ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΚΛΙΝΤΟΝ
| ΕΠΙΚΕΙΤΑΙ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΤΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΗΠΑ; |  |  |  |
| | |
| Σε άρθρο της στη μεγάλη γερμανική εφημερίδα “Sued-Deutsche Zeitung”, επ’ ευκαιρία της ετήσιας Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου – από το βήμα της οποίας προ έτους ο αντιπρόεδρος κ. Μπάιντεν είχε, μεταξύ άλλων, προαναγγείλει την «επανεκκίνηση» των ρωσο-αμερικανικών σχέσεων – η Αμερικανίδα υπουργός εξωτερικών, χωρίς να παρεκκλίνει από πάγιες θέσεις της Ουάσιγκτον, παρέχει μια περισσότερο μυώδη εκδοχή της αμερικανικής στάσης έναντι της ευρωπαϊκής ασφάλειας γενικώς και της Ρωσίας και του Ιράν ειδικότερα. · Παρατίθενται τα κύρια σημεία της σημαντικής αυτής παρέμβασης: Εισαγωγικώς, η κυρία Κλίντον επισημαίνει ότι «ο κόσμος άλλαξε» και ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί ασφαλείας πρέπει να μεταλλαχθούν για να αντιμετωπισθούν νέες απειλές, όπως ο κυβερνοπόλεμος, η παγκόσμια τρομοκρατία, οι ενεργειακές διαταράξεις, η κλιματική αλλαγή, και τα ανά την υφήλιο εγκληματικά δίκτυα. Τονίζει δε την επιδίωξη της χώρας της η ευρωπαϊκή ασφάλεια να «ενισχυθεί και επεκταθεί, αλλά και να εδράζεται στις ακόλουθες «βασικές αρχές»: Πρώτον, «στον σεβασμό της κυριαρχίας και ακεραιότητας των κρατών». ΟΙ ΗΠΑ αντιτίθενται σε «κάθε ζώνη επιρροής, μέσω της οποίας μία χώρα επιχειρεί να ελέγξει μια άλλη», «στηρίζουν το δικαίωμα των χωρών να επιλέγουν ελευθέρως τις συμμαχίες τους», και «πιστεύουν... ότι η διεύρυνση του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης προήγαγε τη σταθερότητα και πρόοδο στο σύνολο της [ευρωπαϊκής] ηπείρου – της Ρωσίας συμπεριλαμβανομένης». Δεύτερον, στο «αδιαίρετο» της ασφάλειας της Ευρώπης. Ως προς τούτο, οι ΗΠΑ συμφωνούν κατ’ αρχήν με την Ρωσία. Πλην όμως, σε αντίθεση με τη ρωσικές προτάσεις για τη σύναψη «νέων συμφωνιών» –- η Αμερικανίδα υπουργός αναφέρεται προφανώς στην πρόταση Μεντβέντεβ για τη δημιουργία «ευρω-ατλαντικού χώρου από το Βανκούβερ έως το Βλαντιβοστόκ» – θεωρούν επαρκείς υφιστάμενους θεσμούς όπως ο ΟΑΣΕ και το Συμβούλιο ΝΑΤΟ-Ρωσία. Ενώ σε άλλο σημείο του άρθρου της, η κυρία Κλίντον διαπιστώνει: «Η ασφάλεια της Ευρώπης θα διασφαλισθεί από μια σειρά από θεσμούς – μεταξύ αυτών, το ΝΑΤΟ, η Ευρωπαϊκή Ένωση και ο ΟΑΣΕ – οι οποίοι ήδη διαθέτουν όλα τα στρατιωτικά, πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και νομικά μέσα.» Τρίτον, στη δέσμευση του άρθρου 5 του Ατλαντικού Συμφώνου, σύμφωνα με την οποία «επίθεση κατά ενός μέλους της Συμμαχίας είναι επίθεση εναντίον όλων». Συναφώς δε, η κυρία Κλίντον προέβη και στις εξής λίαν σημαντικές, ιδίως υπό το φως της συγκυρίας, διευκρινίσεις: «Θα συνεχίσουμε να διατηρούμε δυνάμεις στην Ευρώπη, για να αποτρέπουμε εισβολείς και να αντιδρούμε ταχέως σε επιθέσεις, όταν παρά ταύτα σημειώνονται. Συνεργαζόμαστε με τους συμμάχους μας για την εκπόνηση σχεδίων, προκειμένου να αντιδράσουμε...