Η επινόηση του Γραμματόσημου -The invention of Stamp
Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
Ξεφυλλίζοντας ένα παλιό περιοδικό έντυπο που κυκλοφορούσε πριν από 90 χρόνια στην Αθήνα, έπεσε η προσοχή μας σε ένα αφιέρωμα για την ιστορία του γραμματόσημου.
Πρόκειται για το έντυπο ‘Ελλάς’. Στον τόμο του 1908 και στον μήνα Μάιο δημοσιεύθηκε μια όμορφη ιστοριούλα για το πώς επινοήθηκε το γραμματόσημο, που τέθηκε πρώτη φορά σε κυκλοφορία πριν από 157 χρόνια.
Η εφεύρεση, γράφει, του γραμματόσημου έγινε από τον Άγγλο Rowilland Hill.
Το προαναφερόμενο έντυπο που αυτοχαρακτηρίζεται ως εβδομαδιαίο περιοδικό γιατί είναι έκδοση περιοδική (ανά εβδομάδα) και όχι επί της ημέρας (εφ’ ημέρας, εφημερίδα). Όπως θα μπορούσαμε, κυριολεκτικά, να ονομάσουμε, ως ‘περιοδικό’ το έντυπο που κρατάτε στα χέρια σας. Αναφέρει, λοιπόν, τα εξής:
Μια φτωχή, χήρα γυναίκα, από την Αγγλία, είχε αλληλογραφία με το γιο της που διέμενε στη Γαλλία.
Όταν ο ταχυδρομικός διανομέας της έφερνε επιστολή του γιου της, αυτή παρατηρούσε εξεταστικά το γραφικό χαρακτήρα της διεύθυνσής της, φιλούσε με συγκίνηση την επιστολή και επέστρεφε το γράμμα στον ταχυδρόμο, εξηγώντας του, πως λόγω της μεγάλης φτώχιας της, δεν είχε τη δυνατότητα να πληρώσει το ταχυδρομικό τέλος, το οποίο είχε οριστεί μεταξύ Γαλλίας και Αγγλίας σε δύο σελίνια.
Κάποια μέρα στο σημείο διανομής των επιστολών βρέθηκε ο R. Hill. Είδε τη γυναίκα να πιάνει την επιστολή, να τη φιλά και να την επιστρέφει. Συγκινήθηκε και έδωσε αυτός τα δυο σελίνια.
Έκπληκτος όμως άκουσε τη γυναίκα να του λέει: «Κύριε, σας ευχαριστώ πολύ, αλλά δεν άξιζε τον κόπο να πληρώσετε την επιστολή, γιατί ο φάκελος δεν έχει τίποτε μέσα! Επειδή είμαστε πάρα πολύ φτωχοί, αλληλογραφούμε έτσι… Τα πεζά και κεφαλαία γράμματα της διεύθυνσης του παραλήπτη ή του αποστολέα δείχνουν τα συναισθήματά μας»…
ο R. Hill εξεπλάγη με την ‘κομπίνα’ της χήρας και ως τυπικός Άγγλος έγραψε μια μελέτη, στην οποία πρότεινε να ορισθεί μικρό τέλος για την Αγγλία και τις αποικίες της, σε πρώτο στάδιο, που να προπληρώνεται η αποστολή επιστολής από τον αποστολέα.
Υπέδειξε μάλιστα το τέλος αυτό να εκφράζεται με μικρά τεμάχια χαρτιού, έως 10 εκατοστά, που θα κολλιούνται πάνω στην επιστολή, θα αγοράζονται φυσικά από τον αποστολέα.
Η μελέτη του δημοσιεύθηκε το 1837. Τρία χρόνια αργότερα, το Μάιο του 1840, το πρώτο γραμματόσημο τέθηκε σε κυκλοφορία.
Πραγματικά είναι μια πρωτότυπη ιστορία για να αιτιολογήσει την καθιέρωση του γραμματοσήμου παγκόσμια.
