Χοντραίνει το παιχνίδι με το Προσφυγικό

 H ανοικτή γραμμή Κομισιόν - Αγκυρας και οι κίνδυνοι που προβάλλουν για την Αθήνα. Οι δηλώσεις και η «διαφορά αντίληψης» αναφορικά με τη «δημοσιονομική χαλάρωση». Γιατί κερδίζει πόντους η Τουρκία. Ο ρόλος του Επιτρόπου Τίμερμανς.


Την επόμενη εβδομάδα στη Βαλέτα της Μάλτας, με αφορμή το προσφυγικό και την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής των αρχηγών κρατών της ΕΕ, αναμένεται να ξεδιπλωθεί άλλο ένα κεφάλαιο για τις προθέσεις της ΕΕ αναφορικά με τους πρόσφυγες και τον ρόλο της Τουρκίας.
 Oι κοινές περιπολίες στο Αιγαίο θα μπουν ξανά στο τραπέζι των πιέσεων προς την ελληνική κυβέρνηση, με τη μορφή πολυεθνικής δύναμης, και ότι ο σχεδιασμός θα διαφαίνεται σιγά-σιγά.
Η επιβεβαίωση της είδησης ήρθε δια στόματος του προέδρου της Κομισιόν Ζαν-Κλoντ Γιούνκερ, που μιλώντας χθες στη Φρανκφούρτη «διερωτήθηκε» γιατί ασχολούμαστε με 10 χιλιόμετρα θάλασσας στο Αιγαίο.
Το Euro2day.gr είναι σε θέση να γνωρίζει ότι η δήλωση αυτή δεν έγινε τυχαία, λίγες μόνο μέρες πριν τη συνάντηση στη Μάλτα, όπου, όπως μας είπε αξιωματούχος της ΕΕ, «εκεί θα πέσουν κορμιά».
Οι πιέσεις προς την Αθήνα γίνονται συντεταγμένα και σταδιακά, σε μια στιγμή που η κυβέρνηση επιδιώκει με αφορμή το μεταναστευτικό να πάρει ως «ανταλλάγματα» μια ανοχή στην δημοσιονομική προσαρμογή και δη στο ασφαλιστικό.
Αποκλειστικές πληροφορίες του Euro2day.gr αναφέρουν ότι ο κ. Γιούνκερ έχει ήδη συνομιλήσει επί του θέματος με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, στο περιθώριο της μίνι συνόδου για το μεταναστευτικό πριν από δύο εβδομάδες στις Βρυξέλλες και ότι ο πρόεδρος της Κομισιόν είναι υπέρ μιας «καλύτερης» αντιμετώπισης της Ελλάδος.
Πηγή του περιβάλλοντος Γιούνκερ μας επιβεβαίωσε ότι όντως ο Λουξεμβούργιος πολιτικός σπρώχνει προς αυτή την κατεύθυνση, όμως φαίνεται να μην υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα στην ελληνική κυβέρνηση για το πώς θα βοηθηθεί η χώρα μας, αλλά και το πώς λειτουργεί η ΕΕ.
Αξιωματούχος τoυ Eurogroup σημείωνε χαρακτηριστικά, με σχετική δόση ειρωνείας, ότι η προσπάθεια του κ. Γιούνκερ θα πέσει στο κενό καθώς βασίζεται πάνω στις «έκτακτες καταστάσεις» του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης που επιτρέπουν κάποια δημοσιονομική ευελιξία, όμως η Ελλάδα δεν μπορεί να καλυφθεί από την παράγραφο αυτή γιατί είναι ήδη σε δικό της πρόγραμμα σύγκλισης.
Ο ίδιος αξιωματούχος σχολίασε δε ότι τόσο ο κ. Γιούνκερ όσο και ο πρόεδρος της Ευρωβουλής Μάρτιν Σουλτς γνωρίζουν πολύ καλά ότι οποιαδήποτε χαλάρωση -όπως την εννοεί η Αθήνα- δεν πρόκειται να περάσει από τους καθ' ύλην αρμόδιους, που είναι οι υπουργοί οικονομικών της ευρωζώνης, γι' αυτό και στις δηλώσεις τους τάσσονται «εύκολα» υπέρ των θέσεων της Ελλάδας.
Με άλλα λόγια και οι δύο παράγοντες, εκ των οποίων ο ένας, ο κ. Σουλτς, δεν έχει θεσμικό ρόλο παρέμβασης, γνωρίζουν ότι oi αποφάσεις απαιτούν σύμφωνη γνώμη από ΕΚΤ, ΔΝΤ και το Eurogroup.
Αυτό που η ΕΕ εννοεί ως βοήθεια είναι τα κοινοτικά κονδύλια για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού, η τεχνική υποστήριξη, η βοήθεια στην αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης και η πρόσληψη προσωπικού που θα βοηθά στη φύλαξη των συνόρων.
Πέραν τούτων, η χώρα μας πρέπει να περιμένει σκληρή αντιμετώπιση από το ΔΝΤ, που παρουσιάζεται ανυποχώρητο στις σκληρές μεταρρυθμίσεις του ασφαλιστικού καθώς και πιέσεις για άμεση εφαρμογή των prior actions και ρύθμιση στα κόκκινα δάνεια, με τη συνήθη έμμεση απειλή βέβαια για κούρεμα καταθέσεων σε περίπτωση που η αξιολόγηση τραβήξει πέρα από τον Δεκέμβριο.

