Ο Βούλγαρος καθηγητής Μπόζινταρ Ντιμιτρόφ για : όρο ‘Μακεδονία’, «μακεδονική» γλώσσα και «μακεδονικό» κράτος

Ιούνιος 30, 2017. 17:50

Το βουλγαρικό πρακτορείο ‘Fokus’ δημοσιεύει ένα ενδιαφέρον άρθρο (σχόλιο) του διευθυντή του Εθνικού Μουσείου Ιστορίας της Σόφιας, καθηγητή Μπόζινταρ Ντιμιτρόφ, σε σχέση με τον όρο «Μακεδονία», «μακεδονική» γλώσσα και «μακεδονικό» κράτος (τα εισαγωγικά από το βουλγαρικό κείμενο). Βέβαια, υπάρχουν ορισμένα σημεία τα οποία προωθούν βουλγαρικές θέσεις, ωστόσο αξίζει τον κόπο να δούμε τις απόψεις αυτές, που απευθύνονται προς τους Σκοπιανούς.

«Μακεδονική Γλώσσα»

Η αρχαία μακεδονική γλώσσα ήταν η ελληνική. Αυτήν χρησιμοποιούσε το αρχαίο μακεδονικό κράτος και ο Φίλιππος ο Β΄ και ο Μέγας Αλέξανδρος.

Κατά το Μεσαίωνα στη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας μιλούσαν και

χρησιμοποιούσαν τη βουλγαρική γλώσσα. Επειδή υπήρχαν Βούλγαροι.

Η Σκοπιανή «ιστορική επιστήμη» πέφτει σε τρελές αντιφάσεις.

Οι εικόνες των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου σε κάθε εκκλησία της γεωγραφικής Μακεδονίας ήταν γραμμένες με το βουλγαρικό αλφάβητο και πάνω από κεφάλια του έγραφε « εκπαιδευτικοί της Βουλγαρίας».

Λοιπόν, σε πολλές εκκλησίες η λέξη ‘Βουλγαρίας’ ήταν θολή με κάποιο χρώμα ή καλυμμένη με αυτοκόλλητη ταινία( όπως Αγ. Νεντέλια στο Μοναστήρι, του Αγίου Παντελεήμονα στο Βέλες, του Αγ, Ιωακείμ Οσογκόφσκι).

Η σύγχρονη λεγόμενη «μακεδονική» γλώσσα δημιουργήθηκε τον Οκτώβριο – Νοέμβριο του 1944, με την εποπτεία του Μπλαγκόι Κόνεφ- φοιτητής στο Πανεπιστήμιο «Αγίου Κλήμεντου της Οχρίδας».

Ολοκληρώθηκε σε τρία εξάμηνα και κατόπιν αποκλήθηκε στα Σκόπια ως ακαδημαϊκός. Μια επιτροπή 12 ατόμων, ακαδημαϊκοί που έγιναν κατά τον τρόπο αυτόν, ενέκριναν τη νέα γλώσσα.

Ο Μπλάζε Κονέσκι, (έτσι μετονομάσθηκε ο Μπλαγκόι Κονέφ) παρέδωσε τη βουλγαρική γραμματική του καθηγητή Λιούμπομιρ Αντρέϊτσιν (ο καλύτερος μέχρι τώρα) και του είπε «αλλαγή των γραμμάτων, αλλαγή των λέξεων, η ‘μακεδονική’ γλώσσα δεν πρέπει να μοιάζει με τη βουλγαρική γλώσσα».

Άλλωστε, η βουλγαρική γλώσσα είναι η μόνη ανάμεσα στις λεγόμενες σλαβικές γλώσσες που όσο και να αλλαχθεί η γραφή των λέξεων, παραμένει βουλγαρική.

Στη ‘γλώσσα’ αυτή των Σκοπιανών εισήχθη από την Επιτροπή η σερβική γραμματική του Βουκ Κάρατζιτς. Τώρα οι «Μακεδόνες» μιλούν μια γλώσσα που είναι πιο κοντά στη σερβική παρά στη βουλγαρική.

Παρά τις αλλαγές που έγιναν, σήμερα οι περισσότεροι υπεύθυνοι των παγκόσμιων γλωσσολογικών ιδρυμάτων, όπως είναι της Γαλλίας και της Ρωσίας, θεωρούν ότι γλώσσα των Σκοπιανών, που την αποκαλούν «μακεδονική» είναι ένα ιδίωμα (διάλεκτος) της βουλγαρικής.

Η ιδέα ενός ανεξάρτητου «μακεδονικού κράτους»

Οι ιστορικοί των Σκοπίων και οι πολιτικοί, συχνά γκρινιάζουν ότι οι «μακεδόνες» επαναστάτες αγωνίστηκαν για μια αυτόνομη ‘Μακεδονία’, για ένα ανεξάρτητο «μακεδονικό κράτος».

