"Η ΦΥΣΗ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΓΙΑΤΡΕΙΑ ΣΟΥ"
1. ΤΡΙΒΟΛI (TRIBULUS) ΤΟ ''ΦΥΣΙΚΟ VIAGRA''
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ : Ζιζάνιο που απαντάται σε όλη την Ελλάδα. Ανθίζει κάθε χρόνο από τον Μάη μέχρι τον Οκτώβρη.
Έχει άνθη μικρά κίτρινα που βρίσκονται στη βάση των ακραίων φύλλων του. Τα φύλλα του είναι αντίθετα σύνθετα πτερόσχιδα με 3-7 ζεύγη μικρών φύλλων. Ο καρπός του ο οποίος αναπτύσσεται στη βάση τω φύλλων είναι
Προσοχή:
· Να γίνονται μικρά διαλείμματα μετά την πρώτη συνεχή τρίμηνη λήψη τους.
· Εάν έχουμεαλλεργίες.
· Οι γυναίκεςστη διάρκεια της εγκυμοσύνης και τα άτομα με
· με έλκος στομάχου
· με ηπατικές διαταραχές
· καρδιακάπροβλήματα πρέπει να αποφεύγουν τη λήψη του σε οποιαδήποτε μορφή
Επίσης , πριν προχωρήσετε στη λήψηοποιουδήποτε σκευάσματος , συμβουλευτείτε το γιατρό ή το φαρμακοποιό σας και ειδικάόταν παίρνουμε και άλλαφάρμακα, συμπληρώματα ακόμα και άλλα βότανα.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ : Ζιζάνιο που απαντάται σε όλη την Ελλάδα. Ανθίζει κάθε χρόνο από τον Μάη μέχρι τον Οκτώβρη.
Έχει άνθη μικρά κίτρινα που βρίσκονται στη βάση των ακραίων φύλλων του. Τα φύλλα του είναι αντίθετα σύνθετα πτερόσχιδα με 3-7 ζεύγη μικρών φύλλων. Ο καρπός του ο οποίος αναπτύσσεται στη βάση τω φύλλων είναι
αγκαθωτός, στρογγυλός, επίπεδος
και αποτελείται από 5 σπόρους - είναι "πεντάσπορος" - ο κάθε σπόρος
φέρει τρία άνισα σκληρά αγκάθια από όπου και το όνομά του. Τα αγκάθια
του αυτά είναι με τέτοιο τρόπο δομημένα έτσι ώστε πάντα κάποιο από αυτά να κοιτάζει προς τα πάνω.ΣΥΛΛΟΓΗ: Μάη εως Οκτώβρη
ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ: Το βοτάνι μαζεύεται χωρίς τιςρίζες του, σε πλήρη άνθιση, μαζί με τους σπόρους του, οι οποίοι έχουν πιοέντονες ιδιότητες.
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ: Το Tribulus περιέχειενεργά συστατικά που ονομάζονται σαπωνίνες, στεροειδή που βρίσκονται κυρίως σταφύλλα του φυτού. Χρησιμοποιείται για τις αντικαταθλιπτικές, αφροδισιακές καιτονωτικές του ιδιότητες, αλλά κυρίως για τη συμβολή του στην ενεργοποίηση τηςτεστοστερόνης. το Tribulus είναι τόσο δημοφιλές σε χιλιάδεςαθλητές σε όλο τον κόσμο, αφού υποστηρίζει την εκπαίδευσή τους, βοηθώντας στηδόμηση των μυών, την αύξηση της δύναμης και της ζωτικότητάς τους και τηναποκατάσταση του οργανισμού μετά την προπόνηση. Έχει σημειωθεί αύξηση τηςτεστοστερόνης έως και 50% με τη λήψη Tribulus. Η αύξησητων επιπέδων τεστοστερόνης βοηθά και στο αδυνάτισμα, αφού καίγονται μεγάλεςποσότητες σωματικού λίπους με την ενεργοποίηση του μεταβολισμού.
Το ρόφημα του τριβολιού στουςάνδρες αυξάνει την ανδρική ορμόνη τεστοστερόνη, βοηθά στη σπερματογένεσηαυξάνοντας τον αριθμό και την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων, αυξάνει τησεξουαλική διάθεση. Στις γυναίκες τονώνει την σεξουαλική διάθεση και βοηθά ναξεπεραστούν τα διάφορα ψυχοσωματικά προβλήματα, που συνοδεύουν την εμμηνόπαυσηόπως: αϋπνία, υπερένταση, απάθεια, υπερευαισθησία και υπεραιμία. Το ίδιο βοηθά,σε περιπτώσεις που παρουσιάζονται τα προβλήματα αυτά σε πρόωρη αφαίρεση τωνμητρικών.
Αντιμετωπίζει προβλήματα πουαφορούν το ουροποιητικό σύστημα , όπως η δυσκολία κατά την ούρηση , ενώβελτιώνει και τη λειτουργία του προστάτη . Παράλληλα, ρυθμίζει την κυκλοφορίατου αίματος και δίνεται ως αγωγή για την υπέρταση , τον ίλιγγο, τον πονοκέφαλο,το κρυολόγημα αλλά και για διάφορες δερματικές παθήσεις (π.χ. ψωρίαση , έρπης) καιοφθαλμολογικά προβλήματα (π.χ. επιπεφυκίτιδα). Πρόκειται, τέλος, για ένα πολύκαλό χωνευτικό, ενώ συμβάλλει στην αποτοξίνωση του πεπτικού συστήματος και τουήπατος.
Το βότανο μπορεί να παίρνεται γιααπεριόριστο χρόνο χωρίς παρενέργειες. Όμως συστήνεται να γίνονται μικράδιαλείμματα μετά την πρώτη δίμηνη ή τρίμηνη συνεχή λήψη του, που κανονικάαυξάνει τα επίπεδα των ορμονών και διορθώνει τη σεξουαλική διάθεση.
ΧΡΗΣΗ: Αποξηραίνεται σε
σκοτεινό και ξηρό σημείο ή αν θέλουμε να το χρησιμοποιήσουμε φρέσκο
τοκαθαρίζουμε από τις σκόνες, το τοποθετούμε σε μιακατσαρόλα και το
καλύπτουμε με νερό. Πρέπει να βράσει καλά, μέχρις ότου μείνει πιολίγο
από το μισό το αρχικό νερό. Το εκχύλισμα σουρώνεται και φυλάσσεται
στοψυγείο μέχρι μία εβδομάδα. Η δοσολογία είναι τρία φλιτζανάκια του
καφέ τηνημέρα, το τελευταίο το βράδυ πριν από τον ύπνο.ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ: Το βοτάνι μαζεύεται χωρίς τιςρίζες του, σε πλήρη άνθιση, μαζί με τους σπόρους του, οι οποίοι έχουν πιοέντονες ιδιότητες.
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ: Το Tribulus περιέχειενεργά συστατικά που ονομάζονται σαπωνίνες, στεροειδή που βρίσκονται κυρίως σταφύλλα του φυτού. Χρησιμοποιείται για τις αντικαταθλιπτικές, αφροδισιακές καιτονωτικές του ιδιότητες, αλλά κυρίως για τη συμβολή του στην ενεργοποίηση τηςτεστοστερόνης. το Tribulus είναι τόσο δημοφιλές σε χιλιάδεςαθλητές σε όλο τον κόσμο, αφού υποστηρίζει την εκπαίδευσή τους, βοηθώντας στηδόμηση των μυών, την αύξηση της δύναμης και της ζωτικότητάς τους και τηναποκατάσταση του οργανισμού μετά την προπόνηση. Έχει σημειωθεί αύξηση τηςτεστοστερόνης έως και 50% με τη λήψη Tribulus. Η αύξησητων επιπέδων τεστοστερόνης βοηθά και στο αδυνάτισμα, αφού καίγονται μεγάλεςποσότητες σωματικού λίπους με την ενεργοποίηση του μεταβολισμού.
Το ρόφημα του τριβολιού στουςάνδρες αυξάνει την ανδρική ορμόνη τεστοστερόνη, βοηθά στη σπερματογένεσηαυξάνοντας τον αριθμό και την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων, αυξάνει τησεξουαλική διάθεση. Στις γυναίκες τονώνει την σεξουαλική διάθεση και βοηθά ναξεπεραστούν τα διάφορα ψυχοσωματικά προβλήματα, που συνοδεύουν την εμμηνόπαυσηόπως: αϋπνία, υπερένταση, απάθεια, υπερευαισθησία και υπεραιμία. Το ίδιο βοηθά,σε περιπτώσεις που παρουσιάζονται τα προβλήματα αυτά σε πρόωρη αφαίρεση τωνμητρικών.
Αντιμετωπίζει προβλήματα πουαφορούν το ουροποιητικό σύστημα , όπως η δυσκολία κατά την ούρηση , ενώβελτιώνει και τη λειτουργία του προστάτη . Παράλληλα, ρυθμίζει την κυκλοφορίατου αίματος και δίνεται ως αγωγή για την υπέρταση , τον ίλιγγο, τον πονοκέφαλο,το κρυολόγημα αλλά και για διάφορες δερματικές παθήσεις (π.χ. ψωρίαση , έρπης) καιοφθαλμολογικά προβλήματα (π.χ. επιπεφυκίτιδα). Πρόκειται, τέλος, για ένα πολύκαλό χωνευτικό, ενώ συμβάλλει στην αποτοξίνωση του πεπτικού συστήματος και τουήπατος.