Ο ρόλος Τίμερμανς

Πάντως η Κομισιόν εξακολουθεί να κινείται παρασκηνιακά όσον αφορά στις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, που πραγματοποιούνται με αμείωτο ρυθμό και με τη σιωπηρή υποστήριξη της Γερμανίας και των άλλων βόρειων κρατών.
Ενημέρωση των κρατών-μελών της ΕΕ και παράδοση των εγγράφων για τις επαφές αυτές δεν έχει γίνει προς το παρόν, προκαλώντας απορίες για το πώς η Κομισιόν έχει αναλάβει τέτοιες πρωτοβουλίες, με τον πρόεδρό της να ενημερώνει προφορικά μόνο τους αρχηγούς κρατών-μελών της ΕΕ στις 15 Οκτωβρίου.
Όπως μαθαίνουμε, ο αρμόδιος επίτροπος για μετανάστευση Δ. Αβραμόπουλος -λόγω καταγωγής;- δεν έχει πλήρη εικόνα και τις επαφές με την Αγκυρα έχει αναλάβει εδώ και καιρό ο πρώτος αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Φ. Τίμερμανς, ο οποίος βρίσκεται σχεδόν μόνιμα τις τελευταίες εβδομάδες στη γείτονα χώρα.
Όπως μαθαίνουμε, παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις του κ. Γιούνκερ που κατήργησε το χαρτοφυλάκιο της διεύρυνσης και το ενέταξε σε αυτό της καλής γειτονίας, ο φάκελος για τη διεύρυνση της ΕΕ που αφορά στην Τουρκία έχει ξανανοίξει και ετοιμάζεται νέα έκθεση εντός των επόμενων εβδομάδων.
Επίσης πιέσεις δέχεται και η Λευκωσία να άρει το βέτο σε ένα από τα κεφάλαια της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας, ώστε η ΕΕ να δείξει τις καλές προθέσεις προς την Αγκυρα.
Βέβαια πρέπει να υπογραμμιστεί ότι η ΕΕ δεν προσβλέπει μόνο στη συνεργασία με την Αγκυρα για το προσφυγικό.
Εχουν ήδη αρχίσει και τα πάρε-δώσε για υπογραφή πώλησης εξοπλιστικών προγραμμάτων προς στην Τουρκία με αφορμή τον πόλεμο στη Συρία και άλλες οικονομικές και εμπορικές συμφωνίες, που φέρνουν τον κ. Ερντογάν σε θέση διαπραγματευτικής ισχύος.
Οσο για το τηλεφώνημα του πρωθυπουργού προς τον κ. Γιούνκερ, ο δεύτερος δεν βρίσκεται σήμερα στο γραφείο του στις Βρυξέλλες αλλά στο Λουξεμβούργο και εάν η συνομιλία πραγματοποιηθεί, ο κ. Γιούνκερ αναμένεται να επαναλάβει τη θερμή υποστήριξή του.
Την ίδια στιγμή πάντως τα lobbies έχουν «καταλάβει» την Κομισιόν, με στενό (Γερμανό) συνεργάτη του Γιούνκερ να προσπαθεί να βάλει εμπόδια στην επίσκεψη Γιούνκερ στην Αθήνα, την οποία ο επικεφαλής της Κομισιόν θέλει να συνδυάσει με τη συνάντηση των G20 στην Αττάλεια της Τουρκίας στις 20 Νοεμβρίου, λέγοντάς του -ανάμεσα στα άλλα επιχειρήματα- ότι δεν είναι δεοντολογικά ορθό να φύγει από την Τουρκία και να πετάξει απευθείας στην Αθήνα!
Και σαν να μην έφτανε αυτό, η κόντρα του κ. Γιούνκερ με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόλαντ Τουσκ κλιμακώνεται, με τον τελευταίο να συγκαλεί την έκτακτη σύνοδο στη Βαλέτα μία μέρα μετά τη προγραμματισμένη σύνοδο για το προσφυγικό και με τους συνεργάτες του να αναφέρουν ότι η «εργασία» που κάνει τώρα η Κομισιόν με την Τουρκία είναι αρμοδιότητα όχι του κ. Γιούνκερ αλλά του κ. Τουσκ...                                                                                     http://www.euro2day.gr

Ένας από τους πιο διάσημους γρίφους της ιστορίας αποτελεί η εξαφάνιση της Ένατης Λεγεώνας, που χάθηκε στην ομίχλη της Βρετανίας στη ρωμαϊκή εποχή.

 

Την ιστορία αυτή των πέντε χιλιάδων (!!!) επίλεκτων στρατιωτών της Ρώμης έφερε ξανά στο προσκήνιο μία ταινία, η οποία βασίζεται στο διάσημο μύθο της ρωμαϊκής Βρετανίας.Ο καθηγητής από το πανεπιστήμιο του Bournemouth, ο Miles Russell, δίνει τη δική του εκδοχή λέγοντας:

 

<< Οι επίλεκτοι στρατιώτες έπεσαν θύματα μιας βάρβαρης ενέδρας. >> Μάλιστα, συνδέει την εξέλιξη της ενέδρας με τη χάραξη των συνόρων μεταξύ Αγγλίας και Σκωτίας. Αν το καλοσκεφτεί κάποιος φαίνεται πως έχει δίκιο μα δεν βρέθηκαν πουθενά τα πτώματα!

 

Δεν ήταν λίγα ήταν 5.000 άνδρες, μην ξεχνάμε επίλεκτοι. Από αυτούς δεν βρέθηκε ούτε λόγχη, ασπίδα, ή κάτι που να πρόδιδε ότι εκεί έγινε κάποια μάχη…. σαν να άνοιξε η γη και να τους κατάπιε.

 

Η Ένατη Λεγεώνα ξεκίνησε το ταξίδι της προς το βορρά για να καταπνίξει μια εξέγερση. Ήταν άρτια εκπαιδευμένοι και εξοπλισμένοι στρατιώτες εναντίον μιας ομάδας άτακτων Βρετανών πολεμιστών.

 

Η άποψη ότι αυτοί οι κατατρεγμένοι πολεμιστές κατάφεραν να εξαφανίσουν τη λεγεώνα, στήνοντας μια επιτυχημένη ενέδρα, περνάει θετικά στο συλλογικό ασυνείδητο τόσο των Άγγλων όσο και των Σκωτσέζων, καθώς πρόκειται για μια αντίστοιχη περίπτωση μάχης «Δαβίδ εναντίον Γολιάθ».

 

Για τους Σκωτσέζους μάλιστα μια ενδεχόμενη σφαγή της Ένατης Λεγεώνας αποτελεί μια ακόμα σελίδα θριάμβου στην ιστορία τους για την απόκτηση εθνικής ταυτότητας, ακόμα και ως συνέχεια της παράδοσης του Braveheart, δηλαδή μιας ιστορίας αντίστασης και μάχης για την ελευθερία κατά ενός πανίσχυρου εχθρού.

 

Σύμφωνα με τον καθηγητή, το τελευταίο ίχνος των λεγεωνάριων εντοπίζεται στο York, όπου σε μια ρωμαϊκή επιγραφή αναγράφεται ότι η Ένατη Λεγεώνα επισκεύασε ένα πέτρινο φρούριο, το 108 μ.Χ.

