Η απάτη του ΠΑΣΟΚ με το έλλειμμα επιβάλει την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου

Έχουμε ξαναγράψει ότι όποιος ελπίζει στα σοβαρά ότι το νέο μνημόνιο θα βγάλει την Ελλάδα από τη σημερινή κρίση (στην οποία τα μέγιστα συνετέλεσαν οι πολιτικές του πρώτου μνημονίου) είναι μάλλον εκτός τόπου και χρόνου.

Εκτός από τους επιπόλαιους σχεδιασμούς της Τρόϊκα (οι οποίοι όλοι έπεσαν έξω, και αυτός είναι ένας βάσιμος λόγος για να τους αγνοούμε) προστίθεται τις τελευταίες ημέρες μια σειρά στοιχείων τα οποία οδηγούν κατά την γνώμη μας αναγκαστικά στην επαναδιαπραγμάτευση και αναθεώρηση του Μνημονίου (πρώτου και δεύτερου κλπ)

Τα στοιχεία αυτά είναι:

Πρώτον: Η επιστολή του πρώην επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρμόδιου για τα Οικονομικά, Χοακίν Αλμούνια, προς την Εξεταστική Επιτροπής της Βουλής για το «φούσκωμα» του ελλείμματος από την Ελληνική Στατιστική Αρχή, η οποία επιβεβαιώνει με τον πλέον εμφατικό τρόπο τις καταγγελίες για αυθαίρετο “φούσκωμα” του ελλείμματος του 2009, καθώς η ένταξη των ΔΕΚΟ στο έλλειμμα, δεν ήταν υποχρεωτική. Συνεπώς το ΠΑΣΟΚ, με τη μέθοδο που χρησιμοποίησε, έβλαψε την οικονομία και επιβάρυνε σε καταστροφικό βαθμό τη χώρα, εκτοξεύοντας με την αναθεώρηση το έλλειμμα του 2009 στο 15,4%. Αν λοιπόν πήγαμε στο Μνημόνιο με τα στοιχεία του ΠΑΣΟΚ, τότε δεν πρέπει να το ξανασυζητήσουμε; Προσθέστε εδώ την πανταχόθεν πλέον επιβεβαιωμένη πρόθεση του Παπανδρέου να μας πάει με το ζόρι στο ΔΝΤ. Να θυμηθούμε μόνο τις συζητήσεις που ήδη είχε κάνει ο ΓΑΠ με τον… μπερμπάντη Στρος Καν, αλλά και τις αποκαλύψεις, κατόπιν εορτής, του Γ. Προβόπουλου, ότι είχε ενημερώσει τους πολιτικούς για την κατάσταση του ελλείμματος.

Δεύτερο, ο Π. Τόμσεν αποκάλυψε ότι το ΠΑΣΟΚ προτίμησε να επιβάλει φόρους παρά να κόψει τις δημόσιες δαπάνες, για να μην χάσει το πράσινο κράτος που στήθηκε επί δεκαετίες. Ο τροικάνος αποκάλυψε δηλαδή ότι υπήρχε εναλλακτική λύση για την Ελλάδα, πέρα από την άγρια φορολόγηση κυρίως των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων. Σίγουρα κάποιοι θα πονούσαν, θα υπέφεραν, θα πλήρωναν το μάρμαρο, ίσως κι άθελά τους. Όμως, το βέβαιο είναι ότι η χώρα θα μπορούσε να είχε σωθεί χωρίς να έχουν οδηγηθεί στην απόλυτη εξαθλίωση εκατομμύρια πολίτες. Κι ενώ το πράσινο κράτος συνέχιζε –και ίσως συνεχίζει- το πάρτι του, χιλιάδες Έλληνες διαβιούν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας ή δουλεύουν μόνο για να πληρώνουν φόρους.

Εδώ θα πρέπει επίσης να θυμίσουμε ότι το «λεφτά υπάρχουν» πήγαινε από τον κ. Παπανδρέου στο ότι πάνω από 30 δις ευρώ είναι η φοροδιαφυγή και μόλις αυτός γινόταν πρωθυπουργός, θα την πάτασσε. Μήπως είδατε εσείς να εισέρρευσαν παλαιές οφειλές, παρά τις ευνοϊκές ρυθμίσεις; Μήπως είδατε να πληρώνουν οι μεγαλο-οφειλέτες; Είναι χαρακτηριστικό ότι έχουν συλληφθεί δεκάδες άνθρωποι για χρέη πάνω από 600 εκατ. και έχουν εισπραχθεί μόλις 9 εκατ. Μηδέν λοιπόν το έργο του ΠΑΣΟΚ και στον κρίσιμο αυτό τομέα.

Τρίτον, Το Ευρωκοινοβούλιο παραδέχθηκε επαναδιαπραγμάτευση. Κάλεσε μάλιστα τον κ. Σαμαρά μόλις εκλεγεί να ξαναδούν το πρόγραμμα. Επομένως, υπάρχουν περιθώρια, αρκεί να κάτσει κανείς σοβαρός και πατριώτης να βρει λύσεις και διεξόδους.