Το βότανο μπορεί να παίρνεται γιααπεριόριστο χρόνο χωρίς παρενέργειες. Όμως συστήνεται να γίνονται μικράδιαλείμματα μετά την πρώτη δίμηνη ή τρίμηνη συνεχή λήψη του, που κανονικάαυξάνει τα επίπεδα των ορμονών και διορθώνει τη σεξουαλική διάθεση.
Προσοχή:
· Να γίνονται μικρά διαλείμματα μετά την πρώτη συνεχή τρίμηνη λήψη τους.
· Εάν έχουμεαλλεργίες.
· Οι γυναίκεςστη διάρκεια της εγκυμοσύνης και τα άτομα με
· με έλκος στομάχου
· με ηπατικές διαταραχές
· καρδιακάπροβλήματα πρέπει να αποφεύγουν τη λήψη του σε οποιαδήποτε μορφή
Επίσης , πριν προχωρήσετε στη λήψηοποιουδήποτε σκευάσματος , συμβουλευτείτε το γιατρό ή το φαρμακοποιό σας και ειδικάόταν παίρνουμε και άλλαφάρμακα, συμπληρώματα ακόμα και άλλα βότανα.
2.ΒΑΤΟΜΟΥΡΟ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΟ ΣΟΥ !
ΣΥΛΛΟΓΗ : To καλοκαίριΣΥΓΚΟΜΙΔΗ : Άνθος, καρπός, φύλλα, ρίζα
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ : Ισχυρή αντιβιοτική δράση με ιδιότητες που αποτρέπουν μολυσματικά βακτήρια να προσκολληθούν στα κύτταρα του εσωτερικού της ουροδόχου κύστης και της ουρήθρας. Βοηθά έτσι την αποφυγή των ουρολοιμώξεων. Είναι ευεργετικό στην διανοητική κατάσταση. τα φύλλα της είναι στυπτικά κατά της αναιμίας και κατά της διάρροιας. Η ρίζα είναι κατά του διαβήτη.
ΧΡΗΣΗ : ΆΝΘΟΣ το βράζουμε όταν πονάει ο λαιμός για να κάνουμε γαργάρες.
ΦΎΛΛΑ : ως τσάι ρυθμίζει το αδενικό σύστημα, καλυτερεύοντας την λειτουργία του. Ακόμα συντελεί στην διατήρηση κανονικού βάρους του σώματος σώματος.
ΚΑΡΠΟΣ : Σιρόπι απο βατόμουρα 3-4 φορές την μερα είναι αποτελεσματικό φάρμακο κατά της δυσεντερίας. Το σιρόπι αυτό γίνεται ως εξής :
χυμός απο βατόμουρο βράζεται με διπλάσιο βάρος ζάχαρης, ωσπου να γίνε σιρόπι και είναι έτοιμο. Ωφελεί στο ζάχαρο και στο βήχα.
3.ΖΑΜΠΟΥΚΟΣ (ΚΟΥΦΟΞΥΛΙΑ) Ο ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΣ
Ο
σαμπούκος ή ζαμπούκος (κουφοξυλιά, αφροξυλιά), είναι μικρό πολύ γνωστό
φυλλοβόλο δένδρο. Ο φλοιός του κορμού είναι ανοιχτόχρωμος με σχισμές και
λευκά φακίδια. Έχει φύλλα μεγάλα, πράσινα θαμπά, με 5 λογχοειδή
οδοντωτά φυλλάρια, άνθη μικρά λευκοκίτρινα, πολύ μυρωδάτα κατά μεγάλα
απλωτά σκιάδια. Οι καρποί του είναι μικρές μαύρες ράγες.
Συστατικά-χαρακτήρας: Τα άνθη και οι καρποί είναι πικρά, ξηραντικά, δροσερά και ελαφρώς γλυκά. Ο φλοιός είναι καυτός, πικρός και ξηραντικός. Τα άνθη του φυτού περιέχουν φλαβονοειδή, υδροκυανικό γλυκοσίδιο σαμπουνιγκρίνη, τανίνες και αιθέριο έλαιο. Οι καρποί περιέχουν ιμβερτοσάκχαρο, φυτικά οξέα, τανίνη, βιταμίνες Α, C και Ρ, ανθρακοκυανικές χρωστικές ουσίες και ίχνη αιθέριου ελαίου.
Συλλογή : Τα άνθη συλλέγονται την άνοιξη και στις αρχές καλοκαιριού. Ο φλοιός και οι καρποί συλλέγονται Αύγουστο και Σεπτέμβριο.
Θεραπευτικές Ιδιότητες: Υπάρχουν διάφορα είδη σαμπούκου. Χρησιμοποιούνται τα άνθη και τα μούρα του για: Ανακούφιση από τον πόνο. Καταπολέμηση των μολύνσεων. Θεραπεία του βήχα, του κρυολογήματος, της γρίπης και της ιγμορίτιδας. Δερματικές παθήσεις. Θεραπεία του πυρετού. Αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας. Αγωγή για πρήξιμο (οίδημα) λόγω της διουρητικής του ιδιότητας.
*ΠΡΟΣΟΧΗ : Τα ανώριμα ή αμαγείρευτα μούρα του σαμπούκου είναι τοξικά. Μπορεί να προκαλέσουν ναυτία, εμετούς ή σοβαρή διάρροια. Μόνο τα μούρα χρώματος μπλε ή μαύρου του σαμπούκου είναι εδώδιμα. 1)Τα αποξηραμένα φύλλα και τα ψημένα (βρασμένα) μούρα του σαμπούκου, κυρίως του Ευρωπαϊκού είδους, χρησιμοποιούνται σε τσάγια, υγρά αποστάγματα και κάψουλες.Τα φύλλα δρουν ως εξωτερικό μαλακτικό και επουλωτικό, εσωτερικά καθαρτικό, αποχρεμπτικό, και εφιδρωτικό.Τα φύλλα του χρησιμοποιούνται για μωλωπισμούς, διαστρέμματα, τραύματα και χιονίστρες. 2) Τα άνθη του σαμπούκου πιθανόν να έχουν διουρητικές δράσεις χρειάζεται προσοχή όταν χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα με φάρμακα που αυξάνουν τη διούρηση (διουρητικά). Τα άνθη δρουν ως εφιδρωτικό και αντικαταρροικό, είναι πολύ καλά για θεραπεία κρυολογημάτων και γρίπης, πονόλαιμου, πονόδοντου, ξερόβηχα, αμυγδαλών και φαρυγγίτιδας. 3)Ο φλοιός δρα ως καθαρτικό, εμετικό και διουρητικό.
Χρήση: α)Παρασκευάζεται ως έγχυμα. (ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 2 κουταλιές του τσαγιού ξηρά ή φρέσκα άνθη, το σκεπάζουμε και το αφήνουμε 10 λεπτά.).
β)Αν έχουμε φρέσκους καρπούς ή φλοιούς μπορούμε να πιούμε το χυμό τους (βράζουμε τους καρπούς σε νερό 2-3 λεπτά και μετά τους εκθλίβουμε).
γ)Υπό μορφή βάμματος το παίρνουμε για κρυολόγημα και γρίπη ή νωρίς την άνοιξη για να βοηθήσει να μειωθούν αργότερα τα συμπτώματα του αλλεργικού πυρετού.
δ)Για τον πυρετό εκ χόρτου την αλλεργική ρινίτιδα και την επιπεφυκίτιδα: Για καλύτερα αποτελέσματα αναμείξτε ίσα μέρη άνθη σαμπούκου με ευφράσια. Από το μείγμα, ρίξτε σε βραστό νερό 1 με 1 1/2 κουταλιά του γλυκού (για κάθε κούπα νερό) και αφήστε το για 5 λεπτά. Από το έγχυμα, πίνετε μισή με μία κούπα, 2 με 3 φορές την ημέρα. Για αποτελεσματική θεραπεία ξεκινήστε τη χρήση του ένα μήνα πριν εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα της αλλεργίας.
ε)Για την ανακούφιση της επιπεφυκίτιδας: Μπορείτε να βουτήξετε βαμβάκι στο στραγγισμένο έγχυμα και να το χρησιμοποιήσετε ως επίθεμα.
στ)Για το κρυολόγημα: Φτιάξτε μείγμα με άνθη σαμπούκου, μέντα και αχιλλέα (σε ίσα μέρη). Χρησιμοποιήστε 1 - 1 1/2 κουταλιά του γλυκού για κάθε κούπα νερό, για να φτιάξετε έγχυμα. Το ρόφημα πρέπει να πίνεται ζεστό, 1 κούπα, 2-3 φορές την ημέρα.
ζ)Για τα ηλιακά εγκαύματα: Πολτοποιήστε άνθη σαμπούκου σε γουδί και, αφού τα αναμείξετε με τζελ αλόης ή κρέμα καλέντουλας, χρησιμοποιήστε το ως κατάπλασμα πάνω στο «καμένο» δέρμα.
