B. KOΡΕA: ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΖΕΙ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΛΙΜΟΥ

Ελάχιστα τρόφιµα, εξαθλιωµένοι πολίτες, γυναίκες που πηγαίνουν σε αυτοσχέδιες αγορές προκειµένου να πουλήσουν µερικά µήλα, πακέτα τσιγάρα ή αχλάδια. 

Ξένοι δηµοσιογράφοι βρήκαν την ευκαιρία να επισκεφθούν τη Βόρεια Κορέα, µε την αφορµή ενός Διεθνούς Κινηµατογραφικού Φεστιβάλ στην Πιονγκγιάνγκ και ξεφεύγοντας από τους συνοδούς τους περιηγήθηκαν για µερικές ώρες στην καρδιά της πρωτεύουσας.

Το «Αλκατράζ»

Οι επτά δυτικοί δηµοσιογράφοι έµειναν στο ξενοδοχείο «Γιανγκάκντο» το οποίο µε τους 47 ορόφους του δεσπόζει στη γύρω περιοχή. Μάλιστα, καθώς είναι χτισµένο σ ένα νησάκι έχει το παρατσούκλι «Αλκατράζ» µιας και κανένας ξένος δεν µπορεί να βγει από αυτό ασυνόδευτος.

Τα ξηµερώµατα της Παρασκευής, οι δύο βρετανοί δηµοσιογράφοι, ο Ρίτσαρντ Λόιντ Πάρι των «Τimes» και ο Ντέιβιντ ΜακΝίλ της «Ιndependent», ξεγλίστρησαν από το ξενοδοχείο τους και άρχισαν να περπατούν στους δρόµους της Πιονγκγιάνγκ. Ελάχιστα αυτοκίνητα είδαν, λίγα περισσότερα ποδήλατα και πολλούς που µε τα καλάµια τους προσπαθούσαν να πιάσουν κάποιο ψάρι. Οπως έµαθαν, κάθε πολίτης, ακόµα και οι πλέον προνοµιούχοι, δικαιούνται µόλις 350 γραµµάρια ρύζι την ηµέρα, σχεδόν το µισό από ό,τι λένε τα επίσηµα στοιχεία. Ενας συνδυασµός φυσικών καταστροφών, κακής αγροτικής πολιτικής και έλλειψης καυσίµων και λιπασµάτων οδήγησε στο να µην µπορεί η χώρα να θρέψει τους ανθρώπους της. Στα τέλη της δεκαετίας του 90 σχεδόν τρία εκατοµµύρια Βορειοκορεάτες πέθαναν από την πείνα. Υπολογίζεται ότι το 1/3 των παιδιών της χώρας κάτω των πέντε ετών δεν αναπτύσσεται κανονικά ενώ το 1/4 των γυναικών που µόλις γέννησαν είναι υποσιτισµένες.

Αγορά «ακρίδα»

Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώθηκαν από τα όσα είδαν οι δηµοσιογράφοι που µπήκαν σε παράδροµους και έφτασαν τυχαία σε µια αγορά «ακρίδα», όπως τις αποκαλούν, µια ανοιχτή αυτοσχέδια αγορά όπου ο καθένας πωλούσε ό,τι είχε και αγόραζε ό,τι µπορούσε. Περισσότερες από 200 γυναίκες κάθονταν δίπλα δίπλα, η κάθε µια έχοντας ένα προϊόν µπροστά της: µήλα, αχλάδια, τσιγάρα, λάχανα, κρεµµύδια ακόµα και εσώρουχα. Μόλις ο ένας δηµοσιογράφος έβγαλε τη µηχανή του, όλοι αντέδρασαν. Ενας στρατιώτης άρχισε να τους κυνηγά και δεν άργησαν να συλληφθούν. Επειτα από πολύωρες διαπραγµατεύσεις και αφού πέρασαν από ενός είδους λαϊκό δικαστήριο, τους επετράπη να γυρίσουν στο ξενοδοχείο και να παραστούν στην τελετή λήξης του κινηµατογραφικού φεστιβάλ την επόµενη ηµέρα. Τους αποχαιρέτησαν µε µια µπίρα και µια ευχή: «Ελπίζουµε να κατανοήσατε µε αυτό το ταξίδι τη χώρα µας καλύτερα. Θέλουµε οι άλλοι λαοί να µας συµπαθούν και να µας σέβονται».

πηγη ΤΑ ΝΕΑ