ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ "ΛΥΣΗ-ΠΑΚΕΤΟ" Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΗΣ ΕΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Τις επιλογές της ΕΕ για την απάντηση στην κρίση χρέους θα εξετάσει η Σύνοδος Κορυφής   (Φωτογραφία:  ΑΠΕ )

---

---

Βρυξέλλες

Τις βασικές κατευθύνσεις της ευρωπαϊκής «λύσης-πακέτο» για την κρίση χρέους αναμένεται να καθορίσει η Σύνοδος Κορυφής της Παρασκευής, η οποία φαίνεται ότι θα δρομολογήσει τις οριστικές αποφάσεις για το Μάρτιο.


Με τις αγορές να έχουν χαλαρώσει την πίεση στα ομόλογα της Ευρωζώνης αλλά τα στοιχεία για τον πληθωρισμό και την ανεργία να υπενθυμίζουν ότι τα προβλήματα παραμένουν, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα συζητήσουν τόσο το ρόλο του EFSF όσο και το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» που προωθεί το Βερολίνο.

Τις τελευταίες εβδομάδες, στις Βρυξέλλες φαίνεται ότι υπάρχει μία κατ'αρχήν συναίνεση στους κόλπους της ευρωζώνης σχετικά κυρίως με την ενίσχυση των πόρων του Ευρωπαϊκού μηχανισμού χρηματοπιστωτικής σταθερότητας (EFSF).

Διπλωματικές πηγές δεν αποκλείουν πάντως να συγκληθεί «εμβόλιμη» Σύνοδος στις αρχές Μαρτίου. Την Τετάρτη, και ο υπουργός Οικονομικών Γ.Παπακωνσταντίνου ανέφερε πως οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν το Μάρτιο, και στην επικείμενη Σύνοδο «θα χαραχτεί οδικός χάρτης» για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Οι προτάσεις που υπάρχουν στο τραπέζι

Στις Βρυξέλλες εξετάζεται, επίσημα και ανεπίσημα, πλήθος προτάσεων για την κατάρτιση της «λύσης-πακέτο», με τις θέσεις της Γερμανίας και της Γαλλίας να έχουν τη μεγαλύτερη βαρύτητα στη λήψη των επιμέρους τελικών αποφάσεων.

Ανάμεσα στις κινήσεις με τη μεγαλύτερη πιθανότητα να εγκριθούν είναι η ενίσχυση των διαθέσιμων κεφαλαίων του EFSF, ώστε να μπορεί να δανείζει το σύνολο των 440 δισ. ευρώ που συνεισφέρουν τα κράτη της Ευρωζώνης (κάτι που δεν μπορεί να κάνει χωρίς να χαμηλώσει η πιστοληπτική του αξιολόγηση).

Το πώς θα γίνει κάτι τέτοιο είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα: Εάν αποφασιστεί να γίνει μέσω συνεισφοράς περισσότερων κεφαλαίων από όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, είναι πιθανό τα κοινοβούλια κάποιων χωρών (όπως της Γερμανίας) να μπλοκάρουν τη διαδικασία.

Μία άλλη επιλογή θα ήταν οι έντεκα χώρες του ευρώ με πιστοληπτική ικανότητα που αξιολογείται χαμηλότερα από ΑΑΑ να συνεισφέρουν περισσότερο, κάτι που θα παρέκαμπτε τον κίνδυνο υποβάθμισης του ταμείου. Δεδομένων των οικονομικών δυσκολιών αυτών των χωρών, πιθανός θεωρείται ένας συνδυασμός των δύο επιλογών.

Μείζον ζήτημα είναι επίσης να δοθεί η δυνατότητα στο EFSF να αγοράζει κρατικά ομόλογα με κάποιο πρόγραμμα παρόμοιο με εκείνο της ΕΚΤ.

Η Γαλλία και η ΕΚΤ υποστηρίζουν την ιδέα να μπορεί να ταμείο να αγοράζει ομόλογα από τη δευτερογενή αγορά, αλλά η Γερμανία εμφανίζεται κάθετα αντίθετη, πιστεύοντας πως θα εξέθετε τους μεγάλους «χρηματοδότες» του EFSF.