η)«Σβήνει» τις φακίδες Με άνθη σαμπούκου φτιάξτε αφέψημα (1 κουταλιά βοτάνου σε 4 φλιτζάνια νερό, σιγοβράζετε για ένα τέταρτο). Βαφτίστε στο αφέψημα βαμβάκι και χρησιμοποιήστε το ως επίθεμα στις φακίδες. Το ίδιο μπορείτε να κάνετε και για τις ρυτίδες του προσώπου.
Πολλά καλλυντικά προϊόντα κυκλοφορούν πλέον με τον Ζαμπούκο σαν βασικό τους συστατικό:σαπούνια, κηραλοιφή, κρέμες σώματος, λευκαντικές κρέμες . προσώπου, χεριών,κ.τ.λ ..........
1)Το Σιρόπι του Σαμπούκου ή ''Γιατρικό του Στήθους του Λαού'' ( Θεραπευτικό για πολλές ασθένειες των πνευμόνων, αποτοξινωτικό του αίματος, τονωτικό και ως μέσο μακροζωίας). Υλικά : 250 γρ άνθη σαμπούκου πλυμένα και καθαρισμένα 1 ½ λίτρο νερό 900 γρ ζάχαρη άχνη 50 γρ χυμό λεμόνι 2 λεμόνια 2 λάιμ Διαδικασία: Σε μια μεγάλη κατσαρόλα ρίξτε το νερό και αφήστε σε μέτρια φωτιά να βράσει. Ρίξτε την ζάχαρη. Ανακατέψτε με μια ξύλινη κουτάλα. Αφήστε να κρυώσει. Πλένετε και κόψτε τα λεμόνια, τα λάιμ σε λεπτές φέτες και προσθέστε τα στο σιρόπι. Ξεπλύνετε με κρύο τρεχούμενο νερό τα λουλούδια. Ρίξτε τα λουλούδια και το χυμό λεμόνι. Καλύψτε την κατσαρόλα με ένα καθαρό πανί και με το καπάκι της κατσαρόλας. Βάλτε στο ψυγείο και αφήστε για 2 ημέρες. Ανακατέψτε ανά διαστήματα. Βάλτε ένα τούλι σε σουρωτήρι και σουρώστε το χυμό σε αποστειρωμένα μπουκάλια. Σφραγίστε και φυλάξτε στο ψυγείο. ......
2)Μαρμελάδα από τα σπόρια του σαμπούκου Υλικά: 1 κιλό σπόρια σαμπούκου νερό 500 γρ. ζάχαρη Εκτέλεση: Διαλέξτε τα σκουρόχρωμα και γερά σπόρια και βάλτε τα σε κατσαρολάκι να πάρουν μία βράση. Κρατήστε το νερό και βάλτε τα σπόρια σε τρυπητό και πατήστε τα να βγάλουν το ζουμί τους. Απο το ζουμί που έμεινε από τα σπόρια μετρήστε το να είναι 1 λίτρο (αν δεν φτάνει προσθέστε λίγο από το νερό που τα βρασαμε). Διαλύστε σε αυτό το ζωμο την ζάχαρη και αφήστε να βράσει για 3 με 5 λεπτά και βάλτε αμέσως σε αποστειρωμένα βαζάκια.
3)Γλυκό κουταλιού σαμπούκος Υλικά 480 γρ. σαμπούκος 680 γρ. ζάχαρη 3 κούπες νερό χυμό ενός λεμονιού Εκτέλεση Καθαρίζουμε και πλένουμε τον σαμπούκο (ΠΡΟΧΟΧΗ γιατί βάφει!) Βράζουμε μαζί με τη ζάχαρη και το νερό για 10 λεπτά, ενώ ξαφρίζουμε προσεχτικά. Σβήνουμε τη φωτιά και αφήνουμε πάνω στο μάτι μέχρι την επόμενη μέρα. Την επόμενη μέρα ξαναβράζουμε για 10-15 λεπτά μέχρι να δέσει το σιρόπι. Προσθέτουμε το χυμό λεμονιού και φυλάμε σε καθαρά βάζα.
(Aπό το βιβλίο μου Botanica της Keith Rushford) Δ.Κ
Συστατικά-χαρακτήρας: Τα άνθη και οι καρποί είναι πικρά, ξηραντικά, δροσερά και ελαφρώς γλυκά. Ο φλοιός είναι καυτός, πικρός και ξηραντικός. Τα άνθη του φυτού περιέχουν φλαβονοειδή, υδροκυανικό γλυκοσίδιο σαμπουνιγκρίνη, τανίνες και αιθέριο έλαιο. Οι καρποί περιέχουν ιμβερτοσάκχαρο, φυτικά οξέα, τανίνη, βιταμίνες Α, C και Ρ, ανθρακοκυανικές χρωστικές ουσίες και ίχνη αιθέριου ελαίου.
Συλλογή : Τα άνθη συλλέγονται την άνοιξη και στις αρχές καλοκαιριού. Ο φλοιός και οι καρποί συλλέγονται Αύγουστο και Σεπτέμβριο.
Θεραπευτικές Ιδιότητες: Υπάρχουν διάφορα είδη σαμπούκου. Χρησιμοποιούνται τα άνθη και τα μούρα του για: Ανακούφιση από τον πόνο. Καταπολέμηση των μολύνσεων. Θεραπεία του βήχα, του κρυολογήματος, της γρίπης και της ιγμορίτιδας. Δερματικές παθήσεις. Θεραπεία του πυρετού. Αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας. Αγωγή για πρήξιμο (οίδημα) λόγω της διουρητικής του ιδιότητας.
*ΠΡΟΣΟΧΗ : Τα ανώριμα ή αμαγείρευτα μούρα του σαμπούκου είναι τοξικά. Μπορεί να προκαλέσουν ναυτία, εμετούς ή σοβαρή διάρροια. Μόνο τα μούρα χρώματος μπλε ή μαύρου του σαμπούκου είναι εδώδιμα. 1)Τα αποξηραμένα φύλλα και τα ψημένα (βρασμένα) μούρα του σαμπούκου, κυρίως του Ευρωπαϊκού είδους, χρησιμοποιούνται σε τσάγια, υγρά αποστάγματα και κάψουλες.Τα φύλλα δρουν ως εξωτερικό μαλακτικό και επουλωτικό, εσωτερικά καθαρτικό, αποχρεμπτικό, και εφιδρωτικό.Τα φύλλα του χρησιμοποιούνται για μωλωπισμούς, διαστρέμματα, τραύματα και χιονίστρες. 2) Τα άνθη του σαμπούκου πιθανόν να έχουν διουρητικές δράσεις χρειάζεται προσοχή όταν χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα με φάρμακα που αυξάνουν τη διούρηση (διουρητικά). Τα άνθη δρουν ως εφιδρωτικό και αντικαταρροικό, είναι πολύ καλά για θεραπεία κρυολογημάτων και γρίπης, πονόλαιμου, πονόδοντου, ξερόβηχα, αμυγδαλών και φαρυγγίτιδας. 3)Ο φλοιός δρα ως καθαρτικό, εμετικό και διουρητικό.
Χρήση: α)Παρασκευάζεται ως έγχυμα. (ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 2 κουταλιές του τσαγιού ξηρά ή φρέσκα άνθη, το σκεπάζουμε και το αφήνουμε 10 λεπτά.).
β)Αν έχουμε φρέσκους καρπούς ή φλοιούς μπορούμε να πιούμε το χυμό τους (βράζουμε τους καρπούς σε νερό 2-3 λεπτά και μετά τους εκθλίβουμε).
γ)Υπό μορφή βάμματος το παίρνουμε για κρυολόγημα και γρίπη ή νωρίς την άνοιξη για να βοηθήσει να μειωθούν αργότερα τα συμπτώματα του αλλεργικού πυρετού.
δ)Για τον πυρετό εκ χόρτου την αλλεργική ρινίτιδα και την επιπεφυκίτιδα: Για καλύτερα αποτελέσματα αναμείξτε ίσα μέρη άνθη σαμπούκου με ευφράσια. Από το μείγμα, ρίξτε σε βραστό νερό 1 με 1 1/2 κουταλιά του γλυκού (για κάθε κούπα νερό) και αφήστε το για 5 λεπτά. Από το έγχυμα, πίνετε μισή με μία κούπα, 2 με 3 φορές την ημέρα. Για αποτελεσματική θεραπεία ξεκινήστε τη χρήση του ένα μήνα πριν εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα της αλλεργίας.
ε)Για την ανακούφιση της επιπεφυκίτιδας: Μπορείτε να βουτήξετε βαμβάκι στο στραγγισμένο έγχυμα και να το χρησιμοποιήσετε ως επίθεμα.
στ)Για το κρυολόγημα: Φτιάξτε μείγμα με άνθη σαμπούκου, μέντα και αχιλλέα (σε ίσα μέρη). Χρησιμοποιήστε 1 - 1 1/2 κουταλιά του γλυκού για κάθε κούπα νερό, για να φτιάξετε έγχυμα. Το ρόφημα πρέπει να πίνεται ζεστό, 1 κούπα, 2-3 φορές την ημέρα.
