ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ

Δεν είναι μόνον τι λέει κανείς, είναι και ο τρόπος που το λέει.
Κι ενίοτε, η απόγνωση και η απελπισία γεννιούνται περισσότερο απ' τον «τρόπο» παρά απ' την πραγματικότητα (που ο τρόπος πάει να διαχειριστεί)...

Μιλώντας από το Καστελόριζο ο κ. Παπανδρέου ήταν σαν να μας έλεγε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι μας σκλάβωσε για να μας δώσει την ευκαιρία να απελευθερωθούμε.

Χωρίς συναίσθηση χωρίς αιδώ,
αναφερόμενος στα πλακάτ των διαδηλωτών (αφίσες τα ονόμασε) δήλωνε ότι το σύνθημα «έξω το ΔΝΤ» θα μπορούσε να το προσυπογράψει και ο ίδιος!
Αχρειότητες - δυστυχώς!

Κάτι λίγοι απ' τους Καστελοριζιώτες τον ψευτοχειροκροτούσαν με μισή καρδιά, αλλά ήταν η μια δήλωση του κ. Παπανδρέου πιο αξιοδάκρυτη απ' την άλλη.

«Ομως δεν θα φύγουν με τις πέτρες», συνέχιζε να λέει για το ΔΝΤ, λες και δεν το κάλεσε ο ίδιος εδώ, λες και δεν πάτησε ο ίδιος το «κουμπί»! Δεν ξέρω ποιος θα φύγει στο τέλος με τις πέτρες
αλλά ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του έχουν χάσει κάθε είδους ευπρέπεια.

Αφού μας έδωσαν (με την έννοια του παρέδωσαν και με την έννοια του πρόδωσαν) στο ΔΝΤ, μας καλούν τώρα σε αγώνα για να βγούμε!!!

Ο κ. Παπουτσής φέρ' ειπείν: κάλεσε απ' τη Βουλή όλες τις υγιείς(!) δυνάμεις στο μεγάλο γνήσια πατριωτικό (!!) προσκλητήριο του Γεωργίου Παπανδρέου!

Οι άνθρωποι δεν παίζονται.

Αντιμετωπίζουν τις λέξεις ως να μην έχουν νόημα.
Δείχνουν σαν να πιστεύουν ότι η λέξη «δωσίλογος» λόγου χάριν μπορεί να σημαίνει «αυτόν που δίνει τον λόγο του».



Φέρονται σαν να μην καταλαβαίνουν τι γίνεται, παρ' ότι οι ίδιοι το έχουν δημιουργήσει. Διαβεβαιώνει, για παράδειγμα, ο κ. Λοβέρδος ότι δεν θα γίνουν περικοπές στις συντάξεις ή τους μισθούς! Πώς δίνει αυτή τη διαβεβαίωση; Αυτός κυβερνά;

Δεν έχει αντιληφθεί την αυτοακύρωσή τους; Οτι δεν είναι πια κυβερνήτες; Οτι είναι εντολοδόχοι. Ο κ. Λοβέρδος, ο κ. Παπανδρέου θα κάνουν ό,τι τους πει το ΔΝΤ, η κυρία Μέρκελ, η Κομισιόν, η Μπούντεσμπανκ.

Κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, προκαλώντας με αυτόν τους τον φθηνό τρόπο ακόμα περισσότερη οργή.

Οι άνθρωποι έφεραν ξένους στη θέση τους, ξένους κυβερνήτες. Υπ' αυτήν την έννοια
δεν έχουν πλέον τη λαϊκή νομιμοποίηση.

Εθεσαν τη χώρα υπό κηδεμονία.

Είναι οι ίδιοι κυβέρνηση υπό κηδεμονία.

Οπως υπό κηδεμονία είναι η κυβέρνηση του Ιράκ. Σε αυτούς η Δύση έκανε εξαγωγή δημοκρατίας σε μας κάνει εξαγωγή οικονομίας.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου περιήγαγε εαυτήν σε καθεστώς εντολής· πρόκειται για κυβέρνηση ανδρεικέλων. Κι αυτό, η καμποτίνικη ρητορική όχι μόνον δεν μπορεί να το αποκρύψει, αλλά οδηγεί όσον εκφωνείται όλο και περισσότερο, όλο και περισσότερους σε ψυχική κατάθλιψη.
Και η ψυχική χρεωκοπία ενός λαού είναι πολύ χειρότερη από την οικονομική δυσπραγία.
*****
Η χώρα έχει μπει σε βαθιά δοκιμασία. Ούτε καν στην αιχμαλωσία φαίνεται να μπορούν να μας οδηγήσουν σωστά τα ανδρείκελα του «Μηχανισμού» -ο οποίος δεν είναι βέβαιον ότι εν τέλει θα λειτουργήσει.

Αλλά κι αν λειτουργήσει, δεν είναι επίσης καθόλου βέβαιον ότι η χρεωκοπία αργότερα θα αποφευχθεί.

Η ανασυγκρότηση της χώρας δεν μπορεί να γίνει από και με τις ίδιες πολιτικές δυνάμεις, τα ίδια πολιτικά πρόσωπα που την αποδόμησαν. Αυτοί έγιναν ανδρείκελα κι εμάς αφού μας εξευτέλισαν πρώτα διεθνώς ως ανεπρόκοπους, τεμπέληδες και διεφθαρμένους, μας πέταξαν αλυσοδεμένους στο μπαλαούρο...

Εως τώρα ουδείς φοροφυγάς ή διαπλεκόμενος ή λαμόγιο έχει βλαφθεί. Αντιθέτως την έχουν πληρώσει χιλιάδες εργαζόμενοι κι έρχεται η σειρά και των υπόλοιπων.

Η ανυπακοή σε αυτήν τη βαρβαρότητα και τον αλήτικο τρόπο που την επιβάλλει, είναι υποχρέωση κάθε τίμιου πολίτη -εργάτη, επιχειρηματία, επιστήμονα, γεωργού, νέου, όλων. Οπως και ο αναστοχασμός όλων των Ελλήνων πάνω στα πεπραγμένα τους, τις ευθύνες μας, τι δέον γενέσθαι..

http://www.enet.gr