Το δεύτερο μνημόνιο.

Μετά από το οδυνηρό πρώτο μνημόνιο που υποτίθεται πως υπογράφηκε από τους “εθνοσωτήρες” μας, για να σωθούμε από τη βέβαιη οικονομική καταστροφή, ήδη ετοιμάζεται το δεύτερο με πολύ πιο επώδυνους όρους, ενώ από το πρώτο δεν είδαμε καμμιά απολύτως σωτηρία. Αντίθετα είδαμε να κλείνουν σωρηδόν μαγαζιά και επιχειρήσεις, είδαμε να σχηματίζονται στρατιές ανέργων και δυστυχίας, είδαμε περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, ακόμη και σε χαμηλόμισθους αλλά και σε χαμηλοσυνταξιούχους…

Αυτό που δεν είδαμε  είναι το ότι σ’ αυτούς που είναι οι πραγματικοί υπαίτιοι της απίστευτης ελληνικής οικονομικής κρίσης, δηλαδή στους πολιτικούς που μας κυβερνούν εδώ και πολλά χρόνια, δεν επιβλήθηκε καμμία απολύτως ποινή και ούτε κάποιο μέτρο, όπως συνέβη με όλους εμάς τους φορολογούμενους πολίτες αυτής της χώρας, δηλαδή τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, συνεχίζει να ισχύει το άρθρο 86 του συντάγματος, που επιτρέπει στους κυβερνώντες πολιτικούς να κλέβουν ανενόχλητοι, αφού τους εξασφαλίζει την παραγραφή των οικονομικών αδικημάτων τους, που είναι κάθε φορά συνδεδεμένα με αντίστοιχα πολύκροτα σκάνδαλα, μετά παρέλευση μιας τετραετίας. Δηλαδή με λίγα λόγια συνεχίζει να υφίσταται η παράλογη κατάσταση, από τη μια να επιτρέπεται στους πολιτικούς να κλέβουν κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση και από την άλλη να ζητούν από εμάς, τον απλό λαό, να πληρώνουμε με νέα δυσβάσταχτα χρέη και μνημόνια τα σπασμένα…

Μετά από όλα αυτά, αν θέλουμε να χαρακτηριζόμαστε ως λογικά όντα, θα πρέπει να σκεφτούμε πως δεν μπορούμε να δεχόμαστε να συνεχίζεται η ανώμαλη αυτή κατάσταση, χωρίς να επιβληθεί η αναθεώρηση και η ακύρωση του επίμαχου άρθρου 86 του συντάγματος.

Το ΔΝΤ που κόπτεται για επιβολή και άλλων πολύ πιο επώδυνων μέτρων με το επικείμενο δεύτερο μνημόνιο, αλλά και οι συνταγματολόγοι μας που κόπτονται για την αφαίρεση κάθε κυριαρχικού μας δικαιώματος εκ μέρους του ΔΝΤ, θα πρέπει, αν είναι ειλικρινείς (!!!), να επιβάλλουν αυτήν την αναθεώρηση του συντάγματος και την ακύρωση του άρθρου 86, που είναι η αρχή και η ρίζα της κακοδαιμονίας αυτού του τόπου. Που με βάση αυτό, οι πολιτικοί δεν νοιάστηκαν και δεν νοιάζονται ποτέ (και προφανώς ούτε και σήμερα), για την όποια σοβαρή οικονομική ανάπτυξη με τα μέσα και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές που διαθέτει η χώρα μας, αλλά μόνο για να γεμίζουν τις τσέπες τους, και τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους στις ελβετικές τράπεζες.

Αν το ΔΝΤ δεν απαιτήσει την επιβολή αυτού του ουσιαστικού μέτρου εξυγίανσης της οικονομίας, όλα όσα λέει και εφαρμόζει δεν αποτελούν παρά ενέργειες εκ τoυ πονηρού, ενώ και οι πολιτικοί που τα επιδιώκουν και τα υπογράφουν χωρίς να ντρέπονται και συνεχίζουν να κλέβουν ασύστολα, υποκρίνονται απίστευτα, υποτιμούν τη νοημοσύνη, το φιλότιμο, αλλά και το θυμό των Ελλήνων και είναι σε πολύ απλά ελληνικά, σίγουρα εθνοπροδότες. Έναν θυμό που καταπιέζεται οδυνηρά με διάφορα επικοινωνιακά παιγνίδια, εδώ και πολλές τετραετίες και που τώρα είναι πλέον καιρός να ξεσπάσει και να απαιτήσει δυναμικά να σταματήσει η κοροϊδία, η υποθήκευση του μέλλοντος των παιδιών του, επιβάλλοντας επιτέλους την τάξη τη σειρά και τη λογική σ’ αυτή τη χώρα…    gdailynews