ζ)Για τα ηλιακά εγκαύματα: Πολτοποιήστε άνθη σαμπούκου σε γουδί και, αφού τα αναμείξετε με τζελ αλόης ή κρέμα καλέντουλας, χρησιμοποιήστε το ως κατάπλασμα πάνω στο «καμένο» δέρμα.
η)«Σβήνει» τις φακίδες Με άνθη σαμπούκου φτιάξτε αφέψημα (1 κουταλιά βοτάνου σε 4 φλιτζάνια νερό, σιγοβράζετε για ένα τέταρτο). Βαφτίστε στο αφέψημα βαμβάκι και χρησιμοποιήστε το ως επίθεμα στις φακίδες. Το ίδιο μπορείτε να κάνετε και για τις ρυτίδες του προσώπου.
Πολλά καλλυντικά προϊόντα κυκλοφορούν πλέον με τον Ζαμπούκο σαν βασικό τους συστατικό:σαπούνια, κηραλοιφή, κρέμες σώματος, λευκαντικές κρέμες . προσώπου, χεριών,κ.τ.λ ..........
1)Το Σιρόπι του Σαμπούκου ή ''Γιατρικό του Στήθους του Λαού'' ( Θεραπευτικό για πολλές ασθένειες των πνευμόνων, αποτοξινωτικό του αίματος, τονωτικό και ως μέσο μακροζωίας). Υλικά : 250 γρ άνθη σαμπούκου πλυμένα και καθαρισμένα 1 ½ λίτρο νερό 900 γρ ζάχαρη άχνη 50 γρ χυμό λεμόνι 2 λεμόνια 2 λάιμ Διαδικασία: Σε μια μεγάλη κατσαρόλα ρίξτε το νερό και αφήστε σε μέτρια φωτιά να βράσει. Ρίξτε την ζάχαρη. Ανακατέψτε με μια ξύλινη κουτάλα. Αφήστε να κρυώσει. Πλένετε και κόψτε τα λεμόνια, τα λάιμ σε λεπτές φέτες και προσθέστε τα στο σιρόπι. Ξεπλύνετε με κρύο τρεχούμενο νερό τα λουλούδια. Ρίξτε τα λουλούδια και το χυμό λεμόνι. Καλύψτε την κατσαρόλα με ένα καθαρό πανί και με το καπάκι της κατσαρόλας. Βάλτε στο ψυγείο και αφήστε για 2 ημέρες. Ανακατέψτε ανά διαστήματα. Βάλτε ένα τούλι σε σουρωτήρι και σουρώστε το χυμό σε αποστειρωμένα μπουκάλια. Σφραγίστε και φυλάξτε στο ψυγείο. ......
2)Μαρμελάδα από τα σπόρια του σαμπούκου Υλικά: 1 κιλό σπόρια σαμπούκου νερό 500 γρ. ζάχαρη Εκτέλεση: Διαλέξτε τα σκουρόχρωμα και γερά σπόρια και βάλτε τα σε κατσαρολάκι να πάρουν μία βράση. Κρατήστε το νερό και βάλτε τα σπόρια σε τρυπητό και πατήστε τα να βγάλουν το ζουμί τους. Απο το ζουμί που έμεινε από τα σπόρια μετρήστε το να είναι 1 λίτρο (αν δεν φτάνει προσθέστε λίγο από το νερό που τα βρασαμε). Διαλύστε σε αυτό το ζωμο την ζάχαρη και αφήστε να βράσει για 3 με 5 λεπτά και βάλτε αμέσως σε αποστειρωμένα βαζάκια.
3)Γλυκό κουταλιού σαμπούκος Υλικά 480 γρ. σαμπούκος 680 γρ. ζάχαρη 3 κούπες νερό χυμό ενός λεμονιού Εκτέλεση Καθαρίζουμε και πλένουμε τον σαμπούκο (ΠΡΟΧΟΧΗ γιατί βάφει!) Βράζουμε μαζί με τη ζάχαρη και το νερό για 10 λεπτά, ενώ ξαφρίζουμε προσεχτικά. Σβήνουμε τη φωτιά και αφήνουμε πάνω στο μάτι μέχρι την επόμενη μέρα. Την επόμενη μέρα ξαναβράζουμε για 10-15 λεπτά μέχρι να δέσει το σιρόπι. Προσθέτουμε το χυμό λεμονιού και φυλάμε σε καθαρά βάζα.
(Aπό το βιβλίο μου Botanica της Keith Rushford) Δ.Κ
4.Αλόη η επουλωτική !
ΠΕΡΙΕΧΕΙ:
Α, Ο και Ε, περιέχει επίσης φυλλικό οξύ, Β1, Β2, Β3, Β6, ενώ είναι μία
από τις ελάχιστες φυτικές πηγές της βιταμίνης Β12. Ασβέστιο, μαγνήσιο,
μαγγάνιο, φώσφορο ψευδάργυρο χαλκό, νάτριο κάλιο, σίδηρο και το
αντιοξειδωτικό σελήνιο. Ένζυμα με θεραπευτικές ιδιότητες για το δέρμα
και τους ιστούς. Αμινοξέα, Β-
καροτίνη.
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ: Ως αναπλαστική, επουλωτική, αντιφλεγμονώδης, κατά του κνησμού, ενυδατική, αποτοξινωτική, αντιοξειδωτική, κυτταροπροστατευτική, υπακτική. Επιδρά στο ανοσοποιητικό σύστημα βοηθώντας στη ρύθμιση της δράσης του. Το μεγαλύτερο επιθήλιο είναι το δέρμα μας, αλλά περιλαμβάνονται επίσης και η επένδυση του υπογάστριου, οι βρογχικοί σωλήνες και η περιοχή των γεννητικών οργάνων. Δεν είναι απορίας άξιο ότι η Αλόη είναι το ίδιο αποτελεσματική στην επιδερμίδα όπως και στη σωστή λειτουργία του εντέρου.
ΣΥΛΛΟΓΗ: Όλο το χρόνο.
ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ: Φύλλα, καρποί(χωρίς κουκούτσια).
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ: Οι αρχαίοι Έλληνες αρωμάτιζαν το κρασί τους και τη χρησιμοποιούσαν σαν κατευναστικό. Θεωρείται ως αντιρρευματικό εναντίον της παραμορφωτικής αρθρίτιδας, καταπραΰνει αρθριτικούς πόνους, νευραλγίες. Είναι αναλγητικό διεγερτικό, διουρητικό, εφιδρωτικό, εμμηναγωγό, στυπτικόαιμοστατικό, τονωτικό και αντιπαρασιτικό (ψείρες, τσιμπούρια κ.α.). Ευεργετικό για ορισμένες διαταραχές του αναπνευστικού. Το αιθέριο έλαιο των φύλλων της είναι αντισηπτικό, πολύτιμο για το συνάχι, τη βρογχίτιδα και τον πονόλαιμο. Βοηθά στις στοματικές μολύνσεις και σημαντική στην καταπολέμηση στομαχικών διαταραχών(γαστρίτιδα, αεροφαγία, δυσπεψία κ.α). Ανακουφίζει τις δερματικές παθήσεις, την φαγούρα και τα αποστήματα. Επίσης δυναμώνει τα μαλλιά.
ΧΡΗΣΗ: Φρέσκα κλαριά δάφνης στην ντουλάπα απομακρύνουν το σκόρο. Τα κουκούτσια των καρπών παλαιότερα χρησίμευαν ως εκτρωτικά. Το δαφνόλαδο το χρησιμοποιούσαν για το δέρμα των ζώων, ώστε να καταπολεμήσουν τις ψείρες καθώς και άλλα παράσιτα. Αφέψημα: Βράστε σε ένα φλιτζάνι νερό 2-3 φύλλα για 10(για καταπολέμηση δυσπεψίας, ανορεξίας, αϋπνίας, έντασης, για τόνωση και για επούλωση πληγών). Γαργαρισμοί με το αφέψημα βοηθάν στον πονόλαιμο και τις στοματικές μολύνσεις. Οι ατμοί του αφεψήματος είναι τονωτικοί της αναπνοής και αντικαταρροικοί. Ο Διοσκουρίδης συνιστούσε το αφέψημα της σε παθήσεις της κύστης και της μήτρας, τους λιωμένους καρπούς της στο άσθμα και στη φυματίωση και το χυμό τους σε περιπτώσεις βαρηκοΐας και κόπωσης. Η σκόνη ξερών δαφνόφυλλων είναι απολυμαντική κι επουλωτική, ενώ σταματά τη ρινορραγία. Τα κοπανισμένα δαφ-νοκούκουτσα μέσα στο αυτί θεραπεύουν το βούισμα. Το δαφνέλαιο γίνεται με μηχανική συμπίεση των καρπών (θεραπεία στειρότητας). Το αιθέριο έλαιο από την απόσταξη των φύλλων, θεωρείται ως αντιρρευματικό, για θλάσεις μυών και εναντίον της αρθρίτιδας. Κομπρέσες από νερό και 10 φύλλα δάφνης καταπραΰνουν τα αποστήματα, φαρυγγίτιδα, ιγμορίτιδα, νευραλγίες, ευεργετικές μετά τον τοκετό, σε διάφορα γυναικολογικά προβλήματα και για πλύσεις της κεφαλής. Αν πονούν τα πόδια σας: Προσθέστε το σε μια λεκάνη με χλιαρό νερό. Κάντε ποδόλουτρο για 15΄. Για μαλλιά θαμπά ή που πέφτουν: Μετά το λούσιμο ξεβγάλτε με αφέψημα φύλλων δάφνης. Για μαλλιά που ασπρίζουν: βράστε 150 gr. Φρέσκα δαφνόφυλλα, αφήστε το να κρυώσει και λουστείτε για 15 μερες. Δαφνέλαιο: Το παρασκευάζουμε με τους καρπούς της δάφνης και φύλλα. Τα χτυπάμε στο γουδί και προσθέτουμε αναλογία βοτάνου-ελαιόλαδου 1:4. Το βάζουμε στον ήλιο για 2 μήνες. Το δαφνέλαιο σταματάει την τριχόπτωση, και μαυρίζει το μαλλί. Κάνει καλό και στους πιασμένους μύες και ειδικά στην τενοτίντιδα, στην αρθ-ρίτιδα, τους ρευματισμούς, διάστρεμμα και θλάσεις.
