Οι 10 πιο σατανικοί άνθρωποι της αρχαιότητας
Η ιστορία είναι γεμάτη με ιστορίες κακών ανθρώπων που εκτελούν απάνθρωπες πράξεις. Δυστυχώς είναι τόσο πολλοί σε αριθμό που χρειάζονται πολλά άρθρα και λίστες για να μπουν όλοι. Άνδρες, γυναίκες, ακόμα και παιδιά…
Στην τωρινή λίστα βλέπουμε δέκα άτομα από την ιστορία που ήταν ιδιαίτερα σκληροί και σε πολλές περιπτώσεις είναι γνωστοί μόνο για την κακία τους..
10. Αυτοκράτειρα Wu
Ήταν μία αδίστακτη, σκληρή, σαδίστρια και σεξουαλικά διεφθαρμένη γυναίκα δολοφόνος, η οποία οδήγησε τον λαό της στο χάος.
Διέταζε βασανιστήρια, εκτελέσεις και καταναγκαστικές αυτοκτονίες σε καθημερινή βάση. Είχε εξορίσει όλους τους αντιπάλους της ή τους είχε εκτελέσει, συμπεριλαμβανομένης και της πρώην αυτοκράτειρας Wang.
Επίσης είχε δώσει εντολή να εκτελεστεί η οικογένεια της συμπεριλαμβανομένης και την νεογέννητης κόρης της.
Οι γιοί της απλά εξορίστηκαν.
Στην διάρκεια της αυτοκρατορίας της, χιλιάδες άνθρωποι είχαν δηλητηριαστεί, στραγγαλιστεί, ακρωτηριαστεί. Πολλοί έχασαν τα αυτιά τους, τα πόδια τους ακόμα και τις μύτες τους.
Πέθανε τον Δεκέμβριο του 705 στην ηλικία των 81.
09. Qin Shi Huang
Ο Qin Shi Huang ήταν ο πρώτος αυτοκράτορας της Κίνας από το 221 π.Χ. έως το 210 π.Χ.. Ήταν παρανοϊκός, βάναυσος, απάνθρωπος και σαδιστικής.
Την πρώτη χρονιά της εξουσίας του, πάνω από 120.000 οικογένειες αναγκάστηκαν να φύγουν από τα σπίτια τους. Έκαψε σχεδόν όλα τα βιβλία και τα συγγράμματα στην Κίνα και
αποκεφαλίσει και θάψει ζωντανούς εκατοντάδες επιστήμονες.
Έβαλε σκληρούς φόρους ειδικότερα στους γεωργούς.
Ένα εκατομμύριο άνθρωποι τέθηκαν σε καταναγκαστική εργασία για την κατασκευή 4.700 μιλίων δρόμων.
Δημιούργησε τείχη και άνοιξε τον δρόμο για το Σινικό Τείχος της Κίνας, αλλά εκατοντάδες εργάτες πέθαναν από την πείνα ή δολοφονήθηκαν.
Ήθελε να γίνει αθάνατος και όταν οι 480 επιστήμονες και λόγιοι απέτυχαν να βρουν ένα τρόπο για να το πραγματοποιήσουν, τους έθαψε ζωντανούς.
Λέγετε ότι σκότωσε πάνω από 1 εκατομμύριο ανθρώπους. Ο Qin πέθανε τον Σεπτέμβριο του 210 π.Χ..
08. Godfrey of Bouillon
Godfrey του Bouillon ήταν ένας Φράγκος ιππότης ο οποίος ήταν ο ηγέτης της Πρώτης Σταυροφορίας, μιας στρατιωτικής εκστρατείας με τον Δυτικό Χριστιανισμό για να ανακτήσει τους Αγίους Τόπους όπου δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Ήταν αποφασισμένος να εκδικηθεί το αίμα του Ιησού για τον εβραϊκό λαό. Το 1099, αυτός και ο στρατός του έφτασε στην Ιερουσαλήμ.
