Σημάδια ανάκαμψης της ανταγωνιστικότητας στον Ευρωπαϊκό Νότο

Ελλάδα, Πορτογαλία και Ισπανία αντιστρέφουν ταχύτατα την απώλεια της ανταγωνιστικότητας των μισθών, που αποτέλεσε αιτία της κρίσης της ευρωζώνης, δείχνει νέα έκθεση. Ο οργανισμός ερευνών για τις επιχειρήσεις Conference Board, είπε ότι το κόστος εργασίας ανά μονάδα, που μετρά πόσα κερδίζει ένα εργαζόμενος ανά ώρα για το παραγόμενο προϊόν, υποχώρησε 9.2% στην Ελλάδα μεταξύ του δεύτερου 3μηνου του 2011 και της ίδιας περιόδου για το 2012. Σε Πορτογαλία και Ισπανία, υποχώρησε 5.9% και 2.1% αντίστοιχα, κάνοντας τις εξαγωγές πιο ανταγωνιστικές και παράλληλα βελτιώνοντας την εικόνα τους ως προορισμούς επενδύσεων. Οι αδύναμες οικονομίες στην περιφέρεια της ευρωζώνης βρέθηκαν επίσης στην κορυφή της αύξησης της παραγωγικότητας για την ίδια περίοδο, καθώς αδύναμες εταιρείες βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο, αναφέρει η έκθεση. Ο Bert Colijn, οικονομολόγος στις Βρυξέλλες και εκ των συντακτών της έκθεσης, είπε ότι τα ευρήματα αμφισβητούν κάποιους κύκλους που έλεγαν ότι οι χώρες οφειλέτες παρακάμπτουν τις δεσμεύσεις τους για επίπονες μεταρρυθμίσεις και προσαρμογή. «Το χάσμα στην ανταγωνιστικότητα μειώνεται ταχέως, και αυτό είναι πολύ θετικό σημάδι», είπε σε τηλεφωνική συνέντευξη. Ωστόσο η δραστική μείωση του κόστους εργασίας που επιτυχγάνεται με την κατάργηση θέσεων εργασίας και τη μείωση των μισθών είναι τελικά μη βιώσιμη. Ο οργανισμός Conference Board, που έχει έδρα στη Νέα Υόρκη, αναφέρει ότι σε κάποιο σημείο οι εμπλεκόμενες χώρες θα μπουν σε ένα καθοδικό σπιράλ που θα μειώσει τη δυναμική μακροπρόθεσμης ανάπτυξης και θα εντείνει τις πολιτικές και κοινωνικές πιέσεις. Έτσι οι νότιες χώρες της ευρωζώνης θα πρέπει να αξιοποιήσουν την ανανεωμένη ανταγωνιστικότητα των μισθών τους με αναβίωση της παραγωγής. Αυτό με τη σειρά του απαιτεί επανάληψη των κεφαλαιουχικών δαπανών, που έχουν εξαφανιστεί λόγω των αμφιβολιών για το μέλλον του ευρώ. «Αυτές οι χώρες περιμένουν απελπισμένα την επιστροφή των επενδύσεων. Το πρόβλημα είναι ότι οι τράπεζες είναι πολύ σφιχτές στις πιστώσεις και η αξιοπιστία των επιχειρήσεων είναι χαμηλή. Γι’ αυτό οι επενδύσεις μειώνονται με διψήφια ποσοστά σε Πορτογαλία, Ισπανία και Ελλάδα», είπε ο Colijn. Κοιτάζοντας μεμονωμένα τις χώρες, η έκθεση αναφέρει: ·         Στην Ελλάδα το κόστος εργασίας ήταν 16,5€ ανά ώρα το 2008, 17,6€ το 2009 και 17,5€ το 2010, ενώ για το 2011 δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία. ·         Το εργατικό κόστος στον τομέα της μεταποίησης στην Ισπανία έχει μειωθεί κατά 21% από το ξέσπασμα της κρίσης το 2008, και οι συνολικές μονάδες κόστους εργασίας κατά 12.6%. ·         Η Ιταλία δείχνει τα πρώτα σημάδια βελτίωσης, ωστόσο από το 2008 το συνολικό κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος στον τομέα της μεταποίησης, η οποία αυτή τη στιγμή συρρικνώνεται απότομα, έχει αυξηθεί περισσότερο από κάθε άλλο μέλος του ευρώ, εκτός από τη Φινλανδία. «Αυτό σημαίνει ότι ο ιταλικός τομές μεταποίησης παίρνει χειρότερη μορφή μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα», λέει η έκθεση. ·         Το κόστος εργασίας ανά μονάδα στη Γερμανία αυξάνεται με τους πιο γρήγορους ρυθμούς από τότε που δημιουργήθηκε το ευρώ το 1999. Αυτό μακροπρόθεσμα θα μπορούσε να αποτελέσει ανησυχία καθώς τα γερμανικά κόστη είναι ήδη μεταξύ των υψηλότερων στην ευρωζώνη. ·         Στη Γαλλία, οι αποζημιώσεις στον τομέα της μεταποίησης παρέμειναν σταθερές από το 2008 έως το 2012. Ωστόσο όσο η προστιθέμενη αξία μειώθηκε κατά 8.6%, το κόστος εργασίας ανά μονάδα αυξήθηκε κατά 9.5%. Οι πρόσφατες μειώσεις στη φορολογία των επιχειρήσεων έχουν ως στόχο να αντιστρέψουν τα 2/3 αυτής της αύξησης, ωστόσο η έκθεση τονίζει ότι οικονομίες του ευρώ που βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση έχουν κάνει μεγαλύτερη πρόοδο. ·         Στη Βρετανία από την άλλη, το κόστος εργασίας ανά μονάδα έχει αυξηθεί 4.7% σε όρους στερλίνας από το δεύτερο 3μηνο του 2011, εν μέρει λόγω του ότι η έλλειψη πίστωσης απέτρεψε τις εταιρείες από το αγοράσουν νέα μηχανήματα που θα αντικαθιστούσαν τους εργαζομένους. Λόγω της ανατίμησης της λίρας, η αύξηση είναι 14.2% όταν μετράται σε ευρώ. «Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι οι κύριοι εμπορικοί εταίροι του Ηνωμένου Βασιλείου βρίσκονται εντός της ευρωζώνης, που αποδεικνύει ότι το να έχει κανείς ξεχωριστό νόμισμα, είναι ευχή και κατάρα μαζί», τονίζει η έκθεση.

Greek Finance Forum