Ο Γ. Καρασμάνης για τον ενιαίο φόρο ακινήτων
Η αγροτική γη – χωράφια, δενδροκαλλιέργειες, βοσκοτόπια, σταβλικές εγκαταστάσεις, δάση – δεν είναι πηγή κερδοσκοπίας, ούτε είδος πολυτελείας, αλλά βασικός συντελεστής παραγωγής για τα γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα και τα είδη διατροφής του ελληνικού λαού. Πουθενά στον κόσμο δεν φορολογείται αυτούσια, παρά μόνο ως προς το εισόδημα που αποφέρει σε αγρότες και κτηνοτρόφους.
Και βέβαια αποτελεί παγκόσμια «πρωτοτυπία» η φορολόγηση της αγροτικής γης με ειδικούς συντελεστές, ανάλογα εάν εφάπτεται εθνικών ή επαρχιακών οδών, εάν βρίσκεται κοντά σε θάλασσα ή εάν μέσα στο χωράφι υπάρχει αντλιοστάσιο ή στάνη. Βάζοντας δε στο ίδιο «τσουβάλι» τις καλλιεργούμενες εκτάσεις, με εκείνες που παραμένουν εγκαταλειμμένες, χέρσες και ακαλλιέργητες.
Σε μια περίοδο που όλοι ομνύουν στην ανάγκη ανασυγκρότησης και ενδυνάμωσης της πρωτογενούς παραγωγής και θεωρούν τον αγροτικό τομέα ως ένα από τους βασικούς πυλώνες για την έξοδο της ελληνικής οικονομίας από την κρίση και την ανάπτυξη της χώρας και της υπαίθρου, είναι τουλάχιστον παράδοξο η φορολόγηση της αγροτικής-παραγωγικής γης και μάλιστα με τον τρόπο που προβλέπεται στο νομοσχέδιο για τον ενιαίο φόρο ακινήτων.
Σχόλια