 

Εκείνη την εποχή, κατά την οποία αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο Αδριανός, βίαιες εξεγέρσεις ξεσπούσαν στο έδαφος της Βρετανίας και κατά τα φαινόμενα η Ένατη Λεγεώνα έφερε την ευθύνη για την κατάπνιξή τους.

 

Μετά την εξαφάνισή της σε κάποια θανατηφόρα ενέδρα (;), ο Αδριανός θορυβήθηκε από το χαμό του επίλεκτου σώματος. Αφού επισκέφθηκε τη Βρετανία, κατάλαβε ότι μόνο ένα τείχος μπορεί να εξασφαλίσει τη σταθερότητα στη νήσο.

 

Το τείχος του Αδριανού κτίστηκε για να κρατά μακριά τους εισβολείς από τις ρωμαϊκές κτήσεις, καθώς η εξαφάνιση της λεγεώνας σήμαινε ότι κανένα άλλο στρατιωτικό σώμα δεν θα τα κατάφερνε στις ομιχλώδεις βόρειες περιοχές.

 

Μια άλλη ανεξήγητη εξαφάνιση έρχεται από την Ρωσία στον B' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αν και επίσημα η Ρωσία δεν δέχτηκε ότι 1500 στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς λες και άνοιξε η γη και τους κατάπιε, δήλωσαν ότι ήταν λιποτάκτες οι οποίοι δεν γύρισαν ποτέ πίσω στις πόλεις τους ούτε ένας. Για το τότε Ρωσικό υπουργείο αμύνης οι λιποτάκτες εκτελούνταν αμέσως μα ούτε και αυτό θα είχε γίνει γιατί θα έστελναν τα ατιμωτικά χαρτιά στις οικογένειες τους ότι «είχατε γιο προδότη ».

 

Λίγο πριν το τέλος του πολέμου και πριν οι Ρώσοι μπουν στην Γερμανία κοντά στα σύνορα είχε γίνει σφοδρή μάχη όλα έδειχναν ότι οι Γερμανοί θα αντέτασσαν σθεναρή αντίσταση όπως και έγινε. Τότε διέταξε ο Κόκκινος Ατρατός το 7ο τάγμα πεζικού να στηρίξει την προσπάθεια της όλης μάχης που μαινόταν στην περιοχή. Μετα από κάνα δυο ώρες το τάγμα 1500 ανδρών είχε φτάσει και οι αξιωματικοί έπαιρναν τις διαταγές πως να σπάσουν την γραμμή των Γερμανών.

 

Ύστερα από λίγο ξεκίνησε το τάγμα για να κάνει την δουλεία του από το πουθενά και αυτόπτες μάρτυρες από την πλευρά των Γερμανών ένα είδος πυκνής ομίχλης φάνηκε που κάλυψε τα πάντα. Είχε χρώμα απαλό γκρι με λίγο κιτρινωπό στην αρχή, το τάγμα κοντοστάθηκε φοβούμενο δηλητηριώδη αέρια, μα αν έκαναν πίσω οι δικοί τους θα τους εκτελούσαν.

 

Έτσι βλέποντας ότι δεν είναι δηλητηριώδης η ομίχλη άρχισαν να περπατάνε μέσα της μέχρι που χάθηκαν από τα μάτια της στρατιάς! Σε λίγα δευτερόλεπτα η ομίχλη διαλύθηκε με αποτέλεσμα να φαίνονται και πάλι οι γερμανικές γραμμές αντίστασης όπου ήταν στις θέσεις τους ακέραιες και το τάγμα των Ρώσων χαμένο από προσώπου γης!!

 

Οι αυτόπτες μάρτυρες όπου με τρόμο φοβούνται να μιλήσουν για αυτό το ζήτημα λόγο της Ρωσικής κυβέρνησης της τότε εποχής ή ίσως ακόμα και της σημερινής λένε ότι δεν έπεσε ούτε ένας πυροβολισμός που να δείξει ότι έγινε κάποια μάχη!! Από την άλλη όπως λένε αν οι Γερμανοί έβλεπαν τόσα άτομα να περνούν τις γραμμές τους δεν θα πυροβολούσαν; Δεν έφτασαν ποτέ εκεί λένε οι λιγοστοί αυτόπτες μάρτυρες, τους πήρε αυτή η καταραμένη ομίχλη στη κόλαση μαζί τους.

 

Η υπόθεση αυτή λέγεται ότι είναι φανταστική, αυτό βέβαια από την πλευρά του υπουργείου αμύνης της Ρωσίας για αυτό και οι ερευνητές δεν την έχουν πάρει στα σοβαρά….. μα οι αυτόπτες μάρτυρες εκείνης της εποχής λένε αλλά πράγματα.

 

Με αυτήν την υπόθεση θα επανέρθουμε για να την κάνουμε γνωστή στο κόσμο με περισσότερα στοιχεία τα οποία είναι υπό έρευνα από μέλη της ομάδας μας.

 

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν εξαφανιστεί από προσώπου γης σαν να άνοιξε η γη και να τους κατάπιε ακόμη και μπροστά στα μάτια αυτόπτων μαρτύρων όπως η υπόθεση του πρώην στρατιώτη ΤΕΤ FORD που την πρώτη Δεκεμβρίου του 1949 εξαφανίστηκε μέσα σε ένα λεωφορείο γεμάτο από ανθρώπους πηγαίνοντας στο Sp. ALBANS, VERMOND στα καλά καθούμενα και μπροστά στα μάτια όλων των επιβατών άρχισε να εξαφανίζεται σιγά σιγά μέχρι που εξαφανίστηκε τελείως όπως λένε οι αυτόπτες μάρτυρες.

 

Αυτό που επίσης δήλωσες οι αυτόπτες μάρτυρες ήταν ότι στην αρχή νόμιζαν ότι ήταν ένα είδος τρικ γιατί δεν έδειχνε να υποφέρει ή να έχει αντιληφτεί ότι κάτι έχει πάει στραβά.