*ΠΡΟΣΟΧΗ: Αποφύγετε τις επαλείψεις με σκέτο δαφνόλαδο, καθώς μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα και κοκκινίλες στο δέρμα. Επίσης, μην πίνετε ποτέ δαφνόλαδο γιατί υπάρχει περίπτωση να σας προκαλέσει ναυτία και έντονη τάση για εμετό, αλλά και εγκαύματα στο γαστρικό βλεννογόνο και κολικούς.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Προσθέστε τη δάφνη στο τέλος του μαγειρέματος διαφορετικά μπορεί να αφήσει μια πικρή γεύση στο φαγητό. Για καλύτερη απόδοση τα φύλλα να μην ξεραίνονται στον ήλιο.
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ: Ως αναπλαστική, επουλωτική, αντιφλεγμονώδης, κατά του κνησμού, ενυδατική, αποτοξινωτική, αντιοξειδωτική, κυτταροπροστατευτική, υπακτική. Επιδρά στο ανοσοποιητικό σύστημα βοηθώντας στη ρύθμιση της δράσης του. Το μεγαλύτερο επιθήλιο είναι το δέρμα μας, αλλά περιλαμβάνονται επίσης και η επένδυση του υπογάστριου, οι βρογχικοί σωλήνες και η περιοχή των γεννητικών οργάνων. Δεν είναι απορίας άξιο ότι η Αλόη είναι το ίδιο αποτελεσματική στην επιδερμίδα όπως και στη σωστή λειτουργία του εντέρου.
5.ΔΑΦΝΗ
μ.
ΣΥΛΛΟΓΗ: Όλο το χρόνο.
ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ: Φύλλα, καρποί(χωρίς κουκούτσια).
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ: Οι αρχαίοι Έλληνες αρωμάτιζαν το κρασί τους και τη χρησιμοποιούσαν σαν κατευναστικό. Θεωρείται ως αντιρρευματικό εναντίον της παραμορφωτικής αρθρίτιδας, καταπραΰνει αρθριτικούς πόνους, νευραλγίες. Είναι αναλγητικό διεγερτικό, διουρητικό, εφιδρωτικό, εμμηναγωγό, στυπτικόαιμοστατικό, τονωτικό και αντιπαρασιτικό (ψείρες, τσιμπούρια κ.α.). Ευεργετικό για ορισμένες διαταραχές του αναπνευστικού. Το αιθέριο έλαιο των φύλλων της είναι αντισηπτικό, πολύτιμο για το συνάχι, τη βρογχίτιδα και τον πονόλαιμο. Βοηθά στις στοματικές μολύνσεις και σημαντική στην καταπολέμηση στομαχικών διαταραχών(γαστρίτιδα, αεροφαγία, δυσπεψία κ.α). Ανακουφίζει τις δερματικές παθήσεις, την φαγούρα και τα αποστήματα. Επίσης δυναμώνει τα μαλλιά.
ΧΡΗΣΗ: Φρέσκα κλαριά δάφνης στην ντουλάπα απομακρύνουν το σκόρο. Τα κουκούτσια των καρπών παλαιότερα χρησίμευαν ως εκτρωτικά. Το δαφνόλαδο το χρησιμοποιούσαν για το δέρμα των ζώων, ώστε να καταπολεμήσουν τις ψείρες καθώς και άλλα παράσιτα. Αφέψημα: Βράστε σε ένα φλιτζάνι νερό 2-3 φύλλα για 10(για καταπολέμηση δυσπεψίας, ανορεξίας, αϋπνίας, έντασης, για τόνωση και για επούλωση πληγών). Γαργαρισμοί με το αφέψημα βοηθάν στον πονόλαιμο και τις στοματικές μολύνσεις. Οι ατμοί του αφεψήματος είναι τονωτικοί της αναπνοής και αντικαταρροικοί. Ο Διοσκουρίδης συνιστούσε το αφέψημα της σε παθήσεις της κύστης και της μήτρας, τους λιωμένους καρπούς της στο άσθμα και στη φυματίωση και το χυμό τους σε περιπτώσεις βαρηκοΐας και κόπωσης. Η σκόνη ξερών δαφνόφυλλων είναι απολυμαντική κι επουλωτική, ενώ σταματά τη ρινορραγία. Τα κοπανισμένα δαφ-νοκούκουτσα μέσα στο αυτί θεραπεύουν το βούισμα. Το δαφνέλαιο γίνεται με μηχανική συμπίεση των καρπών (θεραπεία στειρότητας). Το αιθέριο έλαιο από την απόσταξη των φύλλων, θεωρείται ως αντιρρευματικό, για θλάσεις μυών και εναντίον της αρθρίτιδας. Κομπρέσες από νερό και 10 φύλλα δάφνης καταπραΰνουν τα αποστήματα, φαρυγγίτιδα, ιγμορίτιδα, νευραλγίες, ευεργετικές μετά τον τοκετό, σε διάφορα γυναικολογικά προβλήματα και για πλύσεις της κεφαλής. Αν πονούν τα πόδια σας: Προσθέστε το σε μια λεκάνη με χλιαρό νερό. Κάντε ποδόλουτρο για 15΄. Για μαλλιά θαμπά ή που πέφτουν: Μετά το λούσιμο ξεβγάλτε με αφέψημα φύλλων δάφνης. Για μαλλιά που ασπρίζουν: βράστε 150 gr. Φρέσκα δαφνόφυλλα, αφήστε το να κρυώσει και λουστείτε για 15 μερες. Δαφνέλαιο: Το παρασκευάζουμε με τους καρπούς της δάφνης και φύλλα. Τα χτυπάμε στο γουδί και προσθέτουμε αναλογία βοτάνου-ελαιόλαδου 1:4. Το βάζουμε στον ήλιο για 2 μήνες. Το δαφνέλαιο σταματάει την τριχόπτωση, και μαυρίζει το μαλλί. Κάνει καλό και στους πιασμένους μύες και ειδικά στην τενοτίντιδα, στην αρθ-ρίτιδα, τους ρευματισμούς, διάστρεμμα και θλάσεις.
*ΠΡΟΣΟΧΗ: Αποφύγετε τις επαλείψεις με σκέτο δαφνόλαδο, καθώς μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα και κοκκινίλες στο δέρμα. Επίσης, μην πίνετε ποτέ δαφνόλαδο γιατί υπάρχει περίπτωση να σας προκαλέσει ναυτία και έντονη τάση για εμετό, αλλά και εγκαύματα στο γαστρικό βλεννογόνο και κολικούς.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Προσθέστε τη δάφνη στο τέλος του μαγειρέματος διαφορετικά μπορεί να αφήσει μια πικρή γεύση στο φαγητό. Για καλύτερη απόδοση τα φύλλα να μην ξεραίνονται στον ήλιο.
6.ΓΑΪΔΟΥΡΑΓΚΑΘΑ
ΣΥΛΛΟΓΗ: Άνοιξη
ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ: Το άνθος, το φύλλο, τα κλαδιά. Κυρίως τους σπόρους από τα άνθη του (τέλος του καλο-καιριού όταν ξεραθούν πλήρως). Τα άλλα μέρη του φυτού χρησιμοποιούνται, αλλά έχουν χαμηλότερες περιεκτικότητες σε δραστικές ουσίες.
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ: Χρησιμοποιούταν και για όλες τις ασθένειες της μελαγχολίας. Xρησιμοποιείται στη προστασία του συκωτιού από λοιμώξεις, κατανάλωση αλκοόλ. Μπορεί να βοηθήσει στο να περιοριστούν οι βλάβες στο συκώτι αλλά και στην ανανέωση των κυττάρων του. Χορηγείται σε όλα τα προβλήματα της χοληδόχου κύστης καθώς αυξάνει την έκκριση και την ροή της χολής από το ήπαρ και της χοληδόχου κύστης. Χρησιμοποιείτε ακόμα σαν δυναμωτικό του εγκεφάλου και της μνήμης, σαν κατάπραϋντικό στη καταρροή και στη πλευρίτιδα, αλλά και στη ψωρίαση.
