Οι γελοιότητες του Ράμα εκθέτουν την Αλβανία (αλβανική ανάλυση)
Αύγουστος 15, 2023. Ελλάδα.
Ο Έντι Ράμα έχει κολλήσει σε δύο υφάλους με την προσωπική του, απόφαση να φυλακίσει τον υποψήφιο του δήμου της Χειμάρρας, Φρέντη Μπελέρη, λίγες μέρες πριν από τις εκλογές της 14ης Μαΐου.
Από τη μια γνωρίζει ότι κερδίζει πόντους με εκείνο το κομμάτι των Αλβανών που δεν μπορούν να τιμήσουν αυτούς που θεωρούν τη Χειμάρρα ελληνική.
Όχι σπάνια αυτές τις μέρες έχουμε ακούσει την έκφραση « (αυτός) μπράβο, δεν ξέρει καν να μιλάει αλβανικά».
Γράφει ο Άντι Μπουσάτι στην Lapsi
Αλλά, από την άλλη, αυτή η νίκη του εθνικιστή λαϊκιστή κινδυνεύει να έχει πολύ αλμυρό τίμημα.
Ο Πρωθυπουργός φαίνεται να νιώθει αυτή την ανησυχία, η οποία αγγίζει νήματα όλο και πιο ψηλά στις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον.
Η ελληνική διπλωματία, οι ευρωβουλευτές της και οι Έλληνες ακτιβιστές του λόμπι δρομολογούνται για να ευαισθητοποιήσουν τους ευρωατλαντικούς θεσμούς.
Αντιλαμβανόμενος το κύμα αυτού του καζανιού που βράζει και που έφτασε στο σημείο βρασμού με διαμαρτυρία Ελλήνων βουλευτών και δημάρχων στη Χειμάρρα, ο πρωθυπουργός αποφάσισε να δικαιολογηθεί με μια ανοιχτή επιστολή, που γράφτηκε περισσότερο για να διαβαστεί στην Αθήνα παρά στα Τίρανα.
Ο Έντι Ράμα, αφού εξέφρασε τη μέγιστη εκτίμηση για τον ομόλογό του Μητσοτάκη, αφού δανείστηκε την έκφραση του Ενβέρ «δύο φιλικοί λαοί», ο Έντι Ράμα παρέταξε τα άλλοθι του.
Πώς θα μπορούσε ο Μπελέρης να αποφυλακιστεί όταν τρία κλιμάκια της αλβανικής δικαιοσύνης αποφάσισαν να μείνει στη φυλακή; – ρώτησε. Πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό, όταν η Υπηρεσία Διαφθοράς έχει προχωρήσει και με πολλούς άλλους σε εξαγορά ψήφων; Γιατί να είναι προνόμιο η εθνικότητά του ενώ η δικαιοσύνη είχε φυλακίσει και δημάρχους από το κυβερνών κόμμα;
Έχοντας λοιπόν ως οδηγό την έκφραση «υπακούτε στο νόμο», που είχε βάλει ως επικεφαλίδα της γραφής, ο πρωθυπουργός έπρεπε να πλύνει τα χέρια του λέγοντας ότι αυτό δεν ήταν δική του δουλειά, αλλά της δικαιοσύνης.
Κατ’ αρχήν, ως τυπική λογική αυτό φαίνεται τέλειο.
Είναι πολιτικός κρατούμενος!
Κανείς δεν πρέπει να παρεμβαίνει στο έργο της εισαγγελίας και των δικαστηρίων, και ακόμη λιγότερο αυτό το δικαίωμα έχουν ξένες αρχές από γειτονικές χώρες.
Αλλά, στην πραγματικότητα, είναι διαφορετικά και το ξέρουν, και στα Τίρανα και στην Αθήνα.
Η φυλάκιση του Φρέντι Μπέλερ είναι πολιτική και διατάχθηκε άνωθεν. Υπάρχουν πολλά στοιχεία που το αποδεικνύουν. Ο αστυνομικός φάκελος σε βάρος του άνοιξε μόλις δύο ημέρες μετά τη συγκέντρωση του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Χειμάρρας, όταν ο πρωθυπουργός του επιτέθηκε με γλώσσα ανάξια έστω και για χαλαμπάκ.
Ήταν μια μηχανορραφία των επιχειρησιακών δυνάμεων, που χρησιμοποίησε για να στήσει την παγίδα, ένας εισβολέας της αστυνομίας.
Συνελήφθη κατάφωρα κατά την έξοδό του από το καφενείο. Αν και όλα όσα συνέβησαν ήταν υπό παρακολούθηση από κάμερες και από πληθώρα πρακτόρων, δεν μπόρεσαν να αποδείξουν την παροχή χρημάτων για την αγορά ψήφων.
Όταν όλοι γνώριζαν ότι τα εκλογικά αδικήματα ανήκουν στην Υπηρεσία Διαφθοράς, ενώ η υπόθεση αυτή οδηγήθηκε στην εισαγγελία Αυλώνας και την απόφαση για φυλάκιση πήρε το δικαστήριο αυτής της πόλης και όχι το Ειδικό Δικαστήριο.
