Δεν φτάνει το «μαχαίρι» στους μισθούς!

Την ώρα που οι αναλυτές θεωρούν απαραίτητη περαιτέρω υποχώρηση των μισθών στην Ελλάδα (και όχι μόνο στο δημόσιο τομέα) οι ελληνικές επιχειρήσεις δηλώνουν πως οι περικοπές τους έχουν φτάσει «μέχρι το κόκαλο» και το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα της κυβέρνησης έρχεται να αφαιρέσει χιλιάδες ευρώ το χρόνο μέσα από τις αυξημένες φορολογίες που προβλέπει...

Από την πλευρά τους, οι ξένοι οίκοι θεωρούν πως σε μια οικονομία που μαστίζεται από την ύφεση, διέξοδος για τη σταθεροποίηση και ανάκαμψη αποτελεί η τόνωση της ανταγωνιστικότητάς της (μεγάλη αύξηση εξαγωγών, μείωση εισαγωγών, κ.λπ.) και -με δεδομένο ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να υποτιμήσει το νόμισμα που διαθέτει- αυτό για να γίνει πρέπει να περιοριστεί σημαντικά το κόστος εργασίας.

Συγκεκριμένα, η Credit Suisse εκτιμά ότι πέρα από μια βελτίωση της παραγωγικότητας κατά 2,5% το χρόνο, θα χρειαζόταν μείωση μισθών κατά 9% μέσα στην επόμενη πενταετία, προκειμένου να ανακτηθούν οι απώλειες ανταγωνιστικότητας της τελευταίας δεκαετίας! Σύμφωνα με τον ίδιον οίκο, οι απαιτούμενες αντίστοιχες μειώσεις μισθών στις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου είναι 5% για την Ιταλία και την Ισπανία και 2% για την Πορτογαλία.

Η διαδικασία βέβαια της «εσωτερικής υποτίμησης» έχει ήδη ξεκινήσει στην Ελλάδα, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις αμοιβές εργασίας. Συγκεκριμένα, η Alpha Bank μιλά για μεγάλη πτώση του μισθολογικού κόστους στον εγχώριο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, γεγονός που ενισχύει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και την βελτίωση του εμπορικού ισοζυγίου. 

Μάλιστα, η ελληνική τράπεζα παραθέτει τα στοιχεία της Eurostat, σύμφωνα με τα οποία κατά το πρώτο τρίμηνο του 2011 το ωριαίο κόστος εργασίας στην Ελλάδα ήταν κατά 6,8% χαμηλότερο από το αντίστοιχο περυσινό, όταν ο ίδιος δείκτης αυξήθηκε κατά 1,9% στην Ισπανία, κατά 0,8% στην Πορτογαλία, κατά 7,8% στη Βουλγαρία και κατά 2,7% στις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Να σημειωθεί επίσης, ότι το ωριαίο κόστος εργασίας στην Ελλάδα μειώθηκε και το 2010 σε σύγκριση με το 2009 (-1,8% στο Q2-2010, -6,6% στο Q3-2010, -6,5% στο Q4-2010., έναντι αντίστοιχων επιδόσεων +1,6%, +1,2% και +1,8% για το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 27.

Εξέλιξη ωριαίου κόστους εργασίας
Χώρες	Q2 2010	Q3 2010	Q4 2010	Q1 2011
Ελλάδα	-1,80%	-6,60%	-6,50%	-6,80%
Ισπανία	1,00%	-0,80%	0,60%	1,90%
Πορτογαλία	1,30%	-0,10%	4,20%	0,80%
Ιρλανδία	0,40%	-0,70%	-0,90%	-2,20%
Βουλγαρία	8,70%	10,10%	7,50%	7,80%
Ε.Ε. 27	1,60%	1,20%	1,80%	2,70%
Πηγή: EUROSTAT

Οι ελληνικές επιχειρήσεις από την πλευρά τους φωνάζουν σε όλους τους τόνους πως η περαιτέρω μείωση των εξόδων τους αποτελεί μονόδρομο για αυτές προκειμένου να προσαρμοστούν στα πολύ χαμηλότερα επίπεδα της ζήτησης.

Έτσι, φέτος, οι εταιρείες που πέτυχαν πέρυσι να μειώσουν τα ενοίκια που καταβάλλουν, έχουν ξεκινήσει και φέτος, τον... δεύτερο γύρο. Για κάποιους κλάδους μάλιστα που έχουν επηρεαστεί εντονότατα από την κρίση (π.χ. αυτοκίνητο) φέτος ξεκίνησαν τον... τρίτο γύρο.

Οι επιχειρηματίες επίσης διαμαρτύρονται έντονα για το πολύ μεγάλο κόστος των εργοδοτικών εισφορών (πολύ μεγαλύτερο σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρώπης), καθώς και για «κάποιους άλλους παράγοντες» που περιορίζουν δραστικά την εφαρμογή των όσων προνοεί ο φετινός νόμος για το εργασιακό.

Ενδεικτική είναι η δήλωση ιδιοκτήτη εισηγμένης εταιρείας, ότι «ενώ οι εργαζόμενοι είναι διατεθειμένοι να μειώσουν τις αποδοχές τους προκειμένου να διασφαλιστεί το μέλλον της εταιρείας, στην πράξη μειώσεις μισθών μέσα από την εφαρμογή του θεσμικού πλαισίου δεν μπορεί να γίνουν».

Αν δεν γίνουν αυτά, τα περιθώρια μείωσης του κόστους τους έχουν σε μεγάλο βαθμό εξαντληθεί, έχουν δηλώσει αρκετοί επιχειρηματίες στις πρόσφατες τακτικές γενικές συνελεύσεις, συμπληρώνοντας πως δεν έχουμε περικόψει απλώς λίπος, αλλά έχουμε φτάσει ως το κόκαλο.

Όλα πάντως δείχνουν, πως το κόστος εργασίας θα συνεχίζει να μειώνεται και κατά τα προσεχή τρίμηνα, μέσα από: α) Μειώσεις του αριθμού των εργαζομένων β) Περικοπές αμοιβών στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα γ) Ψαλίδισμα στις αμοιβές των εργαζομένων των ιδιωτικών εταιρειών, με ακόμη μεγαλύτερα ποσοστά πτώσης στα μεσαία και ανώτερα στελέχη.

Από την άλλη πλευρά βέβαια, αλήθεια είναι πως οι εργαζόμενοι πέρα από την αυξημένη ανεργία και τις δραστικές περικοπές των αποδοχών, θα δουν τα εισοδήματά τους να περιορίζονται περαιτέρω από τις πολύ αυξημένες φορολογικές επιβαρύνσεις που πρόκειται να «περάσει» προσεχώς η κυβέρνηση.

Παράγοντες της αγοράς, φοβούνται πως κάτι τέτοιο θα προκαλέσει νέο κύκλο ύφεσης στην πραγματική οικονομία και ελπίζουν πως αυτός θα μπορούσε να σταματήσει στο βαθμό που η Ευρωπαϊκή Ένωση με πρόσθετη χρηματοδότηση θα επέτρεπε το ξεμπλοκάρισμα των επιχορηγούμενων από την Κοινότητα επενδυτικών σχεδίων, που σήμερα βρίσκονται «κολλημένα» λόγω έλλειψης κρατικής και τραπεζικής χρηματοδότησης.  EURO2DAY