Γερμανοί και Σύμμαχοι της, εκβιάζουν την Ελλάδα η οποία δεν είναι στην ίδια θέση με το 2010

Η Ελλάδα για δεύτερη φορά μέσα σε μια δεκαετία δέχεται απίστευτους εκβιασμούς από την Γερμανία και τους Συμμάχους της. Τότε ήταν η οικονομική κρίση όπου η Αθήνα έκανε τεράστιες υποχωρήσεις για να μπορέσει να απεγκλωβιστεί από τον ωμό εκβιασμό των Ευρωπαίων και ειδικά του Βερολίνου. Ήταν η ίδια εποχή που διαφαινόταν ότι το Ισραήλ και οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιούσαν την Αθήνα, οι πρώτοι για να αποκτήσουν το «βάθος» προς την Ανατολική Μεσόγειο και την ενεργειακή της ένωση με την Ευρώπη, και η δεύτερη, την τοποθέτηση της Ελλάδας ως ενεργειακό κόμβο για την απεξάρτηση της Ευρώπης από το Ρωσικό φυσικό αέριο.

Αυτή βέβαια η απεξάρτηση θα φέρει ένα μεγάλο πρόβλημα στην Γερμανία. Μέχρι σήμερα Βερολίνο και Μόσχα έχουν μια άριστη συνεργασία όσο αφορά την προμήθεια φυσικού αερίου της Γερμανίας από την Gazprom. Το Βερολίνο είναι «εξαρτημένο» στα χαμηλά συμβόλαια και οι Ρώσοι έχοντας τον μεγαλύτερο πελάτη της Ευρώπης, πνίγουν ενεργειακά τις Βαλτικές Χώρες και την Πολωνία ασκώντας πολιτική. Όλο αυτό θα αλλάξει αν τα ενεργειακά σχέδια των ΗΠΑ όπως ο Νότιος Διάδρομος, οι σταθμοί ΥΦΑ σε Κροατία -Ελλάδα και ο EastMed δεν αναβληθούν η γιατί όχι, δεν ακυρωθούν.

Σε αυτή την δεκαετία όλες οι Ελληνικές κυβερνήσεις κατάφεραν να αντέξουν τους εκβιασμούς και να κρατήσουν την κοινωνική συνοχή της χώρας μέχρι να αρχίσουν να υλοποιούνται άλλες προγραμματισμένες πολιτικές που φέρνουν σήμερα την Ελλάδα σε μια άλλη θέση, όχι σε αυτή του 2010. Τα πρώτα έξι χρόνια της κρίσης η χώρα έκανε πολλές υποχωρήσεις αλλά δεν είχε φτάσει ποτέ στην «Κόκκινη Γραμμή», και αυτό γιατί όλες αφορούσαν οικονομικά μεγέθη. Σήμερα όμως που οι Γερμανοί και οι Σύμμαχοι της εκβιάζουν για ακόμη μια φορά την Ελλάδα,γνωρίζουν πολύ καλά πως οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές.

Πρώτα, η χώρα έχει φτάσει στην «Κόκκινη Γραμμή» του Συντάγματος, όση πίεση και να δεχτεί στο προσφυγικό, όσο πίεση και να δεχτεί στην προσπάθεια τρομοκράτησης του Ελληνικού λαού, όσο πίεση (ναι δυστυχώς) και να ασκήσουν εσωτερικές δυνάμεις καθοδηγούμενες από εξωγενείς παράγοντες για συνθηκολόγηση με την Τουρκία, αλλά κυρίως, όσες φωτιές και «φωτιές» και να μπούνε, κανένας Έλληνας πολιτικός, καμιά Ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να δεχτεί παραβίαση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, και μάλιστα, από μια χώρα που είναι στο χείλος του γκρεμού.

Να ληφθεί σοβαρά υπόψη, ότι η Αθήνα δεν πατά πλέον σε δύο βάρκες, στην Δύση και στα κασκόλ του Αραφάτ και του Καντάφι. Η χώρα έχει πάρει σοβαρά το ρόλο της, και κυρίως, την έχουν πάρει σοβαρά Σύμμαχοι της όπως, η Γαλλία, η Αίγυπτος, τα ΗΑΕ (για πρώτη φορά διαλέγει πλευρά στο Ισλάμ) και η ΗΠΑ. Από την στιγμή που η χώρα απέδειξε ότι είναι διατεθειμένη να πολεμήσει για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα της, από εκείνη την στιγμή οι Σύμμαχοι της ξεδίπλωσαν τις δικές τους προθέσεις.

Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δέχεται ίσως την μεγαλύτερη πίεση σε αυτή την δεκαετία, όμως από την άλλη, έχει και όλες τις βοήθειες που χρειάζεται για να σηκώσει ανάστημα, γιατί ας μην γελιόμαστε, στον Έβρο, στο Αιγαίο, στην Πανδημία, στις επιθέσεις στους εμβολισμούς Τουρκικών φρεγατών (φτάνει με το ατύχημα), στις πτήσεις προς την Κύπρο, αλλά και στην φράση του Νίκου Δένδια προς τους Ευρωπαίους, «αυτό που θα δείτε δεν θα σας αρέσει», όλα έγιναν γιατί έχουν παρθεί αποφάσεις

Αυτές τις ώρες, να αναλογιστούμε όλοι μόνο ένα πράγμα, σε ποια θέση θα ήταν η χώρα αν στα Βαλκάνια δεν επικρατούσε η πολιτική των ΗΠΑ, όπως η ένταξη στο ΝΑΤΟ της Βουλγαρίας, Αλβανίας, Ρουμανίας και Σκοπίων, αλλά σε αυτές τις χώρες κυριαρχούσε η πολιτική της Μόσχας.

https://www.viadiplomacy.gr/