Θα καταλάβει την πόλη και θα σκοτώσει όποιον αρνηθεί να την εγκαταλείψει.
Κατέστρεψε Ιερά αξιοθέατα.
Στρατιώτες, πολίτες, Εβραίοι και Μουσουλμάνοι, έχασαν την ζωή τους. Τα θύματα είτε καίγονταν ή τους έβγαζαν τα στομάχια.
Οι επιζώντες κατέφυγαν σε Εβραϊκές συναγωγές, τις οποίες όμως έκαψε.
Διέταξε τους άντρες του να κυνηγήσει και να σκοτώσει όλους τους επιζώντες που έχουν εγκαταλείψει την πόλη. Πιστεύεται ότι κανείς δεν επέζησε. Σωροί από χέρια, πόδια και κεφάλια ήταν διάσπαρτα σε όλη την πόλη. Ο Godfrey λέγεται ότι περπάτησε ξυπόλυτος φορώντας μόνο το εσώρουχο του, μέσω των σωρών του αίματος που έφτανε μέχρι τους αστραγάλους του. Είναι πιθανό ότι 70.000 μουσουλμάνοι σκοτώθηκαν εκεί. Πέθανε από πανούκλα, τον Ιούλιο του 1100.
Ο στόχος του είχε επιτευχτεί.
07. Ηρώδης ο Μέγας
Ο Ηρώδης ήταν βασιλιάς της Ιουδαίας από 37 π.Χ. έως το 4 π.Χ.. Ήταν ένας άκαρδος, παρανοϊκός και αιμοδιψής άνθρωπος που διέπραξε αφάνταστες αγριότητες.
Είναι γνωστός για το πάθος του να σκοτώσει τον Ιησού και για την διαταγή της Σφαγής των Νηπίων. Σύμφωνα με τη Βίβλο, ο Ηρώδης διέταξε κάθε αγόρι, ηλικίας 2 ετών ή μικρότερα να σκοτωθεί στη Βηθλεέμ.
Υπάρχουν εκτιμήσεις ότι 10.000 έως 150.000 αγόρια δολοφονήθηκαν, αλλά η Βηθλεέμ ήταν μόνο ένα χωριό, και οι ιστορικοί πιστεύουν ότι μόνο λίγες δεκάδες αγόρια σκοτώθηκαν.
Διέταξε τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων, των αντιπάλων του, του πεθερού του, της πεθεράς του, του κουνιάδου του, θείους ακόμα και την σύζυγο του μαζί με τους τρεις γιούς του. (ένας από τους γιού του σκοτώθηκε λίγες μέρες πριν πεθάνει ο ίδιος ο Ηρώδης).
Λίγο πριν το θάνατό του, ο Ηρώδης διέταξε ότι οι άνδρες κυρίως στην Ιουδαία θα πρέπει να εκτελούνται έτσι ώστε η κηδεία του να χαρακτηριστεί ως ένα εθνικό ξέσπασμα της θλίψης. Ευτυχώς, αυτή η εντολή αγνοήθηκε. Πέθανε το 4 π.Χ., λόγω ασθένειας. Οι γιοι του έγιναν, επίσης, κακοποιοί σύμφωνα με την Βίβλο. Ο γιος του, ο Ηρώδης Αντύπας σκότωσε τον Ιωάννη τον Βαπτιστή και συμμετείχε στη δολοφονία του Ιησού. Και ο James, ο γιος του Ζεβεδαίου, αποκεφαλίστηκε από τον Ηρώδη Αγρίππα.
06. Ιωάννης της Αγγλίας
Ο Ιωάννης της Αγγλίας ήταν βασιλιάς της Αγγλίας από τον Απρίλιο του 1199 ως τον Οκτώβριος του 1216. Είχε αποδυναμώσει την Αγγλία, προκάλεσε τη δημιουργία της «Μάγκνα Κάρτα» που αποτελούσε το πρώτο Σύνταγμα σε ολόκληρη την μοναρχική ιστορία και ενέπνευσε το θρύλο Ρομπέν των Δασών. Ήταν ένας πλεονέκτης, βίαιος, κακόβουλςς, σκληρός, αδίστακτος, ακόλαστος, μαλθακός και ανάλγητος. Πρόδωσε τους φίλους του, τον πατέρα του, τα αδέλφια, την σύζυγο, και τη χώρα του.