ΧΡΗΣΗ: Τα φύλλα σε σκόνη για γαλακτοφορία στις μητέρες που θηλάζουν. Τα κεφάλια από τα άνθη του τρώγονταν βραστά την άνοιξη πριν ανθίσουν και βοηθούσαν στη τόνωση του οργανισμού το καθάρισμα του αίματος την αποτοξίνωση του οργανισμού, αλλά και στην αύξηση της παραγωγής γάλακτος των γυναικών. H ρίζα και τα φρέσκα νέα φύλλα του τρώγονται ωμά ή μαγειρεμένα αλλά πρέπει πρώτα να αφαιρεθούν οι αιχμηρές άκρες τους το οποίο είναι αρκετά χρονοβόρο. Τα φύλλα είναι αρκετά παχιά και έχουν ήπια γεύση όταν είναι νέα, αλλά γίνονται πιο πικρά το καλοκαίρι με τη ζέστη. Μαγειρεμένα έχουν γεύση σπανακιού.Οι ψημένοι σπόροι του είναι υποκατάστατο του καφέ.
ΡΟΦΗΜΑ: Σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό 1 κουταλάκι ξηρούς σπόρους 3 φορές την ημέρα.
*ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν παρουσιάζει τοξικότητα. Σε υψηλές και μακροχρόνιες δόσεις ίσως χρειαστεί συμπληρωματικά κάποιο σκεύασμα πλούσιο σε φυτικές ίνες, γιατί λόγω της χολαιρετικής δράσης του φυτού, μπορεί να ερεθιστεί ο εντερικός βλεννογόνος και να προκληθεί μικρή μάζα κοπράνων.
ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ: Το άνθος, το φύλλο, τα κλαδιά. Κυρίως τους σπόρους από τα άνθη του (τέλος του καλο-καιριού όταν ξεραθούν πλήρως). Τα άλλα μέρη του φυτού χρησιμοποιούνται, αλλά έχουν χαμηλότερες περιεκτικότητες σε δραστικές ουσίες.
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ: Χρησιμοποιούταν και για όλες τις ασθένειες της μελαγχολίας. Xρησιμοποιείται στη προστασία του συκωτιού από λοιμώξεις, κατανάλωση αλκοόλ. Μπορεί να βοηθήσει στο να περιοριστούν οι βλάβες στο συκώτι αλλά και στην ανανέωση των κυττάρων του. Χορηγείται σε όλα τα προβλήματα της χοληδόχου κύστης καθώς αυξάνει την έκκριση και την ροή της χολής από το ήπαρ και της χοληδόχου κύστης. Χρησιμοποιείτε ακόμα σαν δυναμωτικό του εγκεφάλου και της μνήμης, σαν κατάπραϋντικό στη καταρροή και στη πλευρίτιδα, αλλά και στη ψωρίαση.
ΧΡΗΣΗ: Τα φύλλα σε σκόνη για γαλακτοφορία στις μητέρες που θηλάζουν. Τα κεφάλια από τα άνθη του τρώγονταν βραστά την άνοιξη πριν ανθίσουν και βοηθούσαν στη τόνωση του οργανισμού το καθάρισμα του αίματος την αποτοξίνωση του οργανισμού, αλλά και στην αύξηση της παραγωγής γάλακτος των γυναικών. H ρίζα και τα φρέσκα νέα φύλλα του τρώγονται ωμά ή μαγειρεμένα αλλά πρέπει πρώτα να αφαιρεθούν οι αιχμηρές άκρες τους το οποίο είναι αρκετά χρονοβόρο. Τα φύλλα είναι αρκετά παχιά και έχουν ήπια γεύση όταν είναι νέα, αλλά γίνονται πιο πικρά το καλοκαίρι με τη ζέστη. Μαγειρεμένα έχουν γεύση σπανακιού.Οι ψημένοι σπόροι του είναι υποκατάστατο του καφέ.
ΡΟΦΗΜΑ: Σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό 1 κουταλάκι ξηρούς σπόρους 3 φορές την ημέρα.
*ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν παρουσιάζει τοξικότητα. Σε υψηλές και μακροχρόνιες δόσεις ίσως χρειαστεί συμπληρωματικά κάποιο σκεύασμα πλούσιο σε φυτικές ίνες, γιατί λόγω της χολαιρετικής δράσης του φυτού, μπορεί να ερεθιστεί ο εντερικός βλεννογόνος και να προκληθεί μικρή μάζα κοπράνων.
7.ΓΕΡΑΝΙΟ – ΑΡΜΠΑΡΟΡΙΖΑ – ΠΕΛΑΡΓΟΝΙΟ
ΣΥΛΛΟΓΗ: Ανθίζει από Απρίλιο-Ιούνιο και συλλέγεται 1) τέλη Μαΐου-αρχές Ιουνίου και 2) τέλη Σεπτεμβρίου - αρχές Οκτωβρίου.
ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ: Ολόκληρο το φυτό. Σε καλλιέργειες που εγκαταστάθηκαν την άνοιξη, τον πρώτο χρόνο γίνεται μόνο μια συγκομιδή το Σεπτέμβριο.
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ: Περιέχει γερανινη, αιθέριο έλαιο, βιταμίνες Α, Β και C και τα μεταλλικά στοιχεία Ca, Ka, Mg, Fe, P, τανίνες, μηλικό οξύ και φαινόλες (που δρουν ενάντια στους ιούς). Οι τανίνες που περιέχει το βότανο του προσδίδουν στυπτικές ιδιότητες (σταματά αιμορραγίες όπως της μήτρας, του δωδεκαδακτυλικού και γαστρικού έλκους). Παλιά το χρησιμοποιούσαν σε γαργαρισμούς για μολύνσεις του στόματος. Ωφελεί σε γαστρεντερίτιδες, αιμορροΐδες, διάρροιες (ιδίως σε ηλικιωμένους και παιδιά). Σε επούλωση τραυμάτων και καψιμάτων καθώς και στη θεραπεία δερματικών παθήσεων (έκζεμα, ακμή, γήρανση, δερματίτιδα και προσβολές μυκήτων). Τα φύλλα είναι αντιρρευματικά και απαλά διουρητικά. Ανακουφίζει από νευραλγίες και είναι καλό αντικαταθλιπτικό. Στην ομοιοπαθητική το χρησιμοποιούν για περιποίη-ση οφθαλμιών. Θεωρείται πως δρα κατά της στειρότητας. Είναι γενικό τονωτικό, διεγερτικό και βοηθά στον διαβήτη και στην καλύτερη κυκλοφορία του αίματος. Χρησιμοποιείται και ως εντομοαπωθητικό.
ΧΡΗΣΗΣ: Το έγχυμα των φύλλων χρησιμοποιήθηκε ως διουρητικό τονωτικό και για τη θεραπεία της δυσεντερίας. Έγχυμα:1 κ. σού-πας θρυμματισμένου βοτάνου σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό. Το σκεπάζουμε για 15΄, μισό ποτήρι 2-3 φορές ημερησίως. Έγχυμα ή κατάπλασμα (τα φρέσκα φύλλα) για την περιποίηση των ματιών των σπυριών του δέρματος, των λειχήνων και των φλεγμονών του στόματος. Το έβραζαν επίσης με βούτυρο και τον ζωμό τον έκαναν αλοιφή κατά της κασίδας. Σε δόση 50-100 gr. χυμού ανακατεμέ-νου με τυρόγαλα, το θεωρούσαν ευεργετικό κατά της χρόνιας νεφ-ρίτιδας. Σε προβλήματα διάρροιας ή αιμορραγίας της μήτρας χρη-σιμοποιούσαν το αφέψημα του (20 gr. βοτάνου σε 1 lt. νερό από το οποίο έπιναν 3- 4 φλιτζάνια την ημέρα). Το αιθέριο έλαιο του χρησιμοποιείται σε καταπλάσματα σε περιπτώσεις έμφραξης των μαστών και κατά της διάρροιας. Πλύσεις ή κατάπλασμα ανακου-φίζει το πρησμένο κι επίπονο στήθος, τις ρευματικές αρθρώσεις μώλωπες, αιμορραγίες. Σε περιπτώσεις ελαφρών πληγών τοποθε-τούσαν κοπανισμένα φύλλα πάνω στις πληγές, γιατί το θεωρούσαν εξαιρετικό επουλωτικό και απόφευγαν τα σημάδια. Τέλος χρησι-μοποιούσαν τη σκόνη για την επούλωση καρκινικών ελκών.
*ΠΡΟΣΟΧΗ: Ακίνδυνο αιθέριο έλαιο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμη κι από παιδιά, αλλά σε μικρότερες ποσότητες.
