Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Το μυστικό αυτό λέγεται: Πίστη στην
διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού. Και είναι χρήσιμο να το θυμόμαστε
τώρα που διερχόμαστε μία ηθική, πνευματική και οικονομική κρίση. Τώρα
που πολλές μικρές αλώσεις απειλούν το έθνος μας με απώλεια ταυτότητος
και προσανατολισμού. Από το 1204 μέχρι και τον Κυπριακό Αγώνα του
1955-59 η πίστη στη συνέχεια του Ελληνισμού μάς κρατούσε όρθιους.
Περάσαμε αλώσεις, δουλείες, σταυρώσεις, μαρτύρια, αλλάξαμε κατακτητές,
αγωνισθήκαμε σε καιρούς πολεμικούς ή ειρηνικούς, προδοθήκαμε από
συμμάχους και υπονομευθήκαμε από μισθοφόρους και από φορείς ξενόφερτων
ιδεών, αλλά επιβιώσαμε. Γιατί πιστεύαμε στον εαυτό μας, στο παρελθόν μας
και στο μέλλον μας.
Ήδη από το 1204 αυτή την πίστη στη
συνέχεια του Ελληνισμού εκφράζουν οι Αυτοκράτορες της Νικαίας. Ο
Θεόδωρος Λάσκαρις Α΄, ο Ιωάννης Δούκας Βατάτζης, ο Θεόδωρος Λάσκαρις Β΄.
Αποτελεί άφθαστο μάθημα αξιοπρεπείας και ιστορίας η απάντηση του
Βατάτζη -Θρακιώτη από το Διδυμότειχο- προς τον Πάπα Γρηγόριο Θ΄ το 1237.
Ο ηγέτης ενός μικρού κράτους του καθημαγμένου Ελληνισμού απαντά προς
τον Πλανητάρχη της εποχής, αφού ο Παπικός θρόνος έστρεψε τους
Σταυροφόρους προς την Κωνσταντινούπολη αντί για την Ιερουσαλήμ. Γράφει,
λοιπόν, ο ελεήμων και ευλαβής Ορθόδοξος Αυτοκράτωρ ότι ο ίδιος και οι
υπήκοοί του κατάγονται από το αρχαίο γένος των Ελλήνων «εξ ού η σοφία
εξήνθησεν» για όλο τον κόσμο και ότι οι περισσότεροι Βυζαντινοί
Αυτοκράτορες ήσαν και αυτοί Έλληνες. Και προσθέτει ότι στους Έλληνες
εδόθη η Κωνσταντινούπολη από τον Μέγα Κωνσταντίνο και ότι πιστοί στην
ιστορία μας και στις παραδόσεις μας θα αγωνισθούμε για να
απελευθερώσουμε την Κωνσταντινούπολη και να την ξανακάνουμε ορθόδοξη και
ελληνική.
Αυτή η πεποίθηση στη συνέχεια του
Ελληνισμού έδωσε δύναμη στους προγόνους μας μετά την Άλωση της Πόλης από
τους Οθωμανούς. Έστω και αν χρησιμοποιούσαμε εναλλάξ τα εθνικά ονόματα
Ρωμηός, Γραικός και Έλληνας ουδέποτε χάσαμε την εθνική μας συνείδηση που
ήταν άρρηκτα δεμένη με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Η πίστη στη
διαχρονικότητα του Γένους διατρανώθηκε μέσα από αναγνώσματα όπως η
Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου και η Αχιλλιάς, μέσα από την εμμονή στην
Ελληνική γλώσσα, μέσα από την αναπαράσταση Αρχαίων σοφών στον πρόναο
πολλών εκκλησιών, μέσα από ποιήματα και δημοτικά τραγούδια, μέσα από
κηρύγματα και ομιλίες λογίων. Η συνέχεια του Ελληνισμού ενέπνευσε τον
Ρήγα, τους κλεφταρματολούς, τις διακηρύξεις και τα Συντάγματα του 1821,
τον Διονύσιο Σολωμό που καλεί τους Τριακόσιους του Λεωνίδα να σηκωθούν
και να έλθουν κοντά μας. Σήμερα που περνούμε μία πολλαπλή κρίση
αναμένουμε από τους πνευματικούς ταγούς μας να ξαναμιλήσουν γι’ αυτή τη
διαχρονικότητα του Έθνους, να μάς δώσουν διδάγματα από την Αρχαιότητα,
το Βυζάντιο, την Φραγκοκρατία και την Τουρκοκρατία, να μας ποτίσουν με
το κρασί του ’21 που έλεγε ο Κωστής Παλαμάς. Κι όμως βλέπουμε ορισμένους
από αυτούς τους διανοουμένους μας να μάς δηλητηριάζουν με σάπιες
πνευματικές τροφές. Αρνούνται τη συνέχεια του Ελληνισμού, χλευάζουν την
ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας, αφελληνίζουν και αποδομούν την Παιδεία,
μετατρέπουν τα σχολεία σε κέντρα ταχύρρυθμης εκπαίδευσης Ηλεκτρονικών
Υπολογιστών και αφήνουν τα παιδιά χωρίς πρότυπα, χωρίς αξίες.
Μπορούμε και δικαιούμαστε να βγούμε από
την κρίση. Αρκεί να μη ξεχάσουμε το μυστικό των προγόνων μας. Να
αντισταθούμε στις ηθικές, πνευματικές και οικονομικές αλώσεις
προτάσσοντας τη συνέχεια του Ελληνισμού. Να μετατραπούμε σε μία δυναμική
ηθική πλειοψηφία, η οποία με ειρηνικό και δημοκρατικό τρόπο θα βάλει
στο περιθώριο τους διανοουμένους της συμφοράς και θα ξανασυνδέσει τις
τύχες της Ελλάδας, της Κύπρου και των Αποδήμων με το γάργαρο νερό της
διαχρονικής ελληνικότητας, το μόνο που μάς ξεδιψά και μας ξεπλένει. Το
πνεύμα του Ελληνισμού ήταν πάντα αγωνιστικό και αντιστασιακό. Ο
Κωνσταντίνος Παλαιολόγος δεν υπετάγη στους όρους του Μωάμεθ, αλλά έπεσε
μαχόμενος. Οι σημερινές μάχες δεν θα δοθούν με σπαθιά, αλλά με ιδέες και
ιδανικά. Αρκεί να ξαναπιστέψουμε στη συνέχεια του Ελληνισμού! http://konstantinosholevas.gr
Σχόλια