σε νέες απειλές, μεταξύ των οποίων και εκείνη κατά της ενεργειακής ασφαλείας της Ευρώπης και ενδεχόμενη επίθεση με βαλλιστικά όπλα από το Ιράν.» Προσέφερε πάντως η Αμερικανίδα υπουργός και ένα μικρό κλάδο ελαίας προς τη Μόσχα, προσθέτοντας ότι «παίρνουμε στα σοβαρά την πρότασή μας να αναπτύξουμε από κοινού με τη Ρωσία μια πυραυλική άμυνα, η οποία να βελτιώνει την ασφάλεια ολόκληρης της Ευρώπης.» Τέταρτον, στη «διαφάνεια» των στρατιωτικών εξοπλισμών. Με την κυρία Κλίντον να δίνει έμφαση στη Συμφωνία για τις Συμβατικές Δυνάμεις στην Ευρώπη και ειδικότερα στη διακοπή από διετίας της ρωσικής συνεργασίας για την εφαρμογή της, καθώς και στην επιθυμία της Ουάσιγκτον η συνεργασία αυτή να επαναληφθεί. Πέμπτον, στην απαλλαγή από τον φόβο μιας «ατομικής καταστροφής». Αφού υπενθύμισε την τοποθέτηση του προέδρου Ομπάμα υπέρ της πλήρους κατάργησης των πυρηνικών όπλων, η Αμερικανίδα υπουργός κατέστησε σαφές ότι, έως ότου ο στόχος αυτός επιτευχθεί, «οι Ηνωμένες Πολιτείες θα διατηρούν ένα ασφαλές και αποτελεσματικό [πυρηνικό] οπλοστάσιο, για να αποτρέπουμε κάθε αντίπαλο, ενώ θα κατοχυρώνουμε και την ασφάλεια των συμμάχων μας». Προσέθεσε δε: «Δεν θα φεισθούμε ουδενός κόπου για να εμποδίσουμε τη διασπορά των πυρηνικών όπλων» και «μαζί με τους Ευρωπαίους συμμάχους μας, θα συνεχίσουμε τις εντατικές μας προσπάθειες για να εμποδίσουμε το Ιράν να αποκτήσει τη Βόμβα». Έκτον, στην υπεράσπιση της «δημοκρατίας» και των «ανθρώπινων δικαιωμάτων», τα οποία συνδέονται ευθέως με την ασφάλεια. Καταλήγοντας δε η Αμερικανίδα υπουργός εξωτερικών διαβεβαιώνει – αλλά και προειδοποιεί – ότι «η βελτίωση της σταθερότητας και της ασφάλειας της Ευρώπης αποτελεί καθοριστικό θεμέλιο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.» Μένει τώρα να φανεί κατά πόσον ο αυστηρότερος αυτός αμερικανικός διεθνοπολιτικός λόγος προοιωνίζεται και τη σκλήρυνση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, μετά τις απογοητευτικές από αμερικανική σκοπιά αντιδράσεις της Μόσχας και της Τεχεράνης – ου μην αλλά και του Πεκίνου, μολονότι η κυρία Κλίντον δεν μνημονεύει ευθέως την Κίνα – στα αρχικά ανοίγματα του προέδρου Ομπάμα. Στον οποίο, πρέπει να σημειωθεί, ορισμένοι έγκυροι Αμερικανοί αναλυτές – και βέβαια και οι κατ’ επάγγελμα επικριτικοί πολιτικοί του αντίπαλοι – προσάπτουν ότι οι μέχρι τούδε χειρισμοί του εκπέμπουν εικόνα «αδυναμίας» και ενθαρρύνουν έτσι την αδιαλλαξία των εχθρών των Ηνωμένων Πολιτειών. Μολονότι δε η μομφή αυτή είναι μάλλον άδικη, με τις εκλογές για τη μερική ανανέωση του Κογκρέσου να προβάλλουν ήδη στον πολιτικό ορίζοντα ο Αμερικανός πρόεδρος δεν έχει την άνεση να την αγνοήσει. |
Σχόλια