Παρέσυρε γυναίκες και τις κόρες των φίλων του και των εχθρών του με αποτέλεσμα να αποκτήσει 12 εξώγαμα παιδιά. Επίσης εξόρισε συγγενείς και τους γονείς του.
Φυλάκιζε και σκότωνε όποιον τον απειλούσε ή τον ανταγωνιζόταν, όπως τον ανιψιό του Arthur.
Όταν οι άνδρες του τον παράκουσαν τους φυλάκισε με ένα φύλλο μολύβδου για να πεθάνουν από την πείνα.
Λεηλάτησε τα έσοδα της Εκκλησίας και διέταξε κάθε ιερέας, επίσκοπος και ηγούμενος να φύγουν από την Αγγλία.
Έκανε πολέμους ενάντια της Γαλλίας και τον Βαρόνων, στους οποίους πολέμους δεκάδες χιλιάδες πέθαναν ή εξορίστηκαν.
Βασάνιζε, απαγχόνιζε, αποκεφάλιζε και χιλιάδες κόσμου πέθανε από την πείνα.
Είχε εξαπολύσει εκστρατεία σε κάθε Εβραίο της Αγγλίας για να τους παίρνει τα χρήματα τους, να τους φυλακίζει και να τους βασανίζει.
Προσπάθησε να κλέψει όσα περισσότερα χρήματα μπορούσε από τον λαό του. Έβαλε μεγάλη φορολογία και εκμεταλλευόταν ανελέητα τα φεουδαρχικά του προνόμια.
Στο τέλος, έχασε σχεδόν όλη του την αυτοκρατορία του.
Ο Ιωάννης άρχισε να περιφέρεται όλη την χώρα μόνος του, προσπαθώντας να αποφύγει να περάσει από περιοχές όπου βρίσκονταν επαναστατημένοι βαρόνοι. Ένα δυνατό παλιρροϊκό κύμα τον χτύπησε και προκάλεσε βλάβες στην υγεία και το μυαλό του. Αρρώστησε από δυσεντερία και πέθανε, ενώ σύμφωνα με φήμες δηλητηριάστηκε.
Τον διαδέχθηκε ο επτάχρονος γιος του, Ερρίκος Γ' της Αγγλίας.
05. Ταμερλάνος ο Μέγας
Ο Ταμερλάνος, ή Τιμούρ, ήταν μογγόλος κατακτητής, προερχόμενος από τις περιοχές της Σαμαρκάνδης. Ονομαζόταν επίσης Τιμούρ Λενκ, δηλαδή Τιμούρ ο κουτσός. Ήταν εκτουρκισμένος Μογγόλος, γεννημένος στο σημερινό Ουζμπεκιστάν και αναδείχθηκε στην υπηρεσία του Τσαγκατάι Χαν, τον οποίο περιθωριοποίησε στα χρόνια 1364-1370 προκειμένου να αναλάβει ο ίδιος την εξουσία. Ανακήρυξε το κράτος του ως διάδοχο εκείνου του Τζένγκις Χαν και διεκδίκησε την άμεση καταγωγή του από τον Τζένγκις Χαν. Με ένα στρατό Τούρκων και τουρκόφωνων Μογγόλων, απομεινάρι της μογγολικής αυτοκρατορίας, ο Ταμερλάνος από την αρχή της στρατιωτικής του σταδιοδρομίας προσπάθησε να υποτάξει τους ανταγωνιστές του στην περιοχή του σημερινού Τουρκμενιστάν. Έως το 1369 κατόρθωσε να ελέγξει όλη την περιοχή γύρω από την πρωτεύουσά του Σαμαρκάνδη.
