Να πληρώσουν την κρίση εκείνοι που έβγαλαν πολλά λεφτά τόσο χρόνια

Γιατί άραγε τα καθεστωτικά ΜΜΕ και η κυβέρνηση γενικότερα προσπαθούν να περάσουν την 25η Μαρτίου ως ημερομηνία δίχως αύριο; (Ως γνωστόν η κρίσιμη για την Ελλάδα εαρινή Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ θα πραγματοποιηθεί 24 και 25 Μαρτίου στις Βρυξέλλες)

Ποιους βολεύει να εμφανίζεται η Ελλάδα με το ένα πόδι στο γκρεμό και με το άλλο στη σωτηρία; Και υπάρχει τελικά εναλλακτική λύση σε περίπτωση αποτυχίας της συνόδου κορυφής;

Πριν ένα μήνα είχε ξεκινήσει ένα μπαράζ δημοσιευμάτων για λύση που θα δινόταν με την επαναγορά κρατικών ομολόγων. Σιγά – σιγά η λύση έμεινε στο συρτάρι και το μόνο που εμφανίστηκε ήταν η επιμήκυνση του δανείου. Θα θελήσουν άραγε να καλύψουν την διαπραγματευτική τους ανικανότητα με μια μεγάλη «επιτυχία» όπως θα βαφτίσουν την επιμήκυνση; Αυτό θα το μάθουμε σύντομα.

Ωστόσο, θα πρέπει να ειπωθούν και ορισμένες αλήθειες:

Αν δε βρεθεί λύση η κατάσταση θα είναι δύσκολη για τη χώρα, αφού καίγονται τα τελευταία χαρτιά της κυβέρνησης. Δύσκολη έγινε επειδή δεν κατάφεραν να φτιάξουν κι εναλλακτικά σενάρια σωτηρίας της χώρας, παρά είχαν το νου τους μόνο στην επιβολή νέων μέτρων.

Η επιμήκυνση έχει καεί σαν ατού της κυβέρνησης από τότε που η Ιρλανδία πέτυχε καλύτερους όρους για το δάνειό τους. Και θα είναι ένα βήμα μπροστά από εμάς διότι όταν εμείς θα ζητούμε επιμήκυνση αυτοί –σύμφωνα με δηλώσεις των νικητών των εκλογών- θα ζητούν μικρότερο επιτόκιο διότι το παρόν είναι ληστρικό. Εκεί τολμούν να διαπραγματευτούν, εδώ παίζουν τις κουμπάρες.

Η μη λύση στις 25 Μαρτίου θα μπορεί να ανοίξει το δρόμο για εκλογές με το κυβερνητικό δίλημμα της αναδιάρθρωσης χρέους ή της ολικής πτώχευσης και εξόδου από την ΕΕ. Εκβιαστικό όσο και απειλητικό δίλημμα για να τσιμπήσει ο ψηφοφόρος.

Στο ερώτημα αν υπάρχει λύση μετά το αδιέξοδο η απάντηση είναι “ναι” αλλά θέλει κότσια που δεν έχει ο κ. Παπανδρέου. Αυτή λέγεται αναδιάρθρωση χρέους αλλά μόνο για τα ομόλογα που έχουν στα χέρια τους τράπεζες, θεσμικοί και ταμεία. Ας πληρώσουν την κρίση αυτοί που έβγαλαν πολλά λεφτά τόσο χρόνια. Ας πληρώσουν μαζί και οι ελληνικές τράπεζες κι αν δε μπορούν ας συγχωνευτούν. Ας πληρώσει και η ΕΚΤ που έχει πολλά δις σε ελληνικά ομόλογα.

Κι αφού πληρώσουν όλοι αυτοί σε διαπραγματευτεί μια τολμηρή κυβέρνηση όποια μέτρα είναι απαραίτητα. Όχι όμως ο πέλεκυς επί δικαίων και αδίκων. Κι όχι να χάσουμε τον πόλεμο χωρίς να πέσει τουφεκιά. Η πρακτική του σφάξε με αγά μου να αγιάσω δεν μπορεί άλλο να συνεχιστεί. Έτσι κι αλλιώς με τόσο τεράστιο χρέος μόνος ένα κούρεμα και μια τάξη στα δημοσιονομικά ώστε να έχουμε πλεονάσματα, θα μπορούσε να μας σώσει…

Γι’ αυτό και η 25η Μαρτίου είναι κρίσιμη, όχι όμως και η τελική ημερομηνία που θα κρίνει το μέλλον της χώρας.ΠΗΓΗ:Antinews