ΔΙΟΛΚΟΣ

  Προχθές ο σταθμός της Σμύρνης είχε εκδώσει ταυτόσημη NAVTEX για έρευνες του σκάφους στην περιοχή μεταξύ Λέσβου και Χίου Νέα NAVTEX εξέδωσαν το μεσημέρι της Πέμπτης (24/10) οι τουρκικές Αρχές όπου και πάλι ισχυρίζονται ότι οι έρευνες του ελληνικού σκάφους O/AEGAEO που πήραν παράταση μέχρι τις 30 Οκτωβρίου και για την περιοχή μεταξύ Χίου και Σάμου αφορούν περιοχές που ανήκουν σε «τουρκική υφαλοκρηπίδα». Προχθές ο σταθμός της Σμύρνης είχε εκδώσει ταυτόσημη NAVTEX για έρευνες του σκάφους στην περιοχή μεταξύ Λέσβου και Χίου. TURNHOS N/W : 1015/24AEGEAN SEA1. SOME PART OF AREA PROMULGATED WITH NAVTEX LA71-207/24 AND HA61-1075/24 ARE WITHIN TURKISH CONTINENTAL SHELF IN THE AEGEAN SEA THE LIMITS OF WHICH ARE YET TO BE DELIMITED BY COASTAL STATES.2. ALL RESEARCH ACTIVITIES IN TURKISH MARITIME JURISDICTION AREA MUST BE COORDINATED WITH RELEVANT TURKISH AUTHORITIES.3. CANCEL THIS MESSAGE 302200Z OCT 24. Πηγή:  politischios.gr Νέα NAVTEX της Άγκυρας που βλέπει «τουρκική υφαλοκρηπίδα» μεταξύ Χίου

  Ο  Άγιος Δημήτριος  τον οποίον εορτάζουμε κάθε χρόνο τέτοια μέρα,  26 Οκτωβρίου,  ο θαυματουργός προστάτης της  Θεσσαλονίκης , αποτελεί έναν από τους πιο λαοφιλείς και τιμώμενους αγίους της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Γεννημένος το 280 μ.Χ. και μαρτυρήσας το 306 μ.Χ. κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού, ο Άγιος Δημήτριος έχει αναγνωριστεί και στην Καθολική, την Αγγλικανική και την Λουθηρανική Εκκλησία. Ωστόσο, στην Ορθόδοξη Παράδοση, διατηρεί ιδιαίτερη θέση λόγω των θαυμάτων του και της άμεσης σχέσης του με τη Θεσσαλονίκη, πόλη στην οποία θεωρείται πολιούχος και προστάτης εδώ και αιώνες. Μαρτύριο και Δράση στη Θεσσαλονίκη Σύμφωνα με την αγιολογική παράδοση, ο Δημήτριος καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη και υπήρξε ενεργό μέλος της χριστιανικής κοινότητας σε εποχές σκληρών διωγμών κατά των Χριστιανών. Επί Διοκλητιανού και ιδιαίτερα κατά την περίοδο του Γαλέριου, όπου οι διώξεις κορυφώθηκαν, ο Άγιος Δημήτριος συνελήφθη λόγω της χριστιανικής του δράσης και της ενίσχυσης των πιστών. Η Χαλκευτική Στοά

  Η απελευθέρωση της   Θεσσαλονίκης  από τον Οθωμανικό ζυγό, στις 26 Οκτωβρίου 1912, αποτελεί μια από τις κορυφαίες στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας, γεμάτη ηρωισμό και στρατιωτική δεινότητα. Μετά από μια σειρά επιτυχιών του ελληνικού στρατού και καθοριστικών αποφάσεων, η πόλη έμελλε να περάσει ξανά σε ελληνικά χέρια, ενώ η ηρωική πράξη του Νικολάου Βότση να τορπιλίσει το τουρκικό θωρηκτό «Φετχί Μπουλέντ» συνέβαλε σημαντικά στο ηθικό των Ελλήνων. Στο παρόν αφιέρωμα, καταγράφονται τα γεγονότα που σημάδεψαν εκείνες τις κρίσιμες ημέρες του Οκτωβρίου 1912, με νέες λεπτομέρειες να φωτίζουν τη στρατηγική και τις γεωπολιτικές πιέσεις που επέδρασαν στις αποφάσεις της εποχής. Η ανατίναξη του «Φετχί Μπουλέντ» (18/10/1912) Οχτώ μέρες πριν την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, μια αναπάντεχη επιτυχία του Νικολάου Βότση, η βύθιση μετά από τορπιλισμό στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης του τουρκικού θωρηκτού «Φετχί Μπουλέντ», προκάλεσε θύελλα ενθουσιασμού σε όλη την Ελλάδα, ιδιαίτερα δε στους Έλληνες κα

  Η κήρυξη του Α’ Βαλκανικού Πολέμου τον Οκτώβριο του 1912 αποτέλεσε τη συσσωρευμένη έκρηξη των παθών που οι βαλκανικοί λαοί είχαν επί αιώνες συσσωρεύσει εναντίον των Οθωμανών. Παρά τις αρχικές προβλέψεις, η κατάρρευση της Υψηλής Πύλης υπήρξε αναπάντεχα σύντομη. Τα μέτωπα του πολέμου υπήρξαν δύο, εκείνο της Θράκης με «έπαθλο» την ίδια την Κωνσταντινούπολη, και εκείνο της Μακεδονίας με κορύφωση την προσάρτηση της Θεσσαλονίκης. Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης υπήρξε, πριν ακόμη από την έναρξη του πολέμου, στρατηγική επιδίωξη των Ελλήνων. Δεν ήταν μόνο τα απαράγραπτα ιστορικά δίκαια του ελληνισμού στην περιοχή, αλλά και η  αδήριτη γεωστρατηγική ανάγκη  για προσάρτηση των εύφορων μακεδονικών εδαφών που θα συντελούσαν αποφασιστικά στην οικονομική επιβίωση του έθνους. Για τους λόγους αυτούς οι εντολές του  πρωθυπουργού Βενιζέλου  προς τη στρατιωτική ηγεσία ήταν από την αρχή ξεκάθαρες και αποφασιστικές. Κεντρικός στόχος της στρατιάς Θεσσαλίας θα ήταν η απελευθέρωση της μακεδονικής πρωτεύουσας