Το "μυστικό" των έξι εβδομάδων και ο "φράχτης" της κας Μέρκελ
Του Γιάννη Αγγέλη
Οι Ευρωπαίοι υπουργοί και τραπεζίτες γύρισαν από την Ουάσιγκτον με μια δέσμευση: μέσα στις επόμενες έξι εβδομάδες να έχουν δώσει "λύση" στην κρίση του χρέους (Ελλάδα - Ιταλία) και στη χρηματοπιστωτική ασφυξία.
Σε έξι εβδομάδες θα συγκληθεί το G-20 στη Γαλλία και θα πρέπει να έχει στο τραπέζι το σχέδιο για το πρώτο βήμα αποστείρωσης των εστιών κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη, κρατικών και τραπεζικών.
Σ’ αυτό θα εμπεριέχεται και το σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης στην Ελλάδα όπως και η απειλή που έχει αρχίσει να γιγαντώνεται στην Ιταλία κατά πρώτο λόγο, αλλά και την Ισπανία.
Τα όσα "άκουσαν" οι Ευρωπαίοι υπουργοί και τραπεζίτες στην Ουάσιγκτον από τους συνάδελφους τους όχι μόνο από τις ΗΠΑ αλλά και από την Ρωσία, την Κίνα, την Ινδία και την Βραζιλία, δηλαδή όλους όσους "πληρώνουν" για το ΔΝΤ, δεν είχαν το προηγούμενό τους σε σύνοδο του ΔΝΤ!
Γύρισαν στην Ευρώπη για να δρομολογήσουν αποφάσεις που δεν μπορούν να αργήσουν πέραν του α’ δεκαπενθημέρου του Νοεμβρίου.
Η "λύση" που τέθηκε στο τραπέζι και στην συνέχεια "πήραν" στις βαλίτσες τους οι Ευρωπαίοι πολιτικοί γυρίζοντας στην Ευρώπη είναι ένα σχέδιο έμμεσης επέκτασης της δυναμικής και του εύρους παρέμβασης του προσωρινού Ταμείου διάσωσης του περιβόητου πλέον EFSF.
To "σχέδιο" δεν είναι απλό.
Οι "αλλαγές" που θα πρέπει να γίνουν για να υπάρξει ένα "πυροσβεστικό όχημα" τόσο ικανό και τόσο μεγάλο που να μπορεί να απορροφήσει τους τριγμούς του ελληνικού χρεοστασίου και πολύ περισσότερο τους σπασμούς της ιταλικής κρίσης χρέους χωρίς να χρειασθεί οι χώρες μέλη της ευρωζώνης να βάλουν περισσότερα χρήματα από την τσέπη τους, είναι άλλο ένα "θαύμα" της χρηματοοικονομικής "μηχανικής".
Η αρχική σκέψη ήταν να επιτραπεί στο EFSF να δανείζεται χωρίς όριο από την ΕΚΤ. Το σχέδιο έχει αντιμετωπίσει σκληρή αντίσταση από τις χώρες υψηλής (ΑΑΑ) πιστοληπτικής αξιολόγησης καθώς υποστηρίζουν ότι αυτό θα καταλήξει σε υπονόμευση της ΕΚΤ και των ίδιων. Και δεν είχαν άδικο...
Το "νέο" σχέδιο εμπλέκει ένα επιπλέον "μηχανισμό" ανάμεσα στην ΕΚΤ και τους τελικούς παραλήπτες, δηλαδή τις τράπεζες και τις υπερχρεωμένες οικονομίες.
Εμπλέκει την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και ένα επιπλέον "Ειδικό Ταμείο" (SPV).
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει, ένα μέρος των κεφαλαίων του EFSF (αυτά που προβλέπει η συμφωνία της 21ης Ιουλίου) θα ενεργοποιηθεί για να καλύψει τις ανάγκες των τραπεζών που θα χρειασθούν νέα κεφάλαια λόγω ζημιών από το haircut που έρχονται πχ. στα ομόλογα της Ελλάδας ή άλλων μεγαλύτερων χωρών.
Ένα δεύτερο τμήμα θα μετακινηθεί στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων η οποία με το κεφάλαιο αυτό ως εγγύηση θα δημιουργήσει ένα "Ειδικό Ταμείο" (SPV) το οποίο θα εκδίδει ομόλογα για να μπορεί να αγοράζει κρατικό χρέος των χωρών που θα βρεθούν σε ανάγκη υποστήριξης.
Τα ομόλογα αυτού του "Ειδικού Ταμείου" θα είναι αποδεκτά από την ΕΚΤ ως εγγυήσεις για την παροχή ρευστότητας.
