Η Ελλάδα, η Κύπρος και η χειρότερη κρίση στις ελληνορωσικές σχέσεις

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου. July 12, 2018

Δημοσιεύουμε το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του βετεράνου της (πραγματικής, όχι εξωνημένης) αριστεράς, πρώην υποψηφίου με τον ΣΥΡΙΖΑ στη Β’ Αθηνών, δημοκράτη δημοσιογράφου και πρώην Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας ΕλευθεροτυπίαΠαπαδόπουλου-Τετράδη, για το θέμα των απελάσεων των Ρώσων διπλωματών.

Να συμπληρώσουμε μόνο στα όσα γράφει τα εξής ιστορικά γεγονότα.

Η Ρωσία υπήρξε το κύριο στήριγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ από τότε που υπάρχει αυτό το διαρκώς απειλούμενο κράτος και η Μόσχα (συχνά μαζί με το Πεκίνο και το Παρίσι) ήταν που εμπόδισε τις αμερικανο-βρετανικές μεθοδεύσεις εναντίον του. Μόνο οι σοσιαλιστικές χώρες υποστήριξαν τον αγώνα μας, έγραψε ο αρχηγός της ΕΟΚΑ, του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος των Ελλήνων της Κύπρου, στα Απομνημονεύματά του.

Ο σοβιετικός ηγέτης Νικήτα Χρουστσώφ απέτρεψε με την παρέμβασή του την προετοιμαζόμενη, σε συνεργασία με τις ΗΠΑ, τουρκική εισβολή στην Κύπρο του 1964.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέτρεψαν τον λαοπρόβλητο Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου με την Αποστασία του 1965-67, για να μπορέσουν να επιβάλουν το 1967 τη Χούντα των Συνταγματαρχών και να “λύσουν” το κυπριακό με την τουρκική εισβολή του 1974. ‘Οπως είπε στην φράση του που έμεινε ιστορική ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Λύντον Τζόνσον προς τον ‘Ελληνα Πρωθυπουργό, το 1964

“Σου γαμώ τη Βουλή, σου γαμώ το Σύνταγμα”.

Τόπε και τόκανε

Η Ρωσία ήταν η μόνη χώρα που δέχτηκε να εξοπλίσει την Κυπριακή Δημοκρατία όταν της το ζήτησε, και επί Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και μετά την εισβολή του 1974. Της παρείχε αντιαεροπορικό εξοπλισμό και θωρακισμένα που οι Ηνωμένες Πολιτείες, οργανωτής και αρχιτέκτων της τουρκικής εισβολής του 1974, όχι μόνο αρνήθηκαν να της δώσουν, αλλά και έφτασαν στο σημείο να επιβάλλουν εμπράγκο όπλων στο θύμα της εισβολής που οι ίδιοι οργάνωσαν. Ακόμα και σήμερα, οι ΗΠΑ διατηρούν εμπάγκο όπλων κατά της Κύπρου, που κατοικείται κατά 82% από ‘Ελληνες, κράτους που οι ίδιες επιχείρησαν και παρολίγον να καταστρέψουν.

Γι’ αυτό και για πολλά άλλα, ακόμα και οι πιο φιλοαμερικανοί, πιο φιλοδυτικοί πολιτικοί της Ελλάδας, πρόσεχαν πάρα πολύ πως χειρίζονται τα θέματα των ελληνορωσικών σχέσεων.

Καταλάβαιναν το πιο στοιχειώδες, το πιο βασικό που πρέπει να καταλαβαίνει όποιος κυβερνάει την Ελλάδα. ‘Οτι αυτό το κράτος δεν μπορεί να διατηρηθεί χωρίς παράπλευρες σχέσεις και αντιστηρίγματα. Γιατί η κύρια εξωτερική απειλή που αντιμετωπίζει στην πραγματικότητα, πιο σημαντική και από αυτήν, την πολύ σημαντική κατά τα άλλα που είναι η τουρκική, είναι η απειλή από τους υποτιθέμενους φίλους και συμμάχους. ‘Οχι τώρα, από τον καιρό της πρώτης ‘Αλωσης της Πόλης από τους Σταυροφόρους, από τον καιρό που σκότωναν τον Ρε στην Κύπρο, η Δύση ήταν μεγάλος δάσκαλος και ο ακόμα πιο φοβερός εχθρός των Ελλήνων.