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ: Περιέχει γερανινη, αιθέριο έλαιο, βιταμίνες Α, Β και C και τα μεταλλικά στοιχεία Ca, Ka, Mg, Fe, P, τανίνες, μηλικό οξύ και φαινόλες (που δρουν ενάντια στους ιούς). Οι τανίνες που περιέχει το βότανο του προσδίδουν στυπτικές ιδιότητες (σταματά αιμορραγίες όπως της μήτρας, του δωδεκαδακτυλικού και γαστρικού έλκους). Παλιά το χρησιμοποιούσαν σε γαργαρισμούς για μολύνσεις του στόματος. Ωφελεί σε γαστρεντερίτιδες, αιμορροΐδες, διάρροιες (ιδίως σε ηλικιωμένους και παιδιά). Σε επούλωση τραυμάτων και καψιμάτων καθώς και στη θεραπεία δερματικών παθήσεων (έκζεμα, ακμή, γήρανση, δερματίτιδα και προσβολές μυκήτων). Τα φύλλα είναι αντιρρευματικά και απαλά διουρητικά. Ανακουφίζει από νευραλγίες και είναι καλό αντικαταθλιπτικό. Στην ομοιοπαθητική το χρησιμοποιούν για περιποίη-ση οφθαλμιών. Θεωρείται πως δρα κατά της στειρότητας. Είναι γενικό τονωτικό, διεγερτικό και βοηθά στον διαβήτη και στην καλύτερη κυκλοφορία του αίματος. Χρησιμοποιείται και ως εντομοαπωθητικό.
ΧΡΗΣΗΣ: Το έγχυμα των φύλλων χρησιμοποιήθηκε ως διουρητικό τονωτικό και για τη θεραπεία της δυσεντερίας. Έγχυμα:1 κ. σού-πας θρυμματισμένου βοτάνου σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό. Το σκεπάζουμε για 15΄, μισό ποτήρι 2-3 φορές ημερησίως. Έγχυμα ή κατάπλασμα (τα φρέσκα φύλλα) για την περιποίηση των ματιών των σπυριών του δέρματος, των λειχήνων και των φλεγμονών του στόματος. Το έβραζαν επίσης με βούτυρο και τον ζωμό τον έκαναν αλοιφή κατά της κασίδας. Σε δόση 50-100 gr. χυμού ανακατεμέ-νου με τυρόγαλα, το θεωρούσαν ευεργετικό κατά της χρόνιας νεφ-ρίτιδας. Σε προβλήματα διάρροιας ή αιμορραγίας της μήτρας χρη-σιμοποιούσαν το αφέψημα του (20 gr. βοτάνου σε 1 lt. νερό από το οποίο έπιναν 3- 4 φλιτζάνια την ημέρα). Το αιθέριο έλαιο του χρησιμοποιείται σε καταπλάσματα σε περιπτώσεις έμφραξης των μαστών και κατά της διάρροιας. Πλύσεις ή κατάπλασμα ανακου-φίζει το πρησμένο κι επίπονο στήθος, τις ρευματικές αρθρώσεις μώλωπες, αιμορραγίες. Σε περιπτώσεις ελαφρών πληγών τοποθε-τούσαν κοπανισμένα φύλλα πάνω στις πληγές, γιατί το θεωρούσαν εξαιρετικό επουλωτικό και απόφευγαν τα σημάδια. Τέλος χρησι-μοποιούσαν τη σκόνη για την επούλωση καρκινικών ελκών.
*ΠΡΟΣΟΧΗ: Ακίνδυνο αιθέριο έλαιο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμη κι από παιδιά, αλλά σε μικρότερες ποσότητες.
8.ΚΑΡΥΔΙΑ
ΣΥΛΛΟΓΗ: Ανθίζει Απρίλιο-Μάιο. Αύγουστο για το ποτό και Σεπτέμβριο για ξηρό καρπό.
ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ: Καρπός, φύλλα, φλοιός, ρίζα, κορμός, άνθη.
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ: Τα φύλλα χρησιμοποιούνται εναντίον των παθήσεων των ματιών. Τα φύλλα της περιέχουν γιουγκλαντίνη, τανίνη, καφεϊκό οξύ, ίχνη π-κουμαρικού οξέος, αιθέριο έλαιο. Οι τανίνες ευνοούν την αποκατάσταση του πνευμονικού παρεγχύματος και μαζί με τον ινοσίτη αποτελούν τονωτικά των μυϊκών ιστών. Η γιουγκλαντίνη που περιέχουν, είναι καθαρτική και διεγείρει την όρεξη. Είναι πλούσια σε βιταμίνη Ε, C (σχεδόν 1% του βάρους), καθώς και σε καροτίνη. Τα άγουρα καρύδια έχουν περισσότερη βιταμίνης C και χωνεύονται πιο εύκολα, διότι όταν ωριμάσουν ερεθίζουν το λαιμό, προκαλούν βήχα και δυνατούς κωλικούς. Τα κα-ρύδια περιέχουν Ca, Fe, P, I, Mn, κοβάλτιο, βιταμίνες κ.α. Τα καρύδια όπως και το «γλυκό καρυδάκι» συνιστώνται στους αδύναμους οργανισμούς, τους φυματικούς, τους διαβητικούς. Θεωρούνται επίσης, τα κατ’ εξοχήν φάρμακα κατά των δηλητηριάσεων και ως αντίδοτο των ύπουλων ιών και σύμφωνα με τον Hartwell, χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του καρκί-νου(ειδικά του στήθους) καθώς και για τη θεραπεία τους άσθματος, τον πόνο στην πλάτη την επιπεφυκίτιδα, το βήχα, την καούρα, την εκσπερμάτωση, την ανικανότητα και τους ρευματισμούς. Είναι εξαιρετικό φάρμακο κατά της υπερπτητικότητας του αίματος.
ΧΡΗΣΗ: Έγχυμα φύλλων: 15-30g. ψιλοκομμένα φρέσκα φύλλα σε 500 ml νερό, 2-5 φλιτζ. την ημέρα για δερματικά προβλήματα, φλεγμονές των ματιών (πλύσεις) και για την ανορε-ξία. Μπορεί να σκοτώσει ή να απομακρύνει τα μυρμήγκια. Αν αλείψουμε μ΄ έγχυμα τα άλο-γα, δεν θα τα πλησιάζουν αλογόμυγες. Αφέψημα πρόσφατων και ξερών φύλλων την ίδια αναλογία για: κολπικές πλύσεις κατά των εξελκώσεων του αυχένα της μήτρας, κατά της λευ-κόρροιας, για τη θεραπεία της τριχόπτωσης, για κακοήθη εξανθήματα και θεραπεία της ψω-ρίασης, έρπητα, λειχήνων, εκζεμάτων, κατά της απλής ρινικής καταρροής, μείωση σακχά-ρου. Το αφέψημα και το έγχυμά τους είναι τονωτικό του πεπτικού σωλήνα και σταματά τις διαρροϊκές κενώσεις σε τοξικές καταστάσεις. Επίσης 100g. φύλλων σε κάθε λουτρό κατά-πολεμάνε κυρίως δερματικές παθήσεις (ραχίτιδα, τη σήψη και την υπερτροφία των οστών καθώς και για πυώδης πληγές στα νύχια των ποδιών και των χεριών). Ενδείκνυται για την ακμή, τα ιδρωμένα πόδια και για τις χιονίστρες. Τα φρέσκα φύλλα διώχνουν τα έντομα και προπαντός τους κοριούς. Βάμμα νωπών φύλλων: προσθήκη πράσινων φλοιών σε οινόπνευ-μα με αναλογία 1:6, 20-30g. τη μέρα, εναντίον του ραχιτισμού, της παθήσεως των αρθρώ-σεων και της γαστρεντερίτιδας. Τα αποξηραμένα φύλλα με κρασί, κατά του ίκτερου. Το λι-κέρ έχει ιδιότητες ωφέλιμες για το θυρεοειδή και τις λοιμώξεις του λαιμού.
*ΠΡΟΣΟΧΗ: Τα φύλλα της μπορεί να είναι επιβλαβή για ευαίσθητα άτομα με αλλεργίες κι η γύρη των ανθέων, κοινό αλλεργιογόνο, μπορεί να προκαλέσει πυρετό. Προκαλεί βαθύ ύπνο σε όσους κοιμούνται υπό τον ίσκιο της εξαιτίας της οσμής που εκπέμπει. Είναι τοξική σε κά-ποια φυτά, εξαιτίας της γιουγκλόνης που περιέχει, η οποία είναι υπεύθυνη για την αναστολή της ανάπτυξης μερικών φυτικών ειδών που φυτρώνουν σε μέρη όπου αυτή βρίσκεται σε με-γάλη συγκέντρωση. Απελευθερώνεται από τις ρίζες της κι επειδή είναι δυσδιάλυτη στο νερό δεν ταξιδεύει εύκολα στο χώμα, ώστε να είναι γρήγορη η απομάκρυνσή της απ’ αυτό. Επη-ρεάζει κυρίως ντομάτες, τριφύλλι, μηλιές, δημητριακά, φασόλια, πατάτες κ.ά.
ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ: Καρπός, φύλλα, φλοιός, ρίζα, κορμός, άνθη.