Δεν γνωρίζουμε πόσα ακόμη χρόνια θα ισχύει αυτός ο τρόπος διακίνησης της αλληλογραφίας. Αν όμως αναλογισθούμε πως ένα μεγάλο μέρος της απορροφήθηκε από τα νέα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας, δεν θα αργήσει να έρθει η μέρα που η επικόλληση γραμματόσημου δεν θα είναι απαραίτητη. Ίσως και αυτή η ίδια η αποστολή της επιστολής μέσω του ταχυδρομικού διανομέα καταργηθεί...
Η εφεύρεση, γράφει, του γραμματόσημου έγινε από τον Άγγλο Rowilland Hill.
Το προαναφερόμενο έντυπο που αυτοχαρακτηρίζεται ως εβδομαδιαίο περιοδικό γιατί είναι έκδοση περιοδική (ανά εβδομάδα) και όχι επί της ημέρας (εφ’ ημέρας, εφημερίδα). Όπως θα μπορούσαμε, κυριολεκτικά, να ονομάσουμε, ως ‘περιοδικό’ το έντυπο που κρατάτε στα χέρια σας. Αναφέρει, λοιπόν, τα εξής:
Μια φτωχή, χήρα γυναίκα, από την Αγγλία, είχε αλληλογραφία με το γιο της που διέμενε στη Γαλλία.
Όταν ο ταχυδρομικός διανομέας της έφερνε επιστολή του γιου της, αυτή παρατηρούσε εξεταστικά το γραφικό χαρακτήρα της διεύθυνσής της, φιλούσε με συγκίνηση την επιστολή και επέστρεφε το γράμμα στον ταχυδρόμο, εξηγώντας του, πως λόγω της μεγάλης φτώχιας της, δεν είχε τη δυνατότητα να πληρώσει το ταχυδρομικό τέλος, το οποίο είχε οριστεί μεταξύ Γαλλίας και Αγγλίας σε δύο σελίνια.
Κάποια μέρα στο σημείο διανομής των επιστολών βρέθηκε ο R. Hill. Είδε τη γυναίκα να πιάνει την επιστολή, να τη φιλά και να την επιστρέφει. Συγκινήθηκε και έδωσε αυτός τα δυο σελίνια.
Έκπληκτος όμως άκουσε τη γυναίκα να του λέει: «Κύριε, σας ευχαριστώ πολύ, αλλά δεν άξιζε τον κόπο να πληρώσετε την επιστολή, γιατί ο φάκελος δεν έχει τίποτε μέσα! Επειδή είμαστε πάρα πολύ φτωχοί, αλληλογραφούμε έτσι… Τα πεζά και κεφαλαία γράμματα της διεύθυνσης του παραλήπτη ή του αποστολέα δείχνουν τα συναισθήματά μας»…
ο R. Hill εξεπλάγη με την ‘κομπίνα’ της χήρας και ως τυπικός Άγγλος έγραψε μια μελέτη, στην οποία πρότεινε να ορισθεί μικρό τέλος για την Αγγλία και τις αποικίες της, σε πρώτο στάδιο, που να προπληρώνεται η αποστολή επιστολής από τον αποστολέα.
Υπέδειξε μάλιστα το τέλος αυτό να εκφράζεται με μικρά τεμάχια χαρτιού, έως 10 εκατοστά, που θα κολλιούνται πάνω στην επιστολή, θα αγοράζονται φυσικά από τον αποστολέα.
Η μελέτη του δημοσιεύθηκε το 1837. Τρία χρόνια αργότερα, το Μάιο του 1840, το πρώτο γραμματόσημο τέθηκε σε κυκλοφορία.
Πραγματικά είναι μια πρωτότυπη ιστορία για να αιτιολογήσει την καθιέρωση του γραμματοσήμου παγκόσμια.
Δεν γνωρίζουμε πόσα ακόμη χρόνια θα ισχύει αυτός ο τρόπος διακίνησης της αλληλογραφίας. Αν όμως αναλογισθούμε πως ένα μεγάλο μέρος της απορροφήθηκε από τα νέα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας, δεν θα αργήσει να έρθει η μέρα που η επικόλληση γραμματόσημου δεν θα είναι απαραίτητη. Ίσως και αυτή η ίδια η αποστολή της επιστολής μέσω του ταχυδρομικού διανομέα καταργηθεί...
Σχόλια