Αντιθέτως, η Γερμανία έχει λιγότερες αντιρρήσεις στο να μπορεί το EFSF να αγοράζει κρατικά ομόλογα απευθείας από τους εκδότες στην πρωτογενή αγορά.

Εξετάζεται επίσης το ενδεχόμενο να δανείσει το EFSF κεφάλαια σε χώρες της Ευρωζώνης για επαναγορά ομολόγων τους με ευνοϊκότερους όρους. Καθώς κάτι τέτοιο θα γινόταν με τη σύμφωνη γνώμη των κατόχων ομολόγων, δεν θα αποτελούσε αναδιάρθρωση χρέους.

Στο τραπέζι είναι επίσης η θέσπιση μίας «ευέλικτης πιστωτικής γραμμής» από το EFSF σε χώρες υπό πίεση των αγορών, που δεν θα είναι όμως πλήρης προσφυγή στο μηχανισμό. Το Βερολίνο έχει τις επιφυλάξεις του σε αυτό, τονίζοντας ότι το EFSF είναι «έσχατο μέσο».

Έντονα επίσης ακούγεται στις διαβουλεύσεις το ενδεχόμενο επιμήκυνσης των δανείων προς την Ελλάδα και την Ιρλανδία. Από την άλλη πλευρά, εξαιρετικά δύσκολο θεωρείται να συζητηθεί το ενδεχόμενο έκδοσης ευρωομολόγων, λόγω της αμετακίνητης στάσης της Γερμανίας.

Πιθανό επίσης είναι στο πακέτο να περιλαμβάνονται τα κριτήρια των επόμενων τεστ αντοχής στις τράπεζες που έχει προαναγγείλει η ΕΕ.

Το γερμανικό «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας»

Ωστόσο, η συνολική λύση στην κρίση χρέους της ευρωζώνης, δεν θα δοθεί χωρίς την επιβολή «σκληρών όρων» από την πλευρά της Γερμανίας, αναφέρουν διπλωματικές πηγές. Σύμφωνα με πληροφορίες, όλες οι χώρες του ευρώ θα πρέπει να δεχθούν να συντονίσουν τις οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές τους, να λάβουν μέτρα για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους και να κατοχυρώσουν συνταγματικά τη μείωση του δημόσιου δανεισμού, κατά τα γερμανικά πρότυπα.

Η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί ευνοϊκή τη συγκυρία για την προώθηση του λεγόμενου «Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας» για την αντιμετώπιση μελλοντικών κρίσεων στην Ευρωζώνη. Κυβερνητικοί κύκλοι στο Βερολίνο αναφέρουν σχετικά ότι οι συνθήκες στην Ευρωζώνη είναι εντελώς διαφορετικές από την εποχή που καταρτιζόταν η στρατηγική της Λισαβόνας.

Στόχος του Βερολίνου είναι να περάσει σε ένα σύστημα «17 συν», δηλαδή στα σημερινά 17 κράτη-μέλη της Ευρωζώνης ανοιχτό και σε όποιον ακόμα θέλει να συμμετάσχει. Στόχος του Συμφώνου είναι η εξομοίωση των όρων στις οικονομίες των χωρών μελών σε τομείς όπως το ασφαλιστικό, το συνταξιοδοτικό, το σύστημα φορολογίας στις επιχειρήσεις, η εξέλιξη μισθών και η συνταγματική φραγή στα νέα χρέη και δημοσιονομικά ελλείμματα.

Σε κάθε περίπτωση θα πρόκειται για αποφάσεις που θα εμπίπτουν στην εθνική δικαιοδοσία των κρατών-μελών και όχι για μεταβίβαση αρμοδιοτήτων σε κοινοτικά όργανα. Όσο δε για το πλαίσιο των κυρώσεων, θα πρέπει να ξαναφτιαχτεί με βάση το άρθρο 136 της Συνθήκης της Λισαβόνας.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Reuters