 

Τρεις στρατιώτες φαίνονται ως μάρτυρες για μια περίεργη εξαφάνιση ενός ολόκληρου τάγματος το 1915. Η ιστορία αυτή έγινε γνωστή 50 χρόνια μετά την περίφημη εκστρατεία της Καλλίπολης του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Οι τρεις στρατιώτες ήταν μέλη του στρατού της Νέας Ζηλανδίας, δήλωσαν ότι παρακολουθούσαν από ένα σαφές πλεονεκτικό σημείο το τάγμα του βασιλικού συντάγματος του ΝΟΡΦΟΛΚ το οποίο και έκανε την επίθεση σε μια βουνοπλαγιά στον κόλπο SUVLA στην Τουρκία.

 

Ο λόφος ήταν τυλιγμένος με ένα χαμηλό σύννεφο το οποίο είχε έντονο χρώμα λευκό. Οι Άγγλοι στρατιώτες προχώρησαν χωρίς δισταγμό μέσα από το σύννεφο για να κατακτήσουν τον λόφο, όταν μπήκε και ο τελευταίος στρατιώτης το σύννεφο άρχισε να παίρνει ύψος και να ενώνεται μετα άλλα σύννεφα στον ουρανό.

 

Ο λόφος ήταν πλέον καθαρός και στην βουνοπλαγιά δεν υπήρχε ούτε ένας Άγγλος στρατιώτης, μα όπως δήλωσαν και οι τρεις αυτόπτες μάρτυρες δεν έπεσε ούτε μια ντουφεκιά, μετα την λήξη του πολέμου οι Βρετανική κυβέρνηση υπολογίζοντας ότι το τάγμα είχε συλληφθεί και κρατούνται ζήτησε από την Τουρκία να τους επιστρέψει. Ωστόσο οι Τούρκοι επέμεναν ότι δεν είχε συλληφθεί αλλά ούτε είχαν εμπλακεί πότε σε μάχη με το συγκεκριμένο τάγμα.

 

Μια άλλη περίεργη εξαφάνιση έρχεται από μια αναφορά του ταγματάρχη JO LABELLE από τον Βόρειο Καναδά. Το Νοέμβριο του 1930 μαζί με το λόχο που άνηκε στο ιππικό έφτασε στις όχθες της λίμνης ANJIKUNI στον βόρειο Καναδά. Στην περιοχή αυτή υπήρχε ένα χωριό Εσκιμώων που είχε μια ακμάζουσα κοινότητα αλιείας περίπου 2000 κατοίκων. Όταν έφτασε όμως στο χωριό όλα ήταν ερημωμένα, όλα τα παραπήγματα και οι αποθήκες ήταν κενές. Ο LABELLE ενημέρωσε της αρχές και με μια επιτόπου έρευνα έκανε κάποιες παράξενες ανακαλύψεις:

 

Αν είχαν εγκαταλείψει το χωριό οι χωρικοί θα έπρεπε να υπήρχαν παντού ίχνη στο χιόνι. Τα σκυλιά που έσερναν τα έλκηθρα των Εσκιμώων τα οποία ήταν πολλά βρέθηκαν θαμμένα κάτω από το χιόνι γύρω στους 70 με 80 πόντους το καθένα << δεν έδειχναν να είχαν πεθάνει από την πείνα>>. Σε όλες τις καλύβες τα τρόφιμα των Εσκιμώων ήταν στην θέση τους χωρίς να τα έχουν αγγίξει καθόλου. Το μόνο που βρήκε ήταν ένα δοχείο το οποίο σιγόκαιγε μια φωτιά και μέσα περιείχε ένα μαυρισμένο στιφάδο.

 

Αυτό που έφερε μεγάλη ταραχή στον ίδιο και σε όλη την ιπιλαρχία ήταν ότι οι τάφοι των προγόνων των Εσκιμώων είχαν αδειάσει τελείως. Το πιο παράξενο από όλα από τους ανοιχτούς τάφους ήταν ότι δεν υπήρχε το χώμα από τον κάθε τάφο που άνοιξαν για να αδειάσουν τους τάφους. Ο LABELLE δήλωσε ότι κάτι το υπερφυσικό και το τραγικό είχε συμβεί στο χωριό, παρ’ όλες τις προσπάθειες να βρεθούν οι χωρικοί από την Καναδική κυβέρνηση δεν βρέθηκαν ποτέ.

 

Άλλη μια περίεργη εξαφάνιση έρχεται από την μακρινή Κίνα την οποία και μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός PRAVDA ο οποίος είχε ζωντανά και εξιστόρησε την ιστορία των δόκτωρ ΛΙ ΤΣΟΝΓΚ από την πόλη ΞΙΑΝΛΙΝ της Κίνας. Ο οποίος μίλησε για μια περίεργη εξαφάνιση 3000 κινέζων στρατιωτών κοντά στην περιοχή ΝΑΝΚΙΝΓΚΤΟ τον Δεκέμβριο του 1937 και ενώ πολεμούσαν τους εισβολείς Ιάπωνες.

 

Δήλωσε ότι η μάχη μαινόταν όλη την νύχτα, αλλά το πρωί η επικοινωνία με την μεραρχία τους χάθηκε. Αυτόπτες μάρτυρες της περιοχής από τα γύρω χωριά δήλωσαν ότι το πρωί που έμενε η μάχη έπεσε από το πουθενά μια περίεργη ομίχλη πάνω στην Κινεζική στρατιά, μετα που διάλυσε η ομίχλη η οποία δεν κράτησε πάνω από δέκα λεπτά δεν υπήρχε ούτε ένας Κινέζος στρατιώτης στην περιοχή.

 

Παρ’ ότι η κινέζικη στρατιά έστειλε και άλλους στρατιώτες για να συνεχιστεί η μάχη δεν βρήκαν ούτε έναν νεκρό Κινέζο στρατιώτη από την νυχτερινή σκληρή μάχη που μαινόταν μέχρι το πρωί. Ο ΛΙ ΤΣΟΝΓΚ δήλωσε ότι μέχρι και σήμερα δεν έχει βρεθεί ούτε ομαδικός τάφος στην περιοχή αλλά και ούτε υπήρχε περίπτωση να έπαιρναν οι Ιάπωνες τόσους αιχμαλώτους ποτέ μαζί οπότε μένει ένα άλυτο μυστήριο για την Κινεζική κυβέρνηση.

