Tου Πασχου Μανδραβελη
Ο συνδικαλιστικός παραλογισμός είναι κοινωνικά αποδεκτός στη χώρα μας. Αυτό πιστοποιείται καθημερινά, αφού 50-100 άτομα κλείνουν το κέντρο της Αθήνας (με την αμέριστη βοήθεια της Αστυνομίας) και δεν διαμαρτύρεται κανείς. Προ ημερών οι συνδικαλιστές των απολυμένων της Ολυμπιακής κατέλαβαν το Λογιστήριο του Κράτους. Ταυτόχρονα άπλωσαν τις πολυθρόνες τους στην οδό Πανεπιστημίου, ταλαιπωρώντας χιλιάδες εποχούμενους, αφού νέκρωσε μια κεντρική αρτηρία της πόλης. Οι περισσότεροι θεώρησαν την ενέργεια στα όρια του φυσιολογικού. Το ΚΚΕ (παρά το γεγονός και είναι ένα από τα δύο κόμματα που έχει δική του συχνότητα για να προπαγανδίζει τις ιδέες του) έχει θεσμοθετήσει το δικαίωμα να καταλαμβάνει τηλεοπτικούς σταθμούς και να διαμορφώνει κατά τα γούστα του τα δελτία ειδήσεων. Στην ΕΤ3, μάλιστα, έφερε και δική του παρουσιάστρια, για είναι σίγουρο ότι δεν θα αλλοιωθεί το πνεύμα του «επαναστατικού» κειμένου που αναγνώσθηκε.
Οπότε η προσφυγή των εργαζομένων καθαριότητας του Δήμου Πειραιά στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων -επειδή μπαίνει σύστημα GΙS στα απορριμματοφόρα- είναι μεν παράλογη, αλλά δεν προκαλεί καμιά εντύπωση. Ετσι κι αλλιώς η επιχειρηματολογία ότι η εργασία κάποιου στο Δημόσιο είναι ιδιωτική του υπόθεση, έχει ιστορία. Η προηγούμενη κυβέρνηση, για παράδειγμα, αρνιόταν να απαντήσει σε ερωτήσεις βουλευτών της αντιπολίτευσης για τους μισθούς που έδινε στα στελέχη του Δημοσίου. Οι μισθοί που πλήρωναν οι φορολογούμενοι θεωρήθηκαν προσωπικά δεδομένα των υπαλλήλων! Οπότε γιατί να μη θεωρούν οι οδοκαθαριστές του Πειραιά ιδιωτική τους υπόθεση πού πάνε με τα απορριμματοφόρα του δήμου; (Αναγκαία παρένθεση: το σύστημα GIS δείχνει στους υπολογιστές του δήμου ανά πάσα στιγμή πού βρίσκεται το όχημα. Δείχνει πού βρίσκεται, αν κινείται, αν έχει χαλάσει, αν έχει παρκάρει έξωθεν κάποιου καφενείου, ή ακόμη ακόμη αν κάνει διαδρομές που έχουν ήδη καλυφθεί από κάποια άλλα απορριμματοφόρα. Σ’ αυτό αντέδρασαν με οργή οι εργαζόμενοι, οι οποίοι σε ανακοίνωσή τους τονίζουν: «Καταπατώντας τις ατομικές ελευθερίες μας, κουρελιάζοντας την αξιοπρέπειά μας, εν τω μέσω της νυκτός και με αδιευκρίνιστες διαδικασίες προχώρησε στο απαράδεκτο αυτό μέτρο... Τέτοιες μέθοδοι... μας βρίσκουν κάθετα αντίθετους και θα αγωνιστούμε με κάθε μας δύναμη και μέσον ώστε να αποτραπούν.»)
Παρά τον παραλογισμό, η προσφυγή των εργαζομένων στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων είναι καθόλα νόμιμη. Οποιοσδήποτε μπορεί να προσφύγει σε μια δημόσια αρχή, ακόμη και με το πλέον παράλογο αίτημα. Η δημόσια αρχή το κρίνει και αποφασίζει. Μόνο που οι συνδικαλιστές όταν έλεγαν «με κάθε μας δύναμη (sic) και κάθε μέσον» δεν εννοούσαν μόνο τους νόμιμους τρόπους. Το ιδεολόγημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» καλύπτει και τον χουλιγκανισμό. Ετσι μια ομάδα συνδικαλιστών της ΠΟΕ-ΟΤΑ μπήκε στον δημοτικό ραδιοσταθμό «Κανάλι 1 του Πειραιά» και το έκανε καλοκαιρινό. Εσπασαν τζαμαρίες, κατέστρεψαν το τηλεφωνικό κέντρο, προπηλάκισαν εργαζομένους.
Ο συνδικαλιστικός παραλογισμός μεταμορφώνεται ταχύτατα σε χουλιγκανισμό. Δυστυχώς θα δούμε περισσότερα, αφού τέτοιες πρακτικές μένουν ατιμώρητες. Και ποινικά και ηθικά. Αλήθεια, η ΕΣΗΕΑ υπάρχει ή το Δ.Σ. έφυγε για πρόωρες διακοπές;
Σχόλια