Αυταρχικό Καθεστώς
Έτσι, δεν χρειάζεται πολλά για να καταλάβουμε ότι πρόκειται για μια μηχανορραφία αντάξια ενός αυταρχικού καθεστώτος, το οποίο επιτρέπει στον εαυτό του να παρέμβει βάναυσα σε μια εκλογική αναμέτρηση. Και αν σε αυτά τα στοιχεία προστεθεί το παρασκήνιο της εξευτελιστικής εκστρατείας που ανέπτυξε ο ίδιος ο Έντι Ράμα, στο τηλεοπτικό στούντιο, εναντίον του υποψηφίου της μειοψηφίας, δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία για το ποιος είναι το χέρι πίσω από όλα αυτά.
Επομένως, είναι γελοίο το άλλοθι ότι ήταν η αξία της δικαιοσύνης που έπιασε την εξαγορά ψήφων από τον Μπελέρη, ενώ η ίδια δικαιοσύνη δεν παρατήρησε τίποτα για το τι έκανε το PSD του Τομ Ντόσι (το άλλο κόμμα).
Η κατάσταση γίνεται ανησυχητική
Το γνωρίζουν πολύ καλά τόσο οι διπλωμάτες όσο και οι Έλληνες πολιτικοί που ζητούν την άνευ όρων απελευθέρωση του κρατουμένου.
Και αν σε αυτό προστεθεί ο φανατικός εθνικισμός που είναι διαδεδομένος ιός στην ελληνική διπλωματία, η ευαισθησία που έχουν απέναντι στους εθνοτικούς αταβισμούς του παρελθόντος, ο αδιαπραγμάτευτος φανατισμός στην υπεράσπιση ελληνόφωνων χώρων, η κατάσταση κινδυνεύει να γίνει ανησυχητική.
Μια τέτοια κατάσταση ζήσαμε στην Αλβανία την εποχή που ο Μπερίσα συνέλαβε, λίγο πολύ με τον ίδιο τρόπο, πέντε εκφραστές της ελληνικής μειονότητας.
Οι συνέπειες ήταν τόσο τραυματικές που ακόμη και σήμερα δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι η ανατροπή του πρώην προέδρου το ’97 ήταν αποτέλεσμα του ισχυρού λόμπι της Αθήνας.
Φυσικά, τα πράγματα έχουν αλλάξει από τότε.
Το βάρος και ο ρόλος της Αθήνας έχει μειωθεί, ενώ η οικονομική δύναμη και η δύναμη του λόμπι των Τιράνων είναι πολύ διαφορετική από αυτή των αρχών της δεκαετίας του ’90.
Όμως ένα πράγμα μένει. Οι ελληνικές αρχές, όπως αποδεικνύεται από τη διαμαρτυρία της Δευτέρας στη Χειμάρρα, πήραν με οργή τον φάκελο Μπελέρη. Το γεγονός ότι η προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κάνει λόγο για παρεμπόδιση της προόδου της χώρας προς την ΕΕ ή ότι ακούγονται φήμες στην αμερικανική Γερουσία για παραβίαση του κράτους δικαίου από τις αρχές στα Τίρανα, είναι μόνο τα πρώτα σημάδια.
Η Δύση ανέχθηκε τον Ράμα, αλλά…
Γενικά, για τους δικούς της λόγους, η Δύση ανέχτηκε το όλο και πιο αυταρχικό καθεστώς του Ράμα. Όμως ο φάκελος Μπελέρη και η βαλκανική επιμονή μέχρι την εμμονή της Αθήνας σε αυτό, θα μπορούσαν να αλλάξουν τα πράγματα. Αυτή η υπόθεση κινδυνεύει να μετατραπεί σε πειρασμό να δοκιμάσει αυτό για το οποίο η διεθνής κοινότητα μέχρι στιγμής σιωπά:
Για το πώς καταλήφθηκε και πολιτικοποιήθηκε το δικαστικό σύστημα και τη φάρσα των υποτιθέμενων δημοκρατικών εκλογών σε αυτή τη χώρα.
Τα πήλινα πόδια του Ράμα
Για τα εντελώς στενά συμφέροντά της, που δεν είναι απαραίτητα προς το συμφέρον των Αλβανών, η Ελλάδα μπορεί να προκαλέσει μια διεθνή συζήτηση που αποκαλύπτει τα δύο πόδια από πηλό στα οποία στηρίζεται η αυταρχική εξουσία του Ράμα.
Επομένως, αν και έχει φτιάξει για τον εαυτό του ένα λαϊκιστικό κόμμα που τον στηρίζει στο «σπάσιμο του βδελυρού Έλληνα στη φυλακή», ο Ράμα ανησυχεί από την επιμονή της Αθήνας.
Νιώθει ότι έχει περισσότερα να χάσει παρά να κερδίσει από αυτή τη σύγκρουση.
Συνειδητοποιεί ότι ο ελληνικός θυμός μπορεί να χρησιμεύσει ως καθρέφτης για τις αμαρτίες της δύναμής του.
Γνωρίζοντας αυτό προσπάθησε να ηρεμήσει τα νερά δημοσιεύοντας ανοιχτή επιστολή.
Αλλά δυστυχώς κανείς δεν μπορεί να πιστέψει το γελοίο άλλοθι ότι πρόκειται για θέμα δικαιοσύνης.
Lapsi.al
Σχόλια