Με άλλα λόγια δημιουργούνται τρεις ενδιάμεσοι φορείς για να μπορεί το αρχικά διαθέσιμο κεφάλαιο του EFSF να "πολλαπλασιασθεί" με νέα δάνεια και να υπερδιπλασιάσει έτσι την τελική διαθέσιμη ποσότητα κεφαλαίων χωρίς αυτή να "αγγίζει" την πιστοληπτική αξιολόγηση του EFSF, της ΕΤΕπ ή της ΕΚΤ. Η αποθέωση της "χρηματοοικονομικής μηχανικής".
Ανάλογα δείγματα τέτοιας "τεχνικής" έχουν ενσωματωθεί και στο σχέδιο ανακύκλωσης των ελληνικών ομολόγων το περιβόητο PSI...
Τι σημαίνουν όλα αυτά για την Ελλάδα;
Σημαίνουν ότι έχει αρχίσει να οικοδομείται ο "φράχτης" εκείνος για τον οποίο μίλησε πρόσφατα η κα Μέρκελ που θα εμποδίσει φαινόμενα "ντόμινο" στην ευρωζωνη. Ή τουλάχιστον αυτό φιλοδοξεί να γίνει...
Όταν το οικοδόμημα αυτό στηθεί στα πόδια του τότε θα μπορεί να δρομολογηθεί ο σχεδιασμός της "ελεγχόμενης ή συντεταγμένης χρεοκοπίας" της Ελλάδας ή ακόμα και μεγαλύτερων χωρών της ευρωζώνης που βρίσκονται υπό ανάλογη πίεση.
Εδώ οι καμπάνες χτυπάνε πολύ δυνατά για την γειτονική Ιταλία, γεγονός που συζητήθηκε πάρα πολύ πίσω από τις κλειστές πόρτες των συσκέψεων που πραγματοποιήθηκαν στην Ουάσιγκτον κατά την διάρκεια της συνόδου του ΔΝΤ.
"Ελεγχόμενο χρεοστάσιο" για την Ελλάδα σημαίνει αυξημένο (πέρα του προβλεπόμενου στο PSI) "haircut" των ελληνικών ομολόγων στο εξωτερικό και ανάλογο "haircut" στις πληρωμές του ελληνικού δημοσίου στο εσωτερικό!
Το μεγάλο πρόβλημα που δεν λύθηκε στο ΔΝΤ για τον κ. Βενιζέλο και δεν πρόκειται να λυθεί ούτε σήμερα στο Βερολίνο για τον κ. Παπανδρέου είναι το ποιός και πώς θα διαχειρισθεί τις κοινωνικές συνέπειες και αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας υπό αυτές τις συνθήκες...
Σ’ αυτό θα εμπεριέχεται και το σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης στην Ελλάδα όπως και η απειλή που έχει αρχίσει να γιγαντώνεται στην Ιταλία κατά πρώτο λόγο, αλλά και την Ισπανία.
Τα όσα "άκουσαν" οι Ευρωπαίοι υπουργοί και τραπεζίτες στην Ουάσιγκτον από τους συνάδελφους τους όχι μόνο από τις ΗΠΑ αλλά και από την Ρωσία, την Κίνα, την Ινδία και την Βραζιλία, δηλαδή όλους όσους "πληρώνουν" για το ΔΝΤ, δεν είχαν το προηγούμενό τους σε σύνοδο του ΔΝΤ!
Γύρισαν στην Ευρώπη για να δρομολογήσουν αποφάσεις που δεν μπορούν να αργήσουν πέραν του α’ δεκαπενθημέρου του Νοεμβρίου.
Η "λύση" που τέθηκε στο τραπέζι και στην συνέχεια "πήραν" στις βαλίτσες τους οι Ευρωπαίοι πολιτικοί γυρίζοντας στην Ευρώπη είναι ένα σχέδιο έμμεσης επέκτασης της δυναμικής και του εύρους παρέμβασης του προσωρινού Ταμείου διάσωσης του περιβόητου πλέον EFSF.
To "σχέδιο" δεν είναι απλό.
Οι "αλλαγές" που θα πρέπει να γίνουν για να υπάρξει ένα "πυροσβεστικό όχημα" τόσο ικανό και τόσο μεγάλο που να μπορεί να απορροφήσει τους τριγμούς του ελληνικού χρεοστασίου και πολύ περισσότερο τους σπασμούς της ιταλικής κρίσης χρέους χωρίς να χρειασθεί οι χώρες μέλη της ευρωζώνης να βάλουν περισσότερα χρήματα από την τσέπη τους, είναι άλλο ένα "θαύμα" της χρηματοοικονομικής "μηχανικής".