Τέταρτον, πάρα πολλοί ξένοι ομολογούν αποτυχία Μνημονίου. Από το ίδιο το ΔΝΤ και την ΕΚΤ μέχρι κορυφαίους αναλυτές που λένε ότι το φάρμακο είναι θανατηφόρο.

Πέμπτον, η ίδια η Μέρκελ ομολογεί τώρα ότι τρέμει στην ιδέα μήπως η Ελλάδα καταρρεύσει και βγει από την ευρωζώνη, διότι προφανώς το ευρωπαϊκό οικοδόμημα θα καταρρεύσει. Η ρητορική του ΠΑΣΟΚ τόσα χρόνια πια ήταν; Να δεχθούμε ασμένως τα μέτρα για να μη βγούμε από το ευρώ. Κι όμως, το βασικό διαπραγματευτικό μας ατού, δηλαδή το φόβο της Ευρώπης για κατάρρευση της ΕΕ, το κάναμε γαργάρα.

Μα, αν είναι  έτσι, τότε γιατί ο Αντώνης Σαμαράς είπε το «ναί»;

Δυο χρόνια τώρα  η ΕΕ, αλλά και τα ξένα ΜΜΕ φορτώνουν την ευθύνη της αποτυχίας του  προγράμματος της Τρόϊκα στην άρνηση του Προέδρου της ΝΔ να στηρίξει το Μνημόνιο.

Το «ναι» του Σαμαρά ήταν ένας τακτικός ελιγμός. Τίποτα περισσότερο.  Για να δείξει ότι δεν φταίει αυτός που δεν πάει καλά το Μνημόνιο αλλά το … ίδιο το Μνημόνιο, η συνταγή της αποτυχίας. Και εφόσον από την αρχή έλεγε που θα φτάσουμε, πως θα είναι η Ελλάδα του Μνημονίου,  νομιμοποιείται τώρα να ζητήσει διαπραγμάτευση και αλλαγή των όρων.

«Κάναμε το καλύτερο που έπρεπε να κάνουμε. Ανάκαμψη ζητούσαμε τότε, ανάκαμψη ζητούμε και τώρα. Η πολιτική μας δεν έχει αλλάξει. Απομονωθήκαμε στο εξωτερικό. Έχω κάνει το παν, για να μπορέσουμε να συγκροτήσουμε και πάλι μια Ελλάδα σοβαρότητας και στο εξωτερικό. Διορθώνω, όσο μπορώ, τα λάθη, τα οποία έγιναν τα δύο τελευταία χρόνια. Δεν αλλάζω πολιτική. Προσπαθώ να φυλάξω και να διαφυλάξω ό,τι γίνεται. …»

Η Ελλάδα πρέπει να είναι έτοιμη ώστε αμέσως μετά τις εκλογές, να παρουσιαστεί ένα αξιόπιστο και βιώσιμο πρόγραμμα εξόδου της χώρας από την κρίση. Κι αυτό μόνο ο Σαμαράς μπορεί να το κάνει που από την αρχή είχε προβλέψει τι θα γίνει.

Τα μνημόνια, νέα και παλιά, είναι ζήτημα χρόνου να τα «κηδέψουμε» με τις δέουσες τιμές.

Η λύση στην κρίση χρέους της Ευρωζώνης θα είναι πολιτική και θα  αφορά το σύνολον των μελών της που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Διαφορετικά, η Ευρωζώνη δεν έχει μέλλον.

Το βλέπουμε ήδη στην Ιβηρική. Η Ισπανία πρέπει να παρουσιάσει συμπληρωματικό προϋπολογισμό με μέτρα για περικοπές δαπανών πάνω από 40 δις την ώρα που η ύφεση της χτυπά για τα καλά την πόρτα. Η Πορτογαλία είναι έτοιμη να ζητήσει δεύτερο πακέτο βοήθειας ενώ ο Μ. Μόν τι απειλεί με παραίτηση γιατί λέει ότι δεν τον αφήνουν τα συνδικάτα να πάρει μέτρα.

Είναι θέμα χρόνου, λοιπόν, η τριάδα των χρεοκοπημένων, πλην της Ελλάδας, να βαρέσει κανόνι. Και μόνο τότε θα καταλάβει η Μέρκελ ότι τα πράγματα είναι σοβαρά και θα βάλει μπρος μια πιο ευέλικτη και ταχύτατη διαδικασία επίλυσης της κρίσης, συνολικά. Πότε θα γίνει αυτό; Κάποιοι το τοποθετούν προς το τέλος του 2012, αρχές του 2013. Γι’ αυτό μέχρι τότε η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στο παιχνίδι και κυρίως να μη δίνει αφορμές να τις φορτώνουν και τις αποτυχίες των υποτιθέμενων …..σωτήρων της.

Σίγουρα η Ελλάδα έχασε πολλές μάχες, κυρίως αυτές που οι κυβερντώντες πήγαν με κατεβασμένα τα χέρια. Το μέλλον μιας χώρας όμως κρίνεται από τον πόλεμο και ποιος θα τον κερδίσει στον τέλος.   http://www.antinews.gr