Ο πόλεμος δεν άρχισε στις 7 Οκτωβρίου: Παλαιστίνη – Ισραήλ 76 χρόνια μίσους και αίματος: Χιλιάδες νεκροί και εγκλήματα πολέμου εκατέρωθεν
Όχι ο πόλεμος ανάμεσα στο Ισραήλ και την Παλαιστινιακή Χαμάς δεν άρχισε στις 7 Οκτωβρίου... Ο πόλεμος κρατάει 76 χρόνια: μίσος, αίμα, νεκροί χιλιάδες, εγκλήματα πολέμου κι από τις δυο μεριές και άφατη υποκρισία από τις Μεγάλες Δυνάμεις.
Μια παλιά εβραϊκή παροιμία λέει πάνω κάτω: «Αν δεν αντέχεις το κακό, δεν θα ζήσεις ποτέ για να δεις το καλό». Κι αν οι Εβραίοι – Ισραηλίτες με το «κακό» κοιμούνται και με το «κακό» ξυπνούν αιώνες τώρα κι αντέχουν, αλλά ακόμα το «καλό» δεν έχει χτυπήσει την πόρτα τους, ε, κάτι θα φταίει… Και υπάρχει ακόμα μια εβραϊκή παροιμία: «Ο διάβολος ενοχλεί μόνο εκείνους που τον έχουν ενοχλήσει»... Και θα ‘πρέπει, οι λαοί της Μέσης Ανατολής, να τον έχουν ενοχλήσει πολύ…
Κι από την άλλη ο Χαλίλ Γκιμπράν, ο ποιητής και φιλόσοφος, που γεννήθηκε στον Λίβανο έχει μια προσέγγιση που θα μπορούσε να είναι μια απάντηση των Παλαιστινίων σε όσα έχουν υποστεί χρόνια τώρα από τους Ισραηλινούς: «Το έθνος να λυπάστε αν φοράει ρούχο που δεν το ύφανε. Ψωμί αν τρώει, αλλά όχι απ’ τη σοδειά του. Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του»... Να τους λυπάστε, όχι να τους μισείτε!Και για να είμαστε ακριβείς, τα σοβαρά προβλήματα στην περιοχή άρχισαν με το έμπα του 20ου αιώνα, όταν ακόμα ο τόπος ολόκληρος ανήκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Στη συνέχεια, το 1917, η Βρετανική Αυτοκρατορία πάτησε πόδι στα εδάφη που γέννησαν τρεις θρησκείες, μετά την παρακμή των Οθωμανών. Οι Εβραίοι, τότε, άρχισαν να μετακινούνταν κατά χιλιάδες στη Βρετανική Παλαιστίνη με την ελπίδα να ιδρύσουν κάποτε ένα εβραϊκό κράτος. Οι εντάσεις μεταξύ των Αράβων και του νέου εβραϊκού πληθυσμού μόλις άρχιζαν.Όταν ξέσπασε η καταιγίδα των Ναζί, χιλιάδες Εβραίοι από τη Γερμανία, αλλά και τις κατεχόμενες περιοχές διέφυγαν στην Παλαιστίνη, αυξάνοντας το ποσοστό των Εβραίων στην περιοχή κατά 13%.
Από το 1936, οι Παλαιστίνιοι είχαν αρχίσει να δυσανασχετούν και να προσπαθούν να αποτινάξουν την βρετανική κυριαρχία· ίδρυσαν πολιτικά κόμματα και απαιτούσαν αυτοδιοίκηση. Κάποια στιγμή, οι Παλαιστίνιοι επαναστάτησαν κατά των Βρετανών, που επέτρεπαν σε όλο και περισσότερους Εβραίους να μεταναστεύουν στα εδάφη τους. Η εξέγερση άρχισε ως απεργία αλλά γρήγορα εξελίχθηκε σε βίαιη σύρραξη.
