Μήτρος Πέτροβας (1745 1838 )
Ο Μήτρος Πέτροβας ήταν κλεφτοκαπετάνιος και αγωνιστής του ’21 από τη Μεσσηνία. Είναι περισσότερο γνωστός ως Μητροπέτροβας.
Γεννήθηκε το 1745 (κατ’ άλλες πηγές το 1738) στη Γαράντζα (σημερινή Μέλπεια) της Μεσσηνίας. Ήταν, πιθανώς, γιος του Αγγελή Πέτροβα, αρχηγού ομάδας Κλεφτών επί Ενετοκρατίας (1685-1715) και στη συνέχεια στα πρώτα έτη της δεύτερης Τουρκοκρατίας.
Πήρε μέρος στα Ορλωφικά (1770) και στη συνέχεια εξακολούθησε τον αγώνα του κατά των Τούρκων και Τουρκαλβανών της Πελοποννήσου, στο πλευρό του Κωνσταντίνου Κολοκοτρώνη.
Μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου Κολοκοτρώνη (1785), ο Μητροπέτροβας ανέλαβε την κηδεμονία του νεαρού γιου του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και υπήρξε ο πρώτος του δάσκαλος στην πολεμική τέχνη.
Το 1819 ο Μητροπέτροβας μυείται στην Φιλική Εταιρεία από τον Κυριάκο Καμαρίνο και μετά από δυο χρόνια ο Μητροπέτροβας σε ηλικία 76 ετών με την έναρξη της Επανάστασης, συμμετείχε με δικό του πολεμικό σώμα (ασκέρι) στην απελευθέρωση της Καλαμάτας κατά την 23η Μαρτίου του 1821.
Μπαίνει σχεδόν από τους πρώτους στην Καλαμάτα λίγο προτού τον Κολοκοτρώνη, τον Παπαφλέσσα, τον Νικηταρά, τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, τον Αναγνωσταρά και άλλους αγωνιστές, ενώ στη συνέχεια προέλασε στη βόρεια Μεσσηνία, όπου κατέλυσε τις Οθωμανικές αρχές.
Μετά ακολούθησε τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη στις πολεμικές επιχειρήσεις της Αρκαδίας και μάλιστα, παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, συμμετείχε στην πολύ σημαντική μάχη του Βαλτετσίου τον Μάιο του 1821 ως επικεφαλής των πολεμιστών από την Ανδρούσα και το Λεοντάρι τοποθετημένος στο δυτικό προμαχώνα του ελληνικού στρατοπέδου, από κοινού με τους Ιωάννη Μαυρομιχάλη, Π. Κεφάλα και Παπατσώνη.
Ο Μήτρος Πέτροβας θεωρούνταν ο καλύτερος σκοπευτής της Πελοποννήσου. Σε ηλικία 76 ετών στο Βαλτέτσι, 2-3 στρατιώτες του γέμιζαν ταυτόχρονα καριοφίλια για να μην καθυστερεί να πυροβολεί.
Ο ακαδημαϊκος Σπύρος Μελάς αναφέρει γι αυτόν :
«Ο παλιός γερό-κλέφτης με όλα τα περασμένα χρόνια του (εβδομήντα και πάνω) κοντός, μαζεμένος, σκεβρωμένος μα όλος ψυχή αντρίκια έγραψε κει πέρα (Βαλτέτσι) έπος που θα δοξάζει την Μεσσηνία στους αιώνες, ορθός πολέμησε και για να μη χασομεράει του γέμιζαν ντουφέκια και του τάδιναν τονα πίσω από το άλλο. Αυτός σημάδευε και έριχνε αδιάκοπα. Διάλεγε καβαλαραίους και δεν λάθευε κανέναν, είχε γκρεμίσει οκτώ σ’ ένα γιουρούσι»
Κατά τις εμφύλιες συγκρούσεις του 1823-1825, τάχτηκε στο πλευρό του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να φυλακιστεί από την κυβέρνηση Κουντουριώτη στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στην Ύδρα. Λίγο μετά την αποφυλάκισή του τον Μάιο του 1825, αναδείχτηκε σε στρατηγό και συμμετείχε στις επιχειρήσεις εναντίον του Ιμπραήμ Πασά..
Μετά το τέλος της Επανάστασης και τη δημιουργία του σύγχρονου Ελληνικού κράτους, πολλοί Μεσσήνιοι οπλαρχηγοί με τη καταδίκη του Κολοκοτρώνη και του Πλαπούτα σε θάνατο, εκδήλωσαν θανάσιμο μίσος και αντιπάθεια κατά της Βαυαροκρατίας και της Βαυαρικής Αντιβασιλείας.
Κήρυξαν εξέγερση στις 7 Ιουλίου του 1834, στη Μάνη και τον Αύγουστο στη Μεσσηνία. «Απεφασίσαμε, να ανακτήσωμεν τα πολιτικά μας δίκαια δια της δυνάμεως, του μόνου και τελευταίου μέσου προς εδραίωσιν του καταπιεζομένου λαού». Έτσι δήλωναν οι εξεγερμένοι αγωνιστές του Εικοσιένα απέναντι στην Αντιβασιλεία του Όθωνα το καλοκαίρι του 1834.
Αυτοί που αγωνίστηκαν για την απελευθέρωση της πατρίδας βρέθηκαν στο περιθώριο, εκτός στρατού που συγκροτήθηκε από Βαυαρούς «μισθοφόρους» (ακόμη και στελέχη του αμφισβητούσαν την ποιότητά τους καθώς τους μάζεψαν… στον δρόμο). Βρέθηκαν εκτός αξιωμάτων, εν ολίγοις εκτός όχι μόνο υλικής αλλά και ηθικής επιβράβευσης για τις προσπάθειές τους ενάντια στους Τούρκους.
Πρωτεργάτες της εξέγερσης του 1824 ήταν ο Καπετάν Γκρίτζαλης γαμπρός του Μητροπέτροβα, και ο Μητροπέτροβας.
Στην συνέχεια οι εξεγερμένοι κατέλαβαν περίπου την μισή Πελοπόννησο. Κυβερνητικές όμως δυνάμεις με πολυάριθμους στρατιώτες και άρτια εξοπλισμένους μετά από σφοδρές μάχες με τους εξεγερμένους και με μεγάλες απώλειες κατόρθωσαν να καταπνίξουν την εξέγερση.
Το έκτακτο στρατοδικείο συνεδρίασε στην Κυπαρισσία καταδίκασε σε θάνατο τον Γιαννάκη Γκρίτζαλη, η ποινή εκτελέστηκε ταχύτατα, πριν περάσουν 2 ώρες από την απόφαση ο Γκρίτζαλης εκτελέστηκε τον Σεπτέμβριο του 1834. Επίσης σε θάνατο καταδικάστηκαν από το στρατοδικείο στην Πύλο ο Μητροπέτροβας και ο Τζαμαλής.
Ο Αναστάσιος Τζαμαλής εκτελέστηκε αμέσως.
Η ποινή του Μητροπέτροβα όμως δεν εκτελέστηκε λόγω του προχωρημένου της ηλικίας του (88 ετών) και της σημαντικής συνεισφοράς του κατά την Ελληνική Επανάσταση. Αφού παρέμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα στη φυλακή του δόθηκε αμνηστία και ακολούθως επέστρεψε στη γενέτειρά του Γαράτζα όπου και απεβίωσε το 1838 σε ηλικία 92 ετών...
Σχόλια