 

Με το θέμα των εξαφανίσεων μεμονωμένων ανθρώπων αλλά και ομαδικών θα ασχοληθούμε αργότερα. Υπάρχουν και άλλες ιστορίες με λόχους και στρατεύματα που έχουν χαθεί τελείως ξαφνικά χωρίς να αφήσουν ίχνη μα εμείς διαλέξαμε τις πιο επικυρωμένες για να τις εμφανίσουμε σε εσάς όπως ακριβώς έγιναν.

 

Κάποιοι ερευνητές μιλάνε για μαζική απαγωγή στρατιωτών από εξωγήινους, άλλοι ερευνητές μιλάνε για ενεργειακές μεταφερόμενες πύλες του πλανήτη ( ΡΗΓΜΑΤΑ όπως έχει αναφέρει και ο SAMAN LYCAN ), άλλοι ερευνητές δηλώνουν ότι ίσως μεταφέρθηκαν σε μια άλλη διάσταση μέσω "Των πληγών της γης"  (hellas-now.com)

- See more at: http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B7-%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CE%B5%CF%8E%CE%BD%CE%B1%CF%82#sthash.0iax6BDS.dpuf

Ένας από τους πιο διάσημους γρίφους της ιστορίας αποτελεί η εξαφάνιση της Ένατης Λεγεώνας, που χάθηκε στην ομίχλη της Βρετανίας στη ρωμαϊκή εποχή.

 

Την ιστορία αυτή των πέντε χιλιάδων (!!!) επίλεκτων στρατιωτών της Ρώμης έφερε ξανά στο προσκήνιο μία ταινία, η οποία βασίζεται στο διάσημο μύθο της ρωμαϊκής Βρετανίας.Ο καθηγητής από το πανεπιστήμιο του Bournemouth, ο Miles Russell, δίνει τη δική του εκδοχή λέγοντας:

 

<< Οι επίλεκτοι στρατιώτες έπεσαν θύματα μιας βάρβαρης ενέδρας. >> Μάλιστα, συνδέει την εξέλιξη της ενέδρας με τη χάραξη των συνόρων μεταξύ Αγγλίας και Σκωτίας. Αν το καλοσκεφτεί κάποιος φαίνεται πως έχει δίκιο μα δεν βρέθηκαν πουθενά τα πτώματα!

 

Δεν ήταν λίγα ήταν 5.000 άνδρες, μην ξεχνάμε επίλεκτοι. Από αυτούς δεν βρέθηκε ούτε λόγχη, ασπίδα, ή κάτι που να πρόδιδε ότι εκεί έγινε κάποια μάχη…. σαν να άνοιξε η γη και να τους κατάπιε.

 

Η Ένατη Λεγεώνα ξεκίνησε το ταξίδι της προς το βορρά για να καταπνίξει μια εξέγερση. Ήταν άρτια εκπαιδευμένοι και εξοπλισμένοι στρατιώτες εναντίον μιας ομάδας άτακτων Βρετανών πολεμιστών.

 

Η άποψη ότι αυτοί οι κατατρεγμένοι πολεμιστές κατάφεραν να εξαφανίσουν τη λεγεώνα, στήνοντας μια επιτυχημένη ενέδρα, περνάει θετικά στο συλλογικό ασυνείδητο τόσο των Άγγλων όσο και των Σκωτσέζων, καθώς πρόκειται για μια αντίστοιχη περίπτωση μάχης «Δαβίδ εναντίον Γολιάθ».

 

Για τους Σκωτσέζους μάλιστα μια ενδεχόμενη σφαγή της Ένατης Λεγεώνας αποτελεί μια ακόμα σελίδα θριάμβου στην ιστορία τους για την απόκτηση εθνικής ταυτότητας, ακόμα και ως συνέχεια της παράδοσης του Braveheart, δηλαδή μιας ιστορίας αντίστασης και μάχης για την ελευθερία κατά ενός πανίσχυρου εχθρού.

 

Σύμφωνα με τον καθηγητή, το τελευταίο ίχνος των λεγεωνάριων εντοπίζεται στο York, όπου σε μια ρωμαϊκή επιγραφή αναγράφεται ότι η Ένατη Λεγεώνα επισκεύασε ένα πέτρινο φρούριο, το 108 μ.Χ.

 

Εκείνη την εποχή, κατά την οποία αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο Αδριανός, βίαιες εξεγέρσεις ξεσπούσαν στο έδαφος της Βρετανίας και κατά τα φαινόμενα η Ένατη Λεγεώνα έφερε την ευθύνη για την κατάπνιξή τους.

 

Μετά την εξαφάνισή της σε κάποια θανατηφόρα ενέδρα (;), ο Αδριανός θορυβήθηκε από το χαμό του επίλεκτου σώματος. Αφού επισκέφθηκε τη Βρετανία, κατάλαβε ότι μόνο ένα τείχος μπορεί να εξασφαλίσει τη σταθερότητα στη νήσο.

 

Το τείχος του Αδριανού κτίστηκε για να κρατά μακριά τους εισβολείς από τις ρωμαϊκές κτήσεις, καθώς η εξαφάνιση της λεγεώνας σήμαινε ότι κανένα άλλο στρατιωτικό σώμα δεν θα τα κατάφερνε στις ομιχλώδεις βόρειες περιοχές.

 

Μια άλλη ανεξήγητη εξαφάνιση έρχεται από την Ρωσία στον B' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αν και επίσημα η Ρωσία δεν δέχτηκε ότι 1500 στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς λες και άνοιξε η γη και τους κατάπιε, δήλωσαν ότι ήταν λιποτάκτες οι οποίοι δεν γύρισαν ποτέ πίσω στις πόλεις τους ούτε ένας. Για το τότε Ρωσικό υπουργείο αμύνης οι λιποτάκτες εκτελούνταν αμέσως μα ούτε και αυτό θα είχε γίνει γιατί θα έστελναν τα ατιμωτικά χαρτιά στις οικογένειες τους ότι «είχατε γιο προδότη ».

 

Λίγο πριν το τέλος του πολέμου και πριν οι Ρώσοι μπουν στην Γερμανία κοντά στα σύνορα είχε γίνει σφοδρή μάχη όλα έδειχναν ότι οι Γερμανοί θα αντέτασσαν σθεναρή αντίσταση όπως και έγινε. Τότε διέταξε ο Κόκκινος Ατρατός το 7ο τάγμα πεζικού να στηρίξει την προσπάθεια της όλης μάχης που μαινόταν στην περιοχή. Μετα από κάνα δυο ώρες το τάγμα 1500 ανδρών είχε φτάσει και οι αξιωματικοί έπαιρναν τις διαταγές πως να σπάσουν την γραμμή των Γερμανών.

