Πώς διέσχισε το ιγκουάνα τον Ειρηνικό; Πιθανότατα με σχεδία
Tα ιγκουάνα έφτασαν από την Αμερική στα νησιά Φίτζι σε μια οδύσσεια 8.000 χιλιομέτρων.
Ιγκουάνα που λιάζονται πάνω σε πλωτές μάζες από ξεριζωμένα φυτά εντοπίζονται σχετικά συχνά στα νερά της Καραϊβικής. Όπως φαίνεται όμως, το ταξίδι με σχεδία είναι κατάλληλο ακόμα και για μεγάλες διαδρομές.
Δεδομένου ότι τα περισσότερα είδη ιγκουάνα ζουν στη Βόρεια και Νότια Αμερική και την Καραϊβική, οι ζωολόγοι αναρρωτιούνται εδώ και δεκαετίες πώς τα ερπετά κατάφεραν να διασχίσουν τον Ειρηνικό Ωκεανό.
Το πιθανότερο είναι ότι έφτασαν εκεί διά θαλάσσης, καταλήγει μεέτη που δημοσιεύεται στο PNAS. Η οδύσσεια των 8.000 χιλιομέτρων θα ήταν το μεγαλύτερο ταξίδι που έχει καταγραφεί ποτέ για οποιοδήποτε χερσαίο θηλαστικό.
Αυτός εξάλλου ήταν ο τρόπος με τον οποίο πιστεύεται ότι τα ιγκουάνα επεκτάθηκαν στην Καραϊβική και έφτασαν τελικά στα νησιά Γκαλάπαγκος έξω από το Εκουαδόρ. Οι επιστήμονες πίστευαν ότι τα Φίτζι βρίσκονται υπερβολικά μακριά για ένα τέτοιο ταξίδι, όμως οι γενετικές αναλύσεις δίνουν τώρα μια διαφορετική εικόνα.
Οι ερευνητές συνέκριναν το ιγκουάνα των Φίτζι (Brachylophus fasciatus) με 14 άλλα είδη ιγκουάνα από την Αμερική και την Καραϊβική. Η γενετική σύγκριση αποκάλυψε ότι οι στενότερος συγγενής του ιγκουάνα των Φίτζι είναι το ιγκουάνα της ερήμου (Dipsosaurus dorsalis) που ζει στις νότιες ΗΠΑ και το Μεξικό. Τα δύο είδη διαχωρίστηκαν πριν από 31 εκατομμύρια χρόνια, υποδεικνύει η μελέτη.
Σε αντίθεση με το πράσινο ιγκουάνα των Φίτζι, το ιγκουάνα της ερήμου είναι καφέ. Κι όμως, τα δύο είδη είναι στενοί συγγενείς (Wikimedia Commons)
Οι ερευνητές δημιούργησαν ένα στατιστικό μοντέλο στο οποίο εισήγαγαν τα γενετικά αποτελέσματα καθώς και δεδομένα για το πού ζουν τα σημερινά είδη ιγκουάνα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των μοντέλων, τα ερπετά έφτασαν στα Φίτζι από τη Βόρεια Αμερική.«Με βάση όσα γνωρίζουμε, το αποτέλεσμα είναι μακράν το καλύτερα τεκμηριωμένο» σχολίασε στο Associated Press ο Κέβιν ντε Κουέιροζ, εξελικτικός βιολόγος του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Smithsonian, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη.
Το ταξίδι από την Αμερική μέχρι τα Φίτζι θα πρέπει να διήρκεσε αρκετούς μήνες, όμως οι σκληροτράχηλες σαύρες πιθανότατα δεν δυσκολεύτηκαν, δεδομένου ότι είναι ανθεκτικές στην αφυδάτωση και θα μπορούσαν να τρώνε τα φυτά κάτω από τα πόδια τους.Όπως σχολίασε ο Σάιμον Σκαρπέτα του Πανεπιστημίου του Σαν Φρανσίσκο, μέλος της ερευνητικής ομάδας. «αν έπρεπε να διαλέξεις ένα σπονδυλωτό ζώο για ένα μακρύ ταξίδι με σχεδία, το ιγκουάνα θα ήταν το ιδανικό».
Σχόλια