Ήταν ένας σκληρός, αδίστακτος, άκαρδος και αιμοδιψής κατακτητής που έφερε τον τρόμο και την καταστροφή σε εκατομμύρια ανθρώπους. Σε μερικά σημεία χιλιάδες άνθρωποι αναγκάστηκαν να πηδήξουν από πολύ υψηλά ύψη.
Ο Ταμερλάνος είχε τη φήμη σκληρού κατακτητή. Όταν καταλάμβανε ορισμένες πόλεις, σφαγίαζε δεκάδες χιλιάδες από τους υπερασπιστές της (πιθανώς 80.000 μόνο στο Δελχί και άλλες 20.000 στη Βαγδάτη) και έκτιζε πυραμίδες με τα κρανία τους.
Ο πενταετής πόλεμος (1393-1396) θα φανέρωνε σε ολόκληρο τον κόσμο το νέο πρόσωπο του Ταμερλάνου: Το πρόσωπο ενός αιμοδιψούς τύραννου που αντιμετώπισε με υπέρμετρη βία εκείνους που τον προκάλεσαν, σπέρνοντας στο διάβα του τον τρόμο. Άφηνε πίσω του καμένη γη, λεηλατημένες πόλεις και φρικαλεότητες που οι χρονικογράφοι περιέγραψαν με νοσηρή ευχαρίστηση.
Σκότωσε 15 με 20.000.000 ανθρώπους. Ο Ταμερλάνος πέθανε τον Φεβρουάριο του 1405 από φυσικά αίτια.
Το κράτος του διεσπάσθη σύντομα μετά το θάνατό του.
04. Νέρων
O Νέρων ήταν ο πέμπτος αυτοκράτορας της Ρώμης από 54 έως 68. Έφερε την ρωμαϊκή αυτοκρατορία στην καταστροφή. Έκαψε ολόκληρες πόλεις. Δολοφόνησε χιλιάδες ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένου του την θεία του, την ετεροθαλή αδελφή του, την πρώην σύζυγο του, την μητέρα του, την σύζυγο του και τον ετεροθαλή αδελφό του.
Δολοφόνησε συστηματικά κάθε μέλος στην οικογένειά του. Κάποιοι έχασαν τη ζωή τους σε καυτά λουτρά.
Δηλητηρίαζε, αποκεφάλιζε, μαχαίρωνε, έκαιγε, έβραζε, σταύρωνε και παλούκωνε τους ανθρώπους. Βίαζε γυναίκες και λέγεται ότι έκοβε τα γεννητικά τους όργανα και από γυναίκες και από άντρες.
Το 64 ξέσπασε μία μεγάλη πυρκαγιά στη Ρώμη και, αφού κατασβήστηκε, ο Νέρων προχώρησε σε ένα μεγαλεπήβολο και πολυέξοδο σχέδιο οικιστικής αναμόρφωσης της πρωτεύουσας.
Προκειμένου να κατασιγάσει τις φήμες που υποστήριζαν ότι η πυρκαγιά προήλθε από εμπρησμό με δική του διαταγή, ο Νέρων κατηγόρησε και καταδίωξε για ένα διάστημα τους χριστιανούς της πόλης
Χιλιάδες χριστιανοί πέθαναν από την πείνα, κάηκαν, ξεσκίστηκαν από τα σκυλιά, έγιναν τροφή για τα λιοντάρια, σταυρώθηκαν και καταδικάστηκαν στις φλόγες και κάηκαν, για να εξυπηρετήσουν σαν νυκτερινός φωτισμός, όταν έπεφτε η μέρα. Επί των ημερών του πέθανε ο Παύλος και ο Πέτρος.. Ήταν τόσο κακός που πολλοί από τους Χριστιανούς νόμιζαν ότι ήταν ο Αντίχριστος.