 

Ύστερα από λίγο ξεκίνησε το τάγμα για να κάνει την δουλεία του από το πουθενά και αυτόπτες μάρτυρες από την πλευρά των Γερμανών ένα είδος πυκνής ομίχλης φάνηκε που κάλυψε τα πάντα. Είχε χρώμα απαλό γκρι με λίγο κιτρινωπό στην αρχή, το τάγμα κοντοστάθηκε φοβούμενο δηλητηριώδη αέρια, μα αν έκαναν πίσω οι δικοί τους θα τους εκτελούσαν.

 

Έτσι βλέποντας ότι δεν είναι δηλητηριώδης η ομίχλη άρχισαν να περπατάνε μέσα της μέχρι που χάθηκαν από τα μάτια της στρατιάς! Σε λίγα δευτερόλεπτα η ομίχλη διαλύθηκε με αποτέλεσμα να φαίνονται και πάλι οι γερμανικές γραμμές αντίστασης όπου ήταν στις θέσεις τους ακέραιες και το τάγμα των Ρώσων χαμένο από προσώπου γης!!

 

Οι αυτόπτες μάρτυρες όπου με τρόμο φοβούνται να μιλήσουν για αυτό το ζήτημα λόγο της Ρωσικής κυβέρνησης της τότε εποχής ή ίσως ακόμα και της σημερινής λένε ότι δεν έπεσε ούτε ένας πυροβολισμός που να δείξει ότι έγινε κάποια μάχη!! Από την άλλη όπως λένε αν οι Γερμανοί έβλεπαν τόσα άτομα να περνούν τις γραμμές τους δεν θα πυροβολούσαν; Δεν έφτασαν ποτέ εκεί λένε οι λιγοστοί αυτόπτες μάρτυρες, τους πήρε αυτή η καταραμένη ομίχλη στη κόλαση μαζί τους.

 

Η υπόθεση αυτή λέγεται ότι είναι φανταστική, αυτό βέβαια από την πλευρά του υπουργείου αμύνης της Ρωσίας για αυτό και οι ερευνητές δεν την έχουν πάρει στα σοβαρά….. μα οι αυτόπτες μάρτυρες εκείνης της εποχής λένε αλλά πράγματα.

 

Με αυτήν την υπόθεση θα επανέρθουμε για να την κάνουμε γνωστή στο κόσμο με περισσότερα στοιχεία τα οποία είναι υπό έρευνα από μέλη της ομάδας μας.

 

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν εξαφανιστεί από προσώπου γης σαν να άνοιξε η γη και να τους κατάπιε ακόμη και μπροστά στα μάτια αυτόπτων μαρτύρων όπως η υπόθεση του πρώην στρατιώτη ΤΕΤ FORD που την πρώτη Δεκεμβρίου του 1949 εξαφανίστηκε μέσα σε ένα λεωφορείο γεμάτο από ανθρώπους πηγαίνοντας στο Sp. ALBANS, VERMOND στα καλά καθούμενα και μπροστά στα μάτια όλων των επιβατών άρχισε να εξαφανίζεται σιγά σιγά μέχρι που εξαφανίστηκε τελείως όπως λένε οι αυτόπτες μάρτυρες.

 

Αυτό που επίσης δήλωσες οι αυτόπτες μάρτυρες ήταν ότι στην αρχή νόμιζαν ότι ήταν ένα είδος τρικ γιατί δεν έδειχνε να υποφέρει ή να έχει αντιληφτεί ότι κάτι έχει πάει στραβά.

 

Τρεις στρατιώτες φαίνονται ως μάρτυρες για μια περίεργη εξαφάνιση ενός ολόκληρου τάγματος το 1915. Η ιστορία αυτή έγινε γνωστή 50 χρόνια μετά την περίφημη εκστρατεία της Καλλίπολης του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Οι τρεις στρατιώτες ήταν μέλη του στρατού της Νέας Ζηλανδίας, δήλωσαν ότι παρακολουθούσαν από ένα σαφές πλεονεκτικό σημείο το τάγμα του βασιλικού συντάγματος του ΝΟΡΦΟΛΚ το οποίο και έκανε την επίθεση σε μια βουνοπλαγιά στον κόλπο SUVLA στην Τουρκία.

 

Ο λόφος ήταν τυλιγμένος με ένα χαμηλό σύννεφο το οποίο είχε έντονο χρώμα λευκό. Οι Άγγλοι στρατιώτες προχώρησαν χωρίς δισταγμό μέσα από το σύννεφο για να κατακτήσουν τον λόφο, όταν μπήκε και ο τελευταίος στρατιώτης το σύννεφο άρχισε να παίρνει ύψος και να ενώνεται μετα άλλα σύννεφα στον ουρανό.

 

Ο λόφος ήταν πλέον καθαρός και στην βουνοπλαγιά δεν υπήρχε ούτε ένας Άγγλος στρατιώτης, μα όπως δήλωσαν και οι τρεις αυτόπτες μάρτυρες δεν έπεσε ούτε μια ντουφεκιά, μετα την λήξη του πολέμου οι Βρετανική κυβέρνηση υπολογίζοντας ότι το τάγμα είχε συλληφθεί και κρατούνται ζήτησε από την Τουρκία να τους επιστρέψει. Ωστόσο οι Τούρκοι επέμεναν ότι δεν είχε συλληφθεί αλλά ούτε είχαν εμπλακεί πότε σε μάχη με το συγκεκριμένο τάγμα.