Είναι αλήθεια αυτό;

Είναι αλήθεια, αλλά με κάποιες σημαντικές διευκρινίσεις- ως αυτόνομο κράτος του βουλγαρικού πληθυσμού της.

Δηλαδή, ως ένα δεύτερο βουλγαρικό κράτος στα Βαλκάνια.

Γιατί οι οργανώσεις BMORK, TMORO, VMORO, VMRO, βρίσκονταν πίσω από αυτήν ιδέα; Διότι πρόκειται για τμήματα των βουλγαρικών στρατιωτικών πληροφοριών.

Η ιδέα ενός βουλγαρικού κράτους είναι η ιδέα που αποδόθηκε από στους «Μακεδόνες» (Βουλγάρους της Μακεδονίας) από τη βουλγαρική πολιτική ελίτ.

Στη Σόφια γνώριζαν πολύ καλά ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν θα επέτρεπαν στη Βουλγαρία να μεγαλώσει κατά εκατοντάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα και από τις ακτές της Μαύρης Θάλασσας να φθάσει μέχρι τα αλβανικά βουνά.

Για τις μεγάλες δυνάμεις, αυτό σήμαινε μια νέα μεγάλη δύναμη στην Ευρώπη- η Βουλγαρία, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και μόνο λίγο μικρότερη από τη Γερμανία και την Ιταλία.

Είναι αλήθεια ότι θα ήταν μια μεγάλη επικράτεια και όχι τόσο οικονομική και στρατιωτική δύναμη, αλλά οι μεγάλες δυνάμεις γνώριζαν ότι αυτό θα μπορούσε να ξεπερασθεί σε 30 με 40 χρόνια. Επομένως ήταν εναντίον αυτής της ιδέας.

Με τη δημιουργία ενός δεύτερου βουλγαρικού κράτους, η Βουλγαρία θα μπορούσε να κάνει ένα ‘ριμέικ’ όπως είχε κάνει με την Ανατολική Ρωμυλία. Ε, λοιπόν, αυτό δεν επιτρεπόταν.

Ο όρος «Μακεδονία»

Ο όρος «Μακεδονία» στην αρχαιότητα αναφέρονταν σε ένα ελληνικό κράτος, με μια μοναρχική μορφή διακυβέρνησης, που βρίσκονταν εξ ολοκλήρου στο έδαφος της σύγχρονης Ελλάδας.

Οι ίδιοι οι Μακεδόνες θεωρούνταν Έλληνες και κυρίως οι πολιτικές τους ελίτ. Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο η Μακεδονία είναι το όνομα μιας ρωμαϊκής επαρχίας. Με το όνομα αυτό κατά τον VI αιώνα εξαφανίζεται και εμφανίζεται ως το όνομα μιας βυζαντινής διοικητικής περιοχής στο έδαφος της σημερινής ανατολικής (τουρκικής) Θράκης.

Οι Βούλγαροι που κατέχουν ένα κομμάτι αυτής της γης , έχουν ένα συγκεκριμένο όνομα για την περιοχή. Το λένε Κουτμιτσέβιτσα, Κάτω Χώρα, Κάτω Μοισία και άλλα.

Το όνομα Μακεδονία επιστρέφει στον Ευρωπαϊκό Χάρτη από τους Ευρωπαίους Ανθρωπιστές από XVIII-XIX αιώνες.

Οι ταξιδιώτες, στρατιωτικοί, διπλωμάτες και αξιωματικοί πληροφοριών λένε ότι σε αυτήν την περιοχή ζούσαν κυρίως Βούλγαροι και κάποιοι Τούρκοι, Αλβανοί, Τσιγγάνοι, αλλά δεν ήταν Μακεδόνες. Ο εθνικός όρος «Μακεδόνας», παρουσιάζεται μετά το 1944.

Μέχρι τότε, το όνομα «Μακεδόνας» σήμαινε απλά τον Βούλγαρο από τη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας. Ως εκ τούτου οι βουλγαρικές αρχές δεν απόδιωχναν τον όρο «Μακεδονικός». Ακόμη και ο στρατός, ως σώμα, είχε λάβει το επίθετο ‘Μακεδονο-Αδριανοπολιτών’.

Επίσης, η Βουλγαρία είχε ονομάσει τμήμα των στρατιωτικών δυνάμεων της σε 5^ο μακεδονικό στρατό, το 3, 4, 5 μακεδονικά συντάγματα κλπ.

Η Σερβία θέλει να διαγράψει αυτήν έννοια λόγω του ότι σχετίζονται με τη Βουλγαρία.

Κατά την περίοδο της βασιλικής κυριαρχίας επί της περιοχής των Σκοπίων (1918-1941) το όνομα ‘Μακεδονία’ διαγράφηκε από το διοικητικό χάρτη της Γιουγκοσλαβίας και αντικαταστάθηκε με το Βαρντάρσκα Μπανόβινα.

Καθηγ. Μπόζινταρ Ντιμιτρόφ