Μεγάλος μετεωρίτης έσκισε τον βυθό της θάλασσας και έβρασε τους ωκεανούς της Γης
Ένας τεράστιος μετεωρίτης που ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 2014 προκάλεσε ένα τσουνάμι μεγαλύτερο από οποιοδήποτε άλλο στη γνωστή ανθρώπινη ιστορία και έβρασε τους ωκεανούς, ανακάλυψαν οι επιστήμονες.
Ο διαστημικός βράχος, ο οποίος ήταν 200 φορές μεγαλύτερος από αυτόν που εξάλειψε τους δεινόσαυρους, έσπασε στη Γη όταν ο πλανήτης μας ήταν στα σπάργανα πριν από τρία δισεκατομμύρια χρόνια.
Κουβαλώντας σφυριά ελκήθρου, οι επιστήμονες πήγαν πεζοπορία στο σημείο πρόσκρουσης στη Νότια Αφρική για να αποκόψουν κομμάτια βράχου για να καταλάβουν τη συντριβή.
Η ομάδα βρήκε επίσης στοιχεία ότι οι τεράστιες κρούσεις αστεροειδών δεν έφεραν μόνο καταστροφή στη Γη - βοήθησαν να ευδοκιμήσει η πρώιμη ζωή.
«Γνωρίζουμε ότι μετά τη δημιουργία της Γης για πρώτη φορά, υπήρχαν ακόμα πολλά συντρίμμια που πετούσαν γύρω από το διάστημα που θα συνέτριβαν τη Γη», λέει η καθηγήτρια Nadja Drabon από το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, επικεφαλής συγγραφέας της νέας έρευνας.
«Αλλά τώρα ανακαλύψαμε ότι η ζωή ήταν πραγματικά ανθεκτική στον απόηχο μερικών από αυτές τις γιγάντιες κρούσεις, και ότι στην πραγματικότητα άνθισε και ευδοκίμησε», λέει.
Ο μετεωρίτης S2 ήταν πολύ μεγαλύτερος από τον διαστημικό βράχο που γνωρίζουμε περισσότερο. Αυτός που οδήγησε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια είχε πλάτος περίπου 10 χιλιόμετρα, ή σχεδόν το ύψος του Έβερεστ.
Αλλά το S2 είχε πλάτος 40-60 km και η μάζα του ήταν 50-200 φορές μεγαλύτερη.
Χτύπησε όταν η Γη ήταν ακόμα στα πρώτα της χρόνια και φαινόταν πολύ διαφορετική. Ήταν ένας υδάτινος κόσμος με λίγες μόνο ηπείρους να προεξέχουν από τη θάλασσα. Η ζωή ήταν πολύ απλή - μικροοργανισμοί που αποτελούνταν από μεμονωμένα κύτταρα.
Η Nadja και οι συνάδελφοί της πήγαν στο Eastern Barberton Greenstone Belt στη Νότια Αφρική για να συλλέξουν δείγματα βράχου
Το σημείο πρόσκρουσης στο Eastern Barberton Greenbelt είναι ένα από τα παλαιότερα μέρη στη Γη με υπολείμματα συντριβής μετεωρίτη.
Η καθηγήτρια Ντράμπον ταξίδεψε εκεί τρεις φορές με τους συναδέλφους της, οδηγώντας όσο το δυνατόν πιο μακριά στα απομακρυσμένα βουνά πριν κάνει πεζοπορία την υπόλοιπη διαδρομή με σακίδια.
Οι Rangers τους συνόδευαν με πολυβόλα για να τους προστατεύσουν από άγρια ζώα όπως ελέφαντες ή ρινόκεροι, ή ακόμα και λαθροθήρες στο εθνικό πάρκο.
Έψαχναν για σωματίδια σφαιριδίων, ή μικροσκοπικά θραύσματα βράχου, που άφησαν πίσω τους από κρούση. Χρησιμοποιώντας σφυριά ελκήθρου, συνέλεξαν εκατοντάδες κιλά βράχου και τα πήγαν πίσω σε εργαστήρια για ανάλυση.
Η καθηγήτρια Ντράμπον στοίβαξε τα πιο πολύτιμα κομμάτια στις αποσκευές της.
«Συνήθως με εμποδίζει η ασφάλεια, αλλά τους δίνω μια μεγάλη ιδέα για το πόσο συναρπαστική είναι η επιστήμη και μετά βαριούνται πραγματικά και με αφήνουν να περάσω», λέει.