 

Μια άλλη περίεργη εξαφάνιση έρχεται από μια αναφορά του ταγματάρχη JO LABELLE από τον Βόρειο Καναδά. Το Νοέμβριο του 1930 μαζί με το λόχο που άνηκε στο ιππικό έφτασε στις όχθες της λίμνης ANJIKUNI στον βόρειο Καναδά. Στην περιοχή αυτή υπήρχε ένα χωριό Εσκιμώων που είχε μια ακμάζουσα κοινότητα αλιείας περίπου 2000 κατοίκων. Όταν έφτασε όμως στο χωριό όλα ήταν ερημωμένα, όλα τα παραπήγματα και οι αποθήκες ήταν κενές. Ο LABELLE ενημέρωσε της αρχές και με μια επιτόπου έρευνα έκανε κάποιες παράξενες ανακαλύψεις:

 

Αν είχαν εγκαταλείψει το χωριό οι χωρικοί θα έπρεπε να υπήρχαν παντού ίχνη στο χιόνι. Τα σκυλιά που έσερναν τα έλκηθρα των Εσκιμώων τα οποία ήταν πολλά βρέθηκαν θαμμένα κάτω από το χιόνι γύρω στους 70 με 80 πόντους το καθένα << δεν έδειχναν να είχαν πεθάνει από την πείνα>>. Σε όλες τις καλύβες τα τρόφιμα των Εσκιμώων ήταν στην θέση τους χωρίς να τα έχουν αγγίξει καθόλου. Το μόνο που βρήκε ήταν ένα δοχείο το οποίο σιγόκαιγε μια φωτιά και μέσα περιείχε ένα μαυρισμένο στιφάδο.

 

Αυτό που έφερε μεγάλη ταραχή στον ίδιο και σε όλη την ιπιλαρχία ήταν ότι οι τάφοι των προγόνων των Εσκιμώων είχαν αδειάσει τελείως. Το πιο παράξενο από όλα από τους ανοιχτούς τάφους ήταν ότι δεν υπήρχε το χώμα από τον κάθε τάφο που άνοιξαν για να αδειάσουν τους τάφους. Ο LABELLE δήλωσε ότι κάτι το υπερφυσικό και το τραγικό είχε συμβεί στο χωριό, παρ’ όλες τις προσπάθειες να βρεθούν οι χωρικοί από την Καναδική κυβέρνηση δεν βρέθηκαν ποτέ.

 

Άλλη μια περίεργη εξαφάνιση έρχεται από την μακρινή Κίνα την οποία και μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός PRAVDA ο οποίος είχε ζωντανά και εξιστόρησε την ιστορία των δόκτωρ ΛΙ ΤΣΟΝΓΚ από την πόλη ΞΙΑΝΛΙΝ της Κίνας. Ο οποίος μίλησε για μια περίεργη εξαφάνιση 3000 κινέζων στρατιωτών κοντά στην περιοχή ΝΑΝΚΙΝΓΚΤΟ τον Δεκέμβριο του 1937 και ενώ πολεμούσαν τους εισβολείς Ιάπωνες.

 

Δήλωσε ότι η μάχη μαινόταν όλη την νύχτα, αλλά το πρωί η επικοινωνία με την μεραρχία τους χάθηκε. Αυτόπτες μάρτυρες της περιοχής από τα γύρω χωριά δήλωσαν ότι το πρωί που έμενε η μάχη έπεσε από το πουθενά μια περίεργη ομίχλη πάνω στην Κινεζική στρατιά, μετα που διάλυσε η ομίχλη η οποία δεν κράτησε πάνω από δέκα λεπτά δεν υπήρχε ούτε ένας Κινέζος στρατιώτης στην περιοχή.

 

Παρ’ ότι η κινέζικη στρατιά έστειλε και άλλους στρατιώτες για να συνεχιστεί η μάχη δεν βρήκαν ούτε έναν νεκρό Κινέζο στρατιώτη από την νυχτερινή σκληρή μάχη που μαινόταν μέχρι το πρωί. Ο ΛΙ ΤΣΟΝΓΚ δήλωσε ότι μέχρι και σήμερα δεν έχει βρεθεί ούτε ομαδικός τάφος στην περιοχή αλλά και ούτε υπήρχε περίπτωση να έπαιρναν οι Ιάπωνες τόσους αιχμαλώτους ποτέ μαζί οπότε μένει ένα άλυτο μυστήριο για την Κινεζική κυβέρνηση.

 

Με το θέμα των εξαφανίσεων μεμονωμένων ανθρώπων αλλά και ομαδικών θα ασχοληθούμε αργότερα. Υπάρχουν και άλλες ιστορίες με λόχους και στρατεύματα που έχουν χαθεί τελείως ξαφνικά χωρίς να αφήσουν ίχνη μα εμείς διαλέξαμε τις πιο επικυρωμένες για να τις εμφανίσουμε σε εσάς όπως ακριβώς έγιναν.

 

Κάποιοι ερευνητές μιλάνε για μαζική απαγωγή στρατιωτών από εξωγήινους, άλλοι ερευνητές μιλάνε για ενεργειακές μεταφερόμενες πύλες του πλανήτη ( ΡΗΓΜΑΤΑ όπως έχει αναφέρει και ο SAMAN LYCAN ), άλλοι ερευνητές δηλώνουν ότι ίσως μεταφέρθηκαν σε μια άλλη διάσταση μέσω "Των πληγών της γης"  (hellas-now.com)

 

