ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ,ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ

 

Η Ελλάδα, κληρονόμησε ευχή και κατάρα  από την  προστάτιδα  μούσα της Ιστορίας της, την Κλειώ να μη συρθεί ξανά σε πτώχευση. Μέσα από θυσίες και ολισθήματα απόκτησε  ένα ανεξάντλητο ταμείο για προσφυγή σε  άτοκο δημόσιο δανεισμό. Την ιστορική της μνήμη.

Για την ώρα, επιχειρώντας συνδυασμένο  ξεκλείδωμα του παλιομοδίτικου χρηματοκιβωτίου  Παρακαταθηκών και Δανείων  της Νεώτερης Ιστορίας της  δικαιούται νάχει ακόμη στον ήλιο μοίρα, μεσούσης μιας παγκόσμιας ύφεσης, εφόσον 115 χρόνια μετά την πτώχευση, έστω και οριακά μερικές φορές, τα κατάφερνε.

Αν το δαιμόνιο του Έλληνα αμφισβητείται από αρκετούς στις μέρες μας ως μυθοπλασία το εμπορικό δαιμόνιο του Έλληνα, ιστορικά, προσδιόρισε τις τύχες μας.

Το δις εξαμαρτείν, ου πρωθυπουργού σοφού… Όταν ο George Orwell οδηγήθηκε στη διαπίστωση πως: «Όποιος ελέγχει το     παρελθόν ελέγχει το μέλλον και όποιος ελέγχει το παρόν ελέγχει το  παρελθόν», ενδεχομένως, γνώριζε πως  η ιστορική μνήμη δρα ευεργετικά,  όταν η ιστορία που επαναλαμβάνεται,  προλαμβάνεται. Στη δυνητική αυτή  περίπτωση, λαοί και κυβερνώντες παραδειγματίζονται, έγκαιρα, προς αποφυγή  της διαιώνισης ολέθριων λαθών.  Hic et nunc, λοιπόν, κύριε πρωθυπουργέ της χώρας. Η  Ιστορία δείχνει το δρόμο και σας καλεί σε προκλητική αναμέτρηση. Ασφαλώς και «δεν είν΄ εύκολες οι θύρες εάν η χρεία τες κουρταλεί» κατά το Δ. Σολωμό. Δεν θα κατηγορηθείτε, όμως,  ότι «καθεύδετε υπό μανδραγόραν».  Οι καιροί  ου μενετοί…