Από το 1947 μέχρι τις μέρες μας στη Μέση Ανατολή ίδια κι όμοια: αίμα, θάνατος και οιμωγές. Η ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση μετράει 76 χρόνια· και αναζωπυρώθηκε για ακόμα μια φορά πριν από μια εβδομάδα, έπειτα από την αιφνιδιαστική επίθεση που εξαπέλυσε η Χαμάς κατά του Ισραήλ. Σε αντίποινα, το Ισραήλ διέταξε αεροπορικές επιδρομές και «πλήρη πολιορκία» της Λωρίδας της Γάζας, του παλαιστινιακού θύλακα που διαχειρίζεται η Χαμάς.
Πρόκειται για ένα νέο επεισόδιο - καταιγίδα που φέρνει θάνατο σε μια σύγκρουση που έχει τις ρίζες της βαθιά στα μέσα του 20ου αιώνα. Για να ξεφυλλίσουμε το βιβλίο της Ιστορίας
Ειδική επιτροπή του ΟΗΕ προτείνει ένα σχέδιο διχοτόμησης που παρείχε το 56,47% της Παλαιστίνης για τη δημιουργία εβραϊκού κράτους και το 44,53% για αραβικό. Οι Παλαιστίνιοι απορρίπτουν το σχέδιο, όμως οι Εβραίοι το αποδέχονται.
Στις 29 Νοεμβρίου, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ εγκρίνει το σχέδιο, με 33 χώρες να ψηφίζουν υπέρ της διχοτόμησης, 13 να ψηφίζουν κατά και 10 να δηλώνου «παρών». Πολλοί» γάιδαρο σε ξένο αχυρώνα...
Για τους Παλαιστίνιους, αυτή η ημερομηνία σηματοδοτεί τη «Νάκμπα» (καταστροφή - κατακλυσμός), την καταστροφή δηλαδή που θα είναι προάγγελος της δίωξης και εκτοπισμού 700.000 Παλαιστινίων από τα πατρογονικά εδάφη τους.
Εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι, ακούγοντας τις ειδήσεις για σφαγές σε χωριά όπως το Ντιρ Γιασίν, διαφεύγουν προς την Αίγυπτο, τον Λίβανο και την Ιορδανία· τα στρατεύματα της Αιγύπτου, της Συρίας, του Λιβάνου, της Ιορδανίας και του Ιράκ επιτίθενται στο Ισραήλ, αρχίζοντας τον Αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1948 .
Ο πόλεμος τελειώνει υπέρ των Ισραηλινών: τα αραβικά στρατεύματα αποκρούονται, κηρύσσεται κατάπαυση του πυρός και χαράσσονται νέα σύνορα – πιο ευνοϊκά για το Ισραήλ. Η Ιορδανία παίρνει τον έλεγχο της Δυτικής Όχθης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ ενώ η Αίγυπτος ελέγχει τη Λωρίδα της Γάζας .
1959: Ο Γιάσερ Αραφάτ ιδρύει την παλαιστινιακή οργάνωση Φατάχ στη Γάζα και στο Κουβέιτ· αργότερα γίνεται η μαγιά της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO).
1964: Δημιουργείται η PLO.
1973: Στις 6 Οκτωβρίου, κατά τη διάρκεια της εβραϊκής γιορτής του Γιομ Κιπούρ, ο αιγυπτιακός και ο συριακός στρατός εξαπολύουν επιθέσεις κατά του Ισραήλ, σηματοδοτώντας την έναρξη ενός νέου πολέμου. Ο πόλεμος του Γιομ Κιπούρ, ο οποίος τελειώνει 19 ημέρες αργότερα με το Ισραήλ να απωθεί τα αραβικά στρατεύματα, έχει ως αποτέλεσμα μεγάλες απώλειες από όλες τις πλευρές: χιλιάδες νεκροί, αγνοούμενοι και τραυματίες.
1982: Υπό τον υπουργό Άμυνας Αριέλ Σαρόν, ισραηλινά στρατεύματα εισβάλλουν στον γειτονικό Λίβανο σε μια αμφιλεγόμενη στρατιωτική αποστολή που ονομάζεται «Επιχείρηση Ειρήνη της Γαλιλαίας». Στόχος της επιχείρησης είναι να εξαφανιστούν οι βάσεις των Παλαιστινίων ανταρτών στο νότιο Λίβανο. Αλλά τα ισραηλινά στρατεύματα φθάνουν μέχρι την πρωτεύουσα του Λιβάνου, τη Βηρυτό.
