Γυμνοί και «αιματοβαμμένοι» διεκδικούν το Δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν! [εικόνες]
![Γυμνοί και «αιματοβαμμένοι» διεκδικούν το Δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν! [εικόνες]](http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/image-660.jpg)
Εκατοντάδες άνθρωποι έβαψαν κόκκινους τους δρόμους αποθεώνοντας
την απόλυτη εξουσία που υπόσχεται το μαγικό Δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν
και δηλώνοντας έτοιμοι να θυσιαστούν στο βωμό της απληστίας. Η κατάρα
της εξουσίας πλανάται ακόμα πάνω από τη Δύση...
Η επική τετραλογία έργων όπερας του Ρίχαρντ Βάγκνερ ενέπνευσε τον σπουδαίο Νεοϋορκέζο φωτογράφο, Σπένσερ Τούνικ, να μετουσιώσει τα ισχυρά νοήματα της σημαντικής αυτής δημιουργίας για την ιστορία της μουσικής, σε εικόνα που προκαλεί εξίσου έντονα συναισθήματα.
Ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση της Όπερας του Μονάχου για ένα έργο που θα βοηθούσε στο λανσάρισμα του θερινού της προγράμματος, ο καλλιτέχνης των γυμνών κόσμων -απαθανατίζει γυμνούς εθελοντές από το 1992- έστησε ένα απίστευτο σκηνικό στην πλατεία Max-Joseph της γερμανικής πόλης βάφοντας στο κόκκινο του αίματος και το χρυσό του χρήματος 1700 ολόγυμνους ανθρώπους.
Ο 45χρονος φωτογράφος έδωσε έτσι πνοή σε αρκετές σκηνές από το επικό Δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν (Der Ring des Nibelungen), ένα έργο που διαθέτει πλούσια πλοκή (η οποία πλέκεται γύρω από ένα δαχτυλίδι που υπόσχεται την απόλυτη εξουσία, όχι όμως χωρίς -αιματηρό πολλές φορές- τίμημα), βασισμένη σε μύθους και παραδοσιακές εξιστορήσεις.
Το περιεχόμενο του Δαχτυλιδιού έχει γίνει αντικείμενο αρκετών διαφορετικών ερμηνειών. Ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σω υποστήριξε πως αποτελεί μία κριτική πάνω στην βιομηχανική επανάσταση, ενώ ο Ρόμπερτ Ντόνιγκτον το ερμήνευσε στα πλαίσια της ψυχολογίας και ειδικότερα των θεωριών του Καρλ Γκούσταβ Γιούνγκ.
«Τα άτομα που ομαδοποιούνται σε μάζες, χωρίς τα χώρα τους, ενοποιούνται και μεταμορφώνονται σε ένα νέα σχήμα. Τα κορμιά κινούνται στο εσωτερικό του περιβάλλοντος, απορροφώνται από αυτό αλλά και το επηρεάζουν, σαν μια ουσία. Τα άτομα μαζικά, χωρίς ίχνος σεξουαλικότητας, γίνονται αφαιρετικές εικόνες που προκαλούν ή αναμορφώνουν την εντύπωση που έχει ο καθένας μας για τη γύμνια και την ιδιωτικότητα», λέει ωστόσο ο ίδιος ο φωτογράφος.
http://www.iefimerida.gr
Η επική τετραλογία έργων όπερας του Ρίχαρντ Βάγκνερ ενέπνευσε τον σπουδαίο Νεοϋορκέζο φωτογράφο, Σπένσερ Τούνικ, να μετουσιώσει τα ισχυρά νοήματα της σημαντικής αυτής δημιουργίας για την ιστορία της μουσικής, σε εικόνα που προκαλεί εξίσου έντονα συναισθήματα.
Ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση της Όπερας του Μονάχου για ένα έργο που θα βοηθούσε στο λανσάρισμα του θερινού της προγράμματος, ο καλλιτέχνης των γυμνών κόσμων -απαθανατίζει γυμνούς εθελοντές από το 1992- έστησε ένα απίστευτο σκηνικό στην πλατεία Max-Joseph της γερμανικής πόλης βάφοντας στο κόκκινο του αίματος και το χρυσό του χρήματος 1700 ολόγυμνους ανθρώπους.
Ο 45χρονος φωτογράφος έδωσε έτσι πνοή σε αρκετές σκηνές από το επικό Δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν (Der Ring des Nibelungen), ένα έργο που διαθέτει πλούσια πλοκή (η οποία πλέκεται γύρω από ένα δαχτυλίδι που υπόσχεται την απόλυτη εξουσία, όχι όμως χωρίς -αιματηρό πολλές φορές- τίμημα), βασισμένη σε μύθους και παραδοσιακές εξιστορήσεις.
Το περιεχόμενο του Δαχτυλιδιού έχει γίνει αντικείμενο αρκετών διαφορετικών ερμηνειών. Ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σω υποστήριξε πως αποτελεί μία κριτική πάνω στην βιομηχανική επανάσταση, ενώ ο Ρόμπερτ Ντόνιγκτον το ερμήνευσε στα πλαίσια της ψυχολογίας και ειδικότερα των θεωριών του Καρλ Γκούσταβ Γιούνγκ.
«Τα άτομα που ομαδοποιούνται σε μάζες, χωρίς τα χώρα τους, ενοποιούνται και μεταμορφώνονται σε ένα νέα σχήμα. Τα κορμιά κινούνται στο εσωτερικό του περιβάλλοντος, απορροφώνται από αυτό αλλά και το επηρεάζουν, σαν μια ουσία. Τα άτομα μαζικά, χωρίς ίχνος σεξουαλικότητας, γίνονται αφαιρετικές εικόνες που προκαλούν ή αναμορφώνουν την εντύπωση που έχει ο καθένας μας για τη γύμνια και την ιδιωτικότητα», λέει ωστόσο ο ίδιος ο φωτογράφος.
http://www.iefimerida.gr
Σχόλια