Tμήμα ειδήσεων defencenet.grf

Το μυστήριο της εξαφάνισης της Ένατης Λεγεώνας

Η εξαφάνιση της ένατης Λεγεώνας της Ρώμης έχει από καιρό φέρει σε αμηχανία τους ιστορικούς. Ένας καθηγητής από το πανεπιστήμιο του Bournemouth, ο Miles Russell, δίνει τη δική του εκδοχή.
Σύμφωνα με αυτόν, οι επίλεκτοι στρατιώτες έπεσαν θύματα μιας βάρβαρης ενέδρας. Μάλιστα, συνδέει την εξέλιξη της ενέδρας με τη χάραξη των συνόρων μεταξύ Αγγλίας και Σκωτίας.
Η Ένατη Λεγεώνα ξεκίνησε το ταξίδι της προς το βορρά για να καταπνίξει μια εξέγερση. Ήταν οι άρτια εκπαιδευμένοι και εξοπλισμένοι στρατιώτες εναντίον μιας ομάδας άτακτων Βρετανών πολεμιστών.
Η άποψη ότι αυτοί οι κατατρεγμένοι πολεμιστές κατάφεραν να εξαφανίσουν τη λεγεώνα, στήνοντας μια επιτυχημένη ενέδρα, περνάει θετικά στο συλλογικό ασυνείδητο τόσο των Άγγλων όσο και των Σκωτσέζων, καθώς πρόκειται για μια αντίστοιχη περίπτωση μάχης «Δαβίδ εναντίον Γολιάθ».
Για τους Σκωτσέζους μάλιστα μια ενδεχόμενη σφαγή της Ένατης Λεγεώνας αποτελεί μια ακόμα σελίδα θριάμβου στην ιστορία τους για την απόκτηση εθνικής ταυτότητας, ακόμα και ως συνέχεια της παράδοσης του Braveheart, μιας δηλαδή ιστορίας αντίστασης και μάχης για την ελευθερία κατά ενός πανίσχυρου εχθρού.
Σύμφωνα με τον καθηγητή, το τελευταίο ίχνος των λεγεωνάριων εντοπίζεται στο York, όπου σε μια ρωμαϊκή επιγραφή αναγράφεται ότι η Ένατη Λεγεώνα επισκεύασε ένα πέτρινο φρούριο, το 108 μ.Χ.
Εκείνη την εποχή, κατά την οποία αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο Αδριανός, βίαιες εξεγέρσεις ξεσπούσαν στο έδαφος της Βρετανίας και κατά τα φαινόμενα η Ένατη Λεγεώνα έφερε την ευθύνη για την κατάπνιξή τους.
Μετά την εξαφάνισή της σε κάποια θανατηφόρα ενέδρα, ο Αδριανός θορυβήθηκε από το χαμό του επίλεκτου σώματος. Αφού επισκέφθηκε τη Βρετανία, κατάλαβε ότι μόνο ένα τείχος μπορεί να εξασφαλίσει τη σταθερότητα στη νήσο.
Το τείχος του Αδριανού χτίστηκε για να κρατά μακριά τους εισβολείς από τις ρωμαϊκές κτήσεις, καθώς η εξαφάνιση της λεγεώνας σήμαινε ότι κανένα άλλο στρατιωτικό σώμα δεν θα τα κατάφερνε στις ομιχλώδεις βόρειες περιοχές.
Η κληρονομιά της Ένατης Λεγεώνας, λοιπόν, πέραν του μύθου, είναι και η χάραξη ενός μόνιμου συνόρου, που διαιρεί τη Βρετανία και είχε τη δική του συμβολή στη διαμάχη των βασιλείων της Αγγλίας και της Σκωτίας.

- See more at: http://thecuriosityofcat.blogspot.gr/2015/11/to-mistirio-tis-exafansisis-tis-enatis-legeonas..html#sthash.XduQ0EHW.dpuf

Το μυστήριο της εξαφάνισης της Ένατης Λεγεώνας

Η εξαφάνιση της ένατης Λεγεώνας της Ρώμης έχει από καιρό φέρει σε αμηχανία τους ιστορικούς. Ένας καθηγητής από το πανεπιστήμιο του Bournemouth, ο Miles Russell, δίνει τη δική του εκδοχή.
Σύμφωνα με αυτόν, οι επίλεκτοι στρατιώτες έπεσαν θύματα μιας βάρβαρης ενέδρας. Μάλιστα, συνδέει την εξέλιξη της ενέδρας με τη χάραξη των συνόρων μεταξύ Αγγλίας και Σκωτίας.
Η Ένατη Λεγεώνα ξεκίνησε το ταξίδι της προς το βορρά για να καταπνίξει μια εξέγερση. Ήταν οι άρτια εκπαιδευμένοι και εξοπλισμένοι στρατιώτες εναντίον μιας ομάδας άτακτων Βρετανών πολεμιστών.
Η άποψη ότι αυτοί οι κατατρεγμένοι πολεμιστές κατάφεραν να εξαφανίσουν τη λεγεώνα, στήνοντας μια επιτυχημένη ενέδρα, περνάει θετικά στο συλλογικό ασυνείδητο τόσο των Άγγλων όσο και των Σκωτσέζων, καθώς πρόκειται για μια αντίστοιχη περίπτωση μάχης «Δαβίδ εναντίον Γολιάθ».
Για τους Σκωτσέζους μάλιστα μια ενδεχόμενη σφαγή της Ένατης Λεγεώνας αποτελεί μια ακόμα σελίδα θριάμβου στην ιστορία τους για την απόκτηση εθνικής ταυτότητας, ακόμα και ως συνέχεια της παράδοσης του Braveheart, μιας δηλαδή ιστορίας αντίστασης και μάχης για την ελευθερία κατά ενός πανίσχυρου εχθρού.
Σύμφωνα με τον καθηγητή, το τελευταίο ίχνος των λεγεωνάριων εντοπίζεται στο York, όπου σε μια ρωμαϊκή επιγραφή αναγράφεται ότι η Ένατη Λεγεώνα επισκεύασε ένα πέτρινο φρούριο, το 108 μ.Χ.
Εκείνη την εποχή, κατά την οποία αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο Αδριανός, βίαιες εξεγέρσεις ξεσπούσαν στο έδαφος της Βρετανίας και κατά τα φαινόμενα η Ένατη Λεγεώνα έφερε την ευθύνη για την κατάπνιξή τους.
Μετά την εξαφάνισή της σε κάποια θανατηφόρα ενέδρα, ο Αδριανός θορυβήθηκε από το χαμό του επίλεκτου σώματος. Αφού επισκέφθηκε τη Βρετανία, κατάλαβε ότι μόνο ένα τείχος μπορεί να εξασφαλίσει τη σταθερότητα στη νήσο.
Το τείχος του Αδριανού χτίστηκε για να κρατά μακριά τους εισβολείς από τις ρωμαϊκές κτήσεις, καθώς η εξαφάνιση της λεγεώνας σήμαινε ότι κανένα άλλο στρατιωτικό σώμα δεν θα τα κατάφερνε στις ομιχλώδεις βόρειες περιοχές.
Η κληρονομιά της Ένατης Λεγεώνας, λοιπόν, πέραν του μύθου, είναι και η χάραξη ενός μόνιμου συνόρου, που διαιρεί τη Βρετανία και είχε τη δική του συμβολή στη διαμάχη των βασιλείων της Αγγλίας και της Σκωτίας.

- See more at: http://thecuriosityofcat.blogspot.gr/2015/11/to-mistirio-tis-exafansisis-tis-enatis-legeonas..html#sthash.XduQ0EHW.dpuf