Και τώρα τι...monsieur Ολάντ;

olant-kai-merkel
Οι γαλλικές εκλογές της περασμένης άνοιξης σήμαιναν για πολλούς μια αλλαγή νοοτροπίας σε πολιτικό αλλά και σε κοινωνικό κυρίως επίπεδο, ιδιαίτερα όσον αφορά τον οδικό χάρτη που θα οδηγήσει την Ευρώπη εκτός κρίσης. Ο κ. Ολάντ αντιπροσώπευε μαζί με το κόμμα του μια νέα στάση στον τρόπο με τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση θα αντιμετώπιζε τις προκλήσεις που είχε θέσει η χρηματοοικονομική κρίση των τελευταίων ετών. 

Υπέρμαχος της ανάπτυξης, ο κ. Ολάντ εμφανζόταν ως το μοναδικό αντίπαλο δέος απέναντι σε μια πανίσχυρη Άνγκελα Μέρκελ που σθεναρά στήριζε, και συνεχίζει να στηρίζει, τα προγράμματα λιτότητας σε όλη την Ευρώπη. Οι τελευταίοι μήνες όμως έχουν μάλλον απογοητεύσει όσον αφορά τις πολιτικές επιδόσεις της κυβέρνησης Ολάντ στον τομέα αυτό, και ιδιαίτερα σε σχέση με την Ελλάδα. Η νέα πραγματικότητα δείχνει ότι όχι μόνο δε στηρίζει ο κ. Ολάντ μια αλλαγή στάσης απέναντι στην Ελλάδα αλλά τα διεθνή μέσα ενημέρωσης μιλούν πλέον καθαρά για ένα αραγές γαλλο-γερμανικό μέτωπο ιδιαίτερα όσον αφορά τη χώρα μας. Οι διαφορές Ολάντ-Μέρκελ σίγουρα υφίστανται ακόμα σε ποικίλα επίπεδα όμως οι δυο τους τηρούν πλέον μια κοινή γραμμή για τα ελληνικά πεπραγμένα.
Πώς άλλαξε λοιπόν η προοπτική διακυβέρνησης του κ. Ολάντ μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα; Είναι κοινό μυστικό ότι και η ίδια η Γαλλία, η μετά-Σαρκοζί γαλλική κοινωνία, πάσχει από τις πιέσεις της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την Ευρώπη. Η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας έχει ήδη εμφανίσει τις πρώτες ρωγμές και ο Φρανσουά Ολάντ παρόλες τις αρχικές γενναίες αλλά μάλλον άστοχες κινήσεις μείωσης των γαλλικών ορίων συνταξιοδότησης έχει κάνει πίσω από τις στομφώδεις προεκλικές του υποσχέσεις για περαιτέρω δαπανηρές κοινωνικές παροχές.
Κατά πως φαίνεται τα νούμερα ασκούν την δική τους πολιτική και ο Γάλλος πρόεδρος δεν έχει την πολυτέλεια να στηρίζει εμφανώς ούτε την Ελλάδα αλλά ούτε και καμία άλλη χώρα που βρίσκεται σε παρόμοια κατάσταση. Το στοίχημα που καλείται να κερδίσει ο ίδιος αλλά και το κόμμα του κατά τους προσεχείς μήνες αφορά την ίδια την επιβίωση της γαλλικής οικονομίας αλλά και της ευρωζώνης εν γένει. Είναι  λοιπόν εύλογο ότι η Ελλάδα, αν και παραμένει υψηλά στη λίστα προτεραιοτήτων των Ευρωπαίων ηγετών, δεν μπορεί να αποτελεί βασικό σημείο χάραξης εξωτερικής αλλά και εσωτερικής πολιτικής στη Γαλλία.
Προς τι λοιπόν όλες οι προεκλογικές υποσχέσεις και υπόνοιες για συμμαχία με τη χώρα μας; O λόγος είναι απλός και είναι ουσιαστικά πολιτικός. Ο κ. Ολάντ μιλώντας ανοιχτά για την υποστήριξη που θα παρείχε στην Ελλάδα σε περίπτωση που εκλεγόταν στον προεδρικό θώκο, έκλεινε με νόημα το μάτι σε Ιταλούς, Ισπανούς, Πορτογάλους αλλά και Κύπριους και Σλοβένιους φιλοδοξώντας να κερδίσει υποστηρικτές σε πανευρωπαϊκό επίπεδο πια. Ο υπέρτατος στόχος είναι να αναδειχθεί ο ίδιος σε μια ηγετική μορφή με πανευρωπαϊκή εμβέλεια με οπαδούς σε όλες τις χώρες του νότου, για αρχή τουλάχιστον. Κάτω από τη σημαία της ανάπτυξης και με τη λεγόμενη μάχη κατά της λιτότητας κατάφερε να κερδίσει υποστηρικτές, έστω και με λαϊκίστικο τρόπο ομολογουμένως, σε πολλές χώρες και ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Η πρόκληση από ότι φαίνεται είναι το κάτα πόσο θα μπορέσει να διατηρήσει το θετικό αυτό κλίμα που επικρατεί στις ευρωπαϊκές κοινωνίες απέναντι στο πρόσωπο του και κάτα πόσο η θητεία του θα θέσει τα θεμέλια για μια νέα Ευρώπη προσανατολισμένη στην ανάπτυξη μακριά από τα συντρίμια του πρόσφατου παρελθόντος.
Μέχρι στιγμής όμως οι προσδοκίες έχουν διαψευστεί – ο κ. Ολάντ ακόμα φαίνεται να μην έχει φάνει αντάξιος των περιστάσεων και πολλοί μιλάνε για μια πολιτική φούσκα. Οι δε ελληνικές φιλοδοξίες για σθεναρή υποστήριξη των ελληνικών θέσεων από τους Γάλλους 'συμμάχους' στα ευρωπαϊκά σαλόνια έχουν κατακερματιστεί. Ο κ. Ολάντ συντάσσεται πλέον ανοιχτά με τις γερμανικές θέσεις όσον αφορά την Ελλάδα και έχει εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια μεταστροφής του αρνητικού κλίματος. Εξάλλου ο ίδιος καλείται πρώτα να λύσει τα του οίκου του – που κατά πως φαίνεται είναι πολύ σημαντικότερα από ότι ο ίδιος πίστευε. Στη συνέχεια ίσως δούμε δείγματα γραφής του 'Ευρωπαϊστή΄ Ολάντ, αλλά μπορεί να είναι πια πολύ αργά για κάποιους.sofokleous 10.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γνωρίζατε ότι το Εθνικό Ζώo της Ελλάδας είναι το δελφίνι;

Ο Ερντογάν κάλεσε σε τζιχάντ για την Ιερουσαλήμ – Jerusalem Post: «Τώρα η Άγκυρα έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο»