι γινόταν στο παρελθόν…»
Μετα από μερικές ημέρες και ενώ το κλίμα εχει επιβαρυνθεί με την είσοδο στον Έβρο δυο ακόμη τούρκων στρατιωτικών που καταζητούνται στην Τουρκία ο Μεβλούτ Τσαβουσογλου έρχεται να απαντήσει στον Ν. Κοτζιά, προσβλητικά και απειλητικά ότι «εάν το ήθελε και εάν είχε εντολή ο τούρκος στρατηγός θα ανέβαινε στα Ίμια..»
Και βρήκε την ευκαιρία μάλιστα να θυμίσει ότι η Ελλάδα όπως τώρα υποθάλπει τους οκτώ αξιωματικούς ετσι είχε κάνει και με τον ηγέτη του ΡΚΚ Αμντουλάχ Οτσαλαν.
Ο Πάνος Καμμένος δεν άντεξε πολύ, και την Κυριακή έδωσε απάντηση με τον δικό του τόνο, (που ευνοούσε και το περιβάλλον καθώς η δήλωση έγινε στην εκπομπή του Γιώργου Αυτιά στον ΣΚΑΙ), στον τούρκο ΥΠΕΞ. Και ως άλλος «Λεωνίδας» έστειλε το μήνυμα: «Δεν υπάρχει περίπτωση να πατήσουν το πόδι τους σε ελληνικό νησί. Θα αντιμετωπιστούν. Ας πατήσουν, αλλά μετά να δούμε αν θα φύγουν από εκεί..».
Το πινγκ πονγκ συνεχίσθηκε με τον κ. Τσαβουσογλου, ο οποίος βρίσκεται ήδη στην καμπάνια για την υπερψήφιση του «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα, να επανελθει με υφος «Κουτσαβάκη» με προσβλητικες και προσωπικου χαρακτήρα επιθέσεις στον κ. Καμμένο:
«…Αλλά αυτός ο εταίρος της κυβέρνησης συνασπισμού, (σ.σ. Πάνος Καμμένος), κάνει συνεχώς βήματα που δοκιμάζουν την κατανόησή μας. Προκαλεί. Μας λένε “ Κατά βάθος είναι καλό παιδί, μην δίνετε σημασία (ας το παραβλέψουμε)”. Ναι αλλά μέχρι πού θα πάει; Τον πήρατε αναγκαστικά στην κυβέρνηση (συνασπισμού), κι εμείς να παραβλέπουμε; Κι η υπομονή μου έχει όρια…. Η Ελλάδα με την Τουρκία είναι δύο γείτονες. Αυτό δεν αλλάζει. Υπάρχουν και προβλήματα. Έχουμε και την βούληση για την επίλυσή τους. Στην ιστορία είχαμε πολέμους… Αλλά τα τελευταία χρόνια έχουμε μια προσέγγιση μεταξύ των λαών μας. Δεν χρειάζεται να κάνουμε επίδειξη ισχύος. Το τί μπορεί να κάνει ο τουρκικός στρατός όταν πρέπει, το ξέρουν καλύτερα εκείνοι… Να τα εξηγήσουν και σε εκείνο το κακομαθημένο παιδί και να μην δοκιμάζουν την υπομονή μας”.
Η Ελλάδα βιώνει την χειρότερη κρίση στην ιστορία της, έχοντας στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου, μια Τουρκία μεταβαλλόμενη με έναν απρόβλεπτο ηγέτη, ο οποίος δεν διστάζει να εξωτερικεύει τις σκέψεις του για τα «σύνορα της καρδιάς» , για τα «νησιά που φθάνεις κολυμπώντας, αλλά αφέθηκαν στην Ελλάδα…»
Αυτή η Τουρκία αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα, με αυτοσυγκράτηση και με στρατηγικό σχεδιασμό. Τα ελληνοτουρκικά είναι δύσκολη υπόθεση για να αφεθούν σε «κουτσαβάκηδες» και «Λεωνίδες»..
Σχόλια