Το ΠΑΣΟΚ σε πορεία αποξένωσης από την λαϊκή βάση του
Δεν θα κάνουμε εμείς έναν απολογισμό των έξι μηνών διακυβέρνησης της χώρας από τον Γιώργο Παπανδρέου. Αλλά θα δώσουμε τον λόγο στον πρώην στενότατο συνεργάτη του Νίκο Κοτζιά που περιγράφει ως εξής τις «αδυναμίες» της κυβέρνησης στην εφημερίδα «Αξία», σε άρθρο του με τον τίτλο «Μισός χρόνος διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ»
«Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης κυριάρχησαν νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις που συνοδεύτηκαν από σοβαρές αδυναμίες στην διαχείριση των προβλημάτων της χώρας. Ότι ο φορέας αυτής της πολιτικής δυσκολεύεται να συνεννοηθεί με τους κοινωνικούς φορείς που δεν συγκαταλέγονται στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους…..Αυτό συμβαίνει σε μια εποχή που οι αντοχές της κοινωνίας σε τέτοιες λογικές είναι μικρότερες παρά ποτέ.
..Εάν μελετήσει κανείς με προσοχή τους διορισμούς στους δημόσιους φορείς μεγάλης κοινωνικής και οικονομικής σημασίας θα εντοπίσει διάφορους τύπους οι οποίοι έχουν άμεσες διασυνδέσεις με την διαπλοκή και συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα. Οι φορείς αυτών των συμφερόντων βρίσκουν από κύκλους της κυβέρνησης, ελπίζω μειοψηφικούς, μεγαλύτερες συμπάθειες από ό,τι άνθρωποι καθαροί και χωρίς κηλίδες ντροπής στο βιογραφικό τους. Πρόκειται για φαινόμενα ντροπής που όταν θα έρθει η «ώρα της καθόδου», κανείς από εκείνους που τους διόρισε δεν θα έχει το θάρρος και του κουράγιο να εξηγήσει να δικαιολογήσει αυτές τις επιλογές. ….
Η ίδια η κυβέρνηση δείχνει τάσης αποξένωσης από μεγάλες λαϊκές δυνάμεις. Δεν έχει σαφήνεια για το ποιοι είναι κατά την γνώμη της οι σύμμαχοι και ποιοι οι αντίπαλοί της, ενώ ένα τμήμα της έχει συμπορευτεί μέχρι σήμερα με το χρηματοπιστωτικό σύστημα ιδιαίτερα τις τράπεζες. Και το χειρότερο, επιδιώκει να πείσει την κοινωνία ότι αυτή η συμπόρευση είναι μονόδρομος. Μια τέτοια συμπεριφορά μπορεί να οδηγήσει ώστε μια πολιτική που ο ίδιος ο πρωθυπουργός την περιέγραψε ως «αναγκαία παρέκκλιση» να αναχθεί από μερίδα της κυβέρνησης σε μακρόχρονη στρατηγική. Η απειρία, η υιοθέτηση μιας αλαζονείας απέναντι στον λαϊκό παράγοντα θα έχουν μεγάλο κόστος για το ίδιο το ΠΑΣΟΚ και την ύπαρξή του….»
Πως μεταφράζονται αυτά; Πως, για παράδειγμα, θα τα απέδιδε ο κ. Κοτζιάς αν ήταν ακόμα στο ΠΓ του ΚΚΕ;
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ακολουθεί μια πολιτική που εξυπηρετεί τα μεγάλα διαπλεκόμενα συμφέροντα και ιδίως το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, τις τράπεζες που πίνουν το αίμα του Λαού. Πρόκειται για μια κυβέρνηση – όργανο βιομηχάνων, τραπεζιτών, εφοπλιστών και μεγαλεμπόρων. Αυτούς υπηρετούν τα μέτρα που η κυβέρνηση εξαπέλυσε κατά του λαού. Και δεν πρόκειται για μια προσωρινή και αναγκαία παρέκκλιση, όπως ισχυρίζεται ο Πρωθυπουργός. Η παρουσία εκλεκτών εκπροσώπων των μεγάλων συμφερόντων μέσα στην ίδια την κυβέρνηση ως τοποτηρητών επιβεβαιώνει ότι αυτά τα συμφέροντα επέβαλαν την εκλογή της για να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τους. Η πορεία αποξένωσης του ΠΑΣΟΚ από την λαϊκή βάση του είναι αναπότρεπτη.
Βεβαίως ο κ. Κοτζιάς στο συγκεκριμένο άρθρο του διατηρεί ακόμα τις ελπίδες του από τον κ. Παπανδρέου, για τον οποίο γράφει μεταξύ άλλων ότι «είναι δυο κεφάλια καλύτερος από τον μέσο όρο των υπουργών του».
Το πρόβλημα όμως είναι ότι όπως ο ίδιος ο κ. Κοτζιάς σημειώνει στο ίδιο άρθρο, ο κ. Παπανδρέου «και όχι κάποιος τρίτος επέλεξε αυτό ακριβώς το υπουργικό συμβούλιο» που περιγράφεται προηγουμένως. Και ασφαλώς θα επιλέξει και το επόμενο θα λέγαμε εμείς.
Σχόλια