ΕΠΙΤΥΧΗΣ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΥΣ

Οι χώρες μέλη του NATO

Η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισσαβόνα υπήρξε μια σημαντική στιγμή για τη 60τη Συμμαχία αλλά και η αρχή μιας κατοχυρωμένης στα πρακτικά διαφοροποίησης της Γερμανίας, που ακολούθησε το Βέλγιο και βλέπουν θετικά, αλλά χωρίς ν’ αλλάζουν επίσημη στάση, ακόμη μια δεκάδα χωρών. Η διαφορά αφορά τη χρήση πυρηνικών από τη Συμμαχία. Άλλωστε δεν είναι άσχετο το γεγονός ότι στη μια παράγραφο το τελικό ανακοινωθέν αναφέρει ότι “η Συμμαχία τάσσεται υπέρ της κατάργησης των ατομικών οπλοστασίων” και στην αμέσως επόμενη ξεκαθαρίζει ότι “ως την οριστική κατάργησή τους απ’ όλους, θα πρέπει να διαθέτουμε κι εμείς”.! Η Γερμανία, η κα Μέρκελ, που βρίσκεται κάτω από την πίεση των Φιλελευθέρων έχει δεσμευτεί για την κατάργηση των πυρηνικών. Αλλά υπάρχει και ο Γάλλο – Βρετανικός άξονας που θεωρεί αναγκαίο να διατηρήσει σε ευρωπαϊκό επίπεδο το ατομικό του οπλοστάσιο.
Κι η Ευρώπη για πρώτη φορά υπάρχει στη Διακήρυξη του ΝΑΤΟ. Για πρώτη φορά αναγνωρίζεται επίσημα η υπόστασή της, σαν πολιτικού εταίρου (έστω κι αν ακόμη έχει κοντά πόδια και ελάχιστο λόγο) Αλλά είναι μια αρχή κι εξαρτάται από τους ευρωπαίους να φροντίσουν να της δώσουν υπόταση παραχωρώντας εθνικά τους δικαιώματα. Κι αν η αναφορά της υπήρξε θετική, δεν υπήρξε τόσο θετικό το γεγονός ότι οι σύμμαχοι (μαζί και η Ελλάδα) πάλι επέτρεψαν στην Άγκυρα να περάσει τη φράση που αναφέρει ότι “τα (ευρωπαϊκά) κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ που δεν αποτελούν παράλληλα και μέλη της ΕΕ έχουν σημαντική συμβολή στις αποστολές της ΕΕ και ότι «για τη στρατηγική συνεργασία μεταξύ ΝΑΤΟ και ΕΕ η πλήρης τους εμπλοκή στις προσπάθειες αυτές είναι αναγκαία». Γιατί αποτελεί ευθεία αναφορά στην αναζήτηση ρόλου της Τουρκίας στα κέντρα των Ευρωπαϊκών αποφάσεων σε θέματα Ασφάλειας και Άμυνας, χωρίς να υπενθυμίζεται ότι η χώρα αυτή έχει συμφωνήσει να μην εμποδίζει τις αποστολές της ΕΕ.
Υπάρχει και μια αναφορά στη διακήρυξη της Συμμαχίας για τις αναγκαίες μεταβολές στις δομές, αλλά τελικά αυτά θα αποφασιστούν αργότερα. Πράγμα που σημαίνει, πως ακόμη η Αθήνα έχει χρόνο για να υπερασπιστεί ορισμένα κρίσιμα ζητήματα ασφάλειας, στα οποία επιθυμεί να εμπλακεί η Τουρκία.
Στο Αφγανιστάν η Ελλάδα δεν κάνει κινήσεις. μένει εκεί που βρίσκεται, συνεχίζει την εκπαίδευση των αφγανών αξιωματικών και υπαξιωματικών, μετέχει στη φύλαξη του αεροδρομίου της Καμπούλ, προσφέρει ακόμη λίγες ιατρικές υπηρεσίες.
Καλά πήγε επίσης η Σύνοδος της Συμμαχίας με τη Ρωσία. ΝΑΤΟ και Μόσχα  υπόγραψαν σειρά συμφωνιών σχετικά με τον εφοδιασμό των νατοϊκών δυνάμεων στο Αφγανιστάν μέσω ρωσικού εδάφους αλλά και τον κοινό αγώνα κατά των ναρκωτικών στην ευρύτερη περιοχή.
Αλλά ίσως η σημαντικότερη μεταβολή που σημειώθηκε στη Σύνοδο είναι η επιβεβαίωση της πολιτικής Ομπάμα τόσο στο ζήτημα της αντιπυραυλικής, που έγινε δεκτή, όσο και στο ότι – αντίθετα από τον Τζ. Μπους – έδειξε πως συνδιαλέγεται σοβαρά με τους ευρωπαίους εταίρους της Συμμαχίας.
Ίσως αυτή η συνδιαλλαγή αποτελεί και την καλύτερη απόδειξη ότι το ΝΑΤΟ δεν βρίσκεται ένα βήμα πριν το τέλος, όπως πολλοί θεωρούσαν πριν μόλις ένα εξάμηνο…