Γιατί ξαφνικά “ξύπνησε” ο Ερντογάν: Τι σχεδιάζει εναντίον της κυπριακής ΑΟΖ η κατοχική δύναμη

Ξαφνικά χθες, η κατοχική δύναμη Τουρκία, προχώρησε σε κλιμάκωση της έντασης στην κυπριακή ΑΟΖ, και ενώ από την ημέρα της άφιξης του γεωτρύπανου της γαλλικής εταιρείας TOTAL είχε κρατήσει, θα έλεγα, χαμηλούς τόνους. Πέραν μερικών ανώδυνων προκλήσεων, η κατοχική δύναμη ήταν προσεκτική στις αντιδράσεις της, διότι αντιλήφθηκε γρήγορα ότι δεν έχει απέναντι της την Κυπριακή Δημοκρατία. Η Άγκυρα προχώρησε χθες σε δύο επιθετικές ενέργειες στις οποίες πρέπει να δώσουμε μεγάλη σημασία -και πιστεύω ότι στην Αθήνα και τη Λευκωσία σήμανε «συναγερμός»: Ο Ταγίπ Ερντογάν συγκάλεσε το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας στη διάρκεια του οποίου συζητήθηκαν τα νέα δεδομένα στην ανατολική Μεσόγειο και οι δήθεν προκλήσεις της «Νότιας Κύπρου», όπως αναφέρουν την Κυπριακή Δημοκρατία, εναντίον των τουρκικών συμφερόντων. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το κλίμα γενικά ήταν απόφαση επίδειξης αποφασιστικότητας για αντιμετώπιση της κατάστασης στην ανατολική Μεσόγειο.
Με εντολή του Τούρκου προέδρου εκδόθηκε το απόγευμα της Δευτέρας τουρκική NAVTEX, η οποία προβλέπει την παράνομη δέσμευση μεγάλου μέρους της κυπριακής ΑΟΖ στο νοτιοδυτικό τμήμα της Μεγαλονήσου. Η κατοχική δύναμη επικαλύπτει και τμήμα των οικοπέδων 4, 5, 6 και 7. Η τουρκική ενέργεια είναι εντελώς παράνομη και παραβιάζει το Δίκαιο της Θάλασσας και άλλες διεθνείς συμφωνίες.   Αντιλαμβάνομαι ότι η τουρκική αυτή κλιμάκωση αντιμετωπίζεται με ψυχραιμία από το Παρίσι, τη Λευκωσία και την Αθήνα. Και καλώς πράττουν. Για να είμαι ειλικρινής, ήμουν διχασμένος και για το τι θα κάνει, και για το τι ΔΕΝ θα κάνει ο Ταγίπ Ερντογάν. Ένας πολιτικός με τον εκρηκτικό χαρακτήρα και τις ψυχασθενικές διαθέσεις που διαθέτει ο Πρόεδρος της Τουρκίας, δεν θα μπορούσε να ανοιχθεί να του «βγάζει τη γλώσσα» η μικρή Κύπρος. Το θέμα είναι πως θα αντιδράσει… Θα παραμείνει σε αυτές τις ανάρμοστές πράξεις Ή θα προχωρήσει και σε στρατιωτική κλιμάκωση; Διότι, εάν συνεδριάζει το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας και εκτοξεύει απειλές, ή αν εκδίδει NAVTEX για να προκαλεί, είναι ουσιαστικά ενέργειες ανώδυνες. Επαναλαμβάνω ότι και οι δύο κινήσεις έχουν μεγάλη σημασία. Αλλά θα έχουν μεγαλύτερη εάν τα λόγια αντικατασταθούν από έργα. Και εάν η λέξη έργα σημαίνει ανάληψη στρατιωτικής δράσης, ποιος θα είναι ο εχθρός; Η Κυπριακή Δημοκρατία ή οι γεωτρήσεις; Πριν προχωρήσει σε οποιαδήποτε ενέργεια, ο Ταγίπ Ερντογάν -αν και παρανοϊκός- θα σκεφθεί τις συνέπειες. Ο στρατός του είναι ήδη εξουθενωμένος με τους πολέμους που διεξάγει εναντίον εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών. Ο ίδιος έχει ελάχιστους φίλους και με τους ολίγους που συνεργάζεται γνωρίζει ότι τον αντιμετωπίζουν με επιφύλαξη. Δεν τον εμπιστεύονται. Πρόκειται για λυκοφιλίες. Εάν επιχειρήσει στρατιωτική πρόκληση, απλά θα θυμίσει σε όλο τον κόσμο, κάτι που πάσχισε όλα αυτά τα χρόνια να ξεχάσουν όλοι: την κατοχή της Κύπρου. Ήδη, απέτυχε η προσπάθεια να επιρριφθούν οι ευθύνες εναντίον του Προέδρου της Κύπρου και του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας, για την κατάρρευση των συνομιλιών στην Ελβετία. Έμειναν μερικοί δικοί μας στην Κύπρο, ο Άνδρος Κυπριανού και οι αμετανόητοι της «όποιας λύσης» να κατηγορούν τον Αναστασιάδη και τον Κοτζιά, και μία ομάδα δημοσιογράφων στην Ελλάδα -τα «ορφανά» του σχεδίου Ανάν, όπως τους ονόμασα- να αναμασούν κάτι ακαταλαβίστικα για εθνικιστές. Είναι δυνατόν να χαρακτηρίζουν εθνικιστές τον πρόεδρο της Κύπρου και τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας. Άλλα πολλά μπορεί να είναι. Εθνικιστές όχι. Ο Ταγίπ Ερντογάν είναι «ένα πληγωμένο θηρίο» υποστηρίζουν τα τηλεγραφήματα των ξένων πρεσβειών από την Άγκυρα. Μετά το εναντίον του πραξικόπημα, που κατά τη γνώμη μου ήταν σικέ, πιστεύει ότι οι πάντες συνωμοτούν εναντίον του. Οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι έχουν αναλύσει το φαινόμενο και το βασικό τους συμπέρασμα είναι ότι άνθρωποι σαν τον Ερντογάν είναι επικίνδυνοι και απρόβλεπτοι. Πιστεύω, λοιπόν, ότι όταν είναι «στα καλά του» γνωρίζει πως δεν τον …παίρνει να επιτεθεί στην Κύπρο, η οποία σημειωτέο δεν διαθέτει πολεμικά αεροπλάνα και πλοία. Όμως, οι πολιτικοί της Κύπρου, έχουν κάνει τα κουμάντα τους, τουλάχιστον σε ότι αφορά την προστασία των φυσικών πόρων του νησιού. Η συνεργασία της Λευκωσίας με τους παγκόσμιους ενεργειακούς κολοσσούς αποτελεί εγγύηση για την ασφάλεια της κυπριακής ΑΟΖ. Οπότε, εάν προχωρήσει σε οποιοδήποτε απονενοημένο κτύπημα, αυτό θα είναι αλλού. Όχι στο χώρο των οικοπέδων και των γεωτρήσεων. Αλλά και στην περίπτωση αυτή, έχουν γνώση οι φύλακες (της Κύπρου και της Ελλάδας). Είμαι βέβαιος…

 http://mignatiou.com/