Απάντηση στις δηλώσεις του Μουσταφά Ακιντζί

Turkish President Recep Tayyip Erdogan (L) speaks with Turkish Cypriot leader Mustafa Akinci (C) and his wife Meral ( R ) during a military parade in Turkish occupied Nicosia, Cyprus, 20 July 2015. The parade was part of the celebrations marking the 41st anniversary of the invasion and occupation of the northern part of the island. EPA/STRINGER

Γράφει ο Γιώργος Κ. Παπαδόπουλος, Ph.D.*
Τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη κύριε Ακιντζί. Δόξα τω Θεώ, επιζούν ακόμη αρκετοί που γνωρίζουν, γιατί τα έζησαν στο πετσί τους (πέρα από τις επιβεβαιώσεις μέσα από επίσημα αρχεία που δημοσιοποιούνται σταδιακά), τί έγινε τη δεκαετία του 1950-60, αυτή του 1960-70, καθώς και το 1974 στη Κύπρο.

Κατ’ αρχήν, στον αγώνα της ΕΟΚΑ από το 1955-Ιούνιο του 1958 δεν άνοιξε ούτε μια μύτη Τουρκοκύπριου (Τ/Κ), παρά το ότι τόσοι πολλοί Τ/Κ χρησιμοποιήθηκαν από τον Άγγλο αποικιοκράτη ως Επικουρικοί Αστυνομικοί (χαιρετίζω πάντως την ανθρωπιά εκείνων των επικουρικών που βοηθούσαν με κάθε τρόπο τους βασανισθέντες αγωνιστές της ΕΟΚΑ). Τουναντίον, με τη βοήθεια του Γραφείου Ειδικού Πολέμου των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων στήθηκε η τρομοκρατική οργάνωση ΤΜΤ η οποία άρχισε να εκτελεί όσους Τ/Κ δεν ήταν φανατισμένοι εναντίον των Ε/Κ (κυρίως, αλλά όχι μόνο, αριστερούς). Τα σκηνοθετημένα επεισόδια βομβιστικών επιθέσεων και πυρκαγιών τάχα εναντίον Τ/Κ στόχων αρκετά, με χειρότερο αυτό κατά του Τουρκικού Γραφείου Τύπου τον Ιούνιο του 1958.
Τριάντα περίπου χρόνια μετά, ο για 50 χρόνια αρχηγός της Τ/Κ κοινότητας Ραούφ Ντεκτάς θα παραδεχόταν ότι κάποιος φίλος του του ομολόγησε ότι αυτός είχε βάλει τη βόμβα στο γραφείο τύπου!! Ό,τι ακριβώς έγινε και με τη σκηνοθετημένη επίθεση στο Τουρκικό Προξενείο Θεσσαλονίκης τον Σεπτέμβρη του 1955, που οδήγησε σε δολοφονίες, βιασμούς και ανείπωτες καταστροφές εκκλησιών και περιουσιών μελών της Ελληνικής κοινότητας της Πόλης. Η καταδίκη του Μεντερές για την εκτέλεση αυτού του πογκρόμ (χωρίς να γίνει αναφορά σε θανάτους) δεν απαλύνει τον πόνο, ιδιαίτερα όταν δεν συνοδεύεται, όπως δεν συνοδεύτηκε από αποζημιώσεις των παθόντων! Στην περίπτωση της βόμβας στο Τουρκικό Γραφείο Τύπου το 1958, η αρχική αγανάκτηση των Άγγλων ότι η όλη υπόθεση ήταν σκηνοθετημένη, μετατράπηκε με έναν επιτήδεια ύπουλο τρόπο στο να παραδοθούν οι αθώοι Κοντεμενιώτες στα χέρια αγρίων της ΤΜΤ στα χωράφια του Κιόνελι, όπου τους σκότωσαν με φτυάρια και πέτρες, που οδήγησε στο να φορέσει μαύρα περιβραχιόνια όλος ο ανδρικός πληθυσμός των Ε/Κ, ακόμη και οι δημόσιοι υπάλληλοι…. Για να μην θυμηθούμε τους εμπρησμούς εκκλησιών (π.χ. Άγιος Κασσιανός) ή ολόκληρων συνοικιών (π.χ. σπίτια Ε/Κ στη Λεύκα, με αποτέλεσμα να φύγουν όλοι για να γλυτώσουν τη ζωή τους!!!).
