Ένα είναι σίγουρο όμως ότι όταν την περασμένη εβδομάδα ο Βρετανός ευρωσκεπτικιστής ευρωβουλευτής Nigel Farage στεκόταν εναντίον της Γερμανίας και μιλούσε για την ανάγκη να υπάρξει μια «κάθαρση» από τους μπουχτισμένους Ευρωπαίους είχε απόλυτο δίκαιο. Συγκεκριμένα, ο Farage αναφερόμενος στη Γερμανία δήλωσε: «Ζούμε σε μια Ευρώπη στην οποία κυριαρχεί η Γερμανία, κάτι το οποίο είναι σίγουρα αντίθετο με το ευρωπαικό όραμα. Επίσης, ο Farage πρόσθεσε ότι αυτό το οποίο συμβαίνει θα έπρεπε να αποφευχθεί μιας και οι πρόγονοι μας έδωσαν το αίμα τους. Δεν θέλω να ζω σε μια γερμανική Ευρώπη, και δεν το θέλουν ούτε οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι πολίτες. Μιλάμε πλέον για την απόλυτη γερμανοφοβία, την οποία έχει προκαλέσει η νέα θέση ισχύος της Γερμανίας, ως δανείστρια τελευταίας προσφυγής. Αυτό το συναίσθημα της γερμανοφοβίας δεν είναι καινούργιο, το έχουμε ζήσει από την εποχή που η Ανατολική και Δυτική Γερμανία επανένονταν, τότε η μισητή σε πολλούς, ακόμη και στους ίδιους τους Βρετανούς, Margaret Thatcher προειδοποιούσε πως η επανένωση αυτή «θα υπονόμευε την παγκόσμια κατάσταση, και θα απειλούσε την ασφάλεια της Ευρώπης». Πέραν των απόψεων του Farage, όπως ανέφερε στην εφημερίδα Telegraph ο συντηρητικός δήμαρχος του Λονδίνου Boris Johnson: “Δεν πρέπει να δημιουργηθεί μια οικονομική κυβέρνηση της Γερμανίας στην Ευρώπη. Οι Γερμανοί βρέθηκαν σε αυτή τη θέση λόγω πολιτικής ανάγκης, και λόγω της οικονομικής τους ισχύος. Δεν είναι ότι οι Γερμανοί θέλουν να ηγεμονεύσουν, αλλά όπως και να έχει κάτι τέτοιο δεν είναι σωστό για εμάς, και δεν είναι σωστό για την Ευρώπη”. Από την πλευρά του ο Simon Heffer της Daily Telegraph θα λέγαμε ότι δεν ήταν τόσο διπλωματικός, δηλώνοντας σε άρθρο του ότι η Γερμανία εκμεταλλεύεται την οικονομική κρίση για να κατακτήσει την Ευρώπη. Αυτό θα οδηγήσει σίγουρα στην απώλεια της εθνικής κυριαρχίας πολλών χωρών της Ε.Ε., κάτι που έχουμε να δούμε από την εποχή του Γ` Ράιχ! Όπως μάλιστα αναφέρουμε στο GFF από την πρώτη στιγμή μιλάμε πλέον για το 4ο (οικονομικό) ράιχ.
Τι συμβαίνει λοιπόν; Απλά εκεί που ο Χίτλερ απέτυχε με στρατιωτικά μέσα, οι σύγχρονοι Γερμανοί προσπαθούν να τα καταφέρουν μέσω του εμπορίου και της δημοσιονομικής πειθαρχίας.. Είναι σίγουρο ότι πολλοί θεωρούν αυτήν την άποψη υπερβολική, αφού μεγάλο μέρος των οικονομολόγων και όχι μόνο θεωρούν ότι είναι μεγάλη ανάγκη να υπάρξει μια δημοσιονομική πειθαρχία, αφού είναι πλέον αδύνατον συγκεκριμένες χώρες να ζούνε για μια ζωή με δανεικά. Σίγουρα σε αυτό έχουν δίκαιο, αλλά αυτό απέχει πολύ από αυτό το οποίο επιδιώκει η Γερμανία και ελάχιστοι είχαν καταλάβει στην αρχή, όπως τονίζαμε. Έτσι, στην κάποτε κατεχόμενη από τους Ναζί Ελλάδα, με τις χιλιάδες κτηνωδίες, ο επικεφαλής της Task Force Horst Reichenbach δίνει συμβουλές με τα ΜΜΕ να τον ακολουθούν σε κάθε βήμα του, ενώ αντίστοιχες εποχές έρχονται και για άλλες χώρες όπου γερμανοί τεχνοκράτες θα αναλάβουν να κάνουν κουμάντο στις δημοσιονομικά απείθαρχες χώρες. Ένα είναι σίγουρο ότι οι περιπτώσεις διαδηλώσεων εναντίον της Γερμανίας σε ολόκληρο τον κόσμο θα αυξηθούν κατά τους επόμενους μήνες, ενώ όπως έχουμε προβλέψει, η πτώση της ευρωζώνης (στην οποία οδηγεί η Γερμανία) θα οδηγήσει στην οικονομική διάλυσης της ευρωζώνης. Το Foreign Policy, του οποίου το άρθρο ανασκευάζουμε θεωρεί ότι “Αυτές οι επιθέσεις μπορεί να είναι άδικες, αλλά είναι κατανοητές, αφού οι Ευρωπαίοι ανησυχούν για την ταχεία απώλεια της εθνικής τους κυριαρχίας”. Εμείς θα λέγαμε ότι οι συγκεκριμένες επιθέσεις σε καμία περίπτωση δεν είναι άδικες, αφού η Γερμανική στάση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον 3ο παγκόσμιο (οικονομικό) πόλεμο ο οποίος έχει δύο μεγάλα κοινά με τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Αφενός και οι δύο θα έχουν προκληθεί με την αποκλιεστική ευθύνη της Γερμανίας, αφετέρου θα έχουν δημιουργήσει χιλιάδες θύματα σε ολόκληρο τον κόσμο. Άρθρο του Foreign Policy, με επιμέλεια και σημαντική ανασκευή από το GFF…. | 
Σχόλια