Γιατί οι Σοβιετικοί δεν κατάφεραν να στείλουν κοσμοναύτες στη Σελήνη
Η «κούρσα του Διαστήματος» τελείωσε με προφανείς νικητές και χαμένους: Ποιοι ήταν οι λόγοι που οι Σοβιετικοί δεν μπόρεσαν να στείλουν κοσμοναύτες στο φεγγάρι.
Η «κούρσα του Διαστήματος» (Space Race) θεωρείται δικαίως ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια του Ψυχρού Πολέμου: Αυτό που άρχισε με την εκτόξευση του δορυφόρου «Σπούτνικ» και συνεχίστηκε ως ένας εντυπωσιακός αγώνας μεταξύ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ, με μέσα και δυνατότητες που σήμερα φαντάζουν ως απαρχαιωμένες (δεδομένων αυτών που επετεύχθησαν και από τις δύο πλευρές και το πόσο έχει προχωρήσει η τεχνολογία σήμερα), κορυφώθηκε με το μεγάλο βήμα του Νιλ Άρμστρονγκ στη Σελήνη το 1969. Οι ΗΠΑ αναδείχτηκαν νικήτριες της κούρσας- ωστόσο είναι μεγάλο το ερώτημα: Γιατί οι Σοβιετικοί – οι οποίοι είχαν ξεκινήσει δυναμικά, αποκτώντας σημαντικό προβάδισμα το οποίο διατήρησαν σε μεγάλο μέρος του «Space Race»- έμειναν πίσω;
Σχετικό αφιέρωμα δημοσιεύει το Popular Mechanics, παρουσιάζοντας την πορεία της σοβιετικής προσπάθειας για επανδρωμένη αποστολή τη Σελήνη, και τους λόγους που αυτή δεν πέτυχε: «Κλειδί» αυτής ήταν ο πύραυλος Ν1, ο οποίος, όπως αποδείχτηκε, δεν μπορούσε να ανταποκριθεί.
Ο 5L εκτοξεύτηκε τη νύχτα της 3ης προς την 4η Ιουλίου 1969. Καθώς έφτανε σε ύψος περίπου 100 μέτρων, 10,5 δευτερόλεπτα μετά την απογείωση, κάποια φωτεινά κομμάτια αποσπάστηκαν από την ουρά του. Κάπου εκεί φάνηκε σαν να «παγώνει» στον αέρα και άρχισε να γέρνει. Στη μύτη του πυραύλου ενεργοποιήθηκαν οι μηχανές επείγουσας διαφυγής για να απομακρύνουν την κάψουλα, που προοριζόταν να μεταφέρει τους κοσμοναύτες στο ταξίδι τους. Εν τέλει, ο πύραυλος έπεσε ξανά πίσω στην εξέδρα, μαζί με το μεγαλύτερο μέρος του καυσίμου του. Ακολούθησε μια τεράστια έκρηξη, με αποτέλεσμα την καταστροφή των εγκαταστάσεων, που αποτελούσαν το ήμισυ του συγκροτήματος εκτόξευσης, ενός προγράμματος που είχαν χρειαστεί χρόνια για να ολοκληρωθεί. Κομμάτια του πυραύλου βρέθηκαν χιλιόμετρα μακριά, ενώ αναφέρθηκε πως τζάμια έσπασαν σε κτίρια σε μεγάλες αποστάσεις.
Η καταστροφή αυτή σήμανε πρακτικά το τέλος της σοβιετικής προσπάθειας για αποστολή κοσμοναυτών στη Σελήνη. Μέσα στα επόμενα χρόνια έγιναν άλλες δύο ανεπιτυχείς (αν και όχι τόσο καταστροφικές) απόπειρες εκτόξευσης του Ν1. Το πρόγραμμα τερματίστηκε οριστικά τον Ιούνιο του 1974. Το σοβιετικό διαστημικό πρόγραμμα συνέχισε την πορεία του, συμβάλλοντας καθοριστικά στην πρόοδο ως προς την εξερεύνηση του Διαστήματος- ενώ δεν είναι πως η ΕΣΣΔ δεν κατάφερε να «αγγίξει» τη Σελήνη, καθώς μη επανδρωμένα σκάφη και οχήματά της έφτασαν εκεί πριν και μετά το Απόλλων 11- ωστόσο το όνειρο της ΕΣΣΔ για σοβιετικούς κοσμοναύτες στο φεγγάρι είχε ταφεί οριστικά με το ατύχημα στην εξέδρα του Καζακστάν, το καλοκαίρι του 1969.
https://www.huffingtonpost.gr
Σχόλια