Το καταλαβαίνουν αυτό απολύτως και οι εχθροί της Ελλάδας. Γι’ αυτό και είναι πρώτης προτεραιότητας μέλημά τους, και των υπηρεσιών τους, και των πάμπολλων ανθρώπων τους στο πολιτικό σύστημα, στο κράτος, στην οικονομική ολιγαρχια, στα μέσα, πάντα, διαχρονικά, και πολύ περισσότερο τώρα, η συστηματική καταστροφή των ελληνορωσικών σχέσεων (όπως και των ελληνοσερβικών, των ελληνοιρανικών σχέσεων και λοιπών “παράπλευρων”, εναλλακτικών σχέσεων).

Η χώρα μας σήμερα δεν φαίνεται να έχει βαθμό ανεξαρτησίας υπέρτερο από αυτόν που είχε και επί Δημητρίου Ιωαννίδη. Και δεν πρόκειται να της βγει σε καλό.

Υπήρχε, μιας φάνηκε, και μια δόση θλίψης στην παρατήρηση που έκανε ένας Ρώσος αξιωματούχος, αναφερόμενος στην απόφαση της Αθήνας για τις απελάσεις.

Ψάξτε είπε, τους εχθρούς και τις απειλές σας, στο ίδιο το τραπέζι που κάθεστε, όχι σε μας. Εννοώντας το τραπέζι της Ατλαντικής Συμμαχίας, που, όντως, ποτέ δεν υπήρξε συμμαχία δεν έχει υπάρξει για μας τους ‘Ελληνες.

Θυμάται πια κανείς σε αυτή τη χώρα που σφαδάζει, έτοιμη να παραδώσει το πνεύμα, τον Εμφύλιο, τη Δικτατορία, το πογκρόμ των Ελλήνων στην Πόλη, το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, την τουρκική εισβολή (υπό καθοδήγηση Κίσσινγκερ) στην Κύπρο, το σχέδιο Ανάν για τη διάλυση του κυπριακού κράτος, την αναγνώριση από τις ΗΠΑ της Μακεδονίας, τα Μνημόνια και τις Δανειακές, την επίθεση και την αρπαγή των κυπριακών τραπεζών; Η Ρωσία τα έκανε όλα αυτά;

Οι Ελληνες θα χαθούμε χωρίς την Αλήθεια, τη μη Λήθη δηλαδή.

Αυτά για μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του βάθους αυτών των εξελίξεων και των τραγικών αποτελεσμάτων που σύντομα φοβούμεθα, θα έχουν για ολόκληρο τον ελληνικό λαό, είτε ζει στην Ελλάδα, είτε στην Κύπρο, με το γεωπολιτικό μνημόνιο τώρα σε πλήρη εξέλιξη σε όλους τους τομείς, από την Κύπρο στη Μακεδονία, από τον ‘Αραξο στο Αιγαίο, από την Σούδα του Νότου στη Σούδα του Βορρά.

“Φοβούνται πτώση Τσίπρα και βιάζονται οι Αμερικανοί”, γράφει εύστοχα η Εστία της 7.7.18. Αλλά βιάζονται επίσης γιατί χρειάζεται να ελέγξουν πλήρως και πολύ γρήγορα την Ελλάδα και την Κύπρο και τις χρησιμοποιήσουν στους νέους μεγάλους πολέμους που ετοιμάζουν, στη Μέση Ανατολή, αν όχι κι εναντίον της Ρωσίας, αλλά και εναντίον της Τουρκίας, αν δεν τα βρουν τελικά μαζί της. (Αν τα βρουν, θα πληρώσουμε το μάρμαρο με τις παραχωρήσεις ζωτικής κυριαρχίας που είμαστε έτοιμοι να κάνουμε και ήδη αρχίσαμε σε Θράκη, Κύπρο, Αιγαίο. Εξ ου και η σχιζοφρένεια της ελληνικής πολιτικής, που από τη μια ετοιμάζεται να κάνει μείζονες παραχωρήσεις κυριαρχίας, αν το ζητήουν οι προστάτες, από την άλλη, ορισμένοι φορείς της, με ορισμένες ενέργειές τους, καλλιεργούν και το προπολεμικό κλίμα με την ‘Αγκυρα).

