Ήταν ένας Γάλλος, ένας Δανός, ένας Αργεντίνος κι ένας Έλληνας -Ένα σύγχρονο πολιτικό «ανέκδοτο»

 



Ήταν ένας Γάλλος, ένας Δανός, ένας Αργεντίνος κι ένας Έλληνας....Κάπως έτσι δεν ξεκινούσαν όλα τα ανέκδοτα που λέγαμε μικροί με εναλλαγή πάντοτε στις εθνικότητες; Η κατάσταση στην Ελλάδα μετά την εγκληματική πολιτική των τελευταίων δεκαετιών από όλες τις κυβερνήσεις σίγουρα δεν είναι αστεία όσο ένα ανέκδοτο πλην όμως το «ανέκδοτο»  έχει πολλαπλά μηνύματα.
Μηνύματα για τον ελληνικό λαό κυρίως. Οι πολιτικοί απέδειξαν τόσα χρόνια πως δυσκολεύονται να αλλάξουν. Άλλα τάζουν από τα προεκλογικά παράθυρα, άλλα εφαρμόζουν όταν κατακτήσουν την εξουσία.

Αυτό εχεί σημασία τώρα που κοντοζυγώνουν οι εκλογές....
Το ζήτημα όμως τι κάνουν οι απλοί πολίτες.  Δυστυχώς εμείς οι Έλληνες έχουμε συνηθίσει να ρίχνουμε τις ευθύνες για τα πάντα σε άλλους. Πάντα φταίει κάποιος άλλος εκτός από έμάς. Φταίνε οι πολιτικοί, φταίνε οι ξένες δυνάμεις, φταίνε «σκοτεινοί κύκλοι» που θέλουν το κακό μας. Αναρωτηθήκσμε όμως ποτέ ποιό είναι τι δικό μας μερίδιο ευθύνης; Στα αλήθεια τι έκανε ο Έλληνας για να αποτρέψει τα χειρότερα; Σίγουρα δεν «τα φάγαμε μαζί» με τους πολιτικούς όπως ισχυρίστηκε ο κ. Πάγκαλος αλλά αυτό δε μας απαλάσσει των ευθυνών μας. Μπορεί να μην τα φάγαμε μαζί αλλα΄αφήσαμε κάποιους άλλους να «τα φάνε». Κάναμε τα στραβά μάτια γιατί μας έταζαν θεσούλες στο δημόσιο, βολέματα, διορισμούς και άλλα. Κι όταν τους ψηφίζαμε και αναλάμβαναν την εξουσία άλλαζαν βιολί και διεμήνυαν σε όλους του τόνους «τέρμα τα ρουσφέτια» αφήνωντάς μας στα κρύα του λουτρού. 
Αυτό εχεί σημασία τώρα που κοντοζυγώνουν οι εκλογές....
Το βουλώναμε τόσα χρόνια είτε παίρνωντας επιδόματα, είτε αγροτικές επιδοτήσεις, είτε εύκολα δάνεια. Ζούσαμε πολλοί από έμάς πάνω από τις δυνατότητές μας. Και τώρα που η περίδος των παχέων αγελάδων πέρασε-από ό,τι φαίνεται ανεπιστρεπτί- έχουμε κλειστεί στο καβούκι μας για να σώσουμε οτιδήποτε αν σώζεται...Δε βγαίνουμε να διαμαρτυρηθούμε αλλά καθόμαστε και κλωσάμε ό,τι μας απέμεινε μην τυχόν το χάσουμε κι αυτό. 
Στο σύγχρονο λοιπόν αυτό «ανέκδοτο» ο Έλληνας δεν είναι ο έξυπνος και ο καταφερτζής που κερδίζει τις εντυπώσεις στο ΄τελος, όπως συμβαίνει στα ανέκδοτα. Είναι ο πιο αδύναμος κρίκος.
Αντιθέτως οι υπόλοιποι του ανεκδότου δείχνουν αν μη τι άλλο χαρακτήρα. Ο Γάλλος, τον οποίο εμείς οι Έλληνες αρεσκόμαστε να αποκαλούμε «κουτοφραγκο» για να τον μειώσουμε, βγαίνει στους δρόμους για το παραμικρό για να μην περάσουν πολύ λιγότερα από όσα κατάπιαμε αμάσητα εμείς. Μέχρι στον Πύργο του Άιφελ έγινε απεργία τις προάλλες.