Η επακόλουθη οπισθοχώρηση της PLO υπό τον Αραφάτ, αφήνει τους παλαιστινιακούς προσφυγικούς καταυλισμούς στον Λίβανο ουσιαστικά ανυπεράσπιστους. Από τις 16 έως τις 18 Σεπτεμβρίου, Λιβανέζοι χριστιανοί πολιτοφύλακες – έχοντας δεσμούς με το Ισραήλ – εισβάλλουν στα στρατόπεδα Sabra και Shatilla στη Βηρυτό, εξαπολύοντας μια ανελέητη σφαγή, που συγκλονίζει τη διεθνή κοινότητα. Οι σφαγές εκείνες αποτέλεσαν το αντικείμενο ισραηλινής έρευνας από την Επιτροπή Kahane και κόστισαν στον Αριέλ Σαρόν τη θέση του ως υπουργός Άμυνας.
Ήταν επίσης τότε, που κατά τη διάρκεια αυτής της εξέγερσης γεννήθηκε η Χαμάς, επηρεασμένη από την ιδεολογία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας της Αιγύπτου. Από την αρχή, το ισλαμιστικό κίνημα ευνοεί τον ένοπλο αγώνα και απορρίπτει κάθε νομιμότητα του ισραηλινού κράτους.
1995: Στις 4 Νοεμβρίου, ο Γιτζάκ Ράμπιν δολοφονείται από έναν Εβραίο ακροδεξιό εξτρεμιστή σε μια ειρηνευτική συγκέντρωση στο Τελ Αβίβ.
1996: Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου εκλέγεται πρωθυπουργός για πρώτη φορά.
2000: Στις 28 Σεπτεμβρίου, ο Αριέλ Σαρόν προκαλεί τους Παλαιστίνιους κάνοντας μια περιοδεία στην τοποθεσία Al-Aqsa/Temple Mount της Ιερουσαλήμ ως αρχηγός του δεξιού κόμματος Likud, πυροδοτώντας τη Δεύτερη Ιντιφάντα, γνωστή και ως Al-Aqsa Intifada, που κράτησε μέχρι το 2005, με 3.000 Παλαιστίνιους και 1.000 Ισραηλινούς να χάνουν τη ζωή τους σε διάστημα πέντε χρόνων.
2001: Ο Σαρόν εκλέγεται πρωθυπουργός του Ισραήλ και διακόπτει την επαφή με τον Αραφάτ, ο οποίος στη συνέχεια περιορίζεται στον καταυλισμό του στη Ραμάλα.
2002: Η ισραηλινή κυβέρνηση ξεκινά την Επιχείρηση Αμυντική Ασπίδα: την κατασκευή ενός τείχους για να χωρίσει το Ισραήλ από τη Δυτική Όχθη. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ κάνει λόγο για πρώτη φορά για συνύπαρξη μεταξύ των δύο κρατών Ισραήλ και Παλαιστίνης. Ο ισραηλινός στρατός άρει την πολιορκία της Ραμάλα.
2005: Ο Μαχμούντ Αμπάς εκλέγεται πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής. Μετά 38 χρόνια κατοχής, το Ισραήλ αποχωρεί από τη Γάζα.
2006: Στις 4 Ιανουαρίου, ο Πρωθυπουργός Αριελ Σαρόν παθαίνει εγκεφαλικό και πέφτει σε κώμα στο οποίο και παραμένει μέχρι το θάνατό του το 2014. Ο Εχούντ Ολμέρτ αναλαμβάνει πρωθυπουργός και επικεφαλής του νεοϊδρυθέντος κεντρώου κόμματος του Σαρόν, Kadima. Η Χαμάς σαρώνει τις βουλευτικές εκλογές στα Παλαιστινιακά Εδάφη, με αποτέλεσμα οι ΗΠΑ και η ΕΕ να παγώσουν την άμεση βοήθεια προς την παλαιστινιακή κυβέρνηση. Η λιβανέζικη ισλαμική φονταμενταλιστική οργάνωση Χεζμπολάχ εξαπολύει επιθέσεις με ρουκέτες στο Ισραήλ και αιχμαλωτίζει δύο Ισραηλινούς στρατιώτες. Το Ισραήλ αντεπιτίθεται με δύναμη και πολλοί άμαχοι, κυρίως Λιβανέζοι, σκοτώνονται. Ο πόλεμος, που θεωρείται ευρέως ως αποτυχία στο Ισραήλ, οδήγησε σε αυξανόμενες πιέσεις προς τον Όλμερτ να παραιτηθεί.