Η ανάπαυλα από το 1959 (υπογραφή συμφωνιών) χρησιμοποιήθηκε για να εξοπλιστεί σαν αστακός η ΤΜΤ (10,000 όπλα μόνο στο διάστημα 1959-60 όσο ήταν ακόμη οι Άγγλοι στην εξουσία). Ο Θεός όμως αγαπά τον κλέφτη, αγαπά και τον νοικοκύρη. Η πολύ καλά σχεδιασμένη ανταρσία κατά του κράτους τα Χριστούγεννα του 1963 σκόνταψε στο ότι προδόθηκε μερικές ημέρες πριν, όπως τεκμηρίωσε τόσο πειστικά ο τότε ΥΠΕΞ της ΚΔ Σπύρος Κυπριανού στις ομιλίες του στη ΓΣ και το ΣΑ του ΟΗΕ. Γνωρίζουμε τι θα γινόταν γιατί είδαμε τι έκανε η ΤΜΤ στην Αγορά του Κτήματος 6-7 Μαρτίου 1964: έστησε τα πολυβόλα πάνω στους μιναρέδες και θέριζε κόσμο. Σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Κύπρου οι μιναρέδες είναι σχετικά κοντά στις μεγάλες εκκλησίες και Μητροπόλεις, οπότε το πρωί της 25^ης Δεκεμβρίου 1963 θα ζούσαμε αυτό που έγινε στο Κτήμα 6/7 Μαρτίου 1964! Η ΤΜΤ σε αυτό της το έργο είχε και τη βοήθεια αξιωματικών των Τουρκικών ΕΔ, αλλά και μυστικών πρακτόρων της Αγγλίας, όπως του ταγματάρχη Μέισυ, σύμφωνα με τη κατάθεση του ίδιου του προσωπικού οδηγού του. Επίσης, μην αδικείτε τον φιλήσυχο χαρακτήρα της μεγάλης πλειοψηφίας των Τ/Κ ακόμη και μετά από σκηνοθετημένα επεισόδια: όπως δήλωσε ο πρώην αρχηγός των Τουρκικών Μυστικών Υπηρεσιών Στρατηγός Γιρμιμπέσογλου «Στη Κύπρο χρειάστηκε να κάψουμε και τζαμιά, για να φανατίσουμε τους Τ/Κ»!! Ρωτάμε: Πόσα πολλά; Και μόνο τζαμιά έκαψαν ή διέπραξαν και πολλές δολοφονίες Τ/Κ, εμπρησμούς κλπ;
Όσο για το 1974, βλέπουμε ότι γίνατε καλός απολογητής της βαρβαρότητας του Αττίλα. Λησμονείτε ότι τόσο το πραξικόπημα όσο και η εισβολή είχαν ένα πάτρωνα, τον αμερικανό ΥΠΕΞ Χένρυ Κίσσιγκερ, ο οποίος τις ημέρες της φθίνουσας εξουσίας του Προέδρου Νίξον ήταν κυριολεκτικά παντοδύναμος. Στόχος του: η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αφού η Ελλαδική χούντα δεν κατόρθωσε να φέρει εις πέρας το κομμάτι που της ανατέθηκε (δολοφονία του Προέδρου Μακαρίου), επιτηδευμένα ο Κίσσιγκερ καθυστέρησε τη λήψη καταδικαστικής απόφασης κατά της χούντας και του πραξικοπήματος από το ΣΑ του ΟΗΕ, ώστε να φανεί η βάρβαρη εισβολή του Αττίλα ως η μόνη λύση!! Και ενώ δεν είχε παρατηρηθεί ούτε ένα επεισόδιο ενδοκοινοτικής βίας τις πέντε ημέρες του πραξικοπήματος, όπως σημειώνει ο Αμερικανός πρέσβυς Ρ. Ντέιβις σε τηλεγράφημά του μια ημέρα πριν την εισβολή. Αυτή την εισβολή που άφησε τη Κύπρο με πάνω από 5.000 νεκρούς, 1.500 αγνοούμενους (κάτι ακούσαμε και για οστά νεκρών που ξεθάφτηκαν και ρίχτηκαν στη θάλασσα για να μην τα βρουν Αμερικανοί ερευνητές υπό τον Ρ. Χόλμπρουκ!!), περίπου 1000 γυναίκες που βιάστηκαν, πάνω από 200.000 πρόσφυγες με ανείπωτες καταστροφές και λεηλασίες, και αρπαγές θησαυρών πολιτιστικής και θρησκευτικής κληρονομιάς. Δεν διαγράφονται όλα αυτά Κε. Ακιντζί, και η ιστορία σας έχει καταγράψει ήδη ως απολογητή του Αττίλα. Το «Αισιέ πήεναι έσω σου, ετελιεώσαν οι διακοπές»* των Τ/Κ διαδηλωτών κατά της κατοχής και των παράνομων εποίκων το έχετε μετατρέψει σε «Αισιέ κάτσε όσο θέλεις στη Κύπρο μας. Πού εν να έβρεις καλλίτερον τόπον, να σφάζεις, να κλέφτεις, να απειλείς τζαι να σου λαλούν τζαι μπράβο»!
Καιρός να τελειώνουν οι ψευδαισθήσεις των Ε/Κ και να απαιτηθούν από τη Τουρκία οι ευθύνες για κάθε τι που συνέβη στη Κύπρο τα τελευταία 41 χρόνια. Η ίδια, ως άλλη Κίρκη, μεταμορφώνει κάθε Τ/Κ ηγέτη που προσπαθεί να αρθρώσει διαφορετικό λόγο σε δικό της κλώνο. Αυτή πληρώνει για την επιβίωσή τους άλλωστε, όπως έχει τονίσει επανειλημμένα. Χώρα που έχει τεράστια και διαρκώς ογκούμενα προβλήματα με μειονότητες και προσαρμογή στο Ευρωπαϊκό κεκτημένο, δεν μπορεί να μας κάνει μαθήματα για ανθρώπινα δικαιώματα. Το αντίθετο μάλιστα.                         http://mignatiou.com