 Από την άλλη ο Αργεντίνος. Βρέθηκε πριν από μερικά χρόνια σε ανάλογη με τη δική μας σημερινή κατάσταση. Ξεχύθηκε στους δρόμους κι εκείνος. Αντέδρασε σε όσους αποφάσισαν να τον «τελειώσουν». Και προσπάθησε να μην τους κάνει το χατίρι. Το πάλεψε όχι μόνο με φωτιές στους δρόμους αλλά και με άλλους ουσιαστικότερους τρόπους.
Συγκεκριμένα το 2001,την περίοδο του οικονομικού χαλασμού στην Αργεντινή, το εργοστάσιο κεραμικών Zanon έκλεισε αφήνοντας τους εργάτες απλήρωτους. Τότε οι εργάτες δεν έτρεχαν στην κυβέρνηση να τους αποακαταστήσει και να τους δώσει επιδόματα. Πήραν την απόφαση να προχωρήσουν στην απαλλοτρίωση του εργοστασίου και αυτοδιαχειριστούν την παραγωγή. Πήραν δηλαδή την κατάσταση στα χέρια τους. Αντελήφθησαν πως αν δεν κινηθούν οι ίδιοι κανείς δε θα τους σώσει.
Δυστυχώς τέτοια φαινόμενα δεν βλέπουμε στη χώρα μας. Περνάμε γενναιές δεκατέσσερις εμείς οι Έλληνες όσους μας κυβερνούν χαρακτηρίζοντάς τους ανίκανους, αδιάφορους και άλλα, όμως όταν κάτι στραβώσει σε αυτούς προστρέχουμε για σωτηρία. Είναι απολυτως μαζοχιστικό.
Το επόμενο βήμα είναι να καταντήσουμε σαν τον Δανο. Ο τρίτος του ανεκδότου βρίσκεται στο άλλο άκρο. Η πλειονότητα των Δανών είναι ικανοποιημένη από το ύψος των φόρων στη χώρα τους, κατέγραψε πρόσφατη σφυγμομέτρηση. Σημειωτέον οι φόροι στη σκανδιναβική αυτή χώρα είναι από τους υψηλότερους στον κόσμο. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας μόνο το 20% των Δανών θεωρεί ότι πληρώνει πολύ υψηλούς φόρους, ενώ το 66% κρίνει καλό το ποσοστό των φόρων, και ένα ποσοστό 12% θεωρεί ότι μάλλον πληρώνει λίγα χρήματα.
Τη σφυγμομέτρηση διενήργησε το Ινστιτούτο Στατιστικών Greens.
  «Δανία του Νότου» δεν ήθελε να μας κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου; Λέτε αυτό να εννοούσε; Βεβαίως πέρα από τα αστεία οι Δανοί δικαιολογούνται ως ένα βαθμό να έχουν τέτοιες αντιλήψεις γιατί στη χώρα τους οι φόροι συνδέονται άμεσα με το κράτος πρόνοιας, που προσφέρει φροντίδα και κάλυψη σε όλους τους πολίτες. Σε αντίθεση με τη δική μας χώρα που και πολλούς φόρους πληρώνουμε και κράτος πρόνοιας δεν απολαμβάνουμε. 
Ηταν, λοιπόν, ένας Γάλλος, ένας Δανός, ένας Αργεντίνος κι ένας Έλληνας σε αυτό το ανέκδοτο. Μα για να είμαστε ακριβείς οι παραπάνω αναφορές απέδειξαν πως για γέλια και για κλάματα παράλληλα είναι μόνο η στάση του Έλληνα....http://tilegrafima.gr