Η βασιλεία του έληξε άδοξα όταν η Σύγκλητος το 68 τον κήρυξε δημόσιο κίνδυνο, τον ανάγκασε να αυτοκτονήσει και αναγνώρισε ως Αυτοκράτορα τον πρώην ύπατο Γάλβα, με αποτέλεσμα την έκρηξη ενός σύντομου εμφυλίου πολέμου.
03. Καλιγούλας
Ήταν ο τρίτος αυτοκράτορας της Ρώμης από το 37 μ.Χ. έως 41 μΧ.
Ήταν άγριος, σαδιστικής, εξωφρενικός, με μια τάση για σεξουαλικές περιπέτειες. Στους 3 πρώτους μήνες της βασιλείας του τρόμου, πάνω από 160.000 ζώα θυσιάστηκαν προς τιμήν του.
Ο Καλιγούλας, παρωνύμιο του Γάιου Καίσαρα από τα σανδάλια (caliga, στα λατινικά) που συνήθιζε να φοράει, ήταν παράφρων και κατάφερε να ξεπεράσει σε διαστροφή τον προκάτοχό του, τον φαύλο Τιβέριο.
«Ας με μισούν, αρκεί να με σέβονται» είναι η φράση που αποτέλεσε το έμβλημά του κατά τη θητεία του ως αυτοκράτορα, για να δικαιολογήσει τις μεγαλύτερες θηριωδίες. Υποχρέωσε τον πεθερό του να αυτοκτονήσει, σκότωσε τη γιαγιά του, διέφθειρε τις αδελφές του και κακομεταχειρίστηκε πολλούς από τους Συγκλητικούς της Ρώμης.
Στην αρχή ο Καλιγούλας φάνηκε συνετός και γενναιόδωρος. Έδωσε χάρη στους εξόριστους και στους καταδικασμένους σε θάνατο, προσέφερε θεάματα, χάρισε χρήματα στον λαό και βελτίωσε τις σχέσεις με τους πολεμοχαρείς Πάρθους. Σύντομα όμως ο πρίγκιπας έδωσε τη θέση του στο τέρας, μια μεταμόρφωση που ορισμένοι υποστηρίζουν ότι συνέπεσε με το ότι τον Οκτώβριο του 37 μ.Χ. έπαθε μια σοβαρή αρρώστια (εγκεφαλίτιδα), ξεχνώντας ότι ήδη στο Κάπρι συμμετείχε με ενθουσιασμό στις εκτελέσεις και στα βασανιστήρια των καταδικασμένων.
Πίστευε ότι οι κρατούμενοι πρέπει να αισθάνονται επώδυνο θάνατο. Άρχισε να δολοφονεί βάναυσα για διασκέδαση. Θα σκοτώσει τους αντιπάλους του, αργά και βασανιστικά σε ώρες ή ημέρες. Αποκεφάλισε και στραγγάλισε τα παιδιά. Οι άνθρωποι ξυλοκοπήθηκαν με βαριές αλυσίδες. Ανάγκασε τις οικογένειες να παρακολουθήσουν την εκτέλεση των παιδιών τους. Πολλοί άνθρωποι είχαν τη γλώσσα τους κομμένη.
Έριχνε τους κρατούμενους στα λιοντάρια, τους πάνθηρες, στις αρκούδες και συχνά σε αγώνες μονομάχων.
Η σκληρότητα του ανάγκαζε τους ανθρώπους να αυτοκτονήσουν.
Επίσης είχε σεξουαλικές σχέσεις και με τις άλλες αδελφές του, ενώ τις προωθούσε και στους έκφυλους φίλους του. Έπειτα τις κατηγόρησε για μοιχεία και για ίντριγκες εναντίον του. Τις εξόρισε και τις απειλούσε: «Δεν έχω μόνο νησιά, έχω και σπαθιά».