2007: Μετά από μήνες εσωτερικών στρατιωτικών μαχών μεταξύ των δυνάμεων της Χαμάς και της Φατάχ, η Χαμάς καταλαμβάνει τον έλεγχο της Γάζας.
2009: Στις 18 Ιανουαρίου, το Ισραήλ και η Χαμάς κηρύσσουν μονομερή εκεχειρία, τερματίζοντας τη μάχη των 22 ημερών που σκότωσε περισσότερους από 1.300 Παλαιστίνιους καθώς και 13 Ισραηλινούς .
2011: Στις 27 Μαρτίου, το Ισραήλ αναπτύσσει ένα σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας που ονομάζεται Iron Dome (σιδηρούς θώλος), το οποίο επιτρέπει στη χώρα να αναχαιτίζει πυραύλους μικρού βεληνεκούς που εκτοξεύονται τακτικά από τη Γάζα.
2014: Τον Ιούνιο, τρεις Ισραηλινοί έφηβοι απάγονται και δολοφονούνται κοντά στην πόλη της Χεβρώνας στη Δυτική Όχθη. Οι ισραηλινές αρχές κατηγορούν τη Χαμάς για το περιστατικό και στις 8 Ιουλίου εξαπολύουν πολλαπλές αεροπορικές επιδρομές στη Γάζα, προκαλώντας ανταλλαγή πυραύλων με τη Χαμάς σε διάστημα επτά εβδομάδων. Οι ισραηλινές πυραυλικές επιθέσεις έχουν ως αποτέλεσμα το θάνατο περισσότερων από 2.200 Παλεστίνιων στη Γάζα .
2018: Στις 30 Μαρτίου , δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι συγκεντρώνονται κοντά στα ισραηλινά σύνορα στη Λωρίδα της Γάζας για να διαμαρτυρηθούν για τον αποκλεισμό του θύλακα από το Ισραήλ. Οι διαδηλώσεις συνεχίζονται για αρκετούς μήνες. Τουλάχιστον 189 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν και περισσότεροι από 6.000 τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια αυτών των διαδηλώσεων από τα τέλη Μαρτίου έως τα τέλη Δεκεμβρίου 2018, σύμφωνα με την Ανεξάρτητη Διεθνή Επιτροπή Έρευνας που εξουσιοδοτήθηκε από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ .
2022: Το Ισραήλ σφυροκοπά τη Γάζα με αεροπορικές επιδρομές στις 5 Αυγούστου, σκοτώνοντας έναν ανώτερο μαχητή της οργάνωσης Ισλαμική Τζιχάντ και πυροδοτώντας αντίποινα με ρουκέτες από τον παλαιστινιακό θύλακα. Τουλάχιστον 40 Παλαιστίνιοι σκοτώνονται στις τρεις ημέρες των μαχών που ακολουθούν.
2023: Οι ισραηλινές δυνάμεις σκοτώνουν εννέα παλαιστίνιους ένοπλους της Ισλαμικής Τζιχάντ και πολίτες στις 26 Ιανουαρίου σε μια επιδρομή σε μια πόλη σημείο ανάφλεξης στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Παλαιστίνιοι μαχητές αντέδρασαν εκτοξεύοντας δύο ρουκέτες, προκαλώντας αντίποινα από το Ισραήλ. Δεν αναφέρονται άλλα θύματα.
Και πατώντας πάνω σε νεκρούς, κολυμπώντας σε θάλασσες αίματος και διαπερνώντας την αχλύ του μίσους που δεν διαλύεται χρόνια τώρα, φθάνουμε στις μέρες μας.
Για κάθε στρατιωτική απάντηση, υπάρχει μια καινούργια ερώτηση και ένα είναι το βέβαιο: οι νεκροί δεν έχουν απορίες…
Σχόλια