Η ομάδα ταξίδεψε με δασοφύλακες που μπορούσαν να τους προστατεύσουν από άγρια ζώα όπως ελέφαντες ή ρινόκεροι
Η ομάδα έχει τώρα ανακατασκευάσει ακριβώς αυτό που έκανε ο μετεωρίτης S2 όταν έπεσε βίαια στη Γη. Έβγαλε έναν κρατήρα 500 χιλιομέτρων και κονιορτοποίησε πετρώματα που εκτινάχτηκαν με απίστευτα γρήγορες ταχύτητες για να σχηματίσουν ένα σύννεφο που έκανε κύκλους σε όλο τον κόσμο.
«Φανταστείτε ένα σύννεφο βροχής, αλλά αντί να πέφτουν σταγόνες νερού, είναι σαν σταγόνες λιωμένου βράχου να βρέχουν από τον ουρανό», λέει ο καθηγητής Drabon.
Ένα τεράστιο τσουνάμι θα είχε σαρώσει όλη την υδρόγειο, θα είχε σκίσει τον πυθμένα της θάλασσας και θα είχε πλημμυρίσει τις ακτές.
Το τσουνάμι του 2004 στον Ινδικό Ωκεανό θα είχε ωχριά σε σύγκριση, προτείνει ο καθηγητής Drabon.
Όλη αυτή η ενέργεια θα είχε δημιουργήσει τεράστιες ποσότητες θερμότητας που έβρασαν τους ωκεανούς προκαλώντας εξάτμιση έως και δεκάδων μέτρων νερού. Θα είχε επίσης αύξηση της θερμοκρασίας του αέρα έως και 100 βαθμούς Κελσίου.
Οι ουρανοί θα είχαν γίνει μαύρος, πνιγμένος από σκόνη και σωματίδια. Χωρίς το φως του ήλιου να διεισδύσει στο σκοτάδι, η απλή ζωή στη στεριά ή σε ρηχά νερά που βασιζόταν στη φωτοσύνθεση θα είχε εξαφανιστεί.
Η ομάδα των γεωλόγων ανέλυσε βράχους που έδειχναν στοιχεία σχισμένου πυθμένα
Αυτές οι κρούσεις είναι παρόμοιες με αυτές που βρήκαν οι γεωλόγοι για άλλες μεγάλες κρούσεις μετεωριτών και τις υποψίες για το S2.
Αλλά αυτό που ανακάλυψαν στη συνέχεια η καθηγήτρια Drabon και η ομάδα της ήταν εκπληκτικό. Τα πετρώματα έδειξαν ότι οι βίαιες διαταραχές παρέσυραν θρεπτικά συστατικά όπως ο φώσφορος και ο σίδηρος που τροφοδοτούσαν απλούς οργανισμούς.
«Η ζωή δεν ήταν μόνο ανθεκτική, αλλά στην πραγματικότητα ανέκαμψε πολύ γρήγορα και ευδοκίμησε», λέει.
«Είναι όπως όταν πλένεις τα δόντια σου το πρωί. Σκοτώνει το 99,9% των βακτηρίων, αλλά μέχρι το βράδυ έχουν επιστρέψει όλα, σωστά;». λέει αυτή.
Τα νέα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι μεγάλες επιπτώσεις ήταν σαν ένα γιγάντιο λίπασμα, που έστελνε απαραίτητα συστατικά για τη ζωή όπως ο φώσφορος σε όλο τον κόσμο.
Το τσουνάμι που σάρωνε τον πλανήτη θα είχε επίσης φέρει νερό πλούσιο σε σίδηρο από τα βάθη στην επιφάνεια, δίνοντας στα πρώιμα μικρόβια επιπλέον ενέργεια.
Τα ευρήματα προσθέτουν σε μια αυξανόμενη άποψη μεταξύ των επιστημόνων ότι η πρώιμη ζωή στην πραγματικότητα βοηθήθηκε από τη βίαιη διαδοχή των βράχων που χτυπούσαν τη Γη στα πρώτα της χρόνια, λέει ο καθηγητής Drabon.
«Φαίνεται ότι η ζωή μετά την κρούση συνάντησε πραγματικά ευνοϊκές συνθήκες που της επέτρεψαν να ανθίσει», εξηγεί.
Τα ευρήματα δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό PNAS.
Σχόλια