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ: Τα φύλλα χρησιμοποιούνται εναντίον των παθήσεων των ματιών. Τα φύλλα της περιέχουν γιουγκλαντίνη, τανίνη, καφεϊκό οξύ, ίχνη π-κουμαρικού οξέος, αιθέριο έλαιο. Οι τανίνες ευνοούν την αποκατάσταση του πνευμονικού παρεγχύματος και μαζί με τον ινοσίτη αποτελούν τονωτικά των μυϊκών ιστών. Η γιουγκλαντίνη που περιέχουν, είναι καθαρτική και διεγείρει την όρεξη. Είναι πλούσια σε βιταμίνη Ε, C (σχεδόν 1% του βάρους), καθώς και σε καροτίνη. Τα άγουρα καρύδια έχουν περισσότερη βιταμίνης C και χωνεύονται πιο εύκολα, διότι όταν ωριμάσουν ερεθίζουν το λαιμό, προκαλούν βήχα και δυνατούς κωλικούς. Τα κα-ρύδια περιέχουν Ca, Fe, P, I, Mn, κοβάλτιο, βιταμίνες κ.α. Τα καρύδια όπως και το «γλυκό καρυδάκι» συνιστώνται στους αδύναμους οργανισμούς, τους φυματικούς, τους διαβητικούς. Θεωρούνται επίσης, τα κατ’ εξοχήν φάρμακα κατά των δηλητηριάσεων και ως αντίδοτο των ύπουλων ιών και σύμφωνα με τον Hartwell, χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του καρκί-νου(ειδικά του στήθους) καθώς και για τη θεραπεία τους άσθματος, τον πόνο στην πλάτη την επιπεφυκίτιδα, το βήχα, την καούρα, την εκσπερμάτωση, την ανικανότητα και τους ρευματισμούς. Είναι εξαιρετικό φάρμακο κατά της υπερπτητικότητας του αίματος.
ΧΡΗΣΗ: Έγχυμα φύλλων: 15-30g. ψιλοκομμένα φρέσκα φύλλα σε 500 ml νερό, 2-5 φλιτζ. την ημέρα για δερματικά προβλήματα, φλεγμονές των ματιών (πλύσεις) και για την ανορε-ξία. Μπορεί να σκοτώσει ή να απομακρύνει τα μυρμήγκια. Αν αλείψουμε μ΄ έγχυμα τα άλο-γα, δεν θα τα πλησιάζουν αλογόμυγες. Αφέψημα πρόσφατων και ξερών φύλλων την ίδια αναλογία για: κολπικές πλύσεις κατά των εξελκώσεων του αυχένα της μήτρας, κατά της λευ-κόρροιας, για τη θεραπεία της τριχόπτωσης, για κακοήθη εξανθήματα και θεραπεία της ψω-ρίασης, έρπητα, λειχήνων, εκζεμάτων, κατά της απλής ρινικής καταρροής, μείωση σακχά-ρου. Το αφέψημα και το έγχυμά τους είναι τονωτικό του πεπτικού σωλήνα και σταματά τις διαρροϊκές κενώσεις σε τοξικές καταστάσεις. Επίσης 100g. φύλλων σε κάθε λουτρό κατά-πολεμάνε κυρίως δερματικές παθήσεις (ραχίτιδα, τη σήψη και την υπερτροφία των οστών καθώς και για πυώδης πληγές στα νύχια των ποδιών και των χεριών). Ενδείκνυται για την ακμή, τα ιδρωμένα πόδια και για τις χιονίστρες. Τα φρέσκα φύλλα διώχνουν τα έντομα και προπαντός τους κοριούς. Βάμμα νωπών φύλλων: προσθήκη πράσινων φλοιών σε οινόπνευ-μα με αναλογία 1:6, 20-30g. τη μέρα, εναντίον του ραχιτισμού, της παθήσεως των αρθρώ-σεων και της γαστρεντερίτιδας. Τα αποξηραμένα φύλλα με κρασί, κατά του ίκτερου. Το λι-κέρ έχει ιδιότητες ωφέλιμες για το θυρεοειδή και τις λοιμώξεις του λαιμού.
*ΠΡΟΣΟΧΗ: Τα φύλλα της μπορεί να είναι επιβλαβή για ευαίσθητα άτομα με αλλεργίες κι η γύρη των ανθέων, κοινό αλλεργιογόνο, μπορεί να προκαλέσει πυρετό. Προκαλεί βαθύ ύπνο σε όσους κοιμούνται υπό τον ίσκιο της εξαιτίας της οσμής που εκπέμπει. Είναι τοξική σε κά-ποια φυτά, εξαιτίας της γιουγκλόνης που περιέχει, η οποία είναι υπεύθυνη για την αναστολή της ανάπτυξης μερικών φυτικών ειδών που φυτρώνουν σε μέρη όπου αυτή βρίσκεται σε με-γάλη συγκέντρωση. Απελευθερώνεται από τις ρίζες της κι επειδή είναι δυσδιάλυτη στο νερό δεν ταξιδεύει εύκολα στο χώμα, ώστε να είναι γρήγορη η απομάκρυνσή της απ’ αυτό. Επη-ρεάζει κυρίως ντομάτες, τριφύλλι, μηλιές, δημητριακά, φασόλια, πατάτες κ.ά.
9.ΤΙ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΛYΣΤΡΙΔΑ;
Μα
γιατί να φας σολωμό που κοστίζει πάρα πολύ και έρχεται από πολύ μακριά
και να μην προτιμήσεις γλυστρίδα που μπορείς να την έχεις στον κήπο
σου;
Στην αρχαία Ρώμη η γλυστρίδα χρησιμοποιείτο για θεραπεία των πονοκεφάλων και της δυσεντερίας, των σκωλίκων των εντέρων και των δαγκωμάτων από σαύρες. Βέβαια τότε δεν γνώριζαν ότι είναι πλούσιο σε ω3 λιπαρά οξέα και σε αντιοξειδωτικά απαραίτητα για την υγειά. Η γλυστρίδα θεωρείτο από παλαιά σαν πολύτιμο φυτό για τη θεραπεία των προβλημάτων του ουροποιητικού και του πεπτικού συστήματος. Ανοίγει την όρεξη και έχει επουλωτικές ιδιότητες. Η διουρητική δράση της χρησιμεύει σαν ανακούφιση των ασθενειών της ουροδόχου κύστης, για παράδειγμα στη δυσκολία κατά την ούρηση. Οι γλυχρασματογενείς ιδιότητες του φυτού το καθιστούν επίσης καταπραϋντικό γιατρικό για τα γαστρεντερικά προβλήματα όπως η δυσεντερία και η διάρροια. O Θεόφραστος (372-287 π.Χ.), ο πατέρας της βοτανικής, συστήνε τη γλυστρίδα ως φάρμακο για την καρδιακή ανεπάρκεια, το σκορβούτο, τον πονόλαιμο, τον πόνο στα αφτιά, τον πυρετό, το οίδημα στις αρθρώσεις και την ξηροδερμία…100γρ. της γλυστρίδας περιέχουν 400 χιλιοστογραμμάρια ωμέγα-3 - διαθέτουν δηλαδή δεκαπέντε φορές περισσότερα ωμέγα-3 από ό,τι τα περισσότερα μαρούλια που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Και επιπλέον είναι ιδιαίτερα πλούσια σε αντιοξειδωτικά. Μια μερίδα γλυστρίδας καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες του οργανισμού σε βιταμίνη Ε και παρέχει σημαντικές ποσότητες βιταμίνης Ο, Β-καροτένιου,βιταμίνες Κ, C και γλουτα
Στην αρχαία Ρώμη η γλυστρίδα χρησιμοποιείτο για θεραπεία των πονοκεφάλων και της δυσεντερίας, των σκωλίκων των εντέρων και των δαγκωμάτων από σαύρες. Βέβαια τότε δεν γνώριζαν ότι είναι πλούσιο σε ω3 λιπαρά οξέα και σε αντιοξειδωτικά απαραίτητα για την υγειά. Η γλυστρίδα θεωρείτο από παλαιά σαν πολύτιμο φυτό για τη θεραπεία των προβλημάτων του ουροποιητικού και του πεπτικού συστήματος. Ανοίγει την όρεξη και έχει επουλωτικές ιδιότητες. Η διουρητική δράση της χρησιμεύει σαν ανακούφιση των ασθενειών της ουροδόχου κύστης, για παράδειγμα στη δυσκολία κατά την ούρηση. Οι γλυχρασματογενείς ιδιότητες του φυτού το καθιστούν επίσης καταπραϋντικό γιατρικό για τα γαστρεντερικά προβλήματα όπως η δυσεντερία και η διάρροια. O Θεόφραστος (372-287 π.Χ.), ο πατέρας της βοτανικής, συστήνε τη γλυστρίδα ως φάρμακο για την καρδιακή ανεπάρκεια, το σκορβούτο, τον πονόλαιμο, τον πόνο στα αφτιά, τον πυρετό, το οίδημα στις αρθρώσεις και την ξηροδερμία…100γρ. της γλυστρίδας περιέχουν 400 χιλιοστογραμμάρια ωμέγα-3 - διαθέτουν δηλαδή δεκαπέντε φορές περισσότερα ωμέγα-3 από ό,τι τα περισσότερα μαρούλια που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Και επιπλέον είναι ιδιαίτερα πλούσια σε αντιοξειδωτικά. Μια μερίδα γλυστρίδας καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες του οργανισμού σε βιταμίνη Ε και παρέχει σημαντικές ποσότητες βιταμίνης Ο, Β-καροτένιου,βιταμίνες Κ, C και γλουτα
Σχόλια