Το σύνολο των ευρωπαϊκών κρατών και όχι μόνο, αναλυτές, δημοσιογράφοι και οι λαοί των χωρών ετοιμάζονται για την κατάρρευση του ευρώ, η Βρετανία στέλνει μηνύματα στις πρεσβείες της για το τέλος του ενιαίου νομίσματος και όλοι είναι έτοιμοι για το χειρότερο σενάριο. Να είστε όμως σίγουροι ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Όποιος περιμένει το ευρώ να καταρρεύσει ή και όποιοι εύχονται κάτι τέτοιο απλά θα περιμένουν μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ να είστε σίγουροι ότι σύντομα το ευρώ θα αντικαταστήσει το δολάριο ως το κύριο αποθεματικό νόμισμα του κόσμου.
Που βασίζω αυτήν την άποψη μου, απλά ότι η Ευρώπη ακόμη και τώρα και εν μέσω της κρίσης είναι η πιο ζωντανή οικονομία στον βιομηχανικό κόσμο, με το ευρώ ριζωμένο σε αυτήν για τα καλά. Το ευρώ ήταν το τελευταίο μεγάλο βήμα στη δύσκολη απόπειρα να ενωθεί μια ήπειρος που ιστορικά σημαδεύτηκε από πολέμους μεταξύ των κρατών που την αποτελούν. Η ένωση της ΕΕ στηρίχθηκε σε μια απλή ιδέα: Δεν σκοτώνεις τον γείτονά σου, αν αυτός σου προσφέρει ζωτικά αγαθά, και το αντίστροφο. Για αυτό και προέκυψε η κοινή αγορά, και στη συνέχεια το κοινό νόμισμα. Πιο είναι ένα άλλο βασικό κίνητρο το ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση συνδέεται με μια οδυνηρή ιστορική εμπειρία ότι οι αποξενωμένες και εξαθλιωμένες μάζες αποτελούν εύκολο θύμα του εξτρεμισμού (φασισμού και κομμουνισμού), ενώ αυτό ήταν που οδήγησε την Ευρώπη στο να εφαρμόσει το υπάρχον σήμερα κοινωνικό κράτος. Ο πρώην καγκελάριος και αρχιτέκτονας του ευρώ Helmut Kohl είχε δηλώσει πως η όλη δημιουργία του νομίσματος είναι θέμα της επιστήμης της ιστορίας, και όχι αυτής των οικονομικών, αυτό είναι και το μεγάλο πρόβλημα, να συντονιστούν οι πολιτικές δυνάμεις των χωρών. Η αδυναμία να συμβεί αυτό μέχρι στιγμής και η προσπάθεια συγκεκριμένων κρατών να κυριαρχήσουν πολιτικά έφερε την ευρωζώνη στο χάλι το οποίο είναι σήμερα. Η Γαλλία και η Γερμανία μπορεί να δίνουν στην Ελλάδα τη μια επιταγή μετά την άλλη, γιατί να μη μπορούν να λύσουν το πρόβλημα μια και καλή; Και όμως, οι Nicolas Sarkozy και Angela Merkel, επέλεξαν να αφήσουν τη κρίση να σιγοβράζει, και να τους οδηγήσει στο γκρεμό. Το ότι στο χάος μπήκε τώρα και η Ιταλία, επιβεβαιώνει τα παραπάνω. Αν αφήσουμε τα όσα κωμικοτραγικά συμβαίνουν σε Ελλάδα και Ιταλία, καθώς και σε άλλες χώρες και να κατανοήσουμε ότι όλα είναι ενορχηστρωμένα από την Γερμανία και την Γαλλία, οι οποίες σπεύδουν να εκμεταλλευθούν μια σπάνια ευκαιρία να αποδείξουν ότι δεν μπορεί να υπάρχει εθνική κυριαρχία στη δημοσιονομική πολιτική των χωρών μελών μιας νομισματικής ένωσης. Δεν είναι τυχαίο ότι η συμμετοχή του ΔΝΤ στη τελευταία συνάντηση των G20, έρχεται να αυξήσει τις πιέσεις για μια μοναδική δημοσιονομική αρχή. Έτσι, κανένα νόμισμα δε μπορεί να επιβιώσει αν δεν ελέγχεται από συγκεκριμένες δημοσιονομικές πολιτικές, και η ευρωζώνη έχει πολλές εθνικές κυβερνήσεις με συγκρουόμενα συμφέροντα η καθεμία. Αυτό που χρειάζεται είναι ένα κοινό υπουργείο δημοσιονομικής πολιτικής, και όχι 17 μέλη, που το καθένα κάνει το δικό του. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, ότι παλαιότερα καμία πολιτική κατάσταση ή προβλήματα τα οποία υπήρχαν δε θα επέτρεπαν συγκεκριμένα κράτη (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία) να αποδεχθούν παρεμβάσεις στο σχεδιασμό της οικονομικής του πολιτικής και όχι μόνο. Τι θα συμβεί όμως τώρα μετά τις τελευταίες εξελίξεις; Τα κράτη θα αναγκαστούν να αποδεχθούν έναν τεχνοκράτη από Γερμανία και από Γαλλία μην έχοντα σημαντικά περιθώρια. Σίγουρα τα μικρότερα κράτη μέλη δεν θέλουν κάποιον γραφειοκράτη των Βρυξελλών να υπαγορεύει τους εθνικούς τους προϋπολογισμούς. Και σίγουρα δεν θέλουν αυτός ο γραφειοκράτης να είναι Γερμανός ή Γάλλος. Έτσι η ΟΝΕ μάλλον δε θα διαλυθεί αλλά θα οδηγηθούμε στο να περάσει η δημοσιονομική εξουσία στις Βρυξέλλες. Στο τέλος, η Ευρώπη θα οδηγηθεί εκεί που πρέπει. Το διακήδευμα είναι μεγάλο για όλους τους παίκτες. Το μοίρασμα του πλούτου από πλευράς των ισχυρών, και η παραχώρηση κυριαρχίας από πλευράς των ασθενών, θα πονέσει. Στο τέλος όμως, αυτό θα είναι και το λιγότερο από όλα τα πιθανά κακά. Τι πιστεύω λοιπόν ότι θα συμβεί στο τέλος; Η μαέστρος αυτή του Μακιαβελισμού Angela Merkel, θα χρησιμοποιήσει την κρίση και θα επιτύχει τους στόχους που είχε θέσει αρχής εξαρχής, την επικράτηση της Γερμανικής ηγεμονίας σε ολόκληρη των Ε.Ε. Μπορεί αυτό να μην αρέσει στα κράτη μέλη της Ε.Ε., τις ΗΠΑ, αλλά να είστε σίγουροι ότι αυτό τελικά θα συμβεί και σίγουρα η Ε.Ε. θα επιβιώσει και όλοι θα είναι χαρούμενοι ή τουλάχιστον οι περισσότεροι. Του Dirk Matte, ελεύθερη μετάφραση GFF Τhe Globe and Mail (Canada) | 
Σχόλια