Ικανοποιούσε τη σκληρότητά του με βασανιστήρια τόσο σωματικά όσο και ηθικά, και στις εκτελέσεις έκανε παροιμιώδη τη διαταγή «πληγώστε τον έτσι ώστε να καταλάβει ότι πεθαίνει». Υποχρέωνε τους γονείς να παρευρίσκονται στα βασανιστήρια των παιδιών τους. Εναν από αυτούς, ύστερα από το μαρτύριο, τον ανάγκασε να παρευρεθεί σε ένα συμπόσιο, αστειευόταν μαζί του και τον προέτρεπε να λέει ανέκδοτα. Διέταξε να μαστιγώνουν παρουσία του επί ημέρες έναν υπεύθυνο αθλοπαιδιών και κυνηγετικών εξορμήσεων και όταν η μυρωδιά από τη σήψη του εγκεφάλου του άρχισε να τον ενοχλεί, συγκατατέθηκε επιτέλους να τον σκοτώσουν. Προφανώς η τρέλα είναι η μοναδική δυνατή εξήγηση για το τρομερό και εκτεταμένο βιογραφικό του. Είχε και ο ίδιος επίγνωση της πνευματικής του ανισορροπίας και συχνά σκεφτόταν να αποσυρθεί για να προσπαθήσει να θεραπευτεί. Πιστεύεται ότι ήταν σχιζοφρενής. Ήταν επιληπτικός και έπασχε από αϋπνίες. Είχε νυχτερινές κρίσεις τρόμου και όταν ξεσπούσε δυνατή καταιγίδα κρυβόταν κάτω από το κρεβάτι ή έτρεχε σε όλο το παλάτι ζητώντας βοήθεια.
Το 41 μ.Χ., ο Καλιγούλας σκοτώθηκε από Casius Chaerea, έναν άνθρωπο τον οποίο είχε χλευάσει στο δικαστήριο για θηλυπρέπεια του.
02. Αττίλας ο Ούννος
Ο Αττίλας ήταν βασιλιάς των Ούννων από το 434 έως το 453, νομαδικής φυλής Μογγολικής προέλευσης. Η φυλή των Ούννων έφτασε στην ακμή της κατά την βασιλεία του.
Ήταν ένας αιμοδιψής, σκληρός και αδίστακτος βάρβαρος, που ήταν εραστής της μάχης. Ήθελε να καταστρέψει τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και όποιον έμπαινε στον δρόμο του. Αν ένας πολίτης ήταν στη Ρώμη και τον ικέτευε για έλεος, θα τον σκότωνε.
Ήταν τόσο καταστροφικός που οι άνθρωποι πίστευαν ότι ήταν μια τιμωρία από τον ουρανό.
Ο Αττίλας στην ηλικία των είκοσι σκότωσε τον αδελφό του για να παραμείνει ο μόνος διάδοχος και απόλυτος άρχοντας της αυτοκρατορίας των Ούνων. Κατέστρεψε πολλές πόλεις μέσα και γύρω από την Ιταλία και τη Γαλλία. Δεν δίσταζε να κατασφάζει τον πληθυσμό των πόλεων που κατακτούσε. Συχνά μεθούσε και πιστεύεται ότι συμμετείχε σε κανιβαλισμούς. Λέγεται ότι μπορούσε να πιει το αίμα των γυναικών. Έχει φάει δύο από τους γιους του και σκότωσε τον αδελφό του.
Ο τρόπος ζωής του ήταν μοιραίος γι αυτόν, αφού πέθανε την ημέρα του γάμου του, όπου μέθυσε τόσο πολύ που λιποθύμησε και πνίγηκε από το ίδιο του το αίμα το 453.
01. Τζένγκις Χαν
Ο Τζένγκις Χαν Αυτοκράτορας της Μογγολίας από το 1206 ως το 1227.
Στο διάστημα αυτό κατέκτησε το μεγαλύτερο μέρος της Κίνας και όλη τη έκταση μέχρι την Κασπία Θάλασσα.
Ήταν ανηλεής, εκδικητικός, σκληρός, και αιμοδιψείς. Αυτός και ο στρατός του κατέστρεψε αμέτρητες πόλεις, στρατιώτες, αμάχους και παιδιά.