Η αρχική σκέψη ήταν να επιτραπεί στο EFSF να δανείζεται χωρίς όριο από την ΕΚΤ. Το σχέδιο έχει αντιμετωπίσει σκληρή αντίσταση από τις χώρες υψηλής (ΑΑΑ) πιστοληπτικής αξιολόγησης καθώς υποστηρίζουν ότι αυτό θα καταλήξει σε υπονόμευση της ΕΚΤ και των ίδιων. Και δεν είχαν άδικο...
Το "νέο" σχέδιο εμπλέκει ένα επιπλέον "μηχανισμό" ανάμεσα στην ΕΚΤ και τους τελικούς παραλήπτες, δηλαδή τις τράπεζες και τις υπερχρεωμένες οικονομίες.
Εμπλέκει την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και ένα επιπλέον "Ειδικό Ταμείο" (SPV).
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει, ένα μέρος των κεφαλαίων του EFSF (αυτά που προβλέπει η συμφωνία της 21ης Ιουλίου) θα ενεργοποιηθεί για να καλύψει τις ανάγκες των τραπεζών που θα χρειασθούν νέα κεφάλαια λόγω ζημιών από το haircut που έρχονται πχ. στα ομόλογα της Ελλάδας ή άλλων μεγαλύτερων χωρών.
Ένα δεύτερο τμήμα θα μετακινηθεί στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων η οποία με το κεφάλαιο αυτό ως εγγύηση θα δημιουργήσει ένα "Ειδικό Ταμείο" (SPV) το οποίο θα εκδίδει ομόλογα για να μπορεί να αγοράζει κρατικό χρέος των χωρών που θα βρεθούν σε ανάγκη υποστήριξης.
Τα ομόλογα αυτού του "Ειδικού Ταμείου" θα είναι αποδεκτά από την ΕΚΤ ως εγγυήσεις για την παροχή ρευστότητας.
Με άλλα λόγια δημιουργούνται τρεις ενδιάμεσοι φορείς για να μπορεί το αρχικά διαθέσιμο κεφάλαιο του EFSF να "πολλαπλασιασθεί" με νέα δάνεια και να υπερδιπλασιάσει έτσι την τελική διαθέσιμη ποσότητα κεφαλαίων χωρίς αυτή να "αγγίζει" την πιστοληπτική αξιολόγηση του EFSF, της ΕΤΕπ ή της ΕΚΤ. Η αποθέωση της "χρηματοοικονομικής μηχανικής".
Ανάλογα δείγματα τέτοιας "τεχνικής" έχουν ενσωματωθεί και στο σχέδιο ανακύκλωσης των ελληνικών ομολόγων το περιβόητο PSI...
Τι σημαίνουν όλα αυτά για την Ελλάδα;
Σημαίνουν ότι έχει αρχίσει να οικοδομείται ο "φράχτης" εκείνος για τον οποίο μίλησε πρόσφατα η κα Μέρκελ που θα εμποδίσει φαινόμενα "ντόμινο" στην ευρωζωνη. Ή τουλάχιστον αυτό φιλοδοξεί να γίνει...
Όταν το οικοδόμημα αυτό στηθεί στα πόδια του τότε θα μπορεί να δρομολογηθεί ο σχεδιασμός της "ελεγχόμενης ή συντεταγμένης χρεοκοπίας" της Ελλάδας ή ακόμα και μεγαλύτερων χωρών της ευρωζώνης που βρίσκονται υπό ανάλογη πίεση.
Εδώ οι καμπάνες χτυπάνε πολύ δυνατά για την γειτονική Ιταλία, γεγονός που συζητήθηκε πάρα πολύ πίσω από τις κλειστές πόρτες των συσκέψεων που πραγματοποιήθηκαν στην Ουάσιγκτον κατά την διάρκεια της συνόδου του ΔΝΤ.
"Ελεγχόμενο χρεοστάσιο" για την Ελλάδα σημαίνει αυξημένο (πέρα του προβλεπόμενου στο PSI) "haircut" των ελληνικών ομολόγων στο εξωτερικό και ανάλογο "haircut" στις πληρωμές του ελληνικού δημοσίου στο εσωτερικό!
Το μεγάλο πρόβλημα που δεν λύθηκε στο ΔΝΤ για τον κ. Βενιζέλο και δεν πρόκειται να λυθεί ούτε σήμερα στο Βερολίνο για τον κ. Παπανδρέου είναι το ποιός και πώς θα διαχειρισθεί τις κοινωνικές συνέπειες και αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας υπό αυτές τις συνθήκες...
Πηγή:www.capital.gr
Σχόλια