ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΥΠΗΡΧΑΝ...!

Από τον ΦΙΛΙΠΠΟ ΣΥΡΙΓΟ

Εντάξει, ο Καραμανλής όταν συνειδητοποίησε ότι η κατάσταση της οικονομίας δεν επιδεχόταν γιατρειά «την έκανε» με πλάγια πηδηματάκια και πήγε να ξεσκάσει... Κι ας ήξερε πολύ καλά ότι ο χαμένος χρόνος των εκλογών θα έκανε τα πράγματα πολύ χειρότερα.

ΕΦΥΓΕ, λοιπόν, και ήλθε ο Γ. Παπανδρέου. Με τα μανίκια του άσπρου του πουκαμίσου ανασηκωμένα, λες και θα έπιανε τον ταύρο από τα κέρατα! «Πάμε, είμαστε έτοιμοι», έλεγε στην προεκλογική διαφήμιση και οι ψηφοφόροι άρχισαν να στοιχίζονται πίσω του, βέβαιοι ότι αυτός ήξερε τα προβλήματα και επίσης διέθετε την εργατικότητα για να τα λύσει.

ΑΛΛΑ και τη γνώση! Γιατί ο υποψήφιος πρωθυπουργός έλεγε κάτι που όλοι οι άλλοι ούτε καν υποπτεύονταν. «Λεφτά υπάρχουν...»! Τέσσερα σε ένα λοιπόν: ετοιμότητα, γνώση, εργατικότητα, χρήμα. Και όποιον πάρει ο Χάρος... Γιατί, μεταξύ μας, η εργατικότητα (για παράδειγμα), που γενικά θεωρείται μεγάλο προσόν, μπορεί να αποβεί καταστρεπτική όταν αυτός που τη διαθέτει δεν ξέρει τι κάνει.

ΟΜΩΣ, ο Παπανδρέου ο Γ' ήξερε ή τουλάχιστον έτσι ήθελε να δείχνει και η αλήθεια είναι ότι με τη σιγουριά του και τη σπατάλη χρόνου που τον διέκρινε, ο κόσμος άρχισε να πιστεύει ότι ο άνθρωπος ήταν ως πρωθυπουργός το «κάτι άλλο» (αφήστε που τα πόδια του δεν πατούσαν στη γη, έτσι που πετούσε στα σύννεφα μονίμως μέσα σε ένα αεροπλάνο...).

ΚΑΙ ΤΙ δεν είδαν τα μάτια μας ή δεν άκουσαν τ' αυτιά μας, εκείνες τις πρώτες ημέρες (που δεν ήταν καθόλου λίγες...) της νέας διακυβέρνησης. Υπουργεία υπόσχονταν την «προστασία του πολίτη» και τη «διά βίου μάθηση», προσλήψεις γεν. γραμματέων μέσω Internet έδιναν εγγυήσεις για την αποκομματικοποίηση του κράτους, η «πράσινη ανάπτυξη» φούντωνε τα πιο φιλόδοξα όνειρά μας, ενώ τα ανοιχτά υπουργικά συμβούλια, που κάλυπταν απαραιτήτως οι τηλεοπτικές κάμερες, προσπαθούσαν να μας πείσουν για το εν γένει, νέο ύφος της νέας εξουσίας.

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ήλθαν τα σπρεντ και οι αδίστακτοι κερδοσκόποι. Ο καλός Σαρκοζί, η κακιά Μέρκελ και ο κακός μας ο καιρός! Που μας οδήγησαν στη... ζεστή αγκαλιά του ΔΝΤ, με το οποίο άλλοτε απειλούσε, άλλοτε μπλοφάριζε και άλλοτε φλέρταρε ο πρωθυπουργός, ο οποίος, όπως φαίνεται, ήξερε από την αρχή πού θα βρει τα λεφτά: στο ΔΝΤ!!!

ΓΙΑΤΙ κάνω, όμως, αυτή τη μικρή αναδρομή; Μα για να γίνει αντιληπτό πόσο γελοία φαίνεται τώρα όλη εκείνη η κακοστημένη μετεκλογική παράσταση υπό το φως των σημερινών δραματικών εξελίξεων και για να θέσω το αναπόφευκτο ερώτημα - χωρίς να περιμένω, βέβαια, καμιά απάντηση:

ΗΞΕΡΕ τι έλεγε και τι έκανε τότε ο πρωθυπουργός και πόσο πολύτιμο χρόνο έχανε για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που πάνε να καταπιούν τη χώρα;

ΑΝ ΔΕΝ ήξερε, δεν κάνει για πρωθυπουργός. Και αν ήξερε, αλλά παρ' όλ' αυτά μας φλόμωσε στις αηδίες, είναι πέρα για πέρα επικίνδυνος. Και που να πάρει ο διάβολος, δεν βλέπω κάποιον καλό θεό να μας φυλάξει.