Λέγετε ότι σκότωνε τους ανθρώπους με λιωμένο μέταλλο που το έχυνε στα μάτια τους και στα αυτά τους.
Σε μία και μόνο σφαγή, 700.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν.
Οι γυναίκες βιάστηκαν μερικές φορές μπροστά από στις οικογένειές τους. Εκατοντάδες χιλιάδες έχασαν τις ζωές τους. Λέγεται ότι εάν ο στρατός του των ανδρών δεν είχε νερό θα έκοβαν την φλέβα ενός αλόγου για να πιούν το αίμα του. Θα χρησιμοποιήσει τους ανθρώπους ως ανθρώπινες ασπίδες. Εκατοντάδες χιλιάδες έγιναν δούλοι.
Ο τάφος του φημισμένου πολεμιστή, εντούτοις, παραμένει ένα μυστήριο από το θάνατό του, το 1227, μέχρι και σήμερα.
Σύμφωνα με το θρύλο, η ομάδα που τον ενταφίασε σκότωσε όλους όσους είχαν δει τη διαδικασία. Οι σκλάβοι και οι στρατιώτες που παρευρέθηκαν στην κηδεία σκοτώθηκαν και αυτοί. Τα άλογα ποδοπάτησαν οποιοδήποτε στοιχείο είχε μείνει από την ταφή, ενώ εξέτρεψαν και έναν ποταμό για να κυλά πάνω από τον τάφο. Οι φήμες θέλουν να έχει ταφεί κοντά στη γενέτειρά του, στο Khentii Aimag.
+ Βασίλειος Β' ο Βουλγαροκτόνος
Ο Βασίλειος Β' ο επονομαζόμενος Βουλγαροκτόνος, ήταν αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από το 976 ως το 1025. Έχει χαρακτηριστεί ως ο ήρωας-τέρας, γιατί ήταν μια ισχυρή και επιτυχημένη αυτοκρατορία, αλλά και ένας από τους πιο σκληρούς, αδίστακτους και ανελέητους άρχοντες στην ιστορία.
Ξεκίνησε πολλούς πολέμους, ιδιαίτερα με τους Βούλγαρους, που διήρκεσε για 30 χρόνια.
Η αποφασιστική μάχη κατά των Βουλγάρων δόθηκε στις 29 Ιουλίου 1014 στην τοποθεσία Κλειδί, πλησίον των Σερρών. Ο στρατηγός του Νικηφόρος Ξιφίας συνέτριψε τον στρατό του Σαμουήλ, συλλαμβάνοντας 15.000 αιχμαλώτους.
Ο θρίαμβος του Βασιλείου γρήγορα μετατράπηκε σε καταισχύνη, εξαιτίας μιας απάνθρωπης πράξης, που όμοιά της δεν υπάρχει στην παγκόσμια ιστορία. Όπως αναφέρει ο χρονικογράφος Ιωάννης Σκυλίτζης, ο Βασίλειος δίνει εντολή να τυφλωθούν όλοι οι αιχμάλωτοι, αφήνοντας σε κάθε εκατοντάδα ένα μονόφθαλμο για να οδηγήσει τους υπόλοιπους πίσω στον βασιλιάς τους, ο οποίος μόλις αντίκρισε το φρικτό θέαμα ξεψύχησε.
Απτόητος από τη σκληρότητα του, ο Βασίλειος χρησιμοποίησε την ίδια τακτική 2 χρόνια αργότερα στη Μακεδονία, τύφλωσε κάθε Βούλγαρο που ο στρατό του αιχμαλώτησε, μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά, και αυτή τη φορά δεν άφησε κανέναν. Δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες και άμαχοι σκοτώθηκαν από τον Βασίλειο. Πέθανε στις 15 Δεκεμβρίου 1025, σε ηλικία 67 ετών, έχοντας περάσει σχεδόν ολόκληρη τη ζωή του πάνω σ' ένα άλογο, πολεμώντας διαρκώς.
Μετάφραση / Επιμέλεια: Himaira
Σχόλια