Σκόπια: «Το όνομα του Διαβόλου»
Δεκέμβριος 27, 2014
Γράφει
ο Vladislav Perunović
Η παρουσίαση του βιβλίου του
πανεπιστημιακού καθηγητή αρχιτεκτονικής, Μίροσλαβ Γκάρτσεφ - Мирослав Грчев: «Το όνομα του Διαβόλου» [«Името на злото»]
έγινε χθες, 26 Δεκεμβρίου 2014 στο κλάμπ ‘Gem’ στο Παλιό Παζάρι στα Σκόπια και
αποτέλεσε ένα γεγονός που σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα στη συνεισφορά της διανόησης
των Σκοπίων κατά του μακεδονισμού, και αποδεικνύει την οργάνωση της αντιπολίτευσης κατά του
καθεστώτος του VMRO-DPMNE, στο νοτιοσλαβικό κράτος- FYROM.
Το πόνημα αμφισβητεί την αντικατάσταση της θεμελιώδους σλαβικής
εθνικής ταυτότητας του έθνους, μέσα από
μια σειρά δημοσιευμένων εργασιών του Γκάρτσεφ στις οποίες προβαίνει σε μια
ουσιαστική αισθητική, πολιτική και πολιτιστική κριτική, που δημοσιεύθηκαν σε
πολύ λίγα μέσα ενημέρωσης, τα οποία είναι απαλλαγμένα από την επιρροή του
Γκρούεφσκι.
Έτσι, το βιβλίο, αποτελεί μια πρώτης τάξεως αφήγηση για τον
παραλογισμό που κρύβεται πίσω από τις φασιστικές και αυταρχικές πολιτικές που
συνεχίζονται εδώ και οκτώ χρόνια.
Ένα απόσπασμα στο οπισθόφυλλο του
βιβλίου συνοψίζει πλήρως την προσέγγιση του συγγραφέα, το πεδίο αναφοράς και το
στόχο.
«Το σχέδιο ‘Σκόπια 2014’ έχει
δημιουργηθεί από μια εφιαλτική σκέψη, ένα αποκύημα βλακείας, η οποία, όμως, έχει
εξελιχθεί σε μια κοινωνική κατάσταση και αποτέλεσε ένα πραγματικό πολιτιστικό
έγκλημα- μια πολιτιστική δολοφονία».
Το βιβλίο συγκεντρώνει την πολυμάθεια
του συγγραφέα που αναλύει και απομυθοποιεί το ρόλο της υποβαθμισμένης
αρχιτεκτονικής και του ψευδο-καλλιτεχνικού συμβολισμού στο πλαίσιο της απατηλής
δημιουργίας της Ψευδομακεδονικής εθνικής ταυτότητας, η οποία βρήκε μιμητές, σε
όλα το πολιτικό σύστημα, τόσο στην αριστερά, όσο και στη δεξιά.
Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε σε ένα
κοινό, χωρίς, ιδιαίτερα, μεγάλη παρουσία, (αλλά συμπεριλάμβανε κορυφαία ονόματα
της τοπικής διανόησης) μιας πόλη των 700 χιλιάδων κατοίκων, στην οποία εκδήλωση
παρουσιάστηκαν οι καλύτερες, ίσως, συλλογές δοκιμίων- και μάλιστα, αποτελεί
πρωτοτυπία- εν μέσω της λαϊκίστικης δημαγωγίας και της πολιτιστικής φάρσας, που αποτυπώνουν τις αυταρχικές
πλάνες του Νίκολα Γκρούεφσκι.
Μέσα από τα διαχρονικά του κείμενα ο
συγγραφέας προσπαθεί να παρουσιάσει το ψεύτικο υπόβαθρο από το οποίο εκπηγάζει
η «εθνική υπερηφάνεια», προτείνοντας μέσα στο περιβάλλον αυτό, ένα υγιή διάλογο
και δημόσια συζήτηση- που είναι εντελώς ανύπαρκτη- και αξίζει της προσοχής και
προτίθεται να δημιουργήσει έναν πιθανό πολιτικό και πολιτιστικό αντίκτυπο.http://www.echedoros-a.gr
Σχόλια