Δ.Κ.

Απελασε τους Ρωσους με εντολη των ΗΠΑ

του Γ. Παπαδόπουλου – Τετράδη
12/7/2018

Η απέλαση των δύο Ρώσων διπλωματών και οι κυβερνητικές «δημοσιογραφικές» κυπατζήδικες διαρροές για τα αίτια, αναδύουν τη μπόχα της πιο αμερικανόδουλης κυβέρνησης σε βάρος της πολιτικής ισορροπίας που ακολουθούσε η χώρα, ακόμα και επί εποχής ΕΣΣΔ. Και σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων. Τα οποία, εκτός της Δύσης, στηρίζονται σε 5 ρωσικούς πυλώνες!

Ο ένας είναι τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα. Ό άλλος ο τουρισμός 1,5 εκ. Ρώσων το χρόνο με ρευστό στη Β. Ελλάδα. Ο τρίτος οι αγωγοί. Ο τέταρτος ο ρώσικος στόλος που ναυλοχεί στο Αιγαίο και στο Ιόνιο. Ο πέμπτος η ανάγκη καλής σχέσης με τη δεύτερη υπερδύναμη.

Η ιστορία είναι κωμικοτραγική και απίστευτα σοβαρή. Η Ρωσία κατηγορείται από την ελληνική κυβέρνηση ότι με πράκτορες αποπειράθηκε να επηρεάσει δήμους και μητροπόλεις της Β. Ελλάδας κατά της συμφωνίας των Πρεσπών(!), να αποκτήσει επιρροή στο Άγιο Όρος, «με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την απρόσκοπτη άσκηση κυριαρχίας επί της ελληνικής επικράτειας από το ελληνικό κράτος», και απόπειρα εξαγοράς κρατικών λειτουργών, που απέτυχε!

Επίσης οι Ρώσοι κατηγορούνται για διακίνηση πληροφοριών σε βάρος της Ελλάδας! Σε μια «συστηματική προσπάθεια παραβίασης της κυριαρχίας της χώρας και του Διεθνούς Δικαίου».

Σαν τέτοια αναφέρονται «η προσπάθεια παρέμβασης σε ιδιαίτερα ευαίσθητα εθνικά ζητήματα και συμφέροντα της Ελλάδας στα Βαλκάνια, ειδικότερα στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων»!

Για όποιον έχει αμφιβολία ότι όλα αυτά είναι λόγια του αέρα και ότι η κίνηση είναι υποδειγμένη από την Ουάσινγκτον κατ ευθείαν για να περιοριστεί αποτελεσματικά κάθε φιλορωσική εστία στα Βαλκάνια, ας παρακολουθήσει γεγονότα και επιχειρήματα:

1. Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας από το ελληνικό κράτος δεν θα επέτρεπε στον αμερικανό πρέσβυ και τους άλλους υπαλλήλους της αμερικάνικης πρεσβείας να ξεσαλώνουν σε παρεμβάσεις και πιέσεις για να υπογραφεί η συμφωνία με τα Σκόπια.

2. Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας από το ελληνικό κράτος δεν θα επέτρεπε σε τουρκικές επίσημες Αρχές να αλωνίζουν σε όλη τη Θράκη, με την ανοχή της, και να προπαγανδίζουν την προσάρτηση της Θράκης στην Τουρκία.

3. Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας από το κράτος δεν θα προσεταιριζόταν επιχειρηματίες εξώφερτους και δεν θα τους επέτρεπε να αλωνίζουν σε επιχειρήσεις, Μέσα Ενημέρωσης και σε στρατηγικής σημασίας κλάδους (λιμάνι Θεσσαλονίκης) μόνο και μόνο για να της κάνουν την προπαγανδιστική δουλίτσα της.

4. Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας δεν θα είχε εκπαιδεύσει ηθικά τους υπαλλήλους του δημοσίου να είναι ανοιχτοί σε κάθε είδους συναλλαγή για να τα τσεπώσουν, χωρίς κανέναν σοβαρό ελεγκτικό μηχανισμό και με τα πειθαρχικά συμβούλια να βγάζουν τους κλέφτες λάδι.

5. Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας δεν θα είχε παραδώσει την άσκηση αυτή σε όλους τους ξένους δανειστές, με την υπογραφή πλήρους υποταγής σε ξένες επιταγές και με δέσμευση τους ελληνικού κράτους σ’ αυτές για δεκαετίες.

6. Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας θα είχε απελάσει δεκάδες διπλωμάτες των χωρών της ΕΕ που παρεμβαίνουν διαρκώς επίσημα και ανεπίσημα στον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας, είτε πιέζοντας δια των κυβερνήσεών τους είτε απ ευθείας στους ντόπιους οσφυοκάμπτες υπουργούς για τα συμφέροντα των δικών τους χωρών.

7. Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας θα απαγόρευε στον κάθε ξένο πρεσβευτή να υποδεικνύει, και μάλιστα πιεστικά έως και εκβιαστικά, τι όπλα θα αγοράσει και τι δεν θα αγοράσει η χώρα.

8. Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας θα ενίσχυε τις πατριωτικές φωνές της χώρας αντί να τις υπονομεύει και να τις λασπώνει ως ακροδεξιούς και πατριδοκάπηλους, ευθυγραμμισμένη έτσι με τον Αμερικανό αντιπρόεδρο, που σε συνομιλίες του με την κυβέρνηση διαπίστωνε προ ημερών ότι η χώρα απειλείται από εθνικιστές στο θέμα των Σκοπίων! Οι μεγαλύτεροι εθνικιστές του πλανήτη, οι Αμερικανοί, λασπώνουν για να κάνουν την επεκτατική και δολοφονική στρατιωτική δουλίτσα τους.

9. Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας θα ακολουθούσε τη γραμμή της ελληνικής πολιτικής από το 1974 και δώθε, που παρ όλο που «ανήκε εις την Δύσιν» είχε στενότατες σχέσεις με την Γιουγκοσλαβία και τον Ζίφκωφ, όπως και με τη Μόσχα. Ως παράγοντας, η Αθήνα, ισορροπίας και διαύλων επικοινωνίας με όλους. Σε εποχές Ψυχρού Πολέμου!

10. Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας θα ακολουθούσε τη γραμμή ίσων αποστάσεων με τις ΗΠΑ και τη Μόσχα, που ακολούθησε ο Κ Καραμανλής στο θέμα των εξοπλισμών και των αγωγών και των στρατιωτικών ζητημάτων του Αιγαίου. Για την οποία παρακολουθιόταν από τις αμερικάνικες υπηρεσίες, υπονομευόταν, και έβαζε βέτο για τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ.

11. Η σημερινή κυβέρνηση της Ελλάδας, αντί να κρατήσει την ίδια στάση και μάλιστα από πιο ισχυρή θέση στο θέμα, και να κερδίσει τα πάντα από την πρεμούρα ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ για ένταξη των Σκοπίων αποδείχτηκε πιο δουλική από μια υποτίθεται αμερικανόφιλη δεξιά Καραμανλική.

12. Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας δεν θα άφηνε ανενόχλητους να αλωνίζουν τη χώρα Σκοπιανοί και Τούρκοι πράκτορες, που τους αναγνωρίζουν και τα παιδάκια, ούτε θα άφηνε να λειτουργούν ανεξέλεγκτα ή και με δική της κομματική συμπαράσταση δεκάδες οργανώσεις, σύλλογοι και όμιλοι, που προπαγανδίζουν τον διαμελισμό της Ελλάδας, είτε προς την Τουρκία, είτε προς τα Σκόπια, είτε προς την Αλβανία.

13. Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας δεν θα έδινε για δημοσίευση βρώμικες κυπατζήδικες πληροφορίες που μπλέκουν τους Ρώσους με χρηματοδότηση των ελληνικών συλλαλητηρίων για τη Μακεδονία! Για να λασπώσει τα πατριωτικά αντανακλαστικά και να ευθυγραμμιστεί με τη γραμμή των Αμερικάνων, που δεν θέλουν αντιαμερικανική και αντινατοϊκή αντίδραση στα σχέδιά τους για Ανατολική Ευρώπη αντιμέτωπη με τη Ρωσία. Ευθυγραμμίζεται δηλαδή με έναν ψυχροπολεμικό και πολύ επικίνδυνο νέο σχεδιασμό σύγκρουσης Δύσης- Ρωσίας, επειδή ένας Αμερικάνος πρόεδρος είναι νούμερο και μερικοί στρατηγοί για τα σίδερα.

14. Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την άσκηση εθνικής κυριαρχίας, όπως κόπτεται, θα ενδιαφερόταν πρώτα από όλα να μάθει τι θα πει εθνικό. Και τι θα πει κυριαρχία. Γιατί ακούει εθνικό και της σηκώνεται η τρίχα, αλλά το πουλάει στους σανοφάγους ψηφοφόρους, και την κυριαρχία την έχει σαν εργαλείο διαπραγμάτευσης και μάλιστα φτηνό. Παραδίνοντάς το στον κάθε ξένο αληταρά αντί πινακίου φακής.

Αλλού τα παραμύθια. Η κυβέρνηση της Ελλάδας υπάκουσε σαν πιστό σκυλάκι στις εντολές του Αμερικανού αντιπροέδρου και των γερακιών του ΝΑΤΟ, που θέλουν να ξηλώσουν κάθε τι ρωσικό από όλο το Βαλκανικό χώρο και από την Ελλάδα. Λασπώνοντας, επ ευκαιρία, και κάθε πατριωτική φωνή στη χώρα.

Η κυβέρνηση, η πιο αντεθνική και προδοτική που πέρασε ποτέ από τη χώρα, έχει γίνει το σκυλάκι του κάθε ξένου που θέλει να ασκεί εδώ τα συμφέροντά του. Είτε οικονομικά είτε πολιτικά είτε γεωπολιτικά.

Οι Ρώσοι είναι πιθανό να ασκούσαν κινήσεις διείσδυσης σε προνομιακούς χώρους της Ελλάδας. Δεν είναι ούτε οι πρώτοι, ούτε οι μόνοι. Κυρίως, δεν είναι οι πιο επικίνδυνοι για τη χώρα εδώ και χρόνια. Και προηγούνται άλλοι για απέλαση. Πρεσβευτές που προπαγανδίζουν τις εταιρίες των χωρών τους για φυτρώσουν εδώ που οι χώρες τους έχουν εξαφανίσει ή θέλουν να εξαφανίσουν τους Έλληνες επιχειρηματίες και εργαζόμενους. Με την ανοχή και τη βοήθεια αυτής της κυβέρνησης. Που την έπιασε ο πόνος για την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας!

Αυτή η καταστροφική κυβέρνηση πυροδοτεί τις σχέσεις της με τη μία από τις δύο υπερδυνάμεις, από την οποία εισάγει 1,5 εκατομμύριο τουρίστες με ρευστά στην τσέπη κάθε χρόνο και εξάγει τα μισά αγροτικά της προϊόντα! Με την οποία έχει ιστορικές σχέσεις προτού η Αμερική γίνει λευκή και με την οποία γειτνιάζει, ενώ οι άλλοι είναι στου διαόλου τη μάνα. Αυτά, γιατί η εξωτερική πολιτική ασκείται με ορίζοντα εκατονταετίας. Και με λεπτές ισορροπίες όταν είσαι στα σύνορα δύο κόσμων. Και όχι αύριο και βλέπουμε.

Οι Ρώσοι απελάθηκαν κατ εντολή των Αμερικάνων. Υπό τα χειροκροτήματα των συντηρητικών Γερμανών και τμήματος της επίσημης ΕΕ. Και η κυβέρνηση της Ελλάδας υπάκουσε αφού είναι το πιο πιστό σκυλάκι του κάθε ισχυρού. Όπως είπε προχτές και ο σύντροφος Μελανσόν, που ξέρει καλύτερα, «o Έλληνας πρωθυπουργός είναι μία από τις προσωπικότητες, τις πιο ελεεινές στη πολιτική ζωή της Ευρώπης». Και της Ελλάδας. Και το αποδεικνύει κάθε μέρα.

από το https://www.